ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 337

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 337

“ไม่สำคัญว่าเขาได้พบกับนายใหญ่ไนส์เวลล์ยังไง ขยะที่ไร้ค่าก็ยังคงเป็นขยะที่ไร้ค่าอยู่วันยังค่ำ”

“ฉันยอมรับในความสามารถของเขาที่ทำให้ตระกูลซิมเมอร์เข้าร่วมงานนี้ได้ซึ่งมันจะทำให้เราเป็นตระกูลเฟิร์สคลาส!”

ผู้อาวุโสซิมเมอร์หายใจเข้าลึก ๆ ด้วยสีหน้าเย็นชา

แมนดี้มองไปที่ผู้อาวุโสซิมเมอร์ เธอไม่สามารถบรรยายความรู้สึกของเธอได้

ในทางตรงกันข้ามผู้อาวุโสซิมเมอร์ไม่ยอมรับความจริงที่ว่าเขาดูถูกฮาร์วีย์มาโดยตลอด

แต่ฮาร์วีย์กกลับสามารถทำความรู้จักกับไนส์เวลล์ได้

นั่นมันเรื่องน่าอายที่สุด!

ถึงอย่างนั้นในสายตาของแมนดี้ ฮาร์วีย์ไม่ได้สนใจสิ่งที่ซิมเมอร์ทำกับเขา

แล้วทำไมเขาถึงต้องสนใจสิ่งที่คนอื่นพูดเกี่ยวกับเขาด้วย ในเมื่อเขาสามารถพูดคุยได้อย่างอิสระต่อหน้าเชน ไนส์เวลล์แบบนั้น?

ไม่ว่าเชนจะมองเขาอย่างไร การที่เขานั่งอยู่ตรงนั้นหมายความว่าเขาประสบความสำเร็จแล้ว

แม้ว่าจะเป็นเพียงกลเม็ดวิธีเล็กน้อยในการประเมินวัตถุโบราณของเขา แต่การได้รับการยอมรับจาก เชน ไนส์เวลล์ นั้นเกิดจากฝีมือของเขาเอง

งานแสดงวัตถุโบราณยังไม่เริ่ม ดังนั้นงานเลี้ยงจึงเริ่มก่อน

ฮาร์วีย์ไม่แม้แต่จะสบตากับตระกูลซิมเมอร์ในระหว่างงานเลี้ยง

แต่ทันทีที่งานเลี้ยงใกล้จบลง โรซาลีก็เดินมาที่โต๊ะที่ของตระกูล

ผู้อาวุโสซิมเมอร์เห็นเธอเดินเข้ามาก็ยืนขึ้นด้วยตัวสั่นเทาโดยไม่คิดที่จะโอ้อวดด้วยความอาวุโสของเขา

“สวัสดีครับ มิสไนส์เวลล์ ผมจากตระกูลซิมเมอร์…”

ผู้อาวุโสซิมเมอร์ถูกโรซาลีเมินใส่ทันที

“ใครคือ แซ็ค ซิมเมอร์คะ? ฉันได้ยินมาว่าคุณแพ้พนัน”

โรซาลีไม่ใช่ผู้หญิงที่ไม่มีมารยาท ตรงกันข้ามผู้หญิงที่เกิดมาในตระกูลใหญ่จะควบคุมตนเองด้วยท่าทางที่ดีเยี่ยม

แต่ฮาร์วีย์ไม่แม้แต่จะเหลียวมองเธอในขณะที่พวกเขากำลังรับประทานอาหาร เธอกังวลและคิดว่าเหตุการณ์ก่อนงานเลี้ยงทำให้เขาไม่ชอบเธอ

แม้ว่าเธอจะเป็นเพียงสาวงามที่เยือกเย็น แต่เธอก็ไม่ลังเลที่จะช่วยฮาร์วีย์เพื่อหวังว่าเขาจะให้อภัยเธอ

ฮาร์วีย์ไม่ได้คิดอะไรกับเธอคนนี้

ฮาร์วีย์เพียงต้องการหลีกเลี่ยงการอยู่ใกล้โรซาลีมากเกินไป ถ้าแมนดี้เห็นพวกเขาใกล้ชิด มันคงยากสำหรับเขาที่จะอธิบายอีกครั้ง

หลังจากได้ยินที่โรซาลีถาม ตระกูลซิมเมอร์ก็เกิดท่าทีกระอักกระอ่วนและมองไปที่แซ็คโดยไม่รู้ตัว

‘การเดิมพันคือแซ็คจะต้องคุกเข่าต่อหน้าฮาร์วีย์ทุกครั้งที่เจอกัน’

ฝูงชนก็เบนสายตาไปที่ตระกูลซิมเมอร์เช่นกัน แซ็คไม่สามารถหลีกเลี่ยงสถานการณ์นี้ได้ เขาเริ่มขบฟันและฝืนยิ้ม

“มิสไนส์เวลล์ ผมเป็นรองซีอีโอของตระกูลซิมเมอร์ แซ็ค ซิมเมอร์ครับ…”

โรซาลีเหลือบมองแซ็คแล้วพยักหน้า

“ฉันได้ยินมาว่าคุณแพ้พนัน คุณต้องคุกเข่าทุกครั้งที่เจอเขา ฉันอยากรู้ว่าคุณจะใช้วิธีการคุกเข่ายังไง คุณช่วยให้ความกระจ่างแก่ฉันและแสดงให้ฉันเห็นว่ามันเป็นยังไง?”

แซ็คคิดว่าเขาจะรอดพ้นจากหายนะนี้ได้เนื่องจากฮาร์วีย์ไม่แม้แต่จะมองหาเขา เขาไม่คิดว่าโรซาลีจะเดินมาหาเขาและทำให้เขาต้องยอมคุกเข่าลง

เขาไม่กล้าที่จะก่อความวุ่นวาย แต่เขาก็ยังฝืนยิ้ม

ในเวลาเดียวกันเขาจ้องไปที่ฮาร์วีย์ด้วยหางตาของเขา

‘มันต้องเป็นไอ้ขยะนั่นที่บอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ ไม่งั้นเธอจะรู้ได้ยังไง?

แซ็คมีความภาคภูมิใจในตัวเองอย่างยิ่ง

การให้เขาคุกเข่าต่อหน้าฝูงชนที่เต็มไปด้วยคนชั้นสูงของนิอัมมี่ จะทำให้เขาเป็นที่หัวเราะของคนทั้งเมือง

“มิสไนส์เวลล์ นี่เป็นเพียงเรื่องตลกภายในของครอบครัว โปรดอย่าให้ความสำคัญกับเรื่องนี้เลย”

แซ็คฝืนยิ้มอย่างน่าเกลียด

ในความเป็นจริงแซ็คมักจะน้ำลายสอเมื่อได้พบกับเทพธิดาอย่างโรซาลี

แต่ในขณะนั้นเขาเพียงต้องการให้รอดพ้นจากสถานการณ์ที่อึดอัดนี้

“ตระกูลไนส์เวลล์ให้ความสำคัญกับครอบครัว ตอนนี้คุณจะไม่ผิดสัญญาในงานแสดงวัตถุโบราณของไนส์เวลล์ใช่ไหม? ถ้าผิดสัญญา ฉันต้องขอให้คุณออกไป” โรซาลีพูดอย่างเย็นชา