ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 686
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 686
ณ ตอนนี้…
คาร์เทอร์ตกตะลึง
อีเวตต์ก็ตกตะลึง
แม้แต่ยูนาเองก็ยังตกใจ
สำหรับพวกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยต่างตกตลึงเป็นสองเท่า วินาทีนั้นทุกคนตกอยู่ในความเงียบงัน
ชายวัยกลางคนที่แสดงความเคารพต่อฮาร์วีย์อย่างมาก ไม่ใช่คนทั่ว ๆ ไปแต่เขาเป็นถึงผู้จัดการทั่วไปของบัควู้ดทาวเวอร์ ตำแหน่งของเขาเทียบเท่ากับเจ้าของบัควู้ดทาวเวอร์ แต่เขาให้เกียรติชายคนนี้
ที่สำคัญที่สุด คนที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาเหงื่อที่เย็นยะเยือกของเขาซึมผ่านเสื้อผ้าของเขา
นี่เป็นอะไรที่เหนือจินตนาการ!
ฮาร์วีย์สั่งให้คนที่ดูแลบัควู้ดทาวเวอร์ลงมาภายในสามนาที ในที่สุดชายคนนั้นก็ลงมาภายในสามนาทีจริง ๆ
ก่อนหน้านี้ยูนากล้าแสดงความโอ้อวดต่อหน้าฮาร์วีย์ ตอนนี้เธอไม่กล้าทำแบบนั้น
เธอและผู้จัดการของดาราอื่น ๆ รู้ดีว่าเรื่องแบบนี้คืออะไร ในวงการนี้พวกเขาเข้าใจอำนาจของเงินเป็นอย่างดี
ต่อหน้าคนทั่วไป พวกเขามีสิทธิพิเศษและสามารถแสดงท่าทางหยิ่งผยองได้
อย่างไรก็ตาม ต่อหน้าคนรวยและมีอำนาจ พวกเขาเป็นเพียงนักแสดง
พวกเขาต้องให้เกียรติขณะอยู่ต่อหน้าผู้บริหารของบัควู้ดทาวเวอร์ ทว่าชายคนนี้… แม้แต่ผู้บริหารก็ยังให้เกียรติเขา เขาเป็นใครกันแน่?
ในขณะเดียวกันคาร์เทอร์และดาราคนอื่น ๆ รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง
แม้ว่าพวกเขาจะเป็นดาราดัง แต่คนรวยนั้นมีความสำคัญอย่างไรเขารู้ดี นี่เป็นคนสำคัญ!
“คุณมาช้าไปหนึ่งนาที…” ฮาร์วีย์พูด น้ำเสียงของเขาไม่ได้จริงจังขนาดนั้น
ผู้จัดการทั่วไปของบัควู้ดทาวเวอร์เกือบจะคุกเข่าลงเมื่อได้ยินคำพูดนั้น เขาพูดตะกุกตะกัก ตัวสั่นเทา “ท่าน…ท่านประธาน ผมพยายามอย่างเต็มที่แล้ว ผมทราบดีว่าท่านได้เห็นแล้วว่ามีคนมากมายที่นี่ในวันนี้…”
“ผมไม่สามารถฝ่ามาได้จริง ๆ…”
เมื่อผู้จัดการทั่วไปพูดแบบนี้ ผู้บริหารคนอื่น ๆ ก็รู้สึกหวาดกลัว
บัควู้ดทาวเวอร์เป็นหนึ่งในธุรกิจภายใต้สกาย คอร์ปอเรชั่น หากผู้บริหารคนอื่นไม่รู้ถึงตัวตนของชายหนุ่มคนนี้ในตอนนี้ พวกเขาก็คงจะทราบโดยทั่วกันในขณะนั้นเอง
นี่คือบุคคลตำนาน…
พื้นที่โดยรอบในตอนนี้เงียบสงัดเมื่อทุกคนได้ยินว่าผู้จัดการคนนั้นเรียกชายคนนี้อย่างไร
คาร์เทอร์ ยูนา อีเวตต์ และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยท่าทางตกใจ
ท่่าน…ท่านประธานงั้นเหรอ?!
อะไรนะ?
เขาเป็นประธานบริษัทจริง ๆ เหรอ?
ท่านประธานจะยังหนุ่มขนาดนี้ได้ยังไง?!
ฮาร์วีย์มองไปข้างหน้าอย่างไม่แยแสและพูดอย่างเฉยเมยว่า “ถ้าผมจำไม่ผิด ระดับของบัควู้ดทาวเวอร์เป็นห้างสรรพสินค้าระดับไฮเอนด์ ที่นี้เน้นทำให้คนรู้สึกเหมือนอยู่บ้านและให้บริการที่ดีเยี่ยม…”
“ห้างสรรพสินค้าระดับไฮเอนด์อนุญาตให้ศิลปินระดับกลางมาเปิดตัวที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่? ใครอนุญาต?”
ฮาร์วีย์ไม่ได้ละสายตาไปที่คาร์เทอร์และดาราคนอื่น ๆ เมื่อเขาพูดคำเหล่านี้
ในตอนนี้คาร์เทอร์และคนอื่น ๆ หน้าซีดลงทันที
พวกเขาคิดว่าตัวเองสูงส่ง และรู้สึกว่าพวกเขาเหนือกว่าและมีสิทธิพิเศษ!
แต่ตอนนี้ฮาร์วีย์บอกว่าพวกเขาเป็นแค่ตัวตลกไม่ได้โด่งดัง มันช่างน่าอับอายจริง ๆ!
ยูนาอยู่ในวงการนี้มานาน เธอรู้ตัวเองดีว่าตอนนี้เธอได้ขุดหลุมฝังตัวเองแล้ว
จิตใจของเธอตอนนี้เหมือนก้อนเส้นหมี่ เต็มไปด้วยความยุ่งเหยิง
ใบหน้าของอีเวตต์ก็ซีดลงเช่นกัน เธอจิตใจกระเจิดกระเจิงไปแล้ว
ส่วนคาร์เทอร์ก็กระแทกบาสเก็ตบอลในมือของเขาและสบถออกมาอย่างโกรธเคือง “คุณคิดว่าคุณสามารถเรียกผมว่าตัวตลกเพียงเพราะคุณเป็นประธานบริษัทหรือไง”
“คุณคิดว่าจะมีคนมาใช้บริหารที่ห้างเก่า ๆ แบบนี้มากมายขนาดนี้เหรอถ้าไม่ใช่เพราะผม?”
“เชื่อไหม! ผมพูดแค่คำเดียว เหล่าแฟนคลับของผมจะทำลายที่แห่งนี้ให้พินาศเป็นหน้ากลองแน่!”
“แต่ตัวท่านประธานกลับแสดงท่าทีเย่อหยิ่งแบบนี้! เป็นบ้าอะไรวะ!”
