ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 548
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 548
ฮาร์วีย์ ยอร์ก ส่งยิ้มให้พวกอันธพาลอย่างจริงใจ
หลายคนในบัควู้ด ต้องการฝังเขาลงดิน แต่พวกเขากล้า เพียงแค่ใช้วิธีแบบลับ ๆ เท่านั้น
แม้แต่ควินตัน ยอร์ก ที่เกรียงไกร ก็ยังไม่กล้าเผชิญหน้ากับเขาโดยตรง ควินตันไม่เคยจับฮาร์วีย์ได้เลยสักครั้ง
อย่างไรก็ตาม นักเลงคนนี้กล้าพูดแบบนี้กับเขา ช่างเป็นเรื่องตลกยิ่งนัก!
อันธพาลค่อนข้างแปลกใจที่เห็นฮาร์วีย์ยิ้ม “แกช่างกล้ามาก ขอแนะนำตัวก่อนแล้วกัน”
“ฉันชื่อเบ็น โคล”
ฮาร์วีย์คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ฉันไม่รู้จักนาย ดูเหมือนว่านายแทบจะไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไรในบัควู้ด ใช่ไหม?”
นัยน์ตาของเบ็นเย็นชา ใช่ เขาไม่ใช่คนสำคัญอะไร หากเขามีสถานะใหญ่โตจริง เขาคงไม่จำเป็นต้องมาทำเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้
ถึงกระนั้น เขาก็ยังหยิ่งผยอง
เขายิ้มและ เขาหันหูของเขาไปเล็กน้อย “ฉันไม่ได้ยินใครพูดแบบนั้นกับฉันมานานแล้ว บอกหน่อยซิเกิดอะไรขึ้นกับทายาทรุ่นที่สองนั่น ที่พูดแบบนี้กับฉันแบบนี้เมื่อครั้งที่แล้ว?
ชายที่อยู่ข้างหลังเบ็น ตอบว่า “พี่ใหญ่ พี่ตัดลิ้นเขา”
“แกได้ยินไหม? นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อมีคนพูดกับฉันแบบนั้น” เบ็นกล่าวว่า “เนื่องจากแกค่อนข้างน่าสนใจ ฉันจะให้อภัยแก ตราบใดที่แกคุกเข่า แล้วคลานลอดใต้หว่างขาของฉัน”
“โอเค” ฮาร์วีย์กล่าวว่า “คุกเข่าเร็ว ๆ หน่อย ฉันกำลังรีบ”
“แก!” เบ็นเกรียวกราด แต่จากนั้นเขาก็หัวเราะขึ้นมา “แกมันก็แค่ลูกเขยที่เกาะครอบครัวเมียกิน ฉันเป็นผู้ชายที่น่าภูมิใจ ฉันไม่คิดว่าแกจะอวดดีไปกว่าฉัน!”
“ฉันให้โอกาสนาย” ฮาร์วีย์ พูดอย่างจริงใจ ถ้าไม่ใช่เพราะเขารีบ เขาคงขี้เกียจเกินไปที่จะพูดเรื่องไร้สาระกับเบ็น
“อุบ! ฮ่าฮ่าฮ่า…!”
“ขอโทษนะ ฉันทนไม่ไหว” เบ็นหัวเราะเสียงดัง “แกพูดเรื่องตลกเก่งจังวะ!”
“เอาจริงนะ แกมันไม่รู้จักที่ของตัวเอง แกเป็นแค่ลูกเขยที่มาอาศัยอยู่กับครอบครัวของเมีย และแกก็กำลังแสร้งทำเป็นสูงส่งต่อหน้าฉัน แกสะกดคำว่า ความตาย เป็นไหม?”
“พี่ใหญ่ ไม่จำเป็นต้องพูดมากกับคนขี้แพ้คนนี้หรอก” ลูกน้องของเบ็นพูดพร้อมแสยะยิ้ม “ไปกำจัดมันกันเถอะ”
“เฮ้ แกไม่เข้าใจเหรอ ฉันเบ็น โคล ผู้ไม่ค่อยยกย่องนับถือผู้คน อย่างไรก็ตาม ฉันชื่นชมลูกเขยที่เกาะเมียกินที่อยู่ตรงหน้าฉันมากนะ”
“เห็นได้ชัด ว่าเขาเป็นเด็กที่ถูกเก็บมาเลี้ยงไว้ ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังทำตัวเหมือนราชา ฉันไม่แน่ใจว่ามันปัญญาอ่อน หรือประสาทหลอนกันแน่ว่ะ”
“บางทีพ่อตาและแม่ยายอาจจะเบื่อมัน จนมันอาจจะบ้า สติแตก น่าสมเพชว่ะ!”
สำหรับฮาร์วีย์แล้ว ทัศนคติของเบ็น โคล นั้นดูน่าสับสนมาก
ฮาร์วีย์ถอนหายใจ แล้วประชิดตัวเบ็น
ในเวลาเดียวกัน คนของเบ็นก็รีบปกป้องเขา
“กำจัดมัน แล้วโยนทิ้งลงในแม่น้ำเพิร์ล ให้มันเป็นอาหารของปลาข้างล่างนั่นไปซะ ฉันเสียเวลากับมันมากพอแล้ว ดูเหมือนว่างานที่ผู้ลากมากดีมอบหมายให้ จะไม่น่าสนใจนัก…” เบ็นถอนหายใจ ตอนแรกเขาไม่ได้ต้องการให้กลายเป็นแบบนี้ แต่เนื่องจากฮาร์วีย์ไม่สำนึกบุญคุณเขา เขาก็เลยจะกำจัดฮาร์วีย์ออกไป
เมื่อเขากำลังจะเดินจากไป
เสียงการต่อสู้ สะท้อนอยู่ข้างหลังเขา เบ็นไม่ได้สนใจที่จะชำเลืองดูเลยสักนิด คนของเขามีหลายคน พวกเขาเคยทำงานเป็นผู้รักษาความปลอดภัย และแต่ละคนก็ค่อนข้างมีฝีมือ
น่าเสียดาย ไม่มีสิ่งใดที่เป็นประโยชน์
เมื่อเบ็นเดินไปได้สามก้าว ทันใดนั้น ก็มีใครบางคนจากด้านหลัง เอื้อมมือมาบิดรอบคอของเขา
