ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 307
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 307
“แก…” หัวหน้าพวกอันธพาลกำลังตื่นตระหนกตกใจกลัว ผู้ชายตรงหน้าดูใจเย็นนิ่งลึกเกินไป! ลูกน้องเขาไม่มีใครเอาชนะเขาได้เลย แล้วเขาควรทำยังไง?
“อะไร…แกต้องการอะไร” หัวหน้าพวกอันธพาลพร่ำพูดออหมาอย่างกลัวสุดชีวิต
“ความจริง” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น “ถ้าแกบอกสิ่งที่ฉันอยากรู้ฉันจะปล่อยให้แกมีชีวิตอยู่ต่อไป ถ้าคุณไม่ล่ะก็ อย่ามาโทษแล้วกันถ้ามีอะไรเกิดขึ้น”
“ได้สิ ได้แน่นอน…” หัวหน้าอันธพาลมีเหงื่อผุดบนใบหน้าของเขา ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเขามีรังสีที่น่ากลัวจนเขาก้มหน้าลง “ บ…บอส! ไม่ว่าคุณจะอยากรู้อะไร ผมจะบอกคุณทุกอย่าง!”
“ผู้หญิงคนหนึ่งสั่งให้เรามาจัดการกับคุณ เธอดูรวยมาก และมีเพียงคำสั่งเดียวคือทำยังไงก็ได้คุณพิการ ถ้าคุณไม่ยอมก็จบชีวิตคุณซะ”
“จบชีวิตของฉัน?” ฮาร์วีย์หัวเราะลั่น “เธอมาจากตระกูลยอร์กใช่ไหม?”
“เราไม่รู้ เราเพียงทำตามคำสั่งเพื่อให้ได้เงินเท่านั้น แต่ผมมีรูปถ่ายของเธอที่ลูกน้องคนหนึ่งแอบถ่ายไว้” หัวหน้าพวกอันธพาลรีบยื่นโทรศัพท์ของเขาให้ฮาร์วีย์
ฮาร์วีย์มองไปที่ภาพถ่ายนั่น ผู้หญิงคนนี้อยู่ในวัยห้าสิบ และค่อนข้างดูคุ้นเคย แต่ฮาร์วีย์จำชื่อของเธอไม่ได้
“ญาติห่าง ๆ ของตระกูลยอร์ก?” ฮาร์วีย์ไม่สามารถกลั้นเสียงหัวเราะของเขาได้
‘ฉันออกจากตระกูลมาเพียงสามปี และตอนนี้แม้แต่คนที่ไม่มีความสำคัญในตระกูลก็ต้องการกำจัดฉันงั้นเหรอ’
“ตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นกำลังไปที่ไหน” ฮาร์วีย์ถาม
“ผม… ผมไม่แน่ใจ… แต่เธออยู่กับผู้ชายคนหนึ่ง เธอพูดถึงเรื่องการยกบริษัทในเมืองนิอัมมี่ให้เขา…”
หัวหน้าพวกอันธพาลพยายามบอกรายละเอียดให้ได้มากที่สุดกับฮาร์วีย์ทุกอย่างเท่าที่เขารู้ ตอนนี้เขารู้สึกกลัวมากอย่างเห็นได้ชัด
‘เธอกำลังจะไปที่ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์งั้นเหรอ?’ ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว เขาไม่ได้ไปบริษัทมาสองสามวันแล้ว มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า?
เขาต้องโทรหาอีวอนน์ และถามเธอเกี่ยวกับสถานการณ์ของบริษัทตอนนี้ แต่เขานึกขึ้นได้ว่านอกเมืองตรงนี้ไม่มีสัญญาณ
ฮาร์วีย์ไม่อยากเสียเวลาไปกับพวกนี้ เขากลับเข้าไปในรถปอร์เช่ของเขาและขับออกไปอย่างรวดเร็ว
“ฉันไม่สนใจว่าเธอเป็นใครหรือมีความสัมพันธ์อย่างไรกับตระกูลยอร์ก แต่ถ้าเธอกล้าเข้ามาในถิ่นของฉัน และมายุ่งกับคนของฉัน ฉันไม่เอาไว้แน่…”
โทรศัพท์มือถือของฮาร์วีย์กลับมามีสัญญาณอีกครั้งเมื่อเข้ามาในเมือง อีวอนน์โทรเข้ามาทันที
“มิสเตอร์ยอร์ก ทุกอย่างเรียบร้อยดีใช่ไหมคะ? ดิฉันโทรหาคุณมาพักหนึ่งแล้ว แต่ติดต่อคุณไม่ได้” อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ อีวอนน์พูดฟังดูกำลังหวาดกลัว
“ผมสบายดี นอกเมืองมันไม่มีสัญญาณ ผมเพิ่งกลับมา มีอะไรเกิดขึ้นในบริษัทหรือเปล่า?”
“ใช่ค่ะ มีผู้ชายคนหนึ่งมาพร้อมกับเอกสารการแต่งตั้งออกโดยตระกูลยอร์ก เขาบอกว่าเขาเป็นประธานคนใหม่” อีวอนน์บอกอย่างกังวล
“เขาไม่ได้ทำอะไรคุณใช่ไหม?” หัวใจของฮาร์วีย์เต้นผิดจังหวะ มีบางอย่างเกิดขึ้นกับเขางั้นเหรอ?
“ไม่… ฉันไม่ยอมง่าย ๆ แบบนั้นหรอก แต่มิสเตอร์ยอร์กคะ ถ้าเขาเป็นประธานคนใหม่จริง ๆ ฉันจะลาออกทันที”
อีวอนน์พยายามสงบสติอารมณ์ แต่ฮาร์วีย์ก็สัมผัสได้ถึงเสียงที่สั่นของเธอ ความโกรธเริ่มท่วมท้นในตัวเขา
“มันไม่สำคัญหรอกว่าเอกสารของเขาจะเป็นของจริงหรือปลอม ผมจัดการเอง ผมจะมาบอกรายละเอียดคุณอีกที” ฮาร์วีย์วางสายดวงตาของเขาเย็นชาราวกับน้ำแข็ง
‘มันเป็นใคร ถ้ามันพยายามลวนลามอีวอนน์ มันตายแน่ แต่ทำไมมันถึงมีเอกสารการแต่งตั้งจากตระกูลยอร์ก? พวกเขาพยายามทดสอบฉันงั้นหรือ? หรือนี่คือสิ่งที่พวกเขาต้องการ? ไม่ว่ายังไง ฉันจะต้องได้คำอธิบายจากตระกูลยอร์ก’
ฮาร์วีย์รีบไปที่โรงแรมแพลตตินั่มทันทีแทนที่จะไปยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรซ์ เพื่อไปหาไทสัน
ไทสันรีบออกมาพบฮาร์วีย์ ทั้ง ๆ ที่โรงแรมยังไม่ปิดทำการและถามอย่างสงสัย “ท่านครับผมได้ยินมาว่ามีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นในบริษัทของท่าน?”
“นายรู้” ฮาร์วีย์ขมวดคิ้วสงสัย
“มิสซาเวียร์ติดต่อผม เธอบอกว่าเธอติดต่อคุณไม่ได้ และขอให้ผมตรวจสอบประวัติใครคนหนึ่ง แต่ผมไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น…”
“คนนั้นเป็นใคร? มีความคืบหน้าอย่างไรบ้าง?” ฮาร์วีย์เดินเข้าไปในห้องทำงานและนั่งลง
“เรียบร้อยครับ นี่คือเอกสารทั้งหมด” ไทสันส่งเอกสารให้ด้วยความน้อบน้อม
ฮาร์วีย์เปิดเอกสารดู ดวงตาของเขาเบิกกว้างขึ้นด้วยความประหลาดใจ
“ไวแอตต์ จอห์นสัน?”
“ใช่ครับ คือเขา เขาเป็นเพียงทายาทของตระกูลชั้นสามในนิอัมมี่ ฉันจึงไม่แน่ใจว่าทำไมมิสซาเวียร์ถึงต้องการให้ผมตรวจสอบประวัติของเขา บางทีเขาอาจจะเป็นประธานคนใหม่ที่เธอพูดถึง”
“ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน? นายสามารถติดตามเขาได้หรือเปล่า?” ฮาร์วีย์วางเอกสารลง
“ขอเวลาให้ผมสักชั่วโมง ผมจะตามหาเขาให้เจอ” ไทสันพูดอย่างมั่นใจ นี่เป็นความสามารถพิเศษของเขา และเขาจะทำให้ดีที่สุด
