ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 441
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 441
แม้ว่าเขื่อนไขที่ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ เสนอจะค่อนข้างไม่สามารถยอมรับได้ แต่อย่างน้อยที่สุดก็ทำให้ตระกูลซิมเมอร์ได้มีจังหวะหายใจหายคออยู่บ้าง
อันที่จริงการได้รับการสนับสนุนจาก ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ก็ช่วยให้ตระกูลซิมเมอร์สามารถมีอนาคตที่สดใสที่บัควู้ดได้
พวกเขาคงจะคิดเพียงแค่ผลกำไรหรือหุ้นที่จะได้รับ ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือต้องผ่านความยากลำบากนี้ไปให้ได้เสียก่อน
เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดของผู้อาวุโสซิมเมอร์ พวกเขาก็ออกอาการตื่นตระหนกทันที
“คุณปู่ เราทำแบบนี้ไม่ได้!”
“ใช่! ถ้าเรายอมรับเงื่อนไขนี้ เราจะไม่มีอำนาจออกเสียงใด ๆ ในนามของธุรกิจตระกูลของเราได้อีกไป!”
“คุณปู่!”
“เราคิดหาทางออกกันดีกว่า!”
สมาชิกทุกคนในตระกูลซิมเมอร์เก็บอาการไม่อยู่จนต้องโต้เถียงกันไปมา
ไม่ว่าตระกูลยอร์กจะคุมบังเหียนไว้นั้นจะเป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาธุรกิจของซิมเมอร์ แต่การถือหุ้นร้อยละห้าสิบเอ็ดจะทำให้ซิมเมอร์อยู่ในนฐานะผู้ใต้บังคับบัญชาของ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์
“พอได้แล้ว! เงียบ!”
ผู้อาวุโสซิมเมอร์ตะโกน พลางมองไปรอบ ๆ ห้อง
“ฉันตัดสินใตไปแล้ว จะพูดให้มากความไปทำไม?”
เมื่อเห็นว่าผู้อาวุโสซิมเมอร์กำลังโกรธจัด ทุกคนได้แค่หุบปากเงียบ
พูดตามจริงแล้วพวกเขาก็ไม่ได้สูญเสียมากมายขนาดนั้น ข้อตกลงนี้ค่อนข้างเป็นประโยชน์สำหรับพวกเขามากกว่า
ยังไงไม่นานหลังจากนี้ตระกูลของพวกเขาจะอยู่ภายใต้การควบคุมของแซ็ค ตราบใดที่ยังไม่ถูกเฉดหัวออกไป พวกเขาก็จะมีเงินใช้เพียงพอ
มากไปกว่านั้น เมื่อตระกูลยอร์กเข้ามาดูแล พวกเขาอาจทำเงินได้มากกว่าเดิมเสียอีก!
ก่อนหน้านี้พวกเขาเพียงแค่คิดน้อยเกินไป
อีวอนน์ยิ้มและปรบมือให้กับท่านประธานที่คาดการณ์ไว้อย่างแม่นยำ พนักงานได้ร่างหนังสือสัญญาเตรียมไว้ล่วงหน้าเรียบร้อยแล้ว
แววตาของผู้อาวุโสของซิมเมอร์กระตุกทันที เขาพยายามบังคับตัวเองจรดปลายปากกาเซ็นสัญญาลงไป
และหลังจากนี้ อำนาจและการควบคุมธุรกิจของตระกูลซิมเมอร์ตกเป็นของยอร์กโดยสมบูรณ์
อีวอนน์โทรหาฝ่ายการเงินของบริษัทด้วยรอยยิ้มบาง ๆ ภายในครึ่งชั่วโมงเงินจำนวนหนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์ถูกโอนไปยังบัญชีธนาคารของตระกูลซิมเมอร์
เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว อีวอนน์ก็กลับออกไปทันที
ส่วนคนอื่น ๆ ยังคงอยู่ที่เดิม
เมื่อดูตัวเลขในบัญชีธนาคารแล้ว ผู้อาวุโสซิมเมอถึงกับสับสน
หนึ่งร้อยห้าสิบล้านเดอลลาร์!
ใครจะคิดว่าพวกเขาจะได้รับเงินจำนวนมากขนาดนี้ด้วยวิธีนี้?
แซ็คทำตัวราวกับมีความหวังขึ้นมาทันที และเดินก้าวไปข้างหน้าด้วยความมั่นใจ
“คุณปู่! เงินมากขนาดนี้ เราสามารถย้ายไปที่บัควู้ดได้โดยไม่ต้องกังวลอะไรเลย! แถมเรายังสามารถรักษาบริษัท ธุรกิจและทรัพย์สินของเราไว้ได้ มันก็ไม่แย่ขนาดนั้นเลยนะครับ”
“ในที่สุดตระกูลของเราก็สามารถไปเริ่มต้นใหม่ได้!”
“แต่มันดูเหมือนกับว่าเราได้สูญเสียบริษัทของเราไปแล้ว”
“แต่ถ้าเราทำงานให้หนักมากพอ ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าเราอาจจะได้ส่วนแบ่งของเราคืน!”
ผู้อาวุโสซิมเมอร์ถอนหายใจยาวขณะฟังในสิ่งที่แซ็คพูด สิ่งเดียวที่พวกเขาทำได้ในตอนนี้คือปลอบใจตัวเองด้วยคำพูดเหล่านั้น
ไม่มีใครสามารถคาดเดาได้เลยว่าในอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น และในตอนนี้อะไรคือสิ่งที่พวกเขาควรทำ
“เอาล่ะ!” ผู้อาวุโสซิมเมอร์สงบสติอารมณ์ลง “เรื่องนี้จบแล้ว เรามาคุยกันเรื่องอื่นกันต่อ”
พวกเขาสูญเสียอำนาจในธุรกิจของตัวเองไปแล้ว คิดมากต่อไปก็ไม่เกิดประโยชน์
“เงินหนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์ เราสามารถขยับขยายไปที่บัควู้ด และสามารทำธุรกิจร่วมกับตระกูลซิลวาได้อีกด้วย”
“แต่ยังมีธุรกิจและทรัพย์สินที่เหลือที่เรายังเป็นเจ้าของอยู่ที่นี่ เป็นไปไม่ได้ที่ทุกคนจะย้ายไปที่นั่นทั้งหมด เราต้องหารือกันว่าใครควรไปและใครควรอยู่ที่นี่”
นี่คือสิ่งที่ควรคิดอย่างรอบคอบ นั่นเพราะควรจะเป็นคนที่สำคัญและมีความสามารถพอที่จะต้องไปที่บัควู้ด
นั่นแสดงว่าคนที่เหลืออยู่ไม่ได้สำคัญอะไร
แซ็คยิ้มเยาะ “ผมก็ไม่รู้ว่าใครมีคุณสมบัติดีพอจะไปที่นั่น แต่แน่นอนว่าคนบางคนไม่ได้รับอนุญาตให้ไปด้วยอย่างแน่นอน ใช่ไหมครับ?”
เขาหันไปทางฮาร์วีย์ด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย
