ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 812
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 812
ควินน์ชายตามองแมนดี้ ก่อนจะยิ้มออกมา
“โอ้ แมนดี้! มาได้เวลาพอดีเลย! มาลองชุดทางการที่ฉันได้จัดเตรียมไว้ให้พวกคุณทุกคนกันและมาดูว่าพอดีหรือเปล่า”
ขณะที่เธอพูดอยู่ คนรับใช้ก็ดันชั้นวางเสื้อผ้าออกมา
แมนดี้และครอบครัวของเธอหันไปมองที่คนรับใช้โดยไม่รู้ตัว
วินาทีถัดมา ความดูถูกเหยียดหยามได้ถูกจารึกไว้ทั่วใบหน้าของพวกเขาทั้งหมด
ใช่ ชุดที่ควินน์พูดถึงนั้นเป็นทางการจริง ๆ แต่สำหรับพ่อบ้านและแม่บ้านนะ
ควินน์นำชุดที่มีไว้สำหรับคนรับใช้มาให้แมนดี้และครอบครับของเธอ เธอกำลังวางแผนที่จะทำอะไรอยู่?
เมื่อสังเกตเห็นการแสดงออกที่เปลี่ยนไปของแมนดี้ ควินน์ก็พูดอย่างใจเย็นว่า “โอ้ แมนดี้ ฉันได้ยินมาว่าเมื่อครอบครัวใหญ่ ๆ ออกงาน พวกเขาต้องมีคนรับใช้คอยติดสอยห้อยตามน่ะ หากไม่เป็นเช่นนั้น พวกเขาจะต้องอับอายขายขี้หน้าครอบครัวอื่น ๆ แย่เลย!”
“จากนี้ไป ตระกูลซิมเมอร์จะก้าวเข้าสู่ธรณีประตูของตระกูลชนชั้นหนึ่ง”
“นั่นเป็นเหตุผลที่จะต้องให้ความใส่ใจในทุก ๆ รายละเอียดอย่างรอบคอบ!”
“ดูคนรับใช้ของตระกูลซิมีแต่คุณภาพต่ำ ๆ ฉันจึงทำได้แค่ขอความช่วยเหลือจากครอบครัวของเธอน่ะ!” ควินน์พูดออกมาด้วยท่าทางที่เย่อหยิ่ง
แมนดี้ยังไม่ทันที่จะได้พูดอะไรออกมาสักคำ ลิเลียนได้พูดขึ้นมาอย่างโกรธจัด
“ควินน์ พวกเราอายุมากกว่าเธอนะ! แต่เธอกำลังออกคำสั่งให้พวกเราไปเป็นคนรับใช้ของเธอในพิธีหมั้นของเธอน่ะเหรอ?”
“เฮ้! คุณก็รู้หนิว่านี่เป็นงานหมั้นของฉัน? งั้นคุณก็ควรที่จะรู้ด้วยว่าจากนี้ไปฉันกำลังจะเป็นภรรยาของเจ้าชายยอร์ก ภรรยาของยอดชายแห่งเซาท์ไลท์!”
“ฉันจะเป็นกระดูกสันหลังที่ใหญ่ที่สุดของตระกูลซิมเมอร์ในอนาคตอันใกล้นี้ มันจะไม่ใช่แค่คุณและครอบครัวของคุณ แม้แต่ผู้อาวุโสซิมเมอร์ก็ต้องทำในสิ่งที่ฉันสั่งหรือขอจากเขา!”
แม้ว่าในขณะนั้นผู้อาวุโสซิมเมอร์จะรู้สึกไม่พอใจกับคำประกาศอันโอ่อ่าของควินน์ แต่เขาก็ยังคงฝืนยิ้ม
“ใช่แล้ว ควินน์จะรับผิดชอบในการดูแลสิ่งที่ตระกูลซิมเมอร์ทำในอนาคต!”
“ไซม่อน ดูแลลูก ๆ กับภรรยาของนายด้วย! รีบสวมเสื้อผ้าเหล่านี้ซะ! แขกเริ่มทะยอยกันมาแล้วเร็ว ๆ เข้า!”
ไซม่อนเป็นคนที่ไม่มีอำนาจอะไรเลย เขารู้ว่าเขาจะไม่มีหน้าอยู่ในบัควู้ดต่อ ถ้าเขาและครอบครัวสวมชุดคนใช้นี้ในที่สาธารณะ
ทันใดนั้น ไซม่อนก็ตะโกนออกมาอย่างโกรธจัด “คุณพ่อ! ก่อนหน้านี้ ผมยอมทำทุกอย่างที่คุณพ่อขอ แต่ครั้งนี้ผมจะไม่ทำมันเด็ดขาด!”
“พวกเราก็เป็นซิมเมอร์ด้วยเช่นกัน! พวกเราไม่ใช่คนรับใช้!”
“นอกจากนี้ แมนดี้ก็ยังเป็นประธานกรรมการบริหารของบริษัท ซิมเมอร์อีกด้วย!”
“เพื่อให้พวกเราสวมชุดคนรับใช้โดยไร้ซึ่งเหตุผลอันสมควร พ่อกำลังพยายามทำให้พวกเราดูโง่เขลาหรือ?”
เมื่อฟังคำพูดของเขา ควินน์ก็หัวเราะคิกคักและเยาะเย้ย “ใช่ ฉันเกือบลืมไปเลย! แมนดี้เป็นประธานกรรมการบริหารของเราจริง ๆ!”
“ช่างมีเกียรติและน่าเกรงขามเสียนี่กระไร! เธอควรสนุกกับมันในขณะที่มันยังคงอยู่ เพราะเวลาของเธอในฐานะประธานกรรมการบริหารมันใกล้จะหมดลงแล้ว!” ควินน์พูดพรางยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
ลิเลียนตัวสั่นเทา เธอแทบจะคุกเข่าขอความเมตตา
“ควินน์ พวกเราเป็นญาติกันนะ! ทำแบบนี้กับพวกเราได้ยังไง?! แม้แมนดี้จะเป็นถึงประธานกรรมการบริหาร แต่แมนดี้ก็ไม่เคยคิดที่จะทำร้ายเธอเลยนะ!”
“คนเราต้องมีความรู้ผิดชอบชั่วดี!”
สีหน้าของแมนดี้เปลี่ยนไป แต่เธอก็ยังพยายามพูดขึ้นมาว่า “คุณแม่คะ อย่าเสียเวลาไปอ้อนวอนเธอเลย! เราสามารถออกจากตระกูลซิมเมอร์ได้ มันไม่ได้แปลว่าพวกเราจะไม่สามารถอยู่ที่บัควู้ดได้ซะหน่อยหลังจากออกจากตระกูลไป!”
ดวงตาของทั้ง ควินน์ และ แซ็ค เป็นประกายกับคำพูดของแมนดี้
แซ็คลุกขึ้นทันทีและพูดว่า “แมนดี้ เราจะไม่บังคับให้เธอและครอบครัวของเธอสวมชุดของขวัญนั้นในพิธีหมั้นหรอกหากว่าพวกเธอไม่ต้องการสวมใส่มัน อย่าพูดว่าเราไม่ได้ให้ทางเลือกแก่เธอเลยสิ!”
“แต่…”
