ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 312

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 312

ที่ออฟฟิศของซีอีโอ

อีวอนน์และเวนดี้ต่างนั่งเงียบ เมื่อพวกเขาได้ยินเสียงประตูถูกผลักเปิดออก พวกเขาก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกัน

บุคคลที่ยืนอยู่ต่อหน้าพวกเขาคือหญิงมีอายุ อีวอนน์และเวนดี้ต่างประหม่าเล็กน้อยเนื่องจากรังสีของผู้หญิงคนนี้ค่อนข้างน่ากลัว การปรากฏตัวของเธอไม่เหมือนคนทั่วไป และอำนาจแผ่ปกคลุมไปทั้งห้อง

อีวอนน์ที่มาจากพื้นเพที่มั่นคงแล้วก็ยังถูกแช่แข็งนิ่งค้าง ในขณะที่เวนดี้ที่มาจากครอบครัวธรรมดาก็ไม่กล้าพูดอะไร

ธีอาจ้องมองไปที่อีวอนน์ และเวนดี้ เลขาของประธานช่างน่ารัก ไม่น่าแปลกใจที่ไวแอตต์ชายหนุ่มในโอวาทของเธอไม่ได้กลับบ้านเมื่อคืนนี้

“คุณเป็นใคร? นี่คือออฟฟืศของซีอีโอ คุณจะเดินเข้ามาแบบง่าย ๆ แบบนี้ได้ยังไง?” อีวอนน์สงบสติอารมณ์ และถามพลางเลิกคิ้วขึ้น

ธีอามองไปที่อีวอนน์อย่างดูถูกเหยียดหยาม “ผู้หญิงอย่างเธอมีสิทธิ์อะไรมาถามว่าฉันเป็นใคร? บอกให้ประธานของเธอออกมาพบฉัน!”

เมื่ออีวอนน์ได้ยินคำพูดของเธอก็ขมวดคิ้วยุ่ง สองสามวันที่ผ่านมานี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

เมื่อวานนี้ไวแอตต์โผล่มาที่นี่แล้วยังแสร้งทำเป็นตัวเป็นท่านประธาน วันนี้ผู้หญิงคนนี้ที่ดูมีอำนาจเข้ามา และทำตัวหยาบคายอีก

เธอมาที่นี่ด้วยเหตุผลอะไร?

“ท่านประธานมีเรื่องที่ต้องไปพบปะบุคคลสำคัญ และจะกลับเข้ามาอีกครั้ง อย่างไรก็ตามดิฉันเป็นเลขาของท่าน หากคุณมีธุระอะไร คุณสามารถแจ้งดิฉันได้ ดิฉันจะส่งข้อความถึงท่าน” อีวอนน์พูดหลังจากลังเลอยู่พักหนึ่ง

ธีอายิ้มอย่างเย็นชา เธอก้าวช้า ๆ ไปยังอีวอนน์ และหนุดยืนอยู่ตรงหน้าเธอ เธอยกมือขึ้นแล้วตบหน้าอีวอนน์โดยไม่พูดอะไร

“เธอคิดว่าเธอเป็นใคร? เธอมีสิทธิ์ที่จะพูดกับฉันงั้นเหรอ? บอกให้เขากลับมาเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นเธอจะต้องคุกเข่าต่อหน้าฉัน! ฉันจะให้เธอคุกเข่าจนกว่าเขาจะกลับมาที่นี่!” ธีอาขู่ฟ่อ

ผู้หญิงคนนี้สมควรตายที่ริอาจมายุ่งกับไวแอตต์!

เวนดี้ตกใจมากจนไม่กล้าหายใจ แม้ว่าเธอต้องการปกป้องอีวอนน์ แต่ผู้หญิงคนนี้แตกต่างจากไวแอตต์อย่างสิ้นเชิง รังสีของเธอน่ากลัวมากจนเธอรู้สึกได้ว่าร่างกายของเธออ่อนแอลง เธอรู้สึกหมดแรง

“อีวอนน์ บางทีเราควรขอให้ท่านประธาสมาที่นี่เพราะเขาเท่านั้นที่สามารถจัดการเรื่องนี้ได้ ฉันกลัวว่าเราทั้งคู่…” เวนดี้หัวเราะอย่างขมขื่น พวกเขาทั้งสองเป็นเพียงผู้หญิงที่อ่อนแอสองคน พวกเขาอาจมีความมุ่งมั่น แต่ขาดความแข็งแกร่ง

อีวอนน์ไม่สะทกสะท้าน เธอไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้ เธอจะทำให้ฮาร์วีย์ตกอยู่ในอันตรายแบบนั้นได้อย่างไร เธอกัดฟันกรอดและพูดข่มกลับ “คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? ที่นี่คือบริษัทของเรา คุณกล้ามากที่เดินเข้ามาที่นี่อย่างหยิ่งผยอง!”

ธีอาพูดเยาะเย้ย “นิอัมมี่เป็นเมืองเล็ก ๆ และ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ เป็นเพียงบริษัทเล็ก ๆ เท่านั้น แต่พนักงานที่นี่ช่างกล้าที่จะพูดกับฉันแบบนี้ เธอรนหาที่ตายหรือไง”

“คุณคิดว่าคุณจะฆ่าคนที่นี่ได้จริง ๆ เหรอ?” อีวอนน์ตอบกลับอย่างกล้าหาญ

ธีอากำลังจะตบเธออีกครั้ง แต่อีวอนน์จับมือเธอไว้ได้ทัน “ดิฉันเคารพคุณในฐานะผู้อาวุโสกว่า ดังนั้นดิฉันจะไม่ถือสาคุณ อย่างไรก็ตามคุณก็แค่คนนิสัยไม่ดี! คุณมีเหตุผลอะไรที่ทำแบบนี้?”

ธีอาหัวเราะ นิสัยไม่ดี? ทั้งหมดที่เธอทำกับพนักงานของยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ เธอต้องมีเหตุผลด้วยงั้นเหรอ?

ในความคิดของเธอ คนรับใช้และคนชั้นต่ำพวกนี้เทียบไม่ได้กับสุนัขด้วยซ้ำ

“ดูเหมือนว่าฉันต้องสอนบทเรียนให้เธอซะแล้ว ไม่อย่างนั้นเธอจะไม่มีวันเข้าใจความแตกต่างระหว่างเธอกันฉัน…” ธีอาดึงมือเธอออก และสั่ง “จัดการให้เธอคุกเข่า!”

บอดี้การ์ดคนหนึ่งก้าวไปหาอีวอนน์ และสั่ง “คุกเข่าลง!”

“ฉันไม่ทำ! คุณจะทำอะไรกับฉันได้?” อีวอนน์เชิดหน้าขึ้นอย่างไม่สะทกสะท้าน เธอจะคุกเข่าลงพร้อมกับสถานะของเธอได้อย่างไร?

บอดี้การ์ดกดหัวของอีวอนน์ลงอย่างไร้ความปราณีขณะที่ต่อยที่ท้องของเธอ

อีวอนน์ได้รับการฝึกฝนด้านการป้องกันตัว แต่คู่ต่อสู้ของเธอเป็นบอดี้การ์ดมืออาชีพ เธอรู้สึกปวดท้องจากการต่อยของบอดี้การ์ด คนนั้น ในที่สุดเธอก็ทรุดตัวคุกเข่าลงบนพื้นอย่างช่วยไม่ได้

ธีอาหัวเราะด้วยความสะใจขณะเดินไปหาอีวอนน์และพูดว่า “ก่อนหน้านี้เธอคิดว่าตัวเองเก่งมากนักเหรอ? เธอบอกว่าไม่ยอมคุกเข่าให้ฉันไม่ใช่เหรอ? ทำไมตอนนี้เธอถึงคุกเข่าต่อหน้าฉันล่ะ?”

อีวอนน์เงยหน้าขึ้น ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความโกรธแค้น “ฉันคุกเข่าเพื่อเห็นแก่ผู้หญิงแก่ ๆ อย่างคุณ เพราะคุณคงไม่มีชีวิตยืนยาวอีกต่อไป!”

ธีอารู้สึกโกรธมากขึ้น และตบหน้าอีวอนน์อีกครั้ง และส่งเสียงสะใจเสียงดังว่า “ผู้หญิงคนนี้อยากตายจริง ๆ สินะ! กล้าดียังไงที่แย่งผัวคนอื่น แกยังกล้าแช่งให้ฉันตายอีกเหรอ?”