ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 281
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 281
ฮาร์วัย์พูดไม่ออก ‘นั่นมันเรื่องบ้าอะไร? เจอร์รี่คงป่วยทางจิตไปแล้วใช่ไหม?’
แต่ก่อนที่เขาจะได้พูดอะไร เคนก็ทนไม่ไหว
จากนั้นเขาก็ถอดเสื้อคลุมออกอย่างลวก ๆ และโยนมันไปที่ลูกน้องข้างๆ จากนั้นเขาก็ถามว่า “นั่นใคร? ฉันไม่สนว่าแกเป็นใคร ไสหัวไปซะ อย่าทำลายความสุขของฉัน ถ้าไม่ฟัง ฉันจะฆ่าแกทันที”
ในขณะที่เขากำลังพูด เขาก็เหลือบไปมองลูกน้องที่อยู่ข้างหลังเขา คนพวกนั้นเข้าใจความหมายดี พวกมันหยิบธนบัตรสีน้ำเงินออกมาหนึ่งกองแล้วโยนลงบนพื้น
สำหรับคนที่ต่ำต้อยเช่นนั้น เคนมีประสบการณ์มากมาย เขาแค่ขู่พวกมันเล็กน้อย และให้เงินไป พวกมันก็จะรู้ทันทีว่าควรอยู่หรือไป
เขามาที่นี่เพื่อมาสนุก เขาไม่มีอารมณ์ที่จะจัดการกับคนต่ำต้อยแบบนี้
เมื่อเห็นแบบนั้น เจอร์รี่ก็รู้สึกกลัว ถ้าฮาร์วีย์เอาเงินและจากไป เขาจะต้องรู้สึกเสียดายเป็นอย่างมากและต้องกลับไปมือเปล่า
ในขณะนั้นเขาตะโกนออกมาเสียงดังว่า “มิสเตอร์บรู๊ค อย่าปล่อยมันไป เชอร์ลีย์แอบชอบผู้ชายคนนี้ คุณจะไม่มีทางมีความสุขแน่นอนถ้าคุณปล่อยให้มันมาทำลายความไร้เดียงสาของเชอร์ลีย์”
ตอนแรกเคนไม่ได้รู้สึกอะไร แต่ทันทีที่เขาได้ยินแบบนั้นดวงตาของเขาก็เป็นประกาย จากนั้นเขาก็พูดว่า “น่าสนใจ เจอร์รี่ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่า แกจะมีความสามารถแบบนี้…”
หลังจากนั้น เคนก็หยิบธนบัตรออกมาสองสามกองแล้วโยนลงพื้น จากนั้นเขาก็พูดว่า “ได้ยินแล้วใช่ไหม? สั่งให้ผู้หญิงคนนั้นนอนลงกับพื้น แล้วนายก็นั่งดูอะไรสนุก ๆ ที่นี่…”
เมื่อได้ยินแบบนั้น เชอร์ลีย์ก็เต็มไปด้วยความผิดหวัง เธอไม่เคยคิดเลยว่าปีศาจจะน่ากลัวขนาดนี้ เขาสามารถทำเรื่องแบบนี้ได้อย่างไร?
ในขณะนั้นฮาร์วีย์ก็หัวเราะหยัน ลุกขึ้นยืน และเดินลงจากรถ “มิสเตอร์บรู๊ค ดูเหมือนว่าในตอนนั้นเลียมจะยังไม่ได้ให้บทเรียนที่ดีกับคุณ…”
เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคย เคนที่กำลังยิ้มอยู่ในขณะนั้นก็เริ่มตึงเครียดในทันที สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อเขาเห็นใบหน้าของฮาร์วีย์อย่างชัดเจน
‘ฮาร์วีย์ ยอร์ก! นั่นคือฮาร์วีย์ ยอร์ก!’
เคนจะกล้าไปยุ่งกับลูกเขยอย่างเขาได้อย่างไร?
จากสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ เลียมเน้นย้ำสั่งห้ามเคนหยุดคุกคามนั่นเพื่อเห็นแก่ตระกูลซิมเมอร์ นอกจากนี้หากปราศจากการปกป้องจากเลียม ตระกูลบรู๊คก็ต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมากจากการทำผิดกับยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ก่อนหน้านี้
ตระกูลบรู๊คไม่สามารถมองข้ามตระกูลซิมเมอร์ไปได้ นั่นเพราะซิมเมอร์เป็นตระกูลที่อยู่ภายใต้การคุ้มครองของเลียม และยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ดังนั้นบรูคส์จึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจำนนให้พวกเขาและเกรงกลัวพวกเขา
อาจจะพูดได้ว่าตระกูลชั้นสองอย่างซิมเมอร์ในเวลานี้ ตระกูลบรู๊ค ไม่สามารถที่จะไปรุกรานได้
เคนเป็นคนที่มีความเด็ดขาด ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้สนใจถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่ตอนนี้สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด และยิ้มออกมา จากนั้นเขาก็พูดว่า “เป็นมิสเตอร์ยอร์กนั่นเอง ผู้หญิงคนนี้อาจจะเป็นคนที่คุณสนใจ แน่นอนว่าผมคงไม่กล้าเข้าไปทำลายความสุขของคนอื่น…”
เคนพูดอย่างไม่ค่อยเต็มใจว่า แต่เขารู้ดีว่า แม้ว่าฮาร์วีย์จะเป็นเพียงลูกเขยที่ไม่มีใครต้องการ แต่เขาก็คิดว่าระวังตัวเองให้ปลอดภัยไว้ก่อนจะดีกว่ามาเสียใจในถ้าทำอะไรลงไปกับเหตุการณ์นี้
ตอนนี้บรู๊คไม่กล้าที่เดินหน้าต่อไป
เมื่อได้ยินแบบนั้น เชอร์ลีย์ก็สั่นสะท้านด้วยความกลัว เธอทั้งตกใจและไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่ได้ยิน
เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าฮาร์วีย์จะทำให้ปีศาจอย่างเคนกลัว
อีกด้านหนึ่ง เจอร์รี่รู้สึกมึนงงมาก
ตอนแรกเขาคิดว่าฮาร์วีย์หมดสิ้นอนาคตหลังจากเคนมาปรากฏตัว แต่ตอนนี้เกิดอะไรขึ้น? ทำไมเคนทำท่าทางเหมือนเกรงกลัวฮาร์วีย์? เพราะอะไร? มันเป็นไปได้ยังไง?
“ฉันก็ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้มากนัก แต่จะจัดการเหตุการณ์นี้ได้อย่างไร?” ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ และชี้ไปที่เจอร์รี่
“แน่นอน มิสเตอร์ยอร์ก ผมจะหาคำมาอธิบายแก่คุณเกี่ยวกับเรื่องนี้” แม้ว่าเคนจะรู้สึกหงุดหงิด แต่เขาก็เตะไปที่หัวของเจอร์รี่โดยไม่ลังเลใด ๆ “เจอร์รี่ แกเป็นแค่หมาที่ฉันเลี้ยงไว้ แกจะออกไปเพ่นพ่านและสร้างปัญหาทุกวันแบบนี่ได้อย่างไร? แกกล้าหาญถึงขนาดทำให้มิสเตอร์ยอร์กขุ่นเคืองได้อย่างไร? แกรู้หรือไม่ว่าเขาเป็นใคร?”
“มัน…มันเป็นแค่ลูกเขยของตระกูลซิมเมอร์…” เจอร์รี่กุมหัวตัวเองไว้และพูดด้วยความเจ็บปวด
“หุบปาก!” เคนพูดน้ำเสียงเย็นชา “จัดการมันเดี๋ยวนี้! ถ้าพวกแกไม่จัดการมัน! เรื่องนี้จะไม่จบ และทำลายรถที่น่าสมเพชคันนี้ด้วย!”
ลูกน้องสองคนลงมือหลังจากที่พวกเขาได้รับคำสั่งทันที ในตอนนี้เจอร์รี่ก็ไม่สามารถแม้แต่จะกรีดร้องอ้อนวอน ได้แต่โอดครวญด้วยความเจ็บปวดหลังจากถูกทุบตีอย่างแรง
จากนั้นรถ MPV ของเขาก็ถูกทุบทำลายจนเกิดรอยบุบและบิดเบี้ยว
เมื่อจัดการแบบนั้นแล้วเคนก็ยิ้มให้ฮาร์วีย์ จากนั้นเขาก็พูดอย่างเป็นกันเองว่า “มิสเตอร์ยอร์ก เราแก้ปัญหานี้แล้ว คุณพอใจกับมันไหมครับ?”
ฮาร์วีย์ตอบเฉยเมยว่า “คุณค่อนข้างฉลาดและมีสติสัมปชัญญะ คุณแก้ไขปัญหาได้อย่างถูกต้อง … ”
ฮาร์วีย์พูดอย่างนั้น แต่ในไม่ช้าเขาก็ระวังตัวอีก
เคนเป็นคนที่สามารถอดทนต่อจัดการเรื่องยาก ๆ และจัดการด้วยความเด็ดเดี่ยว นั่นคือเหตุผลที่บรู๊คยังคงสามารถรับได้แม้ว่ายอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์จะกดขี่พวกเขาบ้างในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ‘ดูเหมือนว่าฉันจะดูถูกพวกบรู๊คเกินไป’
อย่างไรก็ตามบรู๊คเป็นเพียงตระกูลชั้นสอง ฮาร์วีย์เลยไม่สนใจพวกเขามากนัก
หลังจากเคนจัดการเรียบร้อย จากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า “เนื่องจากตอนนี้ปัญหาได้รับการแก้ไขแล้ว ผมจะออกไปเดี๋ยวนี้ มอสเตอร์ยอร์ก คุณต้องการให้ผมไปส่งไหมครับ?”
ฮาร์วีย์ขานกลับมาเบา ๆ ว่า “ ไม่จำเป็น”
“ได้ครับ ผมจะไปแล้ว!”
เมื่อรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ ขับมารับ เชอร์ลีย์เธอก็รู้สึกว่าขาของเธอสั่นไปทั้ว เธอประหลาดใจ ‘นั่นเพื่อนของฉันจริง ๆ เหรอ? เหตุใดเขาจึงสงบนิ่งเมื่อต้องเผชิญกับเหตุการณ์รุนแรงนั้น? เขาเรียบง่าย’
***
หลังจากฮาร์วีย์ส่งเชอร์ลีย์กลับบ้านแล้ว เขาก็กลับไปบ้านกลางดึก แต่ในไม่ช้าเขาก็เห็นว่าเสื้อผ้าของเขาถูกทิ้งลงบนพื้นตรงทางเดิน ฮาร์วีย์รู้สึกมึนงงมาก
‘เกิดอะไรขึ้น?’
