ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 567
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 567
เพียะ!
โอลด์ ไนเนอร์ ฟาดหลังมือไปที่ใบหน้าของแซ็ค จนแซ็คเกิดอาการสับสน
แต่เขาไม่กล้าที่จะตอบโต้ และไม่กล้าพูดเรื่องไร้สาระไปมากกว่านี้ เขาพูดอย่างจำนน “นายใหญ่ไนเนอร์ มันเป็นความผิดของผมเอง… ผมตาบอด…”
“ได้โปรดสั่งสอนผมด้วย…”
แซ็ครู้สึกกลัว
มันคงง่ายสำหรับคนอย่างโอลด์ ไนเนอร์ ที่จะกำจัดคนอย่างเขา
เขาทำตัวโอ้อวดต่อหน้าควินน์ก่อนหน้านี้ แต่ทันทีที่เขารู้ตัวตนของโอลด์ ไนเนอร์ เขาก็ไม่กล้าที่จะผายลมออกมา
ควินน์เงียบไป ทั้ง ๆ ที่เธอกำลังจะแต่งงานกับตระกูลซิลวา สถานะของเธอจะไม่ธรรมดาอีกต่อไป
แต่เธอก็ยังกลัวเหมือนเดิม!
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกอันธพาลที่นี่จะทำให้เธอมีมลทิน? แล้วเธอจะมีสิทธิ์อะไรที่จะไปแต่งงานกับตระกูลซิลวาอีก?
นั่นเป็นเหตุผลหลักที่ทำให้เธอรู้สึกกลัวมากกว่าแซ็ค
โอลด์ ไนเนอร์ ไม่ได้แม้แต่จะสบตาแซ็ค และก้มหน้าให้แมนดี้ แล้วพูดอย่างสุภาพว่า “ท่านประธานซิมเมอร์ สองคนนี้กำลังรบกวนคุณอยู่หรือเปล่า? ถ้าใช่ ตอนนี้ผมจะรีบจับพวกเขาโดนไปเป็นอาหารปลาได้เลย”
แซ็คและควินน์เกือบจะจะร้องไห้ออกมาทันทีที่ได้ยินเขาพูด
หัวหน้าแก๊งคนนี้สามารถทำได้จริงอย่างที่เขาพูด
แซ็คแทบไม่มีสติหลงเหลืออยู่ แต่ตอนนี้ควินน์เสียสติไปแล้ว
“แมนดี้ ฉันกำลังจะแต่งงานกับตระกูลซิลวา ฉันจะเป็นตัวหลักของตระกูลซิมเมอร์ในไม่ช้านี้ จะให้มีะไรเกิดขึ้นกับฉันที่นี่ไม่ได้ ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะนะ” ควินน์ขอร้องขณะที่เธอเข้าไปจับมือแมนดี้เอาไว้
แมนดี้จ้องมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่หลังจากนิ่งคิดครู่หนึ่ง
ยังไงทั้งสองคนก็ยังคงเป็นครอบครัวของเธอ ไม่ว่าพวกเขาจะแย่แค่ไหนก็ตาม
แมนดี้ไม่มีจิตใจที่โหดเหี้ยมต่อทั้งสองคนได้
เมื่อเห็นว่าแมนดี้ไม่ได้ออกคำสั่ง โอลด์ ไนเนอร์ จึงตบหน้าแซ็คและโค้งคำนับอีกครั้ง
“ท่านประธานซิมเมอร์ได้โปรดมั่นใจ ผมและคนของผมอยู่ที่นี่ ถ้ามีใครได้กล้าทำอะไรที่โง่ ๆ อีก เราจะจัดการพวกมันให้หมด!”
***
นั่นเพราะแมนดี้ไม่ได้ออกคำสั่งให้ทำอะไรกับทั้งสองคน ด้วยความเคารพที่มีต่อแมนดี้ ฮาร์วีย์เลยยอมทำเมินเฉยไป
ในเวลาเดียวกันเขาไม่อยากให้ศัตรูของเขารู้ เขาอยากจะดูว่าพวกซิลวาคิดจะทำอะไรอีก
วันสุดท้ายของวันหยุดประจำชาติก็มาถึง
ทาร่าโทรหาฮาร์วีย์เพื่อเตือนเขาให้เข้าร่วมงานงานเลี้ยงรุ่นศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยคืนนี้
“วันนี้ผมจะไปงานเลี้ยงรุ่นศิษย์เก่ามหาวิทยาลัย ผมอาจจะกลับบ้านช้าหน่อยนะครับ” ฮาร์วีย์บอกกับแมนดี้ พวกเขาไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน
แมนดี้เองก็ค่อนข้างยุ่งเหมือนกัน เธอไม่มีเวลาไปร่วมงานเลี้ยงกับฮาร์วีย์
“ค่ะ คุณไปเถอะ แต่คุณจะไม่เปลี่ยนชุดหน่อยเหรอ”
แมนดี้กำลังมองฮาร์วีย์อย่างสำรวจ
ฮาร์วีย์ยังคงสวมใส่ชุดเก่าที่ซื้อจากร้านค้าริมทาง
ในทางกลับกัน ฮาร์วีย์ไม่สนใจรูปลักษณ์ภายนอกมากนัก
“ไม่เป็นไร ผมรู้สึกมั่นใจมากกว่าที่จะแต่งตัวแบบนี้”
หลังจากที่ลิฟต์ถึงชั้นจอดรถ ทาร่าจอดรถมาเซราติของเธอตรงหน้าฮาร์วีย์
ผู้หญิงโสดอายุ 20 ขับรถหรูแบบนี้ได้ นั่นก็ชัดเจนพอแล้วที่จะรู้ว่าสามีในอนาคตของเธอจะไม่ใช่แค่ผู้ชายธรรมดาทั่วไป
อย่างน้อยผู้ชายคนนั้นจะต้องเป็นผู้บริหารธุรกิจหรือทายาทเศรษฐี
ผู้ชายธรรมดา ๆ ไม่คู่ควรกับเธอ
แต่ต่อหน้าฮาร์วีย์ ทาร่าไม่ได้แสดงท่าทีสูงส่ง เธอแค่ยิ้มและลงจากรถแล้วเปิดประตูรถให้เขา
“ภรรยาไม่มาด้วยเหรอ?”
“เธองานยุ่ง ไม่ค่อยมีเวลา”
“แล้วทำไมคุณไม่ขึ้นรถฉันล่ะ?”
หลังจากที่ทาร่าเปิดประตูรถให้เขาแล้ว เธอก็ยังเสนอเขา เธอกลัวว่าเขาจะปฏิเสธที่จะขึ้นรถของเธอ
