ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 589
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 589
แม้แต่ทาร่าก็ตกใจเช่นเดียวกัน
เธอไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะใจร้อนรีบร้อนที่จะมาหาเธอตอนนี้
“คุณเป็นใคร? คุณมาทำอะไรที่นี่? ไม่รู้หรือไงว่าที่นี่คือที่ไหน? คุณกำลังพยายามสร้างปัญหาอยู่หรือเปล่า?”
แฟรงค์อดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมาด้วยความโกรธ
เขาเพียงแค่พูดอีกสักสองสามประโยคเพื่อทำให้ทาร่ายอมจำนน ทว่าชายคนนี้มาจากไหนก็ไม่รู้ มาทำให้เขาเสียแผน
เขาไม่รู้ว่าโอกาสดี ๆ แบบนี้จะมาอีกเมื่อไหร่
ตอนนี้เขาไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าอยากจะบีบคอฮาร์วีย์ให้ตาย
พ่อแม่ของทาร่าจ้องไปที่ฮาร์วีย์ด้วยความสงสัยและถามว่า “ที่รัก นี่ใคร? ทำไมเขาดูหน้าคุ้น ๆ ?”
ทาร่าตอบออกมาอย่างช่วยไม่ได้ “พ่อค่ะ แม่ค่ะ นี่ฮาร์วีย์”
สีหน้าของบิดาของทาร่าเปลี่ยนไปทนัที “อะไรนะ? ฮาร์วีย์งั้นเหรอ? เพื่อนร่วมชั้นมหาวิทยาลัยของลูกงั้นเหรอ? เขามาทำอะไรที่นี่? ลูกยังติดต่อกับเขาอยู่หรือไง?”
“เขา… เราไปร่วมงานเลี้ยงรุ่นกันมาก่อนหน้านี้” ทาร่าอธิบาย “เรายังติดต่อกันอยู่”
พ่อของแฟรงค์พูดออกมาด้วยสีหน้ามืดมน “ผู้เฒ่าลูอิส นี่มันหมายความว่ายังไง? คุณนัดบอดกับคนอื่นให้ลูกสาวของคุณอีกหรือไง?”
“ถ้าคุณคิดว่าแฟรงค์ลูกชายของผมไม่ดีพอ คุณก็แค่พูดออกมา ต้องทำกันถึงขนาดนี้เลยหรือไง?”
ฮาร์วีย์รู้ได้ทันทีว่าพวกเขากำลังนัดบอด
พ่อของทาร่ารีบอธิบาย “ผู้เฒ่าซัมโม่ คุณกำลังเข้าใจผิด เด็กคนนี้เป็นแค่เพื่อนร่วมชั้นของเธอ!”
“แฟรงค์ยังหนุ่มและมีอนาคตสดใส! ผู้ชายคนนี้จะเทียบกับเขาได้ยังไง?”
“ฉันได้ยินมาว่าเขาเป็นลูกเขยที่เกาะผู้หญิงกิน เป็นแค่ขยะ แล้วยังไร้ประโยชน์!”
“แฟรงค์มีทรัพย์สินนับล้าน แถมยังเป็นนักธุรกิจรุ่นใหม่!”
สีหน้าของแฟรงค์ดูผ่อนคลายลงทันทีหลังจากได้ยินพ่อของทาร่ายกย่องเขา
เขารู้สึกหมดพ่ายแพ้เมื่อเห็นทาร่ามีปฏิกิริยาบางอย่างกับฮาร์วีย์ เขาคิดว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างพวกเขา
อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าฮาร์วีย์จะเป็นเพียงลูกเขกาฝาก มันคงไม่มีอะไร แฟรงค์ตระหนักได้ว่าเขาแค่คิดมากเกินไป
แฟรงค์ถอนหายใจ ตอนนี้เขาอยากใช้ฮาร์วีย์เป็นคนผลักให้เขาเจิดจรัสมากขึ้น เขาพินิจพิเคราะห์ฮาร์วีย์และพูดว่า “ทาร่า เพื่อนร่วมชั้นของคุณว่างงานอยู่เหรอ? คุณต้องการทำงานที่บริษัทของผมไหม? ผมกำลังต้องการคนทำความสะอาด ผมจะจ่ายเงินเดือนให้ห้าร้อยดอลลาร์ต่อเดือน”
เขามองฮาร์วีย์อย่างดูถูก ‘อย่าคิดจะดูถูกงานที่ได้เงินห้าร้อยดอลลาร์ล่ะ หลายคนอยากที่จะได้รับมัน!’
ฮาร์วีย์ไม่สนใจ เขามองไปที่ทาร่าและพูดว่า “ผมขอโทษ ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังนัดบอด”
ทาร่ารู้สึกหงุดหงิด เธอรีบส่ายหัวและพูดว่า “ไม่เป็นไร อันที่จริงฉันอยากจะขอบคุณ…”
“ลืมมันไปเถอะ อย่าพูดถึงเรื่องนี้เลย คุณรีบร้อนมาหาฉัน มีอะไรหรือเปล่า?”
“ผมต้องการซื้อบ้านให้ผู้ใหญ่ที่เคารพคนหนึ่งของผม ผมจึงรีบร้อนมาหาคุณ” ฮาร์วีย์ตอบ
“เข้าใจแล้ว” พ่อของธารายิ้มอย่างดูถูก “นายมาหาทาร่าพราะนายอยากจะซื้อบ้านให้ผู้ใหญ่ที่นายเคารพ ฮ่าฮ่าฮ่า…!”
ซื้อบ้านงั้นเหรอ?
แต่สิ่งที่พวกเขาเห็น ฮาร์วีย์ก็คงจะซื้อบ้านหลังเล็ก ๆ ที่มีพื้นที่เจ็ดสิบหรือแปดสิบตารางเมตรเท่านั้น เขาบอกว่าสำหรับผู้ใหญ่ของเขา
เขาอาจอยากได้ส่วนลดจากทาร่าเพื่อให้ดูดีต่อหน้าผู้ใหญ่ของเขา
บริษัทอสังหาริมทรัพย์ของทาร่ามีขนาดใหญ่และมีอิทธิพล เธอเป็นผู้จัดการที่นั่น เธอสามารถให้ส่วนลดมากมายแก่เขาได้
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา หลายคนเข้าหาทาร่าก็เพื่อสิทธิพิเศษจากทาร่า
มีแม้กระทั่งตัวแทนอสังหาริมทรัพย์ที่มาขอรับส่วนลดจากทาร่าเพื่อหากำไรให้ตัวเอง
ความคิดของแฟรงค์และพ่อของเขา ฮาร์วีย์เป็นคนแบบนี้
เขาเป็นแค่คนผู้ชายธรรมดา ๆ คนหนึ่ง แต่เขายังคงสร้างเรื่องตลก
ทาร่าไม่สนใจพวกเขา เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วในที่สุดก็พูดว่า “ฮาร์วีย์ คุณกำลังจะบอกว่าคุณไม่ต้องการบ้านในหมู่บ้านของเราใช่ไหม? คุณต้องการหาบ้านที่ดีกว่านี้เหรอ?”