ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 953
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 953
ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้ากอดแมนดี้เอาไว้แล้วพูดเบา ๆ ว่า “ไม่ต้องกังวล ทุกอย่างเรียบร้อยดี ผมไปรับซีนเธียร์กลับมาเมื่อชั่วโมงที่แล้ว ตอนนี้เธอสบายดี เธอหลับพักผ่อนอยู่!”
“เธอสบายดีใช่ไหม?!” แมนดี้ไม่เชื่อ เธอไม่เชื่อว่าสามีของเธอจะทำอะไรแบบนั้นได้
ฮาร์วีย์รู้ว่าแมนดี้จะไม่เชื่อในตัวเขาแม้ว่าเขาจะอธิบายอะไรออกมาก็ตาม เขาจึงเพียงถอนหายใจและพูดว่า “เจ้าชายยอร์กรู้เรื่องนี้ เขาส่งคนมาช่วยซีนเธียร์เอาไว้”
ในที่สุดแมนดี้ก็เชื่อเขา “ฮือ…” เธอผู้ซึ่งเข้มแข็งมาตลอด ในที่สุดก็ร้องไห้ออกมาในเวลาแบบนี้
เธอรู้สึกกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้จริงๆ
จู่ ๆ ก็มีคนมาก่อความวุ่นวายที่ไซต์ก่อสร้าง ถ้าไม่ใช่เพราะคนของสกาย คอร์ปอเรชั่นที่บังเอิญอยู่ที่นี่ เธออาจต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายไปแล้ว
“ผมไม่ควรออกจากบัควู้ด ผมต้องโทษสำหรับเรื่องทั้งหมดนี้” ฮาร์วีย์รู้สึกผิด
“ดีที่คุณรู้!
“ฮาร์วีย์ ทำไมคุณถึงไปยั่วอารมณ์ลุค?!
“คุณไม่รู้หรือว่าอะไรเกิดขึ้นตอนนี้?
“แม้ว่าบริษัทจะพัฒนาไป แต่ลุคก็ยังเป็นเจ้าชายแห่งตระกูลเซอร์เรย์ และตระกูลเซอร์เรย์เป็นตระกูลเฟิร์สคลาส เราไม่สามารถที่จะไปยั่วยุพวกเขาได้!”
“แถมคุณยังเพิ่งหักขาเขาไปอีก ฉันกลัวว่าเรื่องนี้…”
แมนดี้ร้องไห้มานานจนตอนนี้สงบลง สีหน้าของเธอยังดูไม่ดี
“ฮาร์วีย์ เราต้องกลับบ้านตอนนี้ พาซีนเธียร์หนีออกไปด้วยกัน เราอยู่ที่บัควู้ดไม่ได้อีกต่อไปแล้ว!”
ฮาร์วีย์เงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็หายใจเข้าลึก ๆ และพูดว่า “แมนดี้ เราจะไม่ไปไหน”
“เชื่อผมนะ ผมกลับมาแล้ว ผมจะปกป้องคุณเอง”
แมนดี้ส่ายหัวและพูดว่า “ฮาร์วีย์ ฟังฉันสักครั้งเถอะนะ! พ่อทูนหัวของลุคคือ จอห์น ก็อตติ เจ้าพ่อแห่งพวกนักเลงท้องถนนในเซาท์ไลท์! ถ้าคนของพวกเขามา เราจะหนีไม่ได้แล้วนะ!”
ฮาร์วีย์ถอนหายใจ ตัวตนของเขา ถึงแม้ว่าจอห์นจะมาที่นี่ เขาก็ทำได้เพียงคุกเข่าต่อหน้าฮาร์วีย์
แต่เขาไม่มีทางที่เขาจะอธิบายเรื่องนี้ได้
แม้ว่าเขาจะบอกว่าเขาเป็นเจ้าชายยอร์ก หัวหน้าผู้ฝึกสอน แมนดี้จะเชื่อเขาไหม?
ถ้าเขาเป็นแมนดี้ เขาก็คงจะไม่เชื่อเหมือนกัน
ฮาร์วีย์กำลังโน้มน้าวแมนดี้ ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงคำรามมาจากระยะไกล “หนีงั้นเหรอ? หลังจากหักขาเจ้านายของเราแล้วจะหนีไปได้ยังไง? คิดว่าจะหนีงั้นเหรอ?”
พวกอันธพาลหลายร้อยคนรีบเข้ามาทันที นักเลงที่หนีออกไปก่อนหน้านี้ตอนนี้อยู่ที่ด้านหน้าสุด
ท่ามกลางฝูงชน มีชายคนหนึ่งผอมบางอยู่หน้าสุด คาบบุหรี่อยู่ในปาก มองอยู่ห่าง ๆ
ลุคที่กำลังกลิ้งไปมาอยู่บนพื้นหัวเราะเยาะเมื่อเห็นฉากตรงหน้า “ฮาร์วีย์ แกเสร็จแน่! นี่คือเช็ก กอตติมือหนึ่งของพ่อทูนหัวของฉัน แกตายแล้ว!”
เช็กเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า สีหน้าของเขาเย็นชาลง “ฉันไม่สนหรอกว่าแกเป็นใคร แกกำลังรนหาที่ตายที่ริอาจมาแตะต้องนายน้อยของเรา!”
ฮาร์วีย์ตอบออกมาอย่างไม่สนใจว่า “แล้วถ้าฉันแตะต้องเขาล่ะ?!”
เช็กเยาะเย้ย จ้องไปที่ฮาร์วีย์และพูดว่า “แกกล้าดีนี่ แกยังกล้าที่จะทำตัวหยิ่งผยองได้หลังจากที่ทำร้ายตีนายน้อยของฉัน”
“แต่คนเย่อหยิ่งมักไม่เคยจบลงด้วยดี!”
“แม้ว่าแกจะคุกเข่าขอความเมตตาในวันนี้มันก็ไร้ประโยชน์ ตอนนี้แกหนีไปไม่ได้อีกต่อไป!”
ฮาร์วีย์พยักหน้าและพูดว่า “ฉันจะไม่หนี แต่ปล่อยพวกเขาไป ไม่งั้นฉันจะฆ่าเขาเดี๋ยวนี้”
‘พวกเขา’ ที่ฮาร์วีย์กล่าวถึงคือแมนดี้และคนอื่น ๆ จากสกาย คอร์ปอเรชั่น
เช็กขมวดคิ้วเมื่อเห็นท่าทีของฮาร์วีย์ จากนั้นเขาก็พยักหน้าและพูดว่า “ได้ ยอมรับข้อต่อรองของแก ฉันจะปล่อยพวกเขาไป! แต่แกต้องอยู่”
