ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 792
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 792
เฟลิกซ์รู้ดีว่าตอนนี้เป็นเวลาแสดงให้ฮาร์วีย์ได้เห็น
เขาพูดโดยไม่ได้ดูป้ายราคาและหัวเราะ
“มันก็แค่เงินเพียงเล็กน้อย มันจะมีแพงอะไรมากมาย? ถ้าภรรยาที่รักของผมชอบ ผมจะซื้อทองคำทั้งภูขาทองให้คุณยังได้เลย ไม่ต้องพูดถึงแค่กระเป๋าใบนี้!”
อมีเลียแสร้งทำเป็นตกใจ จากนั้นก็เข้าไปกอดจูบเขาที่ปาก
“เฟลิกซ์ คุณช่างน่ารักเหลือเกิน!”
“ฉันโชคดีจริง ๆ ที่มีสามีแบบคุณ!”
แมนดี้ตัวสั่นเมื่อได้เห็นภาพนั้น
การแสดงที่ไม่ได้เป็นมืออาชีพเอาซะเลย เธอไม่ได้โง่ขนาดนั้น ทำไมเธอถึงจะดูไม่ออก?
ทั้งหมดนี้เป็นเพียงแค่การกระทำสิ้นคิดที่รังเกียจ
แต่เธอไม่ได้พูดอะไรออกไป
ฮาร์วีย์ซื้อเสื้อผ้าและกระเป๋าให้เธอจนเต็มไปทั้งห้องก่อนหน้านี้ที่โอลเด้นเทรด
กระเป๋าชาเนลที่อมีเลียอยากได้เทียบไม่ได้เลย
เธอคิดอะไรอยู่ที่พยายามโอ้อวดกระเป๋าเพียงใบเดียวต่อหน้าเธอ?
“ร้านของดูดีนะ คุณชอบหรือเปล่า?”
ฮาร์วีย์เดินเข้าไปหาแมนดี้ขณะกวาดสายตาไปรอบ ๆ ร้าน
เขาไม่ได้ถามถึงเพียงกระเป๋าใบเดียว แต่เขาหมายถึงทั้งร้าน
หัวใจของแมนดี้เต้นผิดจังหวะ เธอไม่สามารถหยั้งรู้ถึงความสามารถของชายคนนี้ได้เลย
‘เขาเป็นเพียงขยะโสโครกหรือเป็นใครกันแน่?’
แต่เธอเชื่อว่าถ้าเธอพยักหน้า ฮาร์วีย์คงจะซื้อให้เธอทั้งร้าน
แม้ว่าความคิดนั้นจะเกินจริง แต่เธอก็ยังคงเชื่ออย่างมั่นคงอย่างนั้น
“โย่ ฮาร์วีย์ ไม่คิดว่าทำตัวโอ้อวดเกินไปหน่อยหรือไง? แม้ว่าจะเป็นร้านโปรดของแมนดี้ คุณจะซื้อให้เธอได้งั้นเหรอ? คุณพูดอวดดีเกินไป!”
ในสายตาของอมีเลีย ฮาร์วีย์อยากจะใช้โอกาสนี้ที่จะอวดเบ่ง
แต่เธอก็รอโอกาสนี้เช่นกัน เธอคงไม่มีโอกาสเยาะเย้ยเขาถ้าหากเขาไม่พูดอะไรออกมาแบบนี้
ฮาร์วีย์เมินอมีเลีย สายตาของเขาสนใจไปที่แมนดี้เท่านั้น
เขาไม่สนใจเพราะการซื้อร้านนี้อาจทำให้เปิดเผยตัวตนของเขาได้
เขาตัดสินใจแล้วที่จะขอแมนดี้แต่งงานในพิธีรวบรวมทรัพย์สินของบริษัทในอีกสามวันต่อข้างหน้านี้
เขาถือว่าร้านนี้เป็นของขวัญชิ้นเล็ก ๆ ให้เธอ
เงินจำนวนนี้ไม่ได้มีความหมายอะไรกับเขาเลย
แต่คิดจะหาร้านให้แมนดี้ในช่วงเวลาที่ต้องปวดหัวเพราะซิลเวอร์ นิมบัส เมาท์เทน รีสอร์ต เธอคงไม่มีกะจิตกะใจที่จะดูแลมัน
เธอจ้องเข้าไปในดวงตาของฮาร์วีย์แล้วส่ายหัว
“ฉันไม่สนใจ!”
“แมนดี้ ทำไมเธอถึงเมินเฉยได้ขนาดนี้?”
“สามีของเธอรู้แค่ว่าจะพูดยังไงให้ดูเวอร์วังไปเท่านั้น เขาจะซื้อของคุณทั้งร้านให้เธอจริงเหรอ?”
“ฉันไม่คิดว่าแค่กระเป๋าใบเดียวเขาก็ยังซื้อให้ไม่ได้ด้วยซ้ำ!”
“อย่าทำลายบรรยากาศเลยไหน ๆ เราอยู่ที่นี่แล้ว เลือกสักอย่างสิแมนดี้ ฉันจะให้เฟลิกซ์ซื้อให้เธอ”
อมีเลียเหมือนเป็นคน “ใจกว้าง” และ “ใจดี” จริง ๆ
“ไม่เป็นไร ฉันไม่อยากได้ของพวกนี้ อันที่จริงฉันมีมากแล้วและฉันก็ไม่ได้ใช้มันเลย” แมนดี้บอกความจริง
นานแล้วตั้งแต่ที่เธอได้ไปที่โฮลเด้นเทรด
“ชิ!”
อมีเลียออกอาการดูถูก
‘เธอตอบแบบนั้นได้ยังไง ทั้ง ๆ ที่เธอซื้อของพวกนี้ไม่ได้เพราะเธอไม่มีเงิน’
‘เธอยังทำเหมือนว่าเธอเป็นคนที่อัศจรรย์อีกด้วย’
โดยไม่ต้องคิดอะไรอีก อมีเลียก็ยิ้มหวานออกมา
“แมนดี้ ฉันรู้ว่าเธอคงไม่อยากทำให้ฮาร์วีย์อับอาย แต่ก็ไม่เป็นไร ฉันบอกว่าฉันจะซื้อให้เธอ เลือกอะไรก็ได้!”
“เราจะไม่ให้เธอต้องจ่ายเองหรอก!”
อมีเลียรู้สึกเสียใจอยู่เล็กน้อยที่พูดอะไรออกไปแบบนั้น
เพราะกระเป๋าชาแนลที่ถูกที่สุดมีราคาอย่างน้อยสองสามพันดอลลาร์
