ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 330
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 330
นาฬิกาที่อยู่ในกล่องไม้เป็นนาฬิกาโบราณสายเหล็กมาตรฐานและมันเป็นนาฬิกา Rolex
เห็นได้ชัดว่านาฬิกาเรือนนี้ผ่านการใช้งานโดยหน้าปัดนาฬิกามีสีเหลืองเล็กน้อยซึ่งกลายเป็นสีเหลืองวินเทจสวย ๆ แม้ว่ากรอบจะดูเหมือนมีรอยขีดข่วนเล็กน้อยเนื่องจากการสวมใส่เป็นเวลาหลายปี แต่ก็ยังดูใหม่อยู่
หลุยส์ดูจริงจังในทันที เขาหยิบแว่นขยายออกมาและสังเกตอย่างระมัดระวังโดยความหยิ่งผยองจากก่อนนี้จางหายไปแล้ว
ในขณะเดียวกันฮาร์วีย์เพียงแค่ยืนอยู่ห่าง ๆ จากนาฬิกาและมองดูมันสองสามครั้งโดยไม่แสดงสีหน้ามากนัก ดูเหมือนเขาจะมีความเป็นมืออาชีพมากกว่าหลุยส์ทั้งด้วยความสงบและนิ่ง
เชนพยักพึงพอใจ ในขณะที่โรซาลีจ้องมองพวกเขาด้วยความสนุกสนาน ฮาร์วีย์ดูโดดเด่นเมื่อเทียบกับหลุยส์ ซึ่งดูเหมือนเป็นเพียงช่างซ่อมนาฬิกา
อย่างไรก็ตามชาร์ลส์พูดกับตัวเอง คิดว่าทำไมคนหนุ่มสาวสมัยนี้ชอบทำตัวอวดรู้มาก
อุตสาหกรรมการประเมินวัตถุโบราณต้องใช้ความระมัดระวัง แม่นยำ และช่างสังเกต และทำในสิ่งที่คิดว่าถูกต้องและดีที่สุด
หากคนใดคนหนึ่งมุ่งเน้นไปที่การทำให้ดู ‘เท่’ และทำตัวโดดเด่นเหนือคนอื่น และล้มเหลวในภายหลัง เขาจะเสียชื่อเสียงตลอดไป
ฮาร์วีย์สังเกตห่าง ๆ เสร็จแล้ว ในขณะที่หลุยส์ใช้เวลาครึ่งชั่วโมงต่อหลังจากนั้น
โรซาลีที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เริ่มทนไม่ไหว เธอขมวดคิ้ว “มิสเตอร์ซาราเต้ คุณประเมินได้หรือเปล่า? ถ้าไม่ งั้นก็เพียงแค่ยอมแพ้”
หลุยส์เงยหน้าขึ้นพร้อมกับความไม่มั่นใจเล็กน้อยในแววตาของเขา แต่เขาก็พยักหน้าและพูดว่า “ผมตรวจประเมินเรียบร้อยแล้ว ผมสามารถบอกความถูกต้องของนาฬิกาโบราณเรือนนี้ได้ ผมแค่เกรงว่าคนอื่นสังเกตเสร็จหรือยัง?”
“ฉันเสร็จเรียยร้อยนานแล้ว” ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ
“เอาล่ะ บอกเรามาถึงผลการตัดสินของคุณก่อน” เชนพูด
“นาฬิกาเรือนนี้เป็นของแท้และมีค่ามาก” หลุยส์เริ่มต้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“เป็นของปลอม คุณสามารถหาซื้อได้จากทางเข้าสถานีรถไฟใต้ดินในราคาสามสิบดอลลาร์” ฮาร์วีย์พูดอย่างสบาย ๆ
เมื่อได้ยินคำตอบของฮาร์วีย์ หลุยส์ก็ร้องเสียงหลงทันที “ฮาร์วีย์ คุณไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการประเมินวัตถุโบราณ อย่าบอกนะว่าเพียงเพราะคุณเห็นว่า ‘ทิฟฟานี่’ ลงชื่อลงบนกล่องและคุณตัดสินว่านี่เป็นของปลอม?”
ฮาร์วีย์ตอบอย่างเฉยเมยว่า “นี่เป็นของปลอม เพียงแวบเดียวไม่จำเป็นต้องสังเกตให้ลึกซึ้งกว่านี้”
หลุยส์หัวเราะเยาะและพูดว่า “อย่าทำราวกับว่าคุณรู้อะไรเลย คุณรู้ไหมว่านาฬิกาโบราณ Rolex เรือนนี้มีมูลค่าสูงเพียงใด มาตีความทีละรายละเอียดเถอะ”
“เริ่มต้นด้วยกรอบของมัน มูลค่าของนาฬิกา Rolex จะลดลงอย่างมากหากได้รับการขัดเงามาก่อน”
“แล้วหน้าปัดนาฬิกานี่คือทำจากส่วนผสมวัสดุที่บริษัท Rolex ปี 1940 ใช้ในการเคลือบผิวซึ่งจะเปลี่ยนจากสีขาวเป็นสีเหลืองแบบวินเทจตามกาลเวลาและหลายศตวรรษ”
“สุดท้าย แต่ไม่ท้ายสุด โลโก้ ผู้ประเมินราคานาฬิกาโบราณหลายท่านตัดสินใจเร็วเกินไปเมื่อเห็นสัญลักษณ์ ‘Tiffany’ บนนาฬิกา Rolex ที่คิดว่าเป็นของปลอมเพราะ Rolex จะไม่เคยร่วมมือกับแบรนด์อื่น ๆ เลย!”
“แต่ในยุคปัจจุบันย้อนกลับไปในปี 1940 เพื่อขยายตลาดไปยังอเมริกานาฬิกา Rolex ถูกจำหน่ายภายใต้สาขาของร้าน ‘Tiffany’ ”
“และตามกฎของ ‘ทิฟฟานี’ อัญมณีที่ขายภายใต้ชื่อของพวกเขาจะต้องมีตราสัญลักษณ์ของพวกเขา Rolex ไม่ได้มีชื่อเสียงมากในเวลานั้น ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีข้อยกเว้น”
“พวกเขาทำงานร่วมกันในช่วงเวลาสั้น ๆ เพียงสองถึงสามปีเท่านั้น ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมนาฬิกาเหล่านี้จึงหายากมากที่จะหานาฬิกาเหล่านี้ในตลาด หากมีการประมูลมูลค่าจะต้องมีราคาอย่างน้อยหนึ่งแสนหนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์!”
หลังจากการวิเคราะห์ของหลุยส์บลง เขาก็มองไปที่โรซาลีด้วยความภาคภูมิใจ
กระบวนการประเมินราคาของนาฬิกาเรือนนี้จำเป็นต้องมีความรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ เคมี และเศรษฐศาสตร์ ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่ผู้ประเมินทั่วไปจะทำได้อย่างแน่นอน
ตามที่เขาคาดไว้ สายตาของโรซาลีไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เธอเองก็เดาไม่ออกว่าหลุยส์ที่เธอดูถูกมาตลอดมีความสามารถที่ดีในอุตสาหกรรมนี้จริง ๆ
ชาร์ลส์ก็ยิ้มเหมือนกัน นักเรียนของเขามีความสามารถอย่างเห็นได้ชัดเช่นเดียวกับตัวเขาเองหรือดีกว่าเขา ไม่เพียงแต่สามารถบอกความถูกต้องของนาฬิกาโบราณได้โดยไม่ต้องสัมผัสมันในช่วงเวลาสั้น ๆ นอกจากนี้เขายังสนับสนุนการตัดสินด้วยเหตุผลและการวิเคราะห์ที่ถูกต้อง
มีเพียงเชนเท่านั้นที่ยืนอยู่ตรงนั้นด้วยสีหน้าทะเล้นโดยไม่พูดอะไร
ฮาร์วีย์ยิ้มให้ตัวเองและยังไม่พูดอะไร ก่อนที่หลุยส์จะเริ่มหัวเราะคิกคัก “ไงล่ะคนบ้านนอก อย่าพยายามหลอกคนอื่นถ้าคุณไม่รู้อะไรเลย! ถ้าผมเห็นว่าคุณหลอกลวงว่าสามารถประเมินวัตถุโบราณอีก ผมจะเปิดโปงคุณ!”
โรซาลีมองฮาร์วีย์ด้วยสายตาสงสัย เธอคิดว่าฮาร์วีย์เป็นผู้ประเมินวัตถุโบราณจริง แต่เมื่อมองดูสถานการณ์ตอนนี้ ครั้งนั้นมันอาจเป็นแค่โชคของเขา
“ถ้าผมสามารถยืนยันได้ว่านาฬิกาเรือนนี้เป็นของปลอม คุณจะขอโทษผมยังไง” ฮาร์วีย์ยิ้มเล็กน้อย
“ของปลอมเหรอ? ถ้าเป็นของปลอมฉันจะกลืนนาฬิกานี้ต่อหน้าคุณ!” หลุยส์ตอบด้วยความรังเกียจ
