ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 522

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 522

เมื่อมองไปที่ซันเธียร์ที่ตอนนี้ดูแล้วค่อนข้างไม่ปลอดภัย ฮาร์วีย์ก็รับรู้ได้ถึงเจตนารมณ์ในการจัดปาร์ตี้ในวันนี้

นักเรียนเกเรพวกนี้วางแผนที่จะทำเรื่องชั่ว ๆ กับซีนเธียร์

มีเพียงซีนเธียร์เท่านั้นที่ยังโง่ ที่ยังคิดว่าเธอได้เจอกับคนที่น่าประทับใจ

ก่อนหน้านี้ ผู้ชายหลายคนตามจีบเธอ แต่ซิมเมอร์มีชื่อเสียงมาก จึงไม่มีใครกล้าคิดจะทำอะไร

แต่ที่นี่คือบัควู้ด พวกคนเลวทรามและนักบุญต่างปะปนกันมากมาย แม้แต่มหาเศรษฐีก็ไม่สามารถจัดการได้ในบางเรื่อง เจ้าถิ่นอย่าง เอ็ดดี้ คิง ที่มีห้องสวีทสองห้องมูลค่าหลายล้านดอลลาร์ ทำไมเขาถึงต้องมาสนใจเกี่ยวกับเบื้องหลังของเด็กสาวจากตระกูลมหาเศรษฐีด้วย?

“ไปให้พ้น ฮาร์วีย์! ฉันไม่อยากกลับไปกับคุณ คุณไม่ใช่เจ้านายของฉัน!” ซีนเธียร์กรีดร้องใส่เขา และเธอตั้งใจจะไม่ไปกับเขา

ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว เขาพร้อมแล้วที่จะต้องบังคับซันเธียร์กลับบ้าน

ปัง!

จู๋ ๆ ประตูของห้องก็เปิดออกอีกครั้ง

ชายคนหนึ่งถูกเตะตัวลอยเข้ามาในห้อง

“เกิดอะไรขึ้นกับนาย?”

ทุกคนจำได้ว่าชายคนนั้นเป็นเพื่อนร่วมชั้นของพวกเขา จึงเข้าไปช่วยเขา

ตามมาด้วยผู้หญิงคนหนึ่งเดินตามหลังเขาด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ คงมีคนตบหน้าเธอแน่นอน

ผู้หญิงคนนั้นพูดพร้อมกับกลอกตาไปมาว่า “มีคนรังแกฉันหลังจากที่ฉันไปเข้าห้องน้ำ เขาทำร้ายคนที่เข้ามาปกป้องฉัน จนเป็นแบบนี้…”

จังหวะที่หล่อนกำลังร้องไห้ ก็มีวัยรุ่นอันธพาลสองสามคนเดินเข้ามาในห้อง

“โอ้ ใครจะคิดล่ะ? ดอร์เซ็ต เอ็มไพร เคทีวี มีสาว ๆ น่ารักมากมายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? แถมยังเป็นแค่นักเรียนเสียด้วย! คืนนี้เรามาถูกจังหวะจริง ๆ หนุ่ม ๆ!”

แววงตาของพวกนักเลงเป็นประกายทันทีหลังจ้องมองไปที่ซีนเธียร์

พวกเขาจ้องดูขาขาว ๆ ของเธออย่างหยาบคาย และแทบอดทนรอไม่ไหวที่จะเข้าไปสัมผัสเธอ

“พวกแกเป็นคนทำร้ายเพื่อนของเรา!” เอ็ดดี้พูดอย่างเย็นชาหลังจากเดินไปหาพวกเขา

เขาเป็นหัวโจกของโรงเรียน เขาจะทำเมินได้อย่างไรเมื่อลูกน้องของเขาถูกรังแกต่อหน้า?

และในตอนนี้เขามีเพื่อนชายอีกสิบคนยืนอยู่ข้างหลัง ทำไมเขาต้องไปกลัวพวกนักเลงแค่สองสามคนนี่ด้วย?

วันนี้ก็มีผู้หญิงมาด้วย พวกเขาต้องการสร้างความประทับใจให้กับพวกเธอจนทำให้ทุกคนก็มีแรงกระตุ้นเพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน

“ใช่ ฝีมือฉันเอง มีปัญหาอะไรไหม”

พวกนักเลงคาบบุหรี่อยู่ที่ปากขณะที่เดินเข้าหาเอ็ดดี้ด้วยความตื่นเต้น

“งั้นแกก็รีบคุกเข่าขอโทษซะ ไม่อย่างนั้นพวกเราจะจัดการพวกแกให้ล้มทั้งยืน!”

เอ็ดดี้พร้อมที่จะเข้าหาเรื่อง โดยหวังว่าซีนเธียร์จะตกอยู่ในอ้อมแขนของเขาโดยไม่ต้องใช้ความพยายามอะไร

“ฮ่าฮ่าฮ่า! เด็กน้อย ฉันได้ยินไม่ผิดใช่ไหม? นักเรียนนอย่าพวกแกอยากจะจัดการฉันงั้นเหรอ?”

“คิดว่ามีคนเยอะกว่าแล้วจะเหนือกว่าหรือไง?”

“ฮ่าฮ่าฮ่า…”

“ถ้าพวกมันอยากจะเล่นเกม งั้นเรามาเล่นกับพวกมันกันเถอะ!”

พวกอันธพาลต่างหัวเราะ

“ไป สั่งให้เด็ก ๆ มาที่นี่ บอกลูกพี่ว่ามีนักเรียนหญิงสองสามคนให้เล่นสนุกด้วย มาสนุกด้วยกัน!”

เอ็ดดี้และคนอื่น ๆ ต่างตกใจเมื่อได้ยินสิ่งที่พวกนักเลงพูด

ไม่นานหลังจากนั้น มีพวกนักเลงหลายสิบคนเข้ามาอยู่ในห้อง บางคนถือท่อโลหะ เคาะกระแทกพื้นไปมา มันช่างเป็นภาพที่น่ากลัวจริง ๆ

พวกเขารอคำสั่งขณะที่มองดูนักเรียนด้วยแววตาเยาะเย้ย

พวกนักเรียนไม่เคยพบเจอกับสถานการณ์แบบนี้มาก่อน

กลิ่นฉุนของปัสสาวะฟุ้งกระจายไปทั่วทั้งห้อง มีคนตกใจกลัวจนฉี่ราด

เอ็ดดี้พยายามที่จะแสดงท่าทางที่แข็งแกร่ง แต่เห็นได้ชัดว่าเขาตัวสั่นเทา เขาไม่แม้แต่จะพูดอะไรออกมาได้แม้แต่คำเดียว…