ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 163
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 163
แมนดี้ตกใจ เธอไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะปฏิเสธเงินและแลกเป็นแหวนรักนิรันดร์แทน เงินร้อยล้านดอลลาร์นั่นคงจะเป็นราคาที่ยุติธรรมเช่นกัน อย่างไรก็ตามชายคนนี้กลับนึกถึงเธอแม้จะอยู่ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เขาแค่ต้องการทำให้เธอมีความสุข
แมนดี้มองไปที่ฮาร์วีย์และเม้มริมฝีปากของเธอโดยไม่รู้ตัวขณะที่เธอกำลังคิดถึงเรื่องนี้ ความรู้สึกแปลก ๆ กำลังเบ่งบานเกิดขึ้นในหัวใจของเธอ
มิสซาเวียร์คุณจะให้เขาไม่ได้! ภาพวาดนี่อาจเป็นของปลอม!” จู่ ๆ เจคก็โพล่งออกมา
อะไรนะ? ทำไมเขาถึงพูดแบบนั้น? ทุกคนหันมามองเขาทันที
อีวอนน์ถึงกับพูดไม่ออก ผู้ชายคนนี้มาจากไหน? เธอกำลังรู้สึกสนุกกับการแสดงละครร่วมกับท่านประธานของเธอ ทำไมเขาต้องโผล่มาแบบนี้?
อย่างไรก็ตามอีวอนน์ยังคงแสดงท่าทางราวกับว่าเธอตกใจ เธอยิ้มอย่างลังเลและถามว่า “คุณผู้ชาย ทำไมคุณถึงพูดแบบนั้น?”
เจคพูดอย่างเคร่งขรึม “มิสซาเวียร์ ฮาร์วีย์เป็นเพียงลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ เขาไม่รู้การตรวจสอบวัตถุโบราณ แต่เขากลับบอกว่าภาพวาดนั้นเป็นของจริง คุณเชื่อเขางั้นหรือ?”
อีวอนน์ยิ้มและพูดว่า “ทำไมฉันไม่ควรเชื่อเขาล่ะ? อาจารย์ไนส์เวลล์ยังบอกด้วยว่าภาพวาดนั้นเป็นของจริง ไม่ใช่หรือ?”
“มันก็ใช่ แต่อาจารย์ไนส์เวลล์เพียงแค่ยืนยันผ่านโทรศัพท์มือถือ” แม้ว่าเจคจะรู้ว่าข้ออ้างนั้นไม่สมเหตุสมผล แต่เขาก็ยังกัดฟันพูดต่อไปว่า “ยิ่งไปกว่านั้นทุกคนรู้ดีว่า ‘ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี’ ของจริงนั้นมีค่ามาก มีมูลค่ามากกว่าสิบห้าล้านดอลลาร์ การเอาแหวนเพชรรักนิรันดร์ไปแลกเป็นข้อเสียเปรียบอย่างแน่นอน แล้วทำไมเขาถึงยอมแลกด้วยล่ะ?”
โรซาลีพูดออกมาอย่างเเหลืออดก่อนที่ใครจะพูดว่า “มิสเตอร์เซอร์เรย์ ปู่ของฉันเป็นที่รู้จักกันดีในนามของ “ปากทองคำ” ตอนนี้คุณกำลังตั้งคำถามกับคำพูดของเขาใช่ไหม?”
“ผมไม่กล้าทำอย่างนั้น ผมแค่กลัวว่ามันอาจจะเป็นกลลวง เขาพูดรายละเอียดของ ‘ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี’ นั่นอย่างมีเหตุผล ดังนั้นผมก็แค่สงสัยว่าเขากุเรื่องวาดภาพขึ้นมาหรือเปล่า มิสซาเวียร์อย่าแลกเปลี่ยนกับเขา มิฉะนั้นคุณจะตกหลุมพรางของเขา!” เจคดูจริงใจ แต่ก็มีอารมณ์ขุ่นมัวอยู่ข้างใน ตราบใดที่อีวอนน์ไม่ได้แลกเปลี่ยนกับฮาร์วีย์เขาสามารถคว้าภาพวาดได้หลังจากการประมูลสิ้นสุดลง เจคคาดหวังให้ใครสักคนจัดการกับฮาร์วีย์
ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น “มิสเตอร์เซอร์เรย์ คุณเป็นอะไรไป ภาพวาดนี้ได้รับการยืนยันก่อนหน้านี้แล้วทำไมคุณถึงนำประเด็นนี้มาพูดอีก?”
“ทำไมผมถึงทำไม่ได้? คุณควรอธิบายว่าทำไมคุณถึงปฏิเสธที่จะขายให้กับมิสไนส์เวลล์ก่อนหน้านี้ แต่คุณยินดีที่จะขายให้กับมิสซาเวียร์แทน คุณทำอย่างนั้นเพราะคุณกลัวว่ามิสไนส์เวลล์จะเปิดเผยตัวตนของคุณ!” เหตุผลที่เจคพูดฟังดูสมเหตุสมผล แม้แต่โรซาลีที่ตอนแรกรู้สึกโกรธตอนนี้เธอก็ดูสงสัย
มันเป็นเรื่องจริง ถ้าเธอคิดอย่างรอบคอบแล้วฮาร์วีย์ดูเหมือนจะจงใจพูดนำทางหลอกล่อปู่ของเธอ บางทีเขาอาจจะวางแผนไว้มานานแล้ว …
ฮาร์วีย์อดไม่ได้ที่จะกลอกตามองบนเมื่อเห็นโรซาลีมองเขาอย่างสงสัย ‘ทั้งสองสิ่งเป็นของผม แล้วทำไมคุณถึงสนใจว่ามันเป็นของจริงหรือเปล่า? ถึงยังไงมันก็เป็นของแท้อยู่ดี’
อย่างไรก็ตามฮาร์วีย์คงต้องอธิบายหลังจากเห็นใบหน้าที่สงสัยของแมนดี้ “เจค ผมพูดไปแล้วเมื่อกี้ ภรรยาของผมชอบแหวนเพชรรักนิรันดร์ สำหรับเธอแล้วผมยินดีแลกของสิ่งนี้กับมิสซาเวียร์แม้ว่าจะไม่รับเงินก้อนนั้นก็ตาม และคงไม่ต้องพูดว่าผมซื้อภาพวาดนี้มาในราคาสิบห้าดอลลาร์ แน่นอนว่าผมไม่ขาดทุนแต่อย่างใด”
ฮาร์วีย์ยักไหล่อย่างไม่แยแสหลังจากพูด
ทุกคนก็นึกขึ้นได้กับสิ่งที่เขาพูด มันสมเหตุสมผลแล้ว ผู้ชายคนนี้จ่ายเงินเพียงสิบดอลลาร์สำหรับการวาดภาพนี้ มันไม่ใช่การขาดทุนถ้าเขาจะแลกมันกับแหวะเพชรรักนิรันดร์
ผู้ชายคนนี้โชคดีจริง ๆ เขาได้แหวนเพชรรักนิรันดร์มาง่าย ๆ แบบนั้น
อีวอนน์ถอนหายใจอย่างโล่งอกและยิ้ม “มิสเตอร์ยอร์ก ที่คุณพูดมีเหตุผล ฉันเชื่อในตัวคุณ ทุกอย่างก็ลงตัวแล้ว เราควรแลกเปลี่ยนของกันตอนนี้เลย”
“ตกลง” ฮาร์วีย์มอบภาพวาดให้อีวอนน์และอีวอนน์มอบรักนิรันดร์ให้เขา “มิสเตอร์ยอร์ก คุณมั่นใจได้ว่าการทำธุรกิจกับเรานั้นปลอดภัยมาก”
ฮาร์วีย์ยิ้มและพูดว่า “แน่นอนครับ”
ความหมายของคำพูดของอีวอนน์นั้นชัดเจนมาก เธอแสดงให้เห็นว่าฮาร์วีย์เป็นหนึ่งในคนของพวกเขาในตอนนี้ ดังนั้นไม่ควรมีใครคิดจะมายุ่งกับเขา
ทุกคนในตอนนี้พูดไม่ออก ฮาร์วีย์คงเป็นคนที่โชคดีที่สุดในชีวิต!
ฮาร์วีย์หยิบแหวนเพชนรักนิรันดร์แล้วสวมลงบนนิ้วนางข้างซ้ายของแมนดี้ จากนั้นเขาก็กระซิบว่า “ที่รัก ผมบอกคุณแล้วว่าผมจะหาทุกอย่างที่คุณต้องการมาให้คุณ”
แมนดี้พูดไม่ออกและอดไม่ได้ที่จะชื่นชมมัน เธอเม้มริมฝีปากใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีแดงขณะที่พูดว่า “ฮาร์วีย์ ขอบคุณ…ขอบคุณนะคะ วันนี้เรากลับบ้านให้เร็วเถอะค่ะ…”
