ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 194
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 194
ประตูห้องทำงานเปิดออกเล็กน้อยและเสียงจากภายในก็ดังออกมา บุคลากรทางการแพทย์ที่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นจึงรีบเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและรีบไปที่เกิดเหตุ
“เกิดอะไรขึ้น? คุณกำลังทำอะไร? ปล่อยท่านรองประธานเดี๋ยวนี้!”
เทย์เลอร์ สโตนรีบไปที่ห้องทำงานนั่นพร้อมลูกน้อง
ยูเลียนเห็นเทย์เลอร์ก็ฉีกยิ้มที่น่ากลัวออกมาทันทีด้วยใบหน้าที่บวมเหมือนหมู เขาพยายามดิ้นรนและทำตัวโอ้อวดต่อหน้าฮาร์วีย์
“มันจบแล้ว!”
หลังจากนั้นยูเลียนก็ตะโกนร้องใส่เทย์เลอร์
“เร็วเข้า! จับตัวมัน! จัดการมันและพาออกไปจากที่นี่!”
“แกอีกแล้วเหรอ!”
เทย์เลอร์นึกได้ว่านี่คือชายที่เตะเขาลงไปกองกับพื้น เขาเดินไปหาด้วยท่าทีดุร้ายพร้อมที่จะเหวี่ยงหมัดออกไป
“แกมันไอ้สวะ แกไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร? ฉันเป็นพี่ชายร่วมสายเลือดของเลียม สโตน กล้าอวดดีต่อหน้าฉันได้ยังไง?! ฉันจะฆ่าแก!”
เทย์เลอร์ปิดประตูข้างหลังเขาและหยิบมีดผลไม้ออกมาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความคุกคาม
ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็นโดยไม่ได้มองข้างหลังเขา “แกยังพูดถึงเลียม สโตนอย่างหยิ่งผยองได้ยังไงในเมื่อเขาอยู่ใต้ฝ่าเท้าฉันแล้ว? แกไม่กลัวจะมีคนแทงแกทางด้านหลังโดยที่แกไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นงั้นหรือ?”
เทย์เลอร์หัวเราะและพูดว่า “พี่ชายฉันถูกฆ่าเหรอ? เขาเป็นหัวหน้าอันธพาลตามท้องถนนในเืองนิอัมมี่ คนที่สามารถฆ่าเขาได้ยังไม่เกิดด้วยซ้ำ…”
ทันใดนั้นโทรศัพท์ของเทย์เลอร์ก็ดังขึ้นก่อนที่เขาจะพูดจบ
เขามองไปที่โทรศัพท์ของเขาและหัวเราะ
“แกบอกว่าพี่ชายของฉันถูกฆ่าเหรอ? ดูสิเขาโทรกลับมาด้วยซ้ำ”
เขาโชว์หน้าจอโทรศัพท์ของเขาที่ปรากฏชื่อ “เลียม สโตน” บนหน้าจอ
เพื่อโอ้อวดเทย์เลอร์แตะเปิดลำโพงในและรับสาย
“เฮ้ บอส…”
อีกด้านหนึ่งเสียงสั่นเครือตอบกลับมา
“บ…บอส คุณต้องออกไปจากที่นั่น ไทสัน วูดส์ ฆ่าเจ้านายของพวกเราแล้ว…อ้ากก…”
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด …
ได้ยินเสียงกรีดร้องอย่างน่าสยดสยองก่อนที่สายจะถูกตัดขาด เทย์เลอร์ที่เคยหยิ่งผยองยืนอยู่ตรงนั่นด้วยร่างที่แข็งทื่อ
“ไม่…เป็นไปไม่ได้…”
ฮาร์วีย์ ยอร์ก พูดเบา ๆ ว่า “คุณแน่ใจหรือว่ายังอยากอยู่ที่นี่? หากคุณรออีกต่อไปคุณอาจไม่มีโอกาสที่จะวิ่งหนีอีกต่อไป”
“แก…แก…”
เทย์เลอร์มองฮาร์วีย์ด้วยความสยดสยอง
‘ชายคนนี้รู้ได้อย่างไรว่าพี่ชายของฉันถูกฆ่า? เขาสามารถมองเห็นอนาคตได้งั้นหรือ? ที่แย่ไปกว่านั้นคือถ้าไม่มีพี่ชาย ฉันจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะมีชีวิตรอดต่อไปได้ไหมเมื่อไประรานคนรวยแบบนี้’
