ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 960
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 960
อีกด้านหนึ่ง ทั้งจอห์นและเจมส์กำลังเตรียมการต่าง ๆ
จอห์นพูดอย่างเย็นชาว่า “เช็ก รวบรวมทุกคนจากทุกตรอกซอยที่อยู่ภายใต้คำสั่งของฉัน จำไว้ เรียกทุกคนมา อย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว”
“รับทราบครับ!”
เช็กรีบวิ่งออกไป
แม้ว่าจอห์นจะวางมือแล้ว แต่เขายังมีลูกน้องจำนวนมาก ครึ่งหนึ่งของนักเลงตามท้องถนนในเซาท์ไลท์เป็นลูกน้องของเขา
เขาอยากจะเรียกพวกมันมาให้หมด แน่นอนเขาต้องการที่จะเปิดศึกครั้งใหญ่
เจมส์ใช้อำนาจของตระกูลเซอร์เรย์ ตั้งแต่บอดี้การ์ด และแม้กระทั่งเครือข่ายกับพวกนักเลง
หากพวกเขาสามารถฆ่าเจ้าชายยอร์กได้ในครั้งนี้ ตระกูลเซอร์เรย์จะมีโอกาสที่จะเข้ายึดครอบครองทรัพย์สินของสกาย คอร์ปอเรชั่น
ดังนั้นสำหรับตระกูลเซอร์เรย์แล้ว ไม่เพียงแต่ช่วยลุคเท่านั้น แต่ยังเป็นโอกาสที่จะไต่อันดับขึ้นไปสูงด้วย
สำหรับอีกสามตระกูลเฟิร์สคลาส เจมส์ไม่ได้ติดต่อพวกเขา
เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่ อีกสามตระกูลอาจไม่ให้ความช่วยเหลือใด ๆ โดยเฉพาะตระกูลเยตส์ หากพวกเขารู้ว่าหลานเขยที่พวกเขาดูถูกคือเจ้าชายยอร์กในตำนาน พวกเขาจะไม่คัดค้านพวกเขาในช่วงเวลาสำคัญนี้หรือ?
สำหรับตระกูลร็อบบินส์และตระกูลคลาวด์ พวกเขาจะกล้าสู้กับเจ้าชายยอร์กไหม?
ดังนั้นเจมส์จึงไม่ติดต่อใครเลย เขามั่นใจเมื่อจอห์นเข้าร่วมกับเขา ตราบใดที่พวกเขากล้าที่จะต่อกรกับมัน พวกเขาก็จะสามารถกำจัดเจ้าชายยอร์กได้
หลังจากการเตรียมการใกล้จะเรียบร้อย จอห์นพูดออกมาอย่างเคร่งขรึมว่า “ผู้เฒ่าเซอร์เรย์ ให้คนไปติดต่อสถานีตำรวจบัควู้ด บอกให้พวกเขาถอนกำลังกลับ มันไม่ใช่เรื่องที่พวกเขาจะเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ในคืนนี้”
“ไม่ต้องกังวล ฉันไม่ปล่อยให้พวกเขาเข้าไปยุ่งแน่นอน” เจมส์ยิ้มเยาะ
เขากำลังจะใช้วิถีตามท้องถนนเพื่อจัดการเรื่องคืนนี้
***
นาฬิกากำลังเดินต่อเนื่อง
ณ สถานีตำรวจบัควู้ด สารวัตรใหญ่ ยานนิค บิสสันรู้สึกตึงเครียด
คนจากตระกูลเซอร์เรย์ส่งข้อความมาสั่งให้สถานีตำรวจบัควู้ดเมินเฉยต่อสิ่งที่จะเกิดขึ้นคืนนี้และทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไรเลย
พวกเขายังสั่งให้เขาโทรกลับไปหาเกร็ก ฟินช์ซึ่งกำลังเฝ้าอยู่นอกคฤหาสน์ริมทะเลสาบ
สีหน้าของยานนิคนั้นมืดมนลง
ตระกูลเซอร์เรย์ไม่รู้ว่าพวกเขากำลังเผชิญอะไรอยู่ แต่ยานนิครู้ดี
แม้ว่าเขาจะรู้ดีอยู่แล้ว แต่เขาไม่กล้าพูด
นั่นเป็นเพราะเขาไม่สามารถที่จะยั่วยุคน ๆ นั้นได้
เขาโทรออกไปหลังจากไตร่ตรองเป็นเวลานาน
“ผู้เฒ่าฟินช์ สถานการณ์ทางนั้นเป็นยังไงบ้าง?”
“สารวัตรใหญ่ เหมือนมีบางอย่างไม่ถูกต้อง!”
“หัวหน้าแก๊งอันธพาลมากกว่าครึ่งตามท้องถนนในเซาท์ไลท์นำลูกน้องมารวมตัวกันที่นี่ ตอนนี้พวกเขาปิดกั้นสถานที่นั้นไว้ในรัศมียี่สิบกิโลเมตรแล้ว”
“ทุกคนจากตระกูลเซอร์เรย์ก็มาถึง มีคนมาไล่พวกเราออกมา!”
“สารวัตรใหญ่ เราควรทำยังไงต่อไป?”
ใบหน้าของเกร็กดูขมขื่น เขารู้สึกว่าเขาซึ่งเป็นรองสารวัตร รองผู้บัญชาการสถานีตำรวจบัควู้ด ไม่สามารถจัดการกับสถานการณ์นี้ได้อีกต่อไป
ยานนิคสูดหายใจเข้าลึก ๆ และพูดว่า “มีการเคลื่อนไหวอะไรจากด้านหัวหน้าผู้ฝึกสอนไหม?”
“นอกจากคนร้อยคนที่เข้าไปตอนแรก ตอนนี้ก็ไม่มีใครแล้วครับ” เกร็กดูจริงจัง
ดูเหมือนว่าคราวนี้หัวหน้าผู้ฝึกสอนจะประมาท ฝั่งตรงข้ามมีคนเยอะกว่า และฝั่งเขามีคนเพียงเกือบร้อยคน เขาจะหยุดพวกนั้นได้อย่างไร?
ท่าทีของยานนิคเปลี่ยนไป เขากัดฟันหลังแล้วพูดว่า “ถ้ามีคนจากค่ายศัสตราวุธมาทีหลัง แค่แสร้งทำเป็นไม่เห็นพวกเขา เข้าใจไหม?”
“จำไว้ ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร รอรับโทรศัพท์จากฉัน และอย่าทำอะไรตามอำเภอใจ”
