ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 497
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 497
เอ็มเพอเรอร์ คลับเฮาส์ ณ เมืองบัควู้ด
เฉพาะบุคคลสำคัญและมีฐานะร่ำรวยเท่านั้นที่สามารถใช้บริการคลับเฮาส์สุดพิเศษนี้ได้
ที่นี่เป็นที่นิยมมากโดยเฉพาะในหมู่ทายาทที่ร่ำรวย
ค่าเช่าห้องส่วนตัวเพียงคืนเดียวมีค่าใช้จ่ายหลายหมื่นดอลลาร์
นี่คือที่ที่คนรวยใช้เงินของพวกเขาเสมือนน้ำโดยไม่สนใจแม้แต่น้อย ที่แห่งนี้คนจน ๆ ทำได้เพียงมองดูได้จากที่ไกล ๆ เท่านั้น
ในห้องส่วนตัว เบรนท์นั่งอยู่ที่หัวโต๊ะยาว เขายิ้มพลางเล่นโทรศัพท์ของเขา
“ทุกคน คืนนี้ผมเป็นเจ้าภาพ ไม่มีใครสั่งเครื่องดื่มหรือเรียกผู้หญิงมาบริการเลย พวกคุณดูถูกผมงั้นเหรอ?”
ทุกคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามเป็นพวกทายาทเศรษฐีอย่างน้อยสิบถึงยี่สิบคน พวกเขามักจะไม่ถือเอาตัวเองเป็นใหญ่ แต่ในตอนนี้พวกเขาทุกคนล้วนมีอาการตึงเครียดเหมือน ๆ กัน
เมื่อก่อนพวกเขามีความสุขที่จะได้เรียกใช้หญิงสาวมาปรนนิบัติ
แต่ในวันนี้ พวกเขาสั่งเฉพาะซุปใสและน้ำเปล่าเท่านั้น และไม่กล้าแตะต้องไวน์แดงฝรั่งเศสที่เสิร์ฟอยู่ตรงหน้าพวกเขา
ไม่มีใครกล้าพอที่จะเมินเฉยเบรนต์ คนหนึ่งพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มขมขื่น “มิสเตอร์เบรนท์ ได้โปรดอย่าเยาะเย้ยพวกเราได้ไหม?”
“คุณก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเราทุกคน?”
“ธุรกิจของเราทั้งหมดถูกกว้านซื้อโดย สกาย คอร์ปอเรชั่น! นั่นเพราะเราล้มละลาย เราทุกคนกำลังอยู่ในกระบวนการฟ้องล้มละลาย และพวกเขารวมทรัพยากรของบริษัททั้งหมด!”
“เราไม่รู้ว่าต้องทำยังไง มิสเตอร์ซิลวา! คุณเมตตาพอที่จะให้บริษัทของคุณช่วยพวกเราได้ไหม?”
ทายาทหนุ่มขมขื่นและหดหู่ใจ ก่อนหน้านี้ เขาและคนอื่น ๆ ในกลุ่มเคยเย่อหยิ่งและดูถูกเหยียดหยามทุกคน พวกเขาไม่เคยให้เกียรติพวกยอร์กในฐานะตระกูลชั้นนำในบัควู้ด และไม่เคยสนใจที่จะรับรู้ว่ายอร์กมีอำนาจมากเพียงใด
แต่เพียงเมื่อวานมาถึงเท่านั้น พวกเขาได้ตระหนักถึงว่ายอร์กนั้นเป็นตระกูลอันดับสูงสุดและถูกเรียกขานว่ามีอำนาจสูงสุดแห่งเซาท์ไลท์
ตระกูลยอร์กไม่ต้องยกนิ้วขึ้นมาสั่งด้วยซ้ำ
ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเพียงประโยคเดียว เพียงแค่เจ้าชายยอร์กในตำนานคนนั้นพูดออกมา
เพียงหนึ่งคำจากปากเขาก็สามารถพลิกเมืองทั้งเมืองในบัควู้ดได้
หลายตระกูล หลายบริษัทจำนวนมากได้ถูกกว้านซื้อ
ในสายตาของเจ้าชายยอร์ก นี่เป็นเพียงกระบวนการของการรวมทรัพยากรบริษัทเพื่อเสริมสร้างความแข็งแกร่งของ สกาย คอร์ปอเรชั่น
อย่างไรก็ตาม การเคลื่อนไหวของเขาในครั้งนี้นั้นเป็นเหมือนโทษประหารชีวิตสำหรับทายาทที่เคยใช้ชีวิตหรูหราฟุ่มเฟือยซึ่งเคยดูดเงินของครอบครัวใช้และไม่เคยทำงานมาเลยตลอดชีวิต
ทุกคนในห้องตอนนี้หมดคำที่จะพูดออกมา
บริษัทของครอบครัวของพวกเขากำลังจะล้มละลายหรือถูกรวมเข้าด้วยกัน
ในช่วงเวลาแบบนี้ พวกเขาส่วนใหญ่ไม่มีแม้แต่สตางค์เดียวติดตัว พวกเขาจะกล้าใช้จ่ายเงินมากมายได้อย่างไร?
“วันนี้ผมเชิญพวกคุณทุกคนมาที่นี่ ผมเป็นเจ้าภาพ แน่นอนว่าผมจะไม่ปล่อยให้พวกคุณต้องเป็นคนจ่าย นั่นคงจะเป็นเรื่องงี่เง่ามาก จริงไหม?”
เบรนท์ยิ้มกว้าง
“ไม่ต้องลังเล แค่ทุกคนมาร่วมการประชุมเล็ก ๆ ของผมก็เพียงพอแล้วที่เหมือนทุกคนให้ความเคารพผม เพื่อตอบแทนทุกคน เป็นเรื่องปกติที่ผมจจะรับรอทุกคนอย่างดี”
ทุกคนเริ่มมองกันไปมาด้วยสายตาเคลือบแคลง พวกเขาสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น
พวกเขายืนขึ้นและชนแก้วไวน์ด้วยกัน
หลังจากดื่มกันไปสักสองสามรอบ เบรนต์ก็พูดต่อ
“ครอบครัวของคุณกำลังจะล้มละลายไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร ครอบครัวอื่น ๆ อีกหลายครอบครัวในบัควู้ดก็ได้มาถึงจุดสูงสุด เหลือเพียงรอจังหวะพลาดและล้มลง เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นบ่อย”
“ที่แปลกก็คือ คราวนี้มีหลาย ๆ ตระกูลเข้ามาเกี่ยวข้องมากเกินไป…”
“ผมว่ามันไม่ยุติธรรม!”
เบรนท์มองไปที่พวกเขาด้วยสายตาลึกลับชอบกล ทายาทรุ่นเยาว์มองกันอย่างเงียบ ๆ ไม่พูดอะไร
ไม่ยุติธรรม ยังไง?
ทำไมเจ้าชายยอร์กถึงต้องมาสนใจถามหาความยุติธรรมด้วย? ทำไมเขาต้องมาคิดพิจารณาว่าคนอย่างพวกเขาจะได้รับผลกระทบอย่างไร?
เบรนท์ยิ้ม “สกาย คอร์ปอเรชั่น ของเจ้าชายยอร์กกำลังรวมทรัพยากรจากทุกบริษัท ซึ่งเป็นความจริงอันแสนโหดร้ายของวงการธุรกิจอย่างปฏิเสธไม่ได้ ปลาใหญ่มักจะกลืนกินปลาเล็กเหมือนสงครามทางธุรกิจ”
“พวกที่อ่อนแอจะทะยอยตายจากไป”
“แต่ถึงอย่างนั้น ครั้งนี้เจ้าชายยอร์กทำผิดกฎ…”
