ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 57

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 57

ผู้อาวุโสซิมเมอร์มองเธออย่างเย็นชาและไม่ต้องการที่จะอธิบาย แมนดี้เกิดมาเป็นเด็กผู้หญิงและเธอก็ไม่เคยได้รับความรักจากเขา ตอนนี้เธอยังทำให้เกิดปัญหาใหญ่เช่นนี้อีก การขับไล่พวกเขาออกไปนั่นก็เป็นกรุณามกพอแล้ว

ทั้งแมนดี้และลิเลียน ทำอะไรก็ดูเหมือนะไม่ถูกใจ ฮาร์วี่ย์ซึ่งตอนแรกเฝ้าดูอยู่ด้านข้างก็ลุกขึ้นช้า ๆ และพูดด้วยรอยยิ้ม “ผู้อาวุโสซิมเมอร์ ผมคิดว่าคุณไม่ยุติธรรม”

อะไรนะ?

ไม่ยุติธรรมงั้นเหรอ?

ฮ่า ๆ ๆ ๆ!

หลายคนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาในจังหวะทีทั้งห้องตกอยู่ในความเครียด

ฮาร์วี่ย์ช่างตลกสิ้นดี นี่มันใช่จังหวะที่สมควรจะพูดเหรอ? เขาก็แค่ลูกเขยที่มาขออาศัยอยู่ก็เท่านั้นมีสิทธิ์ที่จะพูดงั้นหรือ? มาบอกว่าผู้อาวุโสซิมเมอร์ไม่ยุติธรรม? เขาโง่หรือเปล่า? เขาคิดว่านี่เป็นโรงละครหรือไง?

ผู้อาวุโสซิมเมอร์เป็นคนพูดตำไหนคำนั้น เขามักจะทำในสิ่งที่ตัดสินใจลงไปแล้ว ลูกเขยที่ไร้ประโยชน์คนนี้กล้าสอนเขาได้อย่างไร?

ในขณะนี้ทุกคนมองไปที่ฮาร์วี่ย์ราวกับว่าพวกเขากำลังมองไปที่คนบ้าอย่างไรอย่างนั้น

“นายพูดอะไร?” ผู้อาวุโสซิมเมอร์ขมวดคิ้วและจ้องไปที่ฮาร์วี่ย์อย่างไม่มีความสุข

ฮาร์วี่ย์พูดทุกคำอย่างเย็นชาว่า “เหตุการณ์เกี่ยวกับสัญญายังไม่ได้รับการตรวจสอบอย่างละเอียด คุณปู่บอกว่ามันเป็นสัญญาปลอมและใส่ความผิดให้กับภรรยาของผม คุณปู่ยังพยายามที่จะยึดบริษัทที่ซึ่งอยู่ภายใต้ชื่อของเธอและขับไล่เราออกจากตระกูลซิมเมอร์ ทำไมคุณปูไม่ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ให้มากกว่านี้?”

ผู้อาวุโสซิมเมอร์หัวเราะเยาะและจ้องไปที่ฮาร์วี่ย์ “นายกำลังบอกว่าฉันไมเห็นความจริงแต่กลับกล่าวหาแมนดี้อย่างผิด ๆ และตอนนี้นายที่เป็นแค่ลูกเขยกำลังสอนฉันอยู่งั้นเหรอ?”

ฮาร์วี่ย์พยักหน้ารับ นั่นยิ่งทำให้ผู้อาวุโสซิมเมอร์ตัวสั่นด้วยความโกรธ

ในเวลานี้แซ็คที่ยืนอยู่ด้านข้างไม่สามารถอดกลั้นได้อีกต่อไป เขากระแทกโต๊ะและตะโกนด่าว่า “นายคิดว่านายเป็นใคร? เรากำลังมีประชุมหารือกันที่นี่ นายมีสิทธิ์ที่จะพูดที่ไหนกันและยังมามีหน้ามาสั่งสอนเราว่าควรจะต้องทำอะไรอีก”

ฮาร์วี่ย์เงยหน้าขึ้นมองแซ็คอย่างเย็นชา เขาพูดว่า “ฉันแค่ขอให้ผู้อาวุโสซิมเมอร์พิจารณาเรื่องนี้ให้ชัดเจนก่อนที่จะสรุป คุณรู้สึกผิดเลยหรือไง? หรือเป็นไปได้ไหมว่านายจะเป็นคนที่ทำให้มันยุ่งเหยิงแบบนี้? และตอนนี้นายกำลังพยายามที่จะตำหนิคนอื่นอีกงั้นเหรอ?”

“ไร้สาระสิ้นดี!” แซ็คสาบานว่าตอนนี้เขาอยากต่อยไปที่ใบหน้าของฮาร์วี่ย์อย่างแรง อย่างไรก็ตามขาก็มีความรู้สึกกลัวเล็กน้อยเมื่อนึกถึงเรื่องที่เขาถูกทำร้ายในเหตุการณ์ของดอนเมื่อครั้งก่อน ในตอนนี้เขารู้สึกกลัวและไม่กล้าที่จะก้าวไปข้างหน้า เขาจ้องไปที่ฮาร์วี่ย์ด้วยสีหน้าบูดบึ้ง

ฮาร์วี่ย์ยังคงมองไปที่แซ็คอย่างเย็นชาเช่นกันและพูดว่า “ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ แล้วทำไมคุณถึงต้องการมันให้วุ่นวายขนาดนี้?”

แซ็คกระตุกด้วยความโกรธที่ไม่ลดลงเลย เขาพูดสวนออกไปว่า “ฮาร์วี่ย์ นายกำลังใส่ร้ายฉัน! เชื่อไหมว่าฉันจะหาคนมาฆ่านายไปซะ!”