ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 887
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 887
ฮาร์วีย์วางสายหลังจากเวลาผ่านไปสักพัก พร้อมกับมีความโกลาหลเกิดขึ้นที่หน้าประตูของโรงเรียน
“วันนี้เป็นวันอะไรกันเนี่ย? ทำไมประธานใหญ่ของโรงเรียนถึงมาที่นี่เหมือนกันล่ะ? มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นเหรอ?”
“หรือว่าเกี่ยวกับเรื่องของซีนเธียร์ ซิมเมอร์?”
“เป็นไปได้ยังไง? ซีนเธียร์มีความสามารถพอที่จะสร้างปัญหาให้กับประธานใหญ่เหรอ?”
แต่ไม่ได้มีเพียงแค่ประธานใหญ่เท่านั้นที่มา ส่วนสำคัญที่สุดคือเมื่อตอนที่รถออดี้ เอ6 ค่อย ๆ ขับมาจอดที่หน้าประตูโรงเรียน
“นั่นมัน… ยารอน ควิก จากกระทรวงศึกษาธิการของบัควู้ด เขาเป็นรองศึกษาธิการบัควู้ด!”
“โอ้พระเจ้า ทำไมทิม เซเปดา ศึกษาธิการถึงมาอยู่ที่นี่ด้วยล่ะ?”
“เกิดอะไรขึ้น? อะไรทำให้ผู้มีอิทธิพลของระบบการศึกษาทั้งสองคนถึงมาที่นี่?”
“แล้วทำไมประธานใหญ่และคนอื่น ๆ ถึงดูตื่นตระหนกนักล่ะ? เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
ในตอนนี้พื้นที่บริเวณรอบ ๆ ประตูรั้วของโรงเรียนกำลังเกิดความโกลาหลขึ้นพร้อมกับใบหน้าของทุกคนที่ดูเหลือเชื่อและเกรงกลัว
โรงเรียนมัธยมบัควู้ดได้เป็นโรงเรียนที่สงวนไว้ให้ลูกหลานของผู้มีอำนาจและร่ำรวยมาโดยตลลอด
นักลงทุนจากตระกูลเซอร์เรย์ยังทำให้โรงเรียนมัธยมบัควู้ดกลายเป็นโรงเรียนที่เป็นที่นิยมในบัควู้ดด้วย
ข้าราชการระดับสูงและผู้ที่มีชื่อเสียงมากมายได้ส่งลูกหลานของพวกเขามาเรียนที่โรงเรียนมัธยมบัควู้ดแห่งนี้ อาจารย์ใหญ่และคณะกรรมการโรงเรียนจึงรู้จักคนเหล่านี้ดี แน่นอนว่าพวกเขากลายเป็นคนอวดดีเพราะความหัวสูงของพวกเขา
แต่ตอนนี้การปรากฏตัวของศึกษาธิการและรองศึกษาธิการแห่งระบบการศึกษาเป็นภาพที่หายาก!
แต่ทั้งสองคนกลับมีใบหน้าที่เคร่งเครียดและดูเหมือนว่ามีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น!
ต่อมาภายในห้องประชุม ทุกคนได้รอเป็นเวลาเกือบสิบนาทีแล้ว
พ่อของเชน ชอว์กำลังหมดความอดทน “นี่หนุ่มกระจอก แผนสำรองของนายคืออะไร? ทำให้เขากลับไปซะ ถ้าไม่ฉันจะกลับเอง!”
“ให้ตายเถอะ ทำไมนายต้องทำให้มันยากด้วย? แค่พาซีนเธียร์กลับไปไม่ได้เหรอ?”
อาจารย์ใหญ่ไม่ได้พยายามที่จะใจดีกับเขาเลย เขาเพียงแค่คิดว่าฮาร์วีย์ไม่มีทางพาผู้ที่ทรงอิทธิพลมาได้
ในขณะเดียวกัน มิสยูนาเดินมาด้านข้างของฮาร์วีย์พร้อมกระซิบ “คุณพี่คะ ทำไมเราไม่ปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปล่ะคะ? คุณกลับไปก่อนก็ได้ในระหว่างนี้ฉันจะหาทางอื่นเอง ฉันไม่ยอมให้ซีนเธียร์ถูกไล่ออกจากโรงเรียนแห่งนี้หรอกค่ะ”
“ขอบคุณมาก ๆ นะครับ” ฮาร์วีย์ขอบคุณเธออย่างเคร่งขรึม
ที่แห่งนี้มีผู้คนอยู่มากมายแต่มีเพียงแค่ครูประจำชั้นอย่างมิสยูนาเท่านั้นที่ช่วยซีนเธียร์มาโดยตลอด เขาจะจดจำเรื่องนี้ไว้อย่างแน่นอน
หลังจากนั้น ฮาร์วีย์เงยหน้าของเขาขึ้นและจ้องไปที่อาจารย์ใหญ่ “อย่ารีบร้อนนักสิครับ พวกเขาจะมาถึงแล้ว ตอนนี้คุณควรเตรียมตัวไว้นะครับ ถ้าไม่ ผมกังวลว่าหลังจากนี้ขาของคุณจะอ่อนปวกเปียกและจะไม่สามารถยืนดี ๆ ได้”
ซีนเธียร์เป็นผู้ที่ทุกข์ทรมานที่สุดท่ามกลางผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์
ไม่ใช่ว่าเธอไม่เชื่อความสามารถของฮาร์วีย์หรอก
แต่แค่เธอไม่ต้องการที่จะทำให้เรื่องเล็ก ๆ กลายเป็นเรื่องใหญ่ ถ้าสุดท้ายถ้าเธอจบลงด้วยการไม่มีที่เรียนล่ะ?
เพราะเธอรู้ดีว่าคณะกรรมการโรงเรียน รวมถึงประธานใหญ่ที่ยังไม่ได้ปรากฏตัว ต่างเป็นบุคคลที่มีความสำคัญในโลกของระบบการศึกษาในบัควู้ด เงินไม่สามารถช่วยพวกเขาได้แน่ถ้าคนเหล่านั้นถูกทำให้โกรธเคือง
“ไอ้กระจอก หรือนายควรจะบอกเพื่อนของนายว่าไม่ต้องมาที่นี่แล้ว บอกพวกเขาซะ ว่าคนที่นายสร้างความขุ่นเคืองใจไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นฉันเอง แล้วเรามาดูกันว่าเขาจะกล้ามาหรือไม่!” พ่อของเชนพูดขึ้นด้วยความเยือกเย็นและเกลียดชัง
ฮาร์วีย์เงยหน้าขึ้นพร้อมกับที่มีเสียงฝีเท้าที่รวดเร็วดังขึ้นจากด้านนอกของห้องประชุม
หลังจากที่ได้ยินเช่นนั้น ฮาร์วีย์ก็ตอบกลับอย่างเรียบง่าย “ไม่จำเป็นหรอก พวกเขามาแล้ว”
พ่อของเชนยืดร่างกายของเขาขึ้นตรงและพูด “มาได้ถูกเวลาจริง ๆ ! ฉันจะดูว่าพวกเขาจะเป็นคนประเภทไหนกัน!”
หลังจากนั้นสายตาของเขาก็จ้องมองไปที่ประตูทางเข้า แต่ต่อมาเขาก็เกิดความประหลาดใจขึ้น “ประธานใหญ่เซอร์เรย์ทำไมคุณถึงมาที่นี่ด้วยตัวเองล่ะครับ?”
