ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 313

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 313

“ฉันไม่รู้ว่าผู้ชายของคุณทำมาจากขยะส่วนไหน แต่คุณไม่ต้องกังวลฉันไม่สนใจที่จะแย่งผู้ชายสกปรกของคุณมาแน่นอน!” แม้ว่าริมฝีปากของอีวอนน์จะมีเลือดซึมออกมา แต่เธอก็ไม่สามารถอดกลั้นได้อีกต่อไป

ในขณะนั้นเวนดี้รู้ว่าเธอต้องก้าวเข้ามาช่วย ไม่อย่างนั้นอีวอนน์อาจถูกทำร้ายจนตายได้ เธอไม่กล้าสู้และทำได้เพียงพุ่งเข้าหาอีวอนน์และยืนอยู่ตรงหน้าเธอ เธอพูดว่า “มิสซาเวียร์ อย่าพูดอะไรอีกเลย รอให้ท่านประธานกลับมาก่อน คุณไม่สามารถจัดการปัญหาได้ด้วยตัวเองเสมอไป เขาคือประธาน หลังจากนั้น…”

“เธอกำลังปกป้องหล่อน และเธอยังอ้างว่าเธอไม่ได้แย่งผู้ชายของฉันไปงั้นเหรอ?” ธีอาหัวเราะอย่างเยือกเย็นแล้วหันไปมองเวนดี้ “เธอคุกเข่าลงเหมือนกัน นังหมูตัวเมีย ไม่งั้นฉันจะสั่งสอนให้เธอด้วย!”

เวนดี้รู้สึกขัดแย้ง แต่เมื่อเธอเห็นอีวอนน์เจ็บปวดเธอก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากคุกเข่าลง ถ้าเธอยังดื้อรั้นต่อไปเธอก็จะเหมือนอีวอนน์

ธีอารู้สึกสะใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้เห็นผู้หญิงสองคนที่แย่งชายของเธอไปคุกเข่าลงต่อหน้าเธอ

ไอ้แมงดานั่นคิดจริง ๆ งั้นเหรอย่าจะหนีจากเธอได้? เขาคิดว่าจะได้ทุกสิ่งที่ต้องการทุกเมื่อหลังจากเป็นซีอีโองั้นเหรอ? เขาต้องเข้าใจว่าเมื่อเขากลายมาเป็นของเล่นของเธอ เขาจะอยู่เป็นของเล่นของเธอตลอดไป ต้องอยู่ภายใต้คำสั่งของเธอ

“แล้วพวกเธอสองคนตัดสินใจได้หรือยัง? พวกเธอพร้อมที่จะโทรหาท่านประธานหรือยัง?” ธีอาดึงกระดาษทิชชู่ออกมาเช็ดมือ

สีหน้าของอีวอนน์เย็นชา และในครั้งนี้เวนดี้เป็นคนพูดขึ้น “เฮ้ ยัยแก่ ท่านประธานของเราไม่ใช่คนธรรมดา คุณไม่กลัวที่จะรับผลที่ตามมาจากการกระทำกับเราด้วยวิธีนี้หรือ?”

ธีอาหัวเราะเสียงดังเหมือนมีคนเพิ่งเล่าเรื่องตลกให้เธอฟัง “ไม่ใช่คนธรรมดางั้นเหรอ? แน่นอนว่าเขาไม่ใช่! ผู้ชายที่ฉันเลี้ยงดูไว้จะเป็นคนธรรมดาได้ยังไง?”

อีวอนน์ และเวนดี้สบตากัน ท่านประธานคนนี้เป็นผู้ชายเก็บของยัยแก่นี่จริง ๆ หรือ? จะเป็นไปได้ยังไง?

เวนดี้รู้สึกอยากจะอาเจียนเพียงแค่นึกถึงมัน

“ฉันบอกได้เลยว่าพวกเธอทั้งสองคงหลงไหลในตัวผู้ชายของฉัน เพียงแค่ดูปฏิกิริยาของเธอ!” ธีอาเยาะเย้ย และสั่งบอดี้การ์ดของเธอว่า “จัดการพวกมันจนความจำเสื่อมไปเลย ฉันอยากเห็นว่าจะมีผู้ชายคนอื่นมาจีบเธอด้วยใบหน้าแบบนั้นยังไง!”

บอดี้การ์ดไม่พูดอะไรสักคำ และปล่อยหมัดใส่เวนดี้เพียงไม่กี่ครั้ง เวนดี้ก็ทรุดนอนขดตัวอยู่บนพื้นสะอื้นด้วยความเจ็บปวด เธอไม่เคยสัมผัสอะไรแบบนี้มาก่อน

ในทางกลับกันอีวอนน์อดทนได้ดีต่อการชกโดยไม่ส่งเสียงร้องใด ๆ

ธีอามองไปที่อีวอนน์ และสั่งให้บอดี้การ์ดของเธอจัดการเธอให้แรงขึ้นอย่างโหดร้าย เธอไม่เชื่อว่าหล่อนจะแข็งแกร่งขนาดนั้น หลังจากใช้เวลาอยู่กับท่านประธานของเธอทั้งคืน

“หยุดนะ! หยุดนะ!” เวนดี้ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป หากทำต่อไปใบหน้าของอีวอนน์จะเสียโฉมไปตลอดชีวิต “ฉันจะขอให้ท่านประธานรีบกลับมา! ฉันจะโทรหาเขา!”

ธีอายิ้มด้วยความพึงพอใจ “บอกให้เขากลับมาเดี๋ยวนี้! ฉันต้องการให้เขาทำลายพวกเธอทั้งสองคน มาดูกันว่าคราวหน้าเขายังกล้ายุ่งกับผู้หญิงลับหลังฉันอีกหรือเปล่า!”

“ท่านประธานคะ ไม่ทราบว่าคุณอยู่ที่ไหน? มีบางอย่างเกิดขึ้นที่นี่” เวนดี้พูดผ่านโทรศัพท์

“เกิดอะไรขึ้น?” ฮาร์วีย์เต็มไปด้วยความสงสัย เขาเพิ่งรับสายของไทสันและจัดการอย่างอื่นอยู่ มีปัญหาเกิดขึ้นในบริษัทแล้วงั้นหรือ?

“มิสซาเวียร์ถูกทำร้าย คน ๆ นั้นขอให้คุณกลับมาเดี๋ยวนี้ ไม่งั้น…”

หัวใจของฮาร์วีย์ตกลงตาตุ่ม ยัยแก่ของไวแอตต์มาแล้ว อย่างไรก็ตามเขาไม่คิดเลยว่าเธอจะสร้างความวุ่นวายให้กับ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ในทันที

หลังจากวางสายฮาร์วีย์ขับรถอย่างรวดเร็วและไม่นานก็มาถึงด้านหน้าบริษัท

เมื่อเขาเข้าไปในออฟฟิศของซีอีโอ เห็นอีวอนน์และเวนดี้ที่มีใบหน้าฟกช้ำคุกเข่าต่อหน้าหญิงชรานั่น ความรู้สึกโกรธจนอยากฆ่าใครสักคนท่วมท้นไปทั้งสำนักงาน

ฮาร์วีย์เดินไปหาอีวอนน์ด้วยใบหน้าที่น่ากลัวและหายใจเข้าลึก ๆ

เธอกล้าทำร้ายอีวอนน์ได้อย่างไร? เธอเป็นเลขาของเขา แต่ไอ้แก่คนนี้ยังกล้าทำร้ายเธองั้นเหรอ?

ธีอาตกใจแทบสิ้นสติเมื่อเห็นฮาร์วีย์เดินเข้ามา เธอสบตาฮาร์วีย์เป็นเวลานานก่อนจะขมวดคิ้ว “เกิดอะไรขึ้น? ฉันสั้งให้คนกำจัดแกไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมแกยังไม่ตาย?”

ริมฝีปากของฮาร์วีย์ยกโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มที่เยือกเย็น และเขาก็ยิ้มเยาะว่า “ยัยแก่เวร ฉันไม่สนว่าใครส่งเธอมาที่นี่ แต่เธอทำกับฉันเกินไปแล้ว”

“อะไร?” ธีอาคิดว่าเธอรู้จักตัวตนของฮาร์วีย์ดี “แกถูกไล่ออกจากตระกูลยอร์กเมื่อสามปีก่อน แกกำลังพูดถึงอะไร? แม้ว่าฉันไม่รู้ว่าทำไมแกถึงยังไม่ตาย แกก็ควรคุกเข่าต่อหน้าฉันด้วย!”