ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 561
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 561
“ถามซิว่าพวกมันเป็นใคร”
ฮาร์วีย์ ยอร์ก นั่งลงบนแท่นไม้ด้วยใบหน้าที่นิ่งเฉย
หัวหน้ากลุ่มอันธพาลที่กำลังทุกข์ทรมาน แต่ในขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นมามองที่ฮาร์วีย์ เขากลับไม่เชื่อสายตาตัวเอง
เขาเพิ่งนึกออกได้ว่าไทสัน วูดส์ ต้องเป็นผู้ชายที่กล้าหาญและดุร้ายที่เพิ่งย้ายเข้ามาสู่เมืองบัควู้ดเมื่อไม่นานมานี้
แต่ชายที่ดุร้ายคนนี้กลับเชื่องและเชื่อฟังฮาร์วีย์
‘ชายหนุ่มคนนี้ไม่ธรรมดาสุด ๆ เขามาจากไหนกันแน่?’
ไทสันเดินตรงมาที่หัวหน้ากลุ่มอันธพาลและคว้าคอของเขาขึ้นจากพื้น ตัวของเขาลอยขึ้นเหนืออากาศ
“ผมจะบอก ผมจะบอกคุณทุกอย่างเลย! โอลด์ ไนเนอร์ส่งพวกเรามา!”
หัวหน้ากลุ่มอันธพาลกลัวจนแทบจะฉี่รดกางเกงของเขา ขาของพวกเขาหักหมด ถ้าเขากล้าที่จะพูดมากอีกล่ะก็ เขารู้ว่าเขาจะต้องตายที่นี่และตอนนี้แน่
“งั้นแกก็ทำงานให้กับโอลด์ ไนเนอร์ สินะ งั้นฉันจะให้โอกาสเขาอีกครั้งแล้วกัน บอกเขาให้มาที่นี่และมาเจอฉันภายในครึ่งชั่วโมง อย่าให้ฉันต้องไปตามเขาด้วยตัวเอง” ไทสันยิ้มและพูด
ต่อหน้าฮาร์วีย์เขาให้เกียรติชายคนนี้มาก แต่จริง ๆ แล้วเขาก็เป็นเพียงแค่ลูกน้องคนหนึ่งของเขาก็เท่านั้น
แต่ในสายตาของหัวหน้ากลุ่มอันธพาล รอยยิ้มของเขากลับน่าสะพรึงกลัวอย่างมา
“โอเค โอเค โอเค ผมจะโทรหาเขาตอนนี้เลย!”
หัวหน้ากลุ่มอันธพาลที่แทบจะควบคุมท่อปัสสาวะของเขาไว้ไม่อยู่ แต่เขาก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรออกอย่างรวดเร็ว
ในขณะเดียวกัน โอลด์ ไนเนอร์ที่นอนอยู่ในอ้อมกอดของชู้ของเขา
เขากำลังทำธุระอยู่เมื่อมีสายโทรเข้ามา เขารับโทรศัพท์อย่างใจร้อนและพูดด้วยน้ำเสียงนิ่ง ๆ “แกไม่รู้เหรอว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่? ทุกอย่างเรียบร้อยหรือเปล่า? อย่าทำให้ลูกค้าของเรารอนาน!”
“บอส คือ…พวกเรามีปัญหาแล้ว…”
ในอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ เสียงของกลุ่มอันธพาลดูตื่นตกใจไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร
“เกิดอะไรขึ้น?”
“ใช่ครับ บอส รีบมาเถอะครับ! พวกเราตกเป็นตัวประกันที่นี่ พวกมันจะกำจัดพวกเราทุกคน!”
ก่อนที่อันธพาลจะพูดจบประโยค สายในโทรศัพท์ก็ได้ถูกวางสายเสียแล้ว
โอลด์ ไนเนอร์รีบยกเลิกนัดหลังจากรับรู้เหตุการณ์ จากนั้นเข้าก็เดินออกจากห้องไปพร้อมกับโทรออก
“รวบรวมตัวซะ แล้วตามฉันมา!”
หลังจากครึ่งชั่วโมงผ่านไป รถตู้หลายคันก็ปรากฏขึ้นภายในไซต์งานก่อสร้างของเดอะซิลเวอร์นิมบัส เมาท์เท่นรีสอร์ต
เมื่อเขาเห็นว่าลูกน้องของเขาทั้งหมดนอนร้องด้วยเสียงโหยหวนอย่างเจ็บปวดอยู่ที่พื้น ใบหน้าของโอลด์ ไนเนอร์ก็แสดงออกด้วยความสะอิดสะเอียน
“ไทสัน วูดส์?! ฉันปล่อยให้แกมีจุดยืนก็เพียงเพราะคนชนชั้นสูงที่อุปถัมภ์แกอยู่ แต่ตอนนี้แกกล้าดียังไงถึงมาจัดการกับลูกน้องของฉัน?!”
โอลด์ ไนเนอร์ สังเกตุเห็นสองทั้งสองร่างยืนอยู่ข้างซ้ายของเหตุการณ์
สีหน้าที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขาแสดงออกถึงความมืดมิด ในทันทีที่เขาเห็นว่าไทสัน วูดส์ยืนอยู่ด้านข้าง
เขาเป็นหัวหน้าแก๊งบนท้องถนนในเมืองบัควู้ด และยังเป็นหน้าใหม่ที่กล้าทำกับเขาอย่างนี้ เขาตั้งใจจะกบฎงั้นเหรอ?
แม้ว่าโอลด์ ไนเนอร์จะรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างแปลกไป แต่โอลด์ ไนเนอร์ กลับมากลัวคนบนท้องถนนของเมืองบัควู้ดตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?
“สรุปแล้วก็คืนคนตระกูลไนเนอร์สินะ? ผมคิดว่าเมื่อคืนผมเตือนคุณไปแล้วซะอีก นี่เป็นโอกาสสุดท้ายที่คุณจะถอยกลับไปนะ ถ้าคุณยอมบอกชื่อของคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดมา ผมสามารถอ้อนวอนต่อเจ้านายของผมแทนคุณได้” ไทสันเงยหน้าขึ้นและพูดกับโอลด์ ไนเนอร์
“เจ้านายของแก? หมายความว่าคนที่อยู่ในเงามือคนนั้นคือคนที่อุปถัมภ์นายอย่างนั้นเหรอ?” โอลด์ ไนเนอร์พูดด้วยถ้อยคำที่ดูถูก
“เขาดูเหมือนขยะที่ไร้ประโยชน์เลย เขาดูไม่มีราคาเมื่อเทียบกับอย่างอื่นเลย!”
ผัวะ!
ไทสันเดินตรงมาที่โอลด์ ไนเนอร์และตบเขาเข้าที่ใบหน้าของเขา พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “ฉันท้าให้แกพูดอีกคำ! แล้วฉันจะขยี้แกด้วยเหมือนกัน!”
โอลด์ ไนเนอร์ตกใจในทันที
เขาเคยอยู่ที่ถนนในเมืองบัควู้ดมานาน อาศัยโชคและเกียรติของตัวเอง มีใครที่จะกล้าต่อต้านเขาได้อีก?
แต่ไทสันกลับกล้าที่จะตบเขาอย่างนี้?
