ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 932
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 932
เป็นอย่างที่คาดคิดว่าฮาลซีย์ผู้ที่เพิ่งกลับมาจากการเรียนต่อที่ต่างประเทศ เธอจึงมีฝีปากที่น่าประทับใจ
ถ้าเป็นคนอื่นคงโดนเธอด่าจนอับอายไปแล้ว
แต่ฮาร์วีย์ ผู้ที่รู้สึกชินกับคำพูดเหล่านี้แล้ว ทำให้เขาไม่รู้สึกอะไรเลย
ฮาร์วีย์จ้องมองไปที่ฮาลซีย์ผ่านกระจกมองหลังและถามเธอด้วยความสงสัย “ถ้าผมชอบการถูกเก็บไว้ล่ะครับ?”
“ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันจะจัดการนายด้วยตัวของฉันเอง” ฮาลซีย์ตอบกลับอย่างเย็นชา
หลังจากได้ยินฮาร์วีย์ยักไหล่ของเขา
“คุณผู้หญิง คุณเรียนศิลปะการฆ่าจากต่างประเทศเหรอครับ? สิ่งแรกที่คุณคิดคือการฆ่าผมอย่างนั้นเหรอ? ที่นี่มันสหรัฐนะครับ!”
“ไม่ต้องมาตีเนียนคุยกับฉัน อีกไม่นานฉันจะหาเงินก้อนใหญ่มาให้เพื่อให้นายเลิกยุ่งกับแมนดี้”
“สบายใจเถอะ เงินก้อนนั้นคงมากพอที่นายจะใช้จนนายตายไปอย่างมีความสุข!”
“ถ้านายยอมทิ้งแมนดี้ เราก็ตกลงกันเรื่องราคาได้นะ” ฮาลซีย์พูดอย่างเยือกเย็นต่อ
ฮาร์วีย์พูดไม่ออก
“คุณครับ ทำไมเอาแต่พูดเรื่องการหย่าของผมกับแมนดี้ล่ะ? คุณสงบและเป็นมิตรกว่านี้หน่อยไม่ได้เหรอ?”
“สิ่งที่สำคัญที่สุดคือพ่อตากับแม่ยายของผมไม่ได้สนใจเรื่องนี้แล้ว”
“การที่คนนอกอย่างคุณยังพูดเรื่องนี้ ไม่ได้เป็นการยุ่งเรื่องของคนอื่นอยู่เหรอครับ?”
“นาย…”
ฮาลซีย์สะอึกกับคำพูดของฮาร์วีย์ จนสีหน้าของเธอย่ำแย่
“ไม่เป็นไรหรอกถ้านายไม่อยากหย่ากับเธอ แต่นายเป็นผู้ชายนะ นายต้องประสบความสำเร็จด้านการงานของนายสิ ไม่อย่างนั้นฉันไม่ยอมรับนายแน่!”
ฮาร์วีย์หัวเราะเยาะ
“ผมเป็นคนที่มอบโอกาสทั้งหมดให้แมนดี้และผมยังเป็นคนที่คอยสนับสนุนเธออยู่เบื้องหลังอีกด้วย มันยังไม่พอเหรอครับ?”
หลังจากที่ได้ยินคำพูดที่ไร้ยางอายของฮาร์วีย์ ท่าทางของฮาลซีย์กลับแย่ลงมาก
เธอจ้องมองฮาร์วีย์ด้วยสายตาที่เยือกเย็นดุจน้ำแข็ง
“ฮา์วีย์ ยอร์ก นายไม่ได้กำลังบอกฉันว่าสกาย คอร์ปอเรชั่นเป็นของนายใช่ไหมและจริง ๆ แล้วนายก็คือเจ้าชายยอร์กใช่ไหม?”
ฮาร์วีย์ตกใจ
“คุณรู้ได้ยังไง? นั่นมันความลับขั้นสุดยอดเลยนะ! หลาย ๆ คนในสกาย คอร์ปอเรชั่นยังไม่รู้เรื่องนี้เลย”
ฮาลซีย์เยาะเย้ยและหัวเราะออกมาอย่างควบคุมไม่ได้
“ฮาร์วีย์นี่มันยังไม่ถึงเวลานอนเลยนะ! นายฝันแล้วเหรอ?”
“อย่างน้อยปรัชญาชีวิตนายก็คือการเป็นคนช่างฝันสินะ นายควรไปตรวจสมองที่โรงพยาบาลบ้างนะ!”
“สารรูปอย่างนายกล้าพูดว่านายคือเจ้าชายยอร์กเหรอ? ทำไมนายไม่ไปส่องกระจกดูตัวเองก่อนล่ะ?!”
“นายคิดว่าฉันเป็นเจ้าหญิงบ้า ๆ คนหนึ่งที่ถูกหลอกด้วยคำพูดไม่กี่คำของนายเหรอ?!”
ใบหน้าของฮาลซีย์แดงก่ำราวกับหญิงสาวที่มีอารมณ์ พร้อมกับกรีดร้องออกมา “การเทียบนายกับตำนานที่มีชีวิตอย่างเจ้าชายยอร์กก็เหมือนเทียบนายกับเวลากลางวันและกลางคืนนั่นแหละ!”
“มีไม่กี่คนในประเทศนี้หรอกที่รู้เรื่องนี้ แต่มีบางคนในต่างประเทศรู้ว่าเจ้าชายยอร์กอาจเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนแห่งค่ายศัสตราวุธ!”
“การมีอยู่ของผู้ชายคนนี้เป็นสิ่งที่แมลงวันตัวเล็ก ๆ อย่างนายไม่มีวันเข้าใจ!”
“ตอนที่ฉันบินกลับมาที่ประเทศนี้ ฉันยังได้ยินมาว่าเจ้าหญิงคนโตแห่งอาณาจักรที่ดวงอาทิตย์ไม่เคยตกร้องห่มร้องไห้ทุกวันหลังจากที่หัวหน้าผู้ฝึกสอนปฏิเสธเธอ!”
“นายกำลังจะบอกว่านายปฏิเสธเจ้าหญิงคนโตแห่งอาณาจักรที่ดวงอาทิตย์ไม่เคยเพื่อแมนดี้เหรอ?”
ใบหน้าของฮาลซีย์เต็มไปด้วยความเยาะเย้ย
จากนั้นฮาร์วีย์ก็ตอบกลับอย่างตรงไปตรงมา “ไม่ใช่แค่เจ้าหญิงนะ ผมยังปฏิเสธนอร์ดิก วาลคีรีเพื่อแมนดี้ด้วย”
“นาย! นายมันหน้าด้าน!”
ฮาลซีย์ไม่เคยเชื่อเขาเลย เธอชี้นิ้วของเธอไปที่ฮาร์วีย์และกรีดร้องใส่เขาด้วยความโกรธ
ไม่นานรถคนนั้นก็เต็มไปด้วยความเงียบที่แสนอึดอัด
