ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 941
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 941
ควินนี่ ยอร์กหัวเราะออกมาเบา ๆ เธอค่อนข้างทัศนคติของแซม เบเกอร์เพราะเขาเข้าใจส่วนได้ส่วนเสียของตัวเองดี
ปกติแล้วคนแบบนี้มีศักยภาพและมีความทะเยอทะยาน
และเธอก็ชอบใช้งานคนแบบเขามากที่สุด
“ฉันมั่นใจว่านายคงเคยได้ยินสกาย คอร์ปอเรชั่นมาบ้างใช่ไหม?”
ควินนี่เก็บนิ้วของเธอพร้อมกับยิ้มอย่างอ่อนโยน
แซมยังไม่กล้าที่จะเปิดตาของเขาและพูดอย่างตั้งใจ “ผมเคยได้ยินครับ สำนักงานสาขาซานฟรานซิสโกของพวกเขากำลังวางแผนที่จะคืนทรัพย์สินในกังนัมและพวกเขาต้องการสร้างห้างสรรพสินค้าแห่งใหม่ใจกลางซานฟรานซิสโก”
จากนั้นควินนี่ตอบกลับ “ฉันหวังว่าห้างสรรพสินค้าของพวกเขาจะไม่มีวันเกิดขึ้น ตลอดไป”
“ได้ครับ!”
แซม เบเกอร์ไม่ได้ตั้งคำถามกับเธอเลยและหัวของเขายังคงก้มลง
ในเวลาต่อมาเมื่อเสียงของฝีเท้าได้เดินห่างออกไป เขาก็ค่อย ๆ เปิดตาของเขาพร้อมกับมีสีหน้าที่มืดหมอง
“พายุกำลังจะเกิดขึ้นกับซานฟรานซิสโก แต่นี่อาจเป็นโอกาสให้กับตระกูลเบเกอร์ สกาย คอร์ปอเรชั่นเหรอ…น่าสนใจดีนิ”
แซม เบเกอร์พึมพำกับตัวเองในขณะที่การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไป
…
ที่ดินที่ฮาลซีย์เลือกเป็นห้างสรรพสินค้าเก่าที่ถูกทิ้งร้าง
สถานที่แห่งนี้ถูกทิ้งร้างมาเป็นระยะหนึ่งแล้ว เมื่อเทียบกับพื้นที่พลุกพล่านที่สุดในซานฟรานซิสโกที่นี่ดูรกหูรกตา
ตามคำกล่าวของฮาลซีย์ ถ้าสามารถสร้างได้ ห้างนี้ก็จะกลายเป็นแลนด์มาร์ค
นอกจากนี้ ห้างสรรพสินค้าแห่งใหม่นี้จะกลายเป็นศูนย์กลางจัดการในกังนัมและสามารถขยายไปได้อย่างต่อเนื่อง
สำนักงานสาขาได้ให้เงินจำนวนร้อยห้าสิบล้านเพื่อเป็นการวางมัดจำที่ดิน พวกเขาแค่ต้องการลงชื่อในสัญญาทางการเพื่อทำงานซื้อขายที่ดินในราคาเต็มเจ็ดร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์
นี่เป็นเรื่องใหญ่ จึงทำให้ฮาร์วีย์ตัดสินใจมาลงนามสัญญาด้วยตัวเอง
ผู้อาวุโสระดับสูงในสกาย คอร์ปอเรชั่นบางคนยังบินมาที่นี่ในตอนเช้าตรู่
ฮาร์วีย์และเรย์ได้เดินทางมาที่นี่แต่เช้าด้วยเช่นกัน
ภายในห้องทำงานของห้างสรรพสินค้าร้างค่อนข้างมีผู้คนอยู่จำนวนมาก
ชายวัยกลางคนที่เป็นผู้นำกลุ่ม แม้ว่าเขาจะสวมชุดสูทแต่เขายังมีเอกลักษณ์ของความเป็นนักเลงอยู่
เขานั่งลงบนเก้าอี้หมุนอย่างสบายใจด้วยขาทั้งสองข้างพาดอยู่บนโต๊ะ พร้อมกับคาบซิการ์ในปากและมีท่าทีที่ดูหยิ่งผยองมาก
ชายหลายสิบคนยืนอยู่ด้านหลังของเขา ทุกคนมีรูปร่างสูงและแข็งแรง ป่าเถื่อนและน่ากลัว
เวนดี้ เซอร์เรลเป็นหนึ่งในคนที่มาที่นี่จากสกาย คอร์ปอเรชั่น เธอพูดขึ้นด้วยท่าทีที่ห้าว “ประธานยอร์กคะ ฉันขอแนะนำ คนนี้ชื่อว่า จิมมี่ จอห์นค่ะ เขาเป็นเจ้าของห้างสรรพสินค้าแห่งนี้ค่ะ”
ฮาร์วีย์พยักหน้า
“สวัสดีครับ ผมเป็นตัวแทนของสกาย คอร์ปอเรชั่นมาเพื่อมาเซ็นสัญญาซื้อที่ดินครับ”
จิมมี่ จอห์นไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมามองฮาร์วีย์และยังคงดูดซิการ์ของเขาต่อไปอย่างไม่สนโลกราวกับว่าเขาไม่ได้ยินในสิ่งที่ฮาร์วีย์พูด
เรย์รู้สึกไม่พอใจกับจิมมี่ทันที เขาอยากจะด่าจิมมี่แต่ฮาร์วีย์ส่ายหน้าของเขาเพื่อห้าม
“เรามาที่นี่เพื่อเซ็นสัญญา ไม่ได้มาสร้างปัญหา”
หลังจากที่ได้ยินสิ่งที่ฮาร์วีย์พูด จิมมี่ก็แสดงใบหน้าประชดประชันออกมา พร้อมกับส่งสัญญาณให้ลูกน้องของเขาที่ยืนอยู่ด้านหลัง
สัญญาถูกโยนออกมาอย่างรวดเร็วโดยใครบางคน
“แค่เซ็นลงไป เสร็จเมื่อไหร่ก็ออกไป” จิมมี่พูดอย่างนิ่งเฉย เขาพูดเหมือนกับว่าเขาไม่ได้กำลังทำธุรกิจอยู่แต่กำลังทำบุญทำทาน
ฮาร์วีย์หยิบสัญญาขึ้นมาอ่าน
แต่ในขณะที่เขากำลังอ่าน ชายคนที่โยนสัญญาหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา
“กำลังดูอะไรอยู่? รีบเซ็นแล้วออกไปได้แล้ว! เวลาของหัวหน้ามีค่า เราไม่มีเวลามัวมาเล่นกับคุณหรอก”
“เร็วเข้าสิ! เนื้อหาในสัญญาถูกพิจารณาไปหมดแล้ว คุณก็แค่ต้องเซ็นมัน แม้ว่าถ้าคุณไม่ต้องการก็ตาม!”
จิมมี่ จอห์นเงยหน้าของเขาขึ้นเพื่อมองฮาร์วีย์อย่างเยือกเย็น