ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก - บทที่ 967
ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 967
นั่นเพราะแมนดี้ ซีนเธียร์ ลิเลียนและไซม่อนต้องอยู่ที่เดอะการ์เด้น เรสซิเด้น
พวกเขาต้องออกไปซื้อกับข้าวของใช้ข้างนอก ลิเลียนถามขึ้นอย่างสงสัยว่า “มาดูนี่สิตาแก่ คนบ้าสองสามคนเดินป้วนเปี้ยนแถวนี้!”
ไซม่อนมองไปยังทิศทางที่ลิเลียนมองไป เห็นคนประมาณยี่สิบสามสิบคนกำลังเดินเข้ามา
ทั้งสองต่างอุทานอย่างตกใจ การกระทำของพวกเขาแสดงออกเหมือน ๆ กัน
พวกเขาดึงดูดความสนใจได้ดี บางคนในหมู่คนพวกนั้นเป็นคนที่ทั้งสองรู้จัก
“หรือจะมีคนสูงศักดิ์มาที่นี่? หรือจะเป็นพวกเซอร์เรย์มาที่นี่?!”
“จำได้ไหม? เมื่อไม่นานมานี้ที่สนามบินบัควู้ดถูกปิดกั้นพื้นที่? ฉันจำได้ว่าที่นั่นมีรถโรลส์รอยซ์เกือบร้อยคัน!”
“บางทีอาจเป็นเพราะคนสำคัญที่เพิ่งเดินทางมาถึงฮ่องกง!”
“พวกเซอร์รีย์นี่เก่งจริง ๆ ! ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้พวกเขาอาจจะใช้โอกาสนี้เพื่อไต่อันดับสุงขึ้นไปอีกครั้ง!”
“ใครจะไปรู้ บางทีตระกูลเซอร์เรย์อาจเป็นตระกูลที่มีอันดับสูงสุดสูงสุดในบัควู้ดได้ในอนาคต!”
ลิเลียนและไซม่อนมองหน้ากันหลังจากได้ยินเรื่องซุบซิบของคนเหล่านั้น
ไซม่อนถามอย่างไม่เข้าใจว่า “พวกเขาไม่ได้มาหาเราใช่ไหม?”
ลิเลียนกลอกตามองบน
“คุณคิดอะไรอยู่? คุณหยุดฝันกลางวันเหมือนไอ้ขยะฮาร์วีย์นั่นจะได้ไหม?”
“ไม่ได้ยินเหรอ? พวกเขามาที่นี่เพราะคนสูงศักดิ์ที่มาจากฮ่องกง!”
“คุณคิดว่าไอ้ขยะฮาร์วีย์ดูเหมือนคนสูงศักดิ์จากฮ่องกงงั้นเหรอ? เขาดูไม่เหมือนเจ้าชายด้วยซ้ำแม้จะสวมใสผ้าคลุมของจักรพรรดิก็เถอะ!”
ไซม่อนถอนหายใจ
“ก็จริงนะ!”
จากนั้นความรู้สึกกลัวเข้ามาแทนที่
“ที่รัก พวกเขาจะจำคุณได้ไหมถ้าเราออกไปข้างนอก? วันนี้ผมคิดว่าเราไม่ควรออกไปไหนนะ!”
“เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเมื่อวานนี้สถานการณ์มันคลี่คลายหรือยัง เราจบแน่ถ้าพวกเซอร์เรย์ยังจำเรื่องนี้ได้!”
ลิเลียนกลับมาได้สติอีกครั้งหลังจากได้ยินไซม่อนพูด
ตระกูลเซอร์เรย์เกือบทำให้ลูกสาวทั้งสองของพวกเขาตาย
ถ้าพวกเขารู้ว่าพวกเขาอาศัยอยู่ที่นี่…
ลิเลียนเริ่มตัวสั่นสะท้าน เธออดไม่ได้ที่จะชี้ไปที่ห้องของฮาร์วีย์ แล้วตะโกนดุด่าออกมาว่า “ทั้งหมดเป็นเพราะแก ไอ้ขยะไร้ค่า! อวดดีแม้ไม่มีเงิน!”
“ถ้าไม่ใช่เพราะแกดื้อรั้นเรื่องที่จะเช่าที่นี่ เราก็คงไม่ต้องมาเจอกับพวกเซอร์เรย์ ฉันกำลังให้นะว่าถ้าพวกเซอร์เรย์ …”
ติ้งต่อง!
เสียงออดประตูดังขึ้นก่อนที่เธอจะพูดจบ
เสียงนั้นทำให้ลิเลียนตกใจถึงกับกรีดร้องออกมา กายของเธออ่อนไปทั้งตัว เธอไม่กล้าที่จะเปิดประตู
เกิดอะไรขึ้นถ้าตระกูลเซอร์เรย์อยู่ตรงนั้น?
สิ่งที่ทั้งลิเลียนและไซม่อนคาดเดานั้นทำให้พวกเขาทั้งสองตัวสั่นเทา
ในขณะนั้นแมนดี้เดินออกมาจากห้องของเธอ เธอเปิดประตูหลังจากได้ยินเสียงออดดังขึ้น
“แมนดี้ อย่า!”
“เราตายแน่! นี่มันบ้าไปแล้ว!”
ไซม่อนและลิเลียนต่างคร่ำครวญออกมา เสียงของพวกเขาเงียบลงกะทันหัน
นั่นเป็นเพราะว่าเจมส์และดอว์สันพร้อมด้วยคนอื่น ๆ หยุดอยู่ตรงหน้าประตูเรียบร้อยแล้ว
ทั้งยังมีใครบางคนถูกหามอยู่ นั่นคือ ลุค เซอร์เรย์นั่นเองที่นอนอยู่ในเปลนั้น
พวกเขาจะไม่ให้โอกาสแมนดี้และคนอื่น ๆ ได้พูดถามอะไรหลังจากที่ได้เห็นว่าเธอกำลังอ้าปากจะถาม
เจมส์เป็นคนแรกที่คุกเข่าลงกับพื้น
