ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 587

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 587

“จริงเหรอ?” ชอว์นและภรรยาของเขาต่างต่างรู้สึกสะเทือนใจ “เธอรู้แล้วเหรอว่าใครเป็นคนฆ่าวิลเลียมของเรา?”

พวกเขาอดทนกับช่วงเวลาที่ยากลำบากมาตลอดสามปีที่ผ่านมาด้วยความหวังว่าวันหนึ่งพวกเขาจะสามารถล้างแค้นให้ลูกชายผู้ล่วงลับของพวกเขาได้

เมื่อความทุกข์ทรมานของพวกเขาใกล้จะสิ้นสุดลง ก็เกิดความหวังสำหรับการแก้แค้น

ถ้าก่อนหน้านี้ฮาร์วีย์พูดแบบนี้ พวกเขาอาจจะไม่เชื่อเขา

แต่เหตุการณ์เมื่อกี้ทำให้พวกเขามีความมั่นใจในตัวฮาร์วีย์

“คุณลุง คุณป้า ลุกขึ้นสู้นะครับ จากนี้ไป ผมจะดูแลคุณลุงคุณป้าให้เหมือนกันพ่อแม่ของผม”

“ไปกันเถอะ เราจะย้ายออกไปคืนนี้ และไปอยู่ที่อื่นกัน”

ไม่นานหลังจากนั้น ฮาร์วีย์ออกจากสลัมไปพร้อมกับชอว์นและภรรยาของเขา

เมื่อพวกเขาเดินออกจากกระท่อม ตรอกซอกซอยก็ดูสะอาดมาก ไม่มีร่องรอยของการต่อสู้ใด ๆ

ไทสันและคนอื่น ๆ หายตัวไปแล้ว ราวกับว่าพวกเขาไม่เคยอยู่ที่นี่ตั้งแต่แรก

เมื่อฮาร์วีย์และคู่สามีภรรยาสูงวัยมาถึงกลางหมู่บ้าน ประตูไม้ของบ้านอีกหลังก็เปิดออก ผู้หญิงที่นุ่งน้อยห่มน้อยและแต่งหน้าหนาเดินออกมา เธอคุกเข่าลงต่อหน้าฮาร์วีย์และหมอบกราบสามครั้ง

เธอเริ่มเป็นคนแรก หลังจากนั้นประตูบานอื่น ๆ เปิดออกพร้อมกัน และผู้คนจำนวนมากรีบออกจากบ้านเพื่อโค้งคำนับฮาร์วีย์

ฮาร์วีย์ตกใจมาก ภรรยาของชอว์นก้าวไปข้างหน้าเพื่อประคองหญิงสาวที่แต่งหน้าหนาเตอะให้ลุกขึ้น จากนั้นเธอก็กระซิบกับฮาร์วีย์ว่า “นี่คือลิซ สามีของเธอติดหนี้การพนัน และเธอถูกบังคับให้ขายตัวที่นี่ เธอจ่ายมันไปหมดแล้วนานแล้ว แต่…”

“เธอตกไปอยู่ในเงื้อมมือของลีรอย เธอไม่หนทางให้หลบหนี…”

ชอว์นและภรรยาของเขาถอนหายใจอย่างเศร้าโศก

การทำงานหนักของคนที่อยู่ในจุดต่ำสุดของสังคมไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนจะจินตนาการได้

คนพวกนี้ไม่ใช่คำนับฮาร์วีย์เพื่อขอบคุณเขา แต่เพื่ออ้อนวอน

พวกเขารู้ว่ามีเพียงฮาร์วีย์เท่านั้นที่สามารถเปลี่ยนชะตากรรมของพวกเขาได้ อย่างน้อยเขาก็สามารถปกป้องพวกเขาจากการถูกบีบบังคับของลีรอยได้

ฮาร์วีย์ถอนหายใจเมื่อต้องทนมองดูต่อหน้าเขา “บอกไทสันว่าต่อไปนี้ที่แห่งนี้จะเป็นพื้นที่ในความรับผิดชอบของเขา เขาเป็นคนฉลาด เขารู้ว่าต้องทำยังไง”

“ค่ะท่าน” อีวอนน์ตอบรับ

ชาวบ้านที่ยังคงยืนคำนับเขาทรุดเข่าลงคุกเข่าขอบคุณ

มันอาจจะเป็นแค่ประโยคธรรมดา ๆ สำหรับฮาร์วีย์ แต่สำหรับพวกเขา มันเท่ากับการเปลี่ยนชะตากรรมของพวกเขา

อย่างน้อยพวกเขาจะไม่ถูกคุกคามและสามารถอยู่ได้อย่างมีศักดิ์ศรีมากขึ้น

คืนนั้นฮาร์วีย์จัดเตรียมที่พักให้คู่สามีภรรยาสูงวัยพักในโรงแรมระดับห้าดาว

เขาเตรียมจะซื้อบ้านพักตากอากาศและเปิดบัญชีธนาคารให้พวกเขาเพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่มีอะไรต้องกังวลไปตลอดชีวิต

***

วันถัดมา

ฮาร์วีย์โทรหาทาร่าเพราะเขาต้องการให้เธอช่วยเขาซื้อวิลล่าโดยเร็วที่สุด

ในสาย ทาร่าพูดเหมือนกำลังยุ่งอยู่ และไม่สามารถพูดคุยโทรศัพท์ได้

“บอกตำแหน่งของคุณมา” ฮาร์วีย์เป็นคนใจร้อน “ผมจะไปหาคุณเอง”

เขาต้องการจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยภายในห้าวัน เขาไม่ต้องการเสียเวลากับเรื่องไร้สาระมากเกินไป

ทาร่ารู้สึกว่าฮาร์วีย์ค่อนข้างโกรธ เธอไม่กล้าพูดเรื่องไร้สาระและบอกตำแหน่งของเธอทันที “ฉันอยู่ที่ร้านอาหารตะวันตกริมน้ำใจกลางเมืองบัควู้ด”

ฮาร์วีย์สั่งให้อีวอนน์ส่งรถมาให้เขา จากนั้นเขาก็ตรงไปยังใจกลางเมืองบัควู้ดตรงตำแหน่งที่ทาร่าอยู่ ณ ตอนนี้

ระหว่างนั้นทาร่าก็นั่งอยู่ในร้านอาหาร

คู่สามีภรรยาที่ดูมีอายุประมาณห้าสิบถึงหกสิบปีนั่งข้าง ๆ เธอ พวกเขาคือพ่อแม่ของเธอ

วันนี้พวกเขานัดบอดให้เธอ

แม้ว่าทาร่าจะยังเด็กและอายุเพียงยี่สิบเท่านั้น แต่พ่อแม่ของเธอหวังให้เธอแต่งงานเร็ว ๆ แทนที่จะมานั่งทำงานอยู่แบบนี้