ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 37

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 37

“ใช่เลย!” เซซิเลียยืนยันไปกับสิ่งที่อีกฝ่ายพูดอย่างเห็นด้วยทันที “มันเป็นไปได้มากทีเดียวที่ฮาร์วี่ย์จะทำสิ่งที่หยาบเกียรติกันแบบนี้ เขาเป็นคนไม่มีอะไรดีเลยสักอย่างยังเป็นจังหวะเดียวกับที่ดอนกลายเป็นบุคลล้มละลาย มันค่อนข้างเป็นไปได้ที่ทั้งสองคนจะสมคบกัน ถ้าไม่ใช่แบบนั้น เราจะอธิบายอย่างไรดีที่ฮาร์วี่ย์กลับมาอย่างปลอดภัยและดูจะสบายดีในตอนนี้”

“เซซิเลีย! แองเจิล! พอสักทีเถอะ!” ในที่สุดฮาร์วี่ย์ก็ไม่สามารถอดทนอดกลั้นตัวเองได้อีกต่อไป เขาก้าวไปข้างหน้าและมองไปที่ผู้หญิงสองคนตรงหน้าเขาอย่างไม่ลดละ

ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าทั้งเซซิเลียและแองเจิลมีเสน่ห์มาก หนึ่งในนั้นเซ็กซี่และมีเสน่ห์ ในขณะที่อีกคนน่ารักและน่าหลงไหล แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะดูเย็นชาและทำตัวห่างเหิน แต่พวกเขาก็ยังมีเสน่ห์และน่ารัก

เมื่อสังเกตเห็นว่าฮาร์วี่ย์กำลังมองมาที่เธอ เซซิเลียก็เต็มไปด้วยความรังเกียจ ‘ไอ้ผู้ชายไร้ประโยชน์คนนี้! เขากล้าดีอย่างไร้ที่มามองเพื่อนรักของภรรยาแบบนี้! เขาเป็นแค่ไอ้ผู้ชายเส็งเคร็งคนหนึ่งเท่านั้น!

“ผมจำได้ว่าผมเคยพูดกับคุณไปก่อนหน้านี้ บริษัทของภรรยาผมต้องการเงินแปดแสนดอลลาร์ และถ้าผมสามารถหาเงินจำนวนนั้นได้คุณจะคุกเข่าลงตรงหน้าของผมและเรียกผมว่าพ่อ คุณยังจำได้ใช่ไหม?” ฮาร์วี่ย์ยิ้มอย่างมีความสุขและมองไปที่เซซิเลียในขณะที่เขาพูดเช่นนั้นออกมา

“ใช่! ฉันเคยพูดมัน!” เซซิเลียลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วทันที เธอเกือบจะกระแทกหน้าอกของฮาร์วี่ย์ “ใช่! เอาเงินมาเดี๋ยวนี้เลยสิ! ถ้าคุณทำไม่ได้คุณต้องคุกเข่าลงต่อหน้าฉันและเรียกฉันเป็นแม่!”

“ใช่เลย ถ้าคุณสามารถหาเงินจำนวนนั้นมาได้ ฉันจะเรียกคุณว่าพ่อด้วย!” แองเจิลที่อยู่ข้าง ๆ พวกเขาไม่สามารถอดกลั้นตัวเองได้อีกต่อไป เธอยืนขึ้นด้วยทีท่าที่เต็มไปด้วยความรังเกียจ

“ก็ดี! ตอนนี้ผมกำลังจะได้รับการแต่งตั้งให้เป็นพ่อของคุณอย่างแน่นอน!” ฮาร์วี่ย์หยิบถุงพลาสติกที่มุมห้องขึ้นมา

หลังจากนั้นเขาก็แกว่งมือของเขาไปมาและธนบัตรทั้งหมดก็ร่วงลงบนพื้นอย่างรวดเร็ว

ในขณะนั้นเอง ทั้งคฤหาสน์ก็ตกอยู่ในความเงียบงัน

ธนบัตรจำนวนมากถูกกองไว้อยู่บนพื้นในห้องนั่งเล่นเหมือนก้อนอิฐ ดูเหมือนภูเขาลูกเล็ก ๆ และบรรยากาศตรงหน้านี้ยังดูน่ากลัวมากทีเดียว

“นี่…นี่มัน…” แมนดี้มองไปที่เงินนั่นด้วยความไม่อยากจะเชื่อ เธอตกตะลึงจนพูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ

“นี่…มันไม่ใช่ของปลอม…” ลิเลียนแทบจะพุ่งตัวไปที่เงินกองนั้น เธอหยิบขึ้นมาสองสามมัดและตรวจดูอย่างพิถีพิถัน หลังจากนั้นไม่นานความโกรธของเธอก็หายไป

ในอีกด้านหนึ่ง ซีนเธียร์ก็อ้าปากค้าง แม้ว่าเธอจะเกิดมาในตระกูลใหญ่ แต่ปัญหาก็คือเธอไม่เคยเห็นเงินแปดแสนถูกกองไว้ตรงหน้าเธอมาก่อน