ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 689
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 689
ในวินาทีถัดมาฮาร์วีย์พูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
“คุณขอร้องผมเพราะสถานะของผมสูงกว่าคุณ ตำแหน่งของผมสูงกว่าคุณ และเพราะผมมีอำนาจมากกว่าคุณ ใช่ไหม?”
“ใช่ค่ะ ใช่ ใช่ มันก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว…” ยูนาพยักหน้าอย่างรวดเร็ว
“แต่ถ้าผมไม่มีสถานะและตำแหน่งนี้ คุณจะไม่จับผมส่งตำรวจไปแล้วหรือไง?”
“ถ้าผมเป็นแค่คนธรรมดา ผมไม่มีสิทธิแม้แต่จะเดินออกจากห้างนี้เลยเหรอ?”
“คุณก็เป็นแค่ซุปเปอร์สตาร์ แต่คุณทำตัวเย่อหยิ่งและทำตัวเหนือกว่าใคร คุณไม่ได้มีชื่อเสียงและโด่งดังขนาดนั้น แต่คุณคิดว่าคุณเป็นคนที่สูงส่งขนาดนั้นเหรอ?!”
“ช่างเป็นอันธพาลอะไรอย่างนี้! คนอย่างคุณถูกเรียกว่าเทพบุตรได้ยังไง? เทพธิดางั้นเหรอ?”
“และคุณยังกล้าที่มาสอนผมเกี่ยวกับสิทธิพิเศษอีกงั้นเหรอ? ทุกวันนี้มีคนที่มีสิทธิพิเศษมากขึ้นทุกวัน ถ้าทุกคนเป็นเหมือนคุณและคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าของโลกนี้ที่เพียงแค่ประสบความสำเร็จเล็ก ๆ น้อย ๆ แค่นี้ สังคมจะไม่วุ่นวายเหรอ?!”
“ไม่เป็นไรถ้าคุณจะจัดงานนี้ ไม่เป็นไรถ้าคุณจะมาพบกับแฟนคลับของคุณ”
“แต่มันจำเป็นต้องปิดกั้นพื้นที่ทั้งห้างเลยงั้นเหรอ? และคุณทำอย่างนั้นโดยคิดว่าการกระทำของคุณถูกต้องแล้วงั้นเหรอ”
“คุณคิดว่าคนมากมายมาที่นี่เพียงเพื่ออยากจะเจอคุณงั้นเหรอ?”
“หลายคนที่ไม่ค่อยได้พักผ่อน พวกเขามาที่นี่เพื่อทานอาหารหรือไปช้อปปิ้ง ทำไมทุกคนต้องเสียสิทธิ์ของตัวเองที่จะมาทานอาหารหรือซื้อของที่นี่เพราะคุณด้วยล่ะ?”
“ถ้าผมต้องการใช้สิทธิ์ของตัวเอง ผมจะไม่พูดอะไรบ้า ๆ แบบนี้ ผมจะถือว่าคุณรับผิดชอบในการใช้พื้นที่ห้างโดยไม่ได้รับความยินยอมจากผมก่อน ผมจะทำให้คุณย่อยยับ คิดว่าผมทำไม่ได้เหรอ?”
“ที่แย่กว่านั้นคือคุณคิดผิดอย่างมหันต์ คุณยังขู่ว่าจะทำลายห้างของผมและยังจะเรียกให้แฟนคลับของคุณให้คว่ำบาตรที่นี่อีก!”
“คุณคิดว่าคุณเป็นใครที่จะใช้ให้แฟนคลับไร้เดียงสาของคุณทำเรื่องแบบนี้เพื่อเป้าหมายที่มีอะไรแอบแฝงนของคุณ?”
“นี่เหรอคือคนที่แฟนคลับเรียกว่าไอดอล มันควรเป็นแบบอย่างที่ดี แต่ดูคุณสิ! มีใครในพวกคุณที่ดูเหมือนไอดอลตัวจริงบ้าง?”
“คุณทำตัวผิดศีลธรรม คิดแต่ว่าตัวเองเหนือกว่าคนอื่น คุณยังเดินไปมา ชี้นิ้วว่านั่นนี่ ไม่ละอายใจบ้างหรือไง?”
ยูนาและคนอื่น ๆ ก้มหน้าลง ไม่สามารถพูดอะไรได้เลยจากการตั้งคำถามอย่างรวดเร็วของฮาร์วีย์
อันที่จริงพวกเขาทำทุกอย่างที่พวกเขาต้องการเสมอเวลาโชว์ตัวและไม่เคยคำนึงถึงความสะดวกของชาวบ้านทั่วไป
สำหรับแฟนคลับพวกนั้น ในสายตาของพวกเขา พวกแฟนคลับเป็นแค่คนโง่ที่สามารถเอารัดเอาเปรียบได้ตามต้องการ
เพื่อความสำเร็จและเรียกใช้ประโยชน์ได้ตามต้องการ
แล้วเมื่อไหร่ที่พวกเขาต้องพิจารณาสิ่งที่พวกเขาควรทำในการเป็นไอดอล?
หากพวกเขาไม่ประสบพบเจอกับสถานการณ์แบบนี้ในวันนี้ พวกเขาก็จะทำตัวหยิ่งผยองต่อไป
“ท่านประธาน เราผิดไปแล้ว เรารู้ตัวแล้วว่าเราทำอะไรผิดไป! เราไม่ควรใช้พื้นที่ส่วนรวมมากเกินไป…”
“และเราไม่ควรเรียกใช้แฟนคลับของเราตามต้องการ…”
“ดิฉันรับรองกับท่านได้เลยว่าจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นซ้ำอีก”
ยูนาเป็นคนแรกที่ขอโทษ
ฮาร์วีย์ชำเลืองมองทุกคนและพูดว่า “ห้างสรรพสินค้าต้องยึดระเบียบเดิม นับจากนี้เป็นต้นไป สถานที่แห่งนี้จะไม่ได้รับอนุญาตให้จัดงานเชิงพาณิชย์ขนาดใหญ่อีกต่อไป…”
“อะไรนะ?!”
ทุกคนตะลึงกับคำพูดของเขา
พวกเขาจัดการแสดงเชิงพาณิชย์ทั้งหมดที่จะจัดขึ้นที่บัควู้ดทาวเวอร์ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
ตอนนี้พวกเขาต้องงดการแสดงทั้งหมดเพราะคำสั่งของเขา นั่นจะทำให้พวกเขาทำเงินได้น้อยลงมาก
“ซึ่งรวมถึงห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่และศูนย์การค้าทั้งหมดในบัควู้ด ผมจะไม่อนุญาตให้ใครจัดงานเชิงพาณิชย์ใด ๆ อีกที่จะใช้พื้นที่ส่วนรวมในช่วงวันหยุด ส่งต่อคำพูดนี้ออกไปและบอกว่ามันเป็นคำสั่งของผม”
“ได้ครับ ได้ครับท่าน ผมจะรีบไปจัดการเดี๋ยวนี้!”
ผู้จัดการทั่วไปรีบโพล่งตอบรับออกมาด้วยเหงื่อเย็นเยียบ
เหล่าซุปเปอร์สตาร์ต่างตกตะลึง
พวกเขาไม่คิดว่าการแสดงในบัควู้ดจะต้องถูกยกเลิกเพราะเรื่องเล็กน้อยแบบนี้
นี่เป็นเรื่องจริงเหรอ?
