ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 35

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 35

ในขณะนั้นผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ได้อ่านสัญญาเสร็จแล้ว เขาหยิบแว่นขยายออกมาและส่องดูตราประทับอย่างใกล้ชิด หลังจากนั้นไม่นานเขาพูดว่า “ไม่ต้องเถียงกัน สัญญาฉบับนี้เป็นของจริงแน่นอน ถึงอย่างไรสิ่งที่แซ็คพูดนั้นถูกต้อง ดูเหมือนว่าสัญญาฉบับนี้จะไม่ได้ถูกร่างขึ้นในนาทีสุดท้าย แต่ดูเหมือนว่าจะร่างขึ้นเมื่อวานนี้”

“แน่นอนว่าแมนดี้มีผลงานของตัวเองที่เธอไปที่นั่นในตอนแรก แต่แซ็คก็ฝืนทนต่อความอัปยศอดสูที่ตระกูลซิมเมอร์โดนดูถูกเเมื่อวานนี้ ผลงานของเขาสำคัญกว่ามาก”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นแซ็คก็เหลือบมองแมนดี้อย่างหยิ่งผยอง จากนั้นเขาก็โค้งคำนับให้ผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์และกล่าวว่า “คุณปู่ครับ ในฐานะผมเป็นหนึ่งในตระกูลซิมเมอร์ ผมยินดีที่จะรับบททดสอบหลายอย่างเพื่อตระกูลซิมเมอร์ แล้วถ้าผมถูกทำให้อับอาย? ถ้าผมต้องถูกทำร้ายเพื่อให้ตระกูลซิมเมอร์ได้รับเงิน ผมก็เต็มใจที่จะทำเช่นนั้น!”

“คุณปู่ครับ ผมคิดว่าท่านประธานคนใหม่คนนี้ตระหนักถึงคุณค่าของที่ดินเชิงพาณิชย์ของตระกูลซิมเมอร์ เขาจึงให้เงินจำนวนมหาศาลกับเรา เราควรลงนามในสัญญาโดยเร็วที่สุดและส่งให้พวกเขาในวันพรุ่งนี้เพื่อเป็นการแสดงความจริงใจของเรา”

“ผมยินดีรับผิดชอบงานนี้ ผมจะส่งสัญญานี้กลับไปยังท่านประธานของ ยอร์ก เอ็นเทอรไพรส์ ในวันพรุ่งนี้โดยปลอดภัยหายห่วงครับ ผมจะเชิญเขามาพบปะพวกเราด้วยซ้ำ!”

แซ็คดูเหมือนว่าเขาจะสามารถบรรลุสิ่งนั้นได้ ตอนนี้พวกเขามีสัญญาฉบับนี้แล้วก็เกินพอที่จะพิสูจน์ได้ว่าท่านประธานคนใหม่คนใหม่ให้ความสำคัญกับตระกูลซิมเมอร์เป็นอย่างมาก ดังนั้นเขาสามารถทำเรื่องเล็กน้อยเช่นนั้นได้

นอกจากนี้ถ้าเขาเป็นคนที่ส่งสัญญากลับไปยัง ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ เขาก็จะได้เป็นผู้จัดการโครงการ สำหรับแมนดี้ใครจะจำผลงานของเธอได้บ้างล่ะ?

“ดี! แกเป็นหลานชายที่ยอดเยี่ยมที่สุดของฉัน!” ผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์พยักหน้าเล็กน้อยและดูเหมือนว่าเขาจะพึงพอใจแซ็คอย่างมาก “แซ็ค งั้นพวกเราจะส่งนายไปที่ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ในวันพรุ่งนี้”

แมนดี้ดูผิดหวัง เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นคนที่นำสัญญานั่นกลับบ้าน แต่ตอนนี้ผลงานเป็นของแซ็คแต่เพียงผู้เดียว

ยอร์ก อ็นเทอร์ไพรส์ ได้ลงนามและปิดผนึกสัญญาแล้ว แน่นอนว่าแซ็คจะประสบความสำเร็จถ้าเขาไปที่นั่นในวันพรุ่งนี้ แล้วจะมีใครจำการมีส่วนร่วมของแมนดี้ในครั้งนี้ได้บ้าง?

แม้ว่าแมนดี้จะรู้สึกโกรธอยู่ข้างใน แต่เธอก็กัดริมฝีปากและปฏิเสธที่จะพูดในขณะนั้นออกมา เป็นเพราะว่าไม่ว่าผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์พูดอะไร นั่นย่อมเป็นนสิ่งที่ดีพอ ๆ กับความผูกพันของเขา ในตอนนี้นั้นไม่ว่าแมนดี้จะพูดอะไรก็ดูจะไร้ประโยชน์

***

ณ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์

ฮาร์วี่ย์อ่านเอกสารสองสามฉบับในมืออย่างลวก ๆ จากนั้นเขาก็ลูบหน้าผากของเขาเพื่อผ่อนคลายในช่วงสั้น ๆ

เหตุการณ์ในวันนั้นเป็นเพราะเขาเองอย่างไม่ต้องสงสัย ตอนแรกเขาไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวกับตระกูลซิมเมอร์ แต่แมนดี้ไปที่นั่นแล้วเขาก็ใจอ่อนให้กับเธอ เขาอยากจะจับมือเธอตั้งแต่พวกเขาเป็นคู่แต่งงานกันมาสามปีแล้วและเขาก็ตกหลุมรักเธออย่างหมดใจ

ในขณะนั้นโทรศัพท์เครื่องเก่าของเขาก็ดังขึ้นในทันที ในนาทีที่เขารับสาย เขาได้ยินลิเลียนตะโกนใส่เขาจากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ “ฮาร์วี่ย์! แกกล้ามากที่จะอยู่ที่นั่นแทนที่จะกลับบ้าน?! ไม่เป็นไร! หากแกฝืนใจที่จะอยู่กับตระกูลซิมเมอร์ก็อย่ากลับมาที่นี่อีกในอนาคต!”

หลังจากวางสายโทรศัพท์ ซีนเธียร์น้องสะใภ้ของเขาก็โทรหาเขาด้วยเช่กัน “ฮาร์วี่ย์เป็นเพราะคนไม่มีอะไรดีอย่างนาย วันนี้พี่สาวของฉันจึงต้องถูกรังแก นายไม่กล้ากลับบ้านงั้นเหรอ ทำไมนายเป็นคนที่ไร้ประโยชน์แบบนี้!”

หลังจากวางสายทั้งสองนั้นฮาร์วี่ย์ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย เขายังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

ขณะนั้นเขาก็ได้ยินเสียงเคาะประตู เป็นอีวอนน์เลขาของเขานั้นเองที่เข้ามาในห้องทำงาน

“ท่านคะ ท่านสั่งให้ดิฉันไปถอนเงินแปดแสนจากธนาคาร ดิฉันดำเนินการแแล้วค่ะ นอกจากนี้ดิฉันได้แปลงหุ้นทองคำส่วนหนึ่งเป็นดอลลาร์ตามคำสั่งของท่านเรียบร้อยแล้ว” อีวอนน์วางบัตรธนาคารเอเม็กซ์สีดำต่อหน้าฮาร์วีย์ด้วยความเคารพ ท่านประธานของเธอร่ำรวยมาก เมื่อเธอไปทำหน้าที่ของเธอ เธอตกใจมากนั้นเป็นเพราะจำนวนเงินในบัญชีธนาคารนั้น

“ผมยังไม่ได้ซื้อรถ รบกวนไปส่งผมกลับบ้านหน่อย” ฮาร์วี่ย์กล่าวออกมา ในตอนนี้เขาตัดสินใจที่จะกลับไปที่ตระกูลซิมเมอร์อีกครั้ง เขามีเงินแล้วเขาก็จะมอบมันให้กับแมนดี้ เขาก็จะสามารถจับมือเธอได้อีกครั้ง

***

ณ ตระกูลซิมเมอร์

แมนดี้รู้สึกเสียใจอย่างมาก เห็นได้ชัดว่าเธอมีส่วนร่วมในความสำเร็จครั้งนี้ แต่ผลงานทั้งหมดของเธอถูกแซ็คแย่งมันไป

นอกจากนี้ บริษัทของเธอยังต้องการเงินอีกแปดแสนดอลลาร์ เธอพลาดที่ะได้รับมาจากดอน ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าจะหาเงินจำนวนนั้นมาจากไหนในเวลาอันสั้นเช่นนี้ เธอค่อนข้างกระวนกระวาย

เมื่อเห็นว่าพี่สาวของเธออารมณ์ไม่ดี ซีนเธียร์จึงรีบโทรหาเพื่อนสนิทของพี่สาวของเธอนั่นคือ เซซิเลีย และ แองเจิล เป็นไปตามที่คาดไว้พี่สาวของเธออารมณ์ดีขึ้นเล็กน้อยหลังจากทั้งสามคนได้อยู่ด้วยกัน

“ยังไงก็ตามนะแมนดี้ รองเท้ากีฬาของฉันสกปรก ไอ้คนไร้ประโยชน์คนนั้นอยู่ส่วนไหนในบ้านเหรอ? บอกให้คนนั้นมาำความสะอาดรองเท้าให้ฉันหน่อยสิ” แองเจิลนั่งบนโซฟาและเล่นโทรศัพท์ของเธอ เธอเหวี่ยงขาเล็ก ๆ ที่ขาวละออและสวยงามของเธอในขณะที่เธอพูด

แน่นอนว่าแมนดี้รู้ว่าเพื่อนของเธอหมายถึงใคร ในขณะนั้นเธอยิ้มและบอกว่า “เขาคนนั้นไม่กลับบ้านตั้งแต่เมื่อวาน ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาไปไหน”

“เป็นไปได้ยังไง” เซซิเลียวางโทรศัพท์ลง “ฉันได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้เหมือนกัน ฮาร์วี่ย์ที่ไม่มีอะไรดีเลยอย่างนั้นมีความสำคัญแค่เพียงเล็กน้อย เขาจะมาหมดความอดทนและไม่กลับบ้านได้อย่างไร? ฉันจะบอกเธอนะ เธอควรหย่ากับสามีแบบนั้นโดยเร็วที่สุดในเมื่อเธอก็ไม่เคยอยู่กินกันแบบสามีภรรยามาก่อนและใคร ๆ ก็รู้เรื่องนี้ดี”

ในขณะที่พวกเขาคุยกันก็ได้ยินเสียงใครบางคนเปิดประตู จากนั้นพวกเขาก็เห็นฮาร์วี่ย์เดินเข้ามาในบ้าน เขาเปียกโชกและเขายังถือถุงพลาสติกสีดำขนาดใหญ่ไว้ในมือ