ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 851
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 851
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ เขาไม่สนใจความเกลียดชังของควินน์ที่มีต่อเขา
ความมั่นใจของควินน์เกิดจากรูปลักษณ์ภายนอกของเธอ
เสียดายที่หล่อนแค่หน้าตาดีเท่านั้น ความงดงามของเธอเทียบไม่ได้กับแมนดี้ได้เลย
ผู้หญิงอย่างควินน์ก็เป็นได้แค่ของเล่นของพวกคนรวยเท่านั้น
เธอทำได้เพียงฝันเท่านั้นที่คิดจะได้แต่งงานกับครอบครัวที่ร่ำรวย
***
ณ ฮ่องกง ลมทะเลจากอ่าววิคตอเรียพัดผ่านไปยังยอดเขาไทปิง
ภูเขาที่มีแต่พวกเศรษฐีเท่านั้นที่พักอาศัยอยู่ที่นั่นได้
คฤหาสน์บนยอดเขาไทปิงถือเป็นจุดสูงสุดของภูเขาแห่งนี้
เป็นจุดที่สามารถมองอาณาบริเวณทั้งหมดของฮ่องกงได้ราวกับว่ามันถูกควบคุมโดยเจ้าของคฤหาสน์แห่งนี้
อันที่จริงตระกูลลีโอมีสิทธิ์ทำเช่นนั้นได้
ในฐานะที่เป็นหนึ่งในสี่ตระกูลอันดับต้น ๆ ของฮ่องกง อำนาจของตระกูลลีโอเหนือกว่าจินตนาการของคนทั่วไป!
คนในฮ่องกงรู้ว่าหกสิบเปอร์เซ็นต์ของหุ้นทั้งหมดเป็นของตระกูลทั้งสี่อันดับแรก
และภายในสี่ตระกูลเหล่านี้ ตระกูลลีโอครอบครองส่วนแบ่งประมาณเอาไว้ถึงยี่สิบเปอร์เซ็นต์
นอกจากนี้ ตระกูลลีโอยังมีทรัพย์สินมากในประเทศ H อเมริกา ดินแดนที่พระอาทิตย์ไม่เคยตกดิน และอีกหลายประเทศ
การไปมาหาสู่ตระกูลเลโอตระกูลอันดับต้น ๆ ในฮ่องกงอย่างตระกูลเลโอดูเหมือนจะเป็นไปได้ยาก
แต่คฤหาสน์บนยอดเขาไทปิงที่ได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนากับต้องมาเจอกับความวุ่นวาย
ชายดูมีอายุถูกเชิญให้ออกมาจากห้องที่กว้างขวางที่สุดในคฤหาสน์
อลัน ลีโอ ผู้อาวุโสแห่งตระกูลลีโอในฮ่องกง
คนเดียวกับที่ก่อตั้งบุกเบิกฮ่องกง
นิ้วของชายคนนั้นสั่นเมื่อเห็นร่างของใครบางคนกำลังเดินเข้ามาหาเขา
“ไอ้คนไม่รักดี! กล้าดียังไงโผล่หน้าที่นี่?!”
“คุณพ่อ สิบปีแล้ว หนูไม่อยากเชื่อเลยว่าคุณพ่อจำหนูได้ตลอด หนูรู้สึกดีจริง ๆ ”
เมลิสซาเดินออกมาด้วยท่วงท่าช้า ๆ พร้อมกับไม้เท้าของเธอ ท่าทางของเธอดูสง่างามราวกับนกฟีนิกซ์
“เร็วเข้า! เอาไอ้เวรนี่ออกไป!” อลันตะโกนอย่างโกรธจัด
แต่ทุกอย่างกลับเงียบกริบ
บอดี้การ์ดของตระกูลลีโอทั้งหมดที่ควรจะปกป้องเขาจากเงินค่าจ้างทั้งหมดนั้นยืนนิ่ง พวกเขาไม่สามารถเก็บซ่อนความชื่นชมในขณะที่มองไปยังเมลิสซาได้
จากนั้นเธอก็พูดว่า “ตอนนี้หนูกลับมาแล้ว หนูกลับมาควบคุมทุกอย่างของตระกูลลีโอ หากคุณพ่อยังรู้จักววางตัวให้เป็นผู้เฒ่าที่ฉลาด คุณพ่อจะสามารถใช้ชีวิตในบั้นปลายชีวิตได้อย่างมีความสุข”
“เหอะ! แกไม่เหมาะแม้แต่จะปกครองใคร! รอให้หลานฉันกลับมาก่อนเถอะ เขาจะทำให้แกตายทั้งเป็น! เขาคือทายาทผู้สืบทอดเพียงคนเดียวที่ฉันยอมรับ!” อลันตะโกนลั่น
“คุณพ่อหมายถึงเขาคนนั้นเหรอ?”
ควีนนี่ยกยิ้มอย่างน่ากลัวออกมาในขณะที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เมลิสซา เธอปรบมือส่งสัญญาณ
ชายในวัยสี่สิบปีสวมชุดสูทเดินออกมาข้างหน้า
สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความดีใจแต่นั่นกลับมาพร้อมกับความกลัวอย่างสุดขีดเมื่อเขามองไปที่ควีนนี่
เมื่อเขามองไปที่เมลิสสา เขาก็สั่นสะท้านด้วยความกลัว
วินาทีต่อมาได้ยินเสียงเข่ากระทบพื้น
“คริส…” อลันร้องเรียกชื่อของผู้ชายคนนั้น
เขาฝากความหวังและความฝันทั้งหมดไว้กับหลานชายคนโตของเขา แต่เขาคนนั้นกลับคุกเข่าลงต่อหน้าเมลิสซาราวกับว่าเขาเป็นสุนัขรับใช้ของเธอ
“นี่คือทายาทคนต่อไปของตระกูลลีโองั้นเหรอ? เขาคู่ควรงั้นเหรอ?”
เธอส่งยิ้มเยาะเย้ยออกมา
“หนูบอกคุณพ่อแล้ว ตระกูลลีโอเป็นของหนู ในเมื่อคุณพ่อไม่ยอมยกมันให้หนู วันนี้หนูเลยต้องมาช่วงชิงมันเอง”
“นั่นเป็นเพราะหนูเท่านั้นที่จะสามารถพาตระกูลไปสู่จุดสูงสุดของฮ่องกงได้”
คนอื่น ๆ ในตระกูลต่างก็สบตากัน มีคนเดินออกมาจากฝูงชนแล้วโค้งคำนับให้
“ทำความเคารพหัวหน้า!”
