ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 714
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 714
ที่บริเวณศูนย์กลางของสถานที่จัดงาน
สมาชิกของตระกูลยอร์กทุกคนคุกเข่าลงกับพื้น
แม้แต่ควินตัน ยอร์กผู้มีอำนาจสูงและโยนาธาน ยอร์กที่ฉลาดหลักแหลมก็เป็นหนึ่งในคนกลุ่มแรก ๆ ที่คุกเข่าลง ในเวลาเดียวกัน พวกเขาขยับไปทางด้านหลังเล็กน้อยเพื่อแสดงความเคารพ
นั่นก็เป็นเพราะคนที่ปรากฏตัวเบื้องหน้าพวกเขาในตอนนี้คือผู้อาวุโสของตระกูลยอร์ก คุณย่ายอร์ก
เชื่อกันว่าหญิงชราคนนี้มาจากตระกูลที่มั่งคั่งซึ่งเทียบได้กับ 10 อันดับแรกของตระกูลชั้นนำของประเทศ H ซึ่งร่ำรวยมีทรัพย์สินมหาศาล
ตระกูลยอร์กเป็นเพียงตระกูลระดับต้น ๆ ในเซาท์ไลท์เมื่อตอนที่เธอแต่งงานกับคุณปู่ยอร์ก
หลังจากที่เธอแต่งงานกับคุณปู่ยอร์กแล้ว ตระกูลนี้ก็เริ่มเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ
ใช้เวลาไม่ถึงยี่สิบปีที่ตระกูลยอร์กกลายมาเป็นตระกูลชั้นนำเพียงครอบครัวเดียวในเซาท์ไลท์ และอยู่อย่างนั้นมาจนถึงทุกวันนี้
ในสายตาของคนรุ่นเก่าในเซาท์ไลท์ คุณย่ายอร์ก, เมลิสซา ลีโอ ทั้งสองเป็นผู้ที่ทำให้ตระกูลยอร์กเฟื่องฟูมีหน้ามีตาทางสังคมอย่างแท้จริง
คุณปู่ยอร์กเสียชีวิตตั้งแต่สมัยที่ฮาร์วีย์ยังเด็ก และเขาไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายมากนัก
หรือจะกล่าวได้ว่าแม้ว่าตระกูลยอร์กจะเปลี่ยนหางเสือสองไปสามครั้งในช่วงระยะกลางและระยะหลัง แต่คนที่ควบคุมทุกอย่างราวกับจักรพรรดิก็คือคุณย่ายอร์กเสมอมา
ในบรรดาผู้ถือหางเสือเรือของตระกูลยอร์ก มีเพียงฮาร์วีย์เท่านั้นที่กล้าไม่เชื่อฟังคำสั่งของเธอ
แกรก แกรก แกรก…
ในขณะนั้น เมลิสซาก็เดินไปที่เวทีอย่างช้า ๆ
ไม้เท้าหัวมังกรในมือของเธอกระทบกับพื้น ทำให้เกิดเสียงแกรก ๆ ทุกครั้งที่เธอก้าวเดิน
รัศมีอำนาจที่กล้าแกร่งจนแทบไม่มีอะไรบนโลกใบนี้มาทำลายล้างได้เปล่งประกายออกมาจากตัวของเธอ
ควินนี่ยืนอยู่ข้างหลังด้วยใบหน้าสุดเย็นชาหลังจากที่เธอพาเมลิสซาขึ้นไปข้างบนเวที
ท่ามกลางฝูงชนที่กำลังคุกเข่า ฮาร์วีย์ยังคงนั่งไขว่ห้างอยู่บนเก้าอี้ด้วยท่าทางสบาย ๆ และมีอีธานอยู่ข้าง ๆ นั่นมันยิ่งทำให้ฮาร์วีย์ดูโดดเด่นในฝูงชน
“ฮาร์วีย์ แกนี่ไม่มีสัมมาคารวะเอาเสียเลย! กล้าดียังไงถึงไม่คุกเข่าต่อหน้าท่านอาวุโสของตระกูล!”
โยนาธานจ้องไปที่ฮาร์วีย์และพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
“ฮาร์วีย์ ต่อให้นายถูกไล่ออกจากตระกูลยอร์กไปแล้ว แต่ว่านายก็ยังต้องแสดงความเคารพต่อคุณย่ายอร์กนะ!
“แกกล้าดียังไง ถึงยังคงนั่งไขว่ห้างสบายใจอย่างนั้น? มีเพียงคุณย่ายอร์คเท่านั้นที่สามารถนั่งในตำแหน่งนั้นได้!”
“ออกไปจากที่นั่งนั้นเดี๋ยวนี้เลยนะ!”
ฮาร์วีย์ยังคงเงียบ
สมาชิกของตระกูลยอร์กต่างก็ตะโกนต่อว่าการกระทำของฮาร์วีย์
ไม่ว่าเจ้าชายยอร์กจะสูงส่งมากเพียงใด จะเปรียบเทียบกับเมลิสซา ลีโอผู้ซึ่งดูแลปกครองตระกูลยอร์กมานานหลายปีได้อย่างไร?
ฮาร์วีย์ไม่สนใจคนเหล่านั้น ในขณะเดียวกันเขาเงยหน้าขึ้นด้วยท่าทางที่ดูดี จากนั้นเขาก็มองไปที่หญิงชราผู้ทรงอำนาจ ก่อนทีจะยิ้มและเอ่ยคำทักทาย
“นายหญิงเฒ่า คุณยังคงดูดีมีเสน่ห์เหมือนเช่นเคยเลยแม้เวลาจะผ่านไปถึงสามปีแล้ว ช่างน่ายินดีเสียจริง…”
“ยินดี?” คุณย่ายอร์กหรี่ตา และจ้องกลับไปที่ฮาร์วีย์ “แกคงจะอดรนทนรอให้ฉันตายไม่ได้ใช่ไหม?”
ฮาร์วีย์ยิ้มและยักไหล่ เขากล่าวว่า “จะเป็นอย่างนั้นไปได้อย่างไรครับ? ถ้าคุณตาย ใครกันที่จะสามารถปกป้องดูแลยอร์กได้เท่ากับคนที่อยู่ตรงหน้าผมได้?
“ใครกันนะ? โยนาธาน ยอร์ก หรือที่รู้จักกันดีในนามสี่ผู้ลือชื่อของยอร์ก?”
“แต่ว่าในความคิดของผม พวกเขาก็เป็นได้แค่ตัวตลก”
“แกนี่มันช่างหยาบคายเหลือเกิน! ไอ้เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ถ้าแกยังกล้าที่จะพูดจาพล่อย ๆ ต่อหน้าคุณย่ายอร์กอีก ฉันนี่แหละจะเป็นคนแรกที่จัดการกับแก!”
โยนาธาน ยอร์กตะโกนออกมาด้วยความฉุนเฉียว
“ไม่เอาน่าพี่ใหญ่ เราควรให้เกียรติเมื่ออยู่ต่อหน้าของคุณย่ายอร์ก ส่วนนายเองก็ไม่มีสิทธิ์พูดกับท่านแบบนั้น”
ควินตัน ยอร์กกล่าวด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม
ฮาร์วีย์ยิ้ม “โยนาธาน, ควินตัน พวกคุณทั้งคู่ยังคงเหมือนเดิมกับเมื่อสามปีที่แล้ว…
“ต่อหน้าของยัยแม่มดเฒ่าคนนี้…”
“พวกคุณยังยืนด้วยลำแข้งของตัวเองไม่ได้ด้วยซ้ำ!”
“โดยเฉพาะนาย ควินตัน ฉันคิดมาตลอดว่าอย่างน้อยนายก็คงจะมีระดับพอ ๆ กับฉันหลังจากผ่านประสบการณ์สามปีไปแล้ว”
“ช่างน่าเสียดายจริง ๆ ที่นายอ่อนแอกว่าที่ฉันคาดไว้เยอะ!”
“ฮาร์วีย์ นี่ไม่ใช่เวลาที่แกจะมาพูดเรื่องไร้สารอะไรที่นี่ แกคิดว่าวันนี้แกจะสามารถกลับออกไปอย่างมีชีวิตได้หรือเปล่า?”
สตีเฟ่น ยอร์ก ผู้ซึ่งนิ่งเงียบมานานได้พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสุดเยือกเย็น
