ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 965
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 965
เจส์เผยใบหน้าอ้อนวอน
เขาเป็นฮีโร่ในรุ่นของเขา เขาไม่อยากตายจริง ๆ
เพราะเมื่อเขาตาย ตระกูลจะไม่เหลืออะไร
ฮาร์วีย์มองดูเจมส์ด้วยความสนใจ จากนั้นมองไปที่ไรอันที่นอนอยู่บนพื้นที่ปิดปากเงียบแล้วพูดว่า “ไรอัน เจมส์เต็มใจที่จะให้ทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลเซอร์เรย์แก่ฉันเพื่อแลกกับความผิดบาป นายมีอะไรจะแลกกับฉันบ้างล่ะ?”
ไรอันรู้สึกเหมือนได้รับการอภัยโทษจากความตาย จากนั้นเขาพูดพร้อมกับตัวสั่นเทาว่า “ถ้าคุณอยากได้ ผมจะมอบทุกอย่างที่ครอบครองในท้องถนนแห่งเซาท์ไลท์ให้กับไทสันตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เขาจะเป็นเจ้าพ่อแห่งพวกนักเลงท้องถนนในเซาท์ไลท์”
ไรอันรู้ดีว่าฮาร์วีย์ไม่ได้สนใจอำนาจนักเลงหัวไม้ตามท้องถนน
แต่ไทสันเป็นลูกน้องของฮาร์วีย์ ให้ลูกน้องดูแลทุกอย่างนั้นเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดที่เขาเคยทำ
ฮาร์วีย์หันกลับไปมองและเดินจากไปโดยไม่พูดอะไรอีก ตระกูลเซอร์เรย์และไรอันก็แค่คนตัวเล็ก ๆ หากพวกเขาไม่มายุ่งกับเขา เขาจะไม่สนใจพวกเขาแม้แต่น้อย
ภายใต้สถานการณ์ปัจจุบัน ตระกูลลีโอที่กำลังไปได้ดีในฮ่องกงกลับต้องเจอปัญหาต่อไป
แผนพวกเขาที่วางไว้ที่จะใช้อีวอนน์ได้เข้าถึงหูของฮาร์วีย์แล้ว
เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เกิดขึ้น แค่อีธานและไทสันก็จัดการเรื่องนี้ได้
หลังจากนั้นกองทหารของค่ายศัสตราวุธก็ถอยกลับ เหลือเพียงไทสันที่ยังยืนอยู่หน้าคฤหาสน์เพื่อจัดการส่วนที่เหลือ
ฮาร์วีย์มาถึงเชิงเขา
เกร็กและคนอื่น ๆ ไม่กล้าขวางเขา
ผ่านไปครู่หนึ่งนายตำรวจคนหนึ่งถามด้วยความสงสัย “รองสารวัตร ผมเหมือนเคยเห็นชายคนนี้ที่ไหนมาก่อน? เขาเข้าร่วมงานเลี้ยงของคุณย่าเยคส์ก่อนหน้านี้ใช่ไหมนะ?”
เกร็กตบหน้าคน ๆ นั้นอย่างรวดเร็วและตำหนิเขา “แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนาย?”
“จำไว้! สิ่งที่นายเห็นหรือได้ยินวันนี้ ถ้าพวกนายคนใดคนหนึ่งแพร่กระจายข่าวข้อมูลนี้ไป ฉันจะฉีกพวกนายออกเป็นชิ้น ๆ !”
เกร็กตัวสั่นด้วยความกลัวหลังจากพูดแบบนั้น
เพราะเขารู้ว่าชายที่เดินผ่านไปนั้นดูเหมือนหลานเขยของคุณย่าเยตส์
และจากท่าทางเหล่าทหารจากค่ายศัสตราวุธให้เกียรติชายคนนั้น ตัวตนของเขามันติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเขา!
แต่เกร็กไม่กล้าพูด!
อย่าว่าที่จะพูด แม้ว่าจะคิดก็ไม่กล้า
เขาสาบานว่าจะเก็บงำความลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเอาไว้
***
ณ คฤหาสน์ส่วนตัวในบัควู้ด
คริส ลีโอกำลังอ่านคัมภีร์โบราณ จากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นแล้วถามว่า “เป็นยังไงบ้าง?”
สตีเฟ่น ยอร์กวางโทรศัพท์ลงและตอบว่า “ไรอันและพวกเซอร์เรย์ใกล้จะพังพินาศลงแล้ว”
“ตาแก่สองคนนั้นเย่อหยิ่งเกินไป ถ้าหากเจ้าชายยอร์กสามารถจัดการได้ง่าย ๆ ตระกูลยอร์กคงจะไม่ถูกโค่นโดยง่าย”
คริสหรี่ตา
“คุณพยายามจะพูดว่า…”
สตีเฟ่น ยอร์กยิ้ม
“เจ้าชายลีโอ งั้นดำเนินการตามแผน…”
“ถ้าคุณมีตระกูลซาเวียร์ร่วมด้วย คุณจะมีอำนาจเป็นสองเท่า! และเจ้าชายยอร์กก็คงเหมือนนกที่ปีกหัก!”
“ถ้าเราสามารถกำจัดเขาให้สิ้นซากได้ แม้แต่พวกลีโอก็จะตกอยู่ในมือคุณ”
“ต่อให้ควินตันมีความสามารถมากแค่ไหน เขาก็เป็นแค่คนนอก!”
สีหน้าของคริสเปลี่ยนไป จากนั้นค่อยถามอย่างใจเย็นว่า “สตีเฟ่น คุณก็เป็นคนของยอร์กเหมือนกัน ทำไมผมต้องเชื่อใจคุณ?”
สตีเฟ่นยิ้ม
“ในตระกูลจะมีเจ้าชายได้เพียงคนเดียว ตระกูลลีโอก็ไม่ต่างกัน และพวกยอร์กก็เช่นเดียวกัน”
“นั่นเป็นเหตุผลที่คุณและผมมีเป้าหมายเดียวกัน”
“เราทั้งคู่อยากให้ควินตันคว้าน้ำเหลว”
