ปลอบใจฉัน ด้วยรักเธอ - บทที่ 226 ลองเดิมพันว่าเธออยู่ในหัวใจของเขาตำแหน่งไหน
ดังนั้นเมื่อสือมูเฉินขอให้เธอลืมตา ตอนเริ่มฆ่าหลานเสี่ยวถางเลือกเจียงซีหยู่
เธอและเจียงซีหยู่สนิทกันน้อยที่สุด และแรงจูงใจในการฆ่าเธอนั้นดูต่ำมาก
สือมูเฉินกล่าวว่า “ฆาตกรได้โปรดหลับตาลง ตำรวจลืมตาและโปรดระบุตัวฆาตกร”
ในเวลานี้หยานชิงเจ๋อลืมตาขึ้น เขามองไปรอบ ๆ แล้วชี้ไปที่ฟู่สีเกอ
สือมูเฉินส่ายหัวแล้วพูดว่า “ตำรวจได้โปรดหลับตาลง จากนั้นทุกคนลืมตาพร้อมกัน”
เขาจ้องไปที่หน้าของเจียงซีหยู่ “ซีหยู่ คุณถูกฆ่าตาย”
เจียงซีหยู่ตกตะลึงครู่หนึ่ง ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ “ดูเหมือนว่าฉันต้องดื่มอีกแก้วแล้ว”
เธอหยิบเหล้าขึ้นมาดื่มแล้วพูดว่า “ฉันคิดว่าอาจเป็นหยานชิงเจ๋อที่ฆ่าฉัน เพราะฉันมีความรู้สึกว่าตัวเองได้อยู่ต่อต่ำมาก ฉันจึงถูกฆ่าตายในรอบแรก คาดว่าหยานชิงเจ๋อเป็นคนทำ……”
ฟู่สีเกอหัวเราะ “คุณกำลังพยายามบอกว่าฆ่าทั้งที่ยังรักงั้นเหรอ?”
หยานชิงเจ๋อยกมือขึ้นทันที “ที่ไหนกัน? ฉันจะทำลงได้ยังไง!”
ทุกคนหัวเราะ แล้วคนที่ยังไม่ตายก็แสดงทัศนคติออกมา
เมื่อถึงตาของหลานเสี่ยวถางเธอมองไปที่สือมูเฉินแล้วพูดว่า “ถ้าฉันได้เป็นฆาตกรฉันต้องฆ่าฟู่สีเกอเป็นคนแรก เพราะรู้สึกเหมือนเขาเป็นตำรวจ!”
สือมูเฉินอดไม่ได้ที่จะกระตุกมุมริมฝีปากเล็กน้อยขณะที่เขามองไปที่ผู้หญิงตัวเล็กที่อยู่ตรงข้ามที่พูดโกหกโดยไม่สะทกสะท้านใดๆ
ในช่วงท้ายสือมูเฉินขอให้ทุกคนหลับตาลงอีกครั้งและขอให้ฆาตกรให้ลืมตาขึ้น
คราวนี้หลานเสี่ยวถางลืมตาและชี้ไปที่เฉียวโยวโยว
การฆ่าคนที่คุ้นเคย คนไม่คุ้นเคย พฤติกรรมดังกล่าว ดูเหมือนจะยากที่จะถูกจับได้
ในเวลานี้ตำรวจลืมตาขึ้นและระบุตัวฆาตกร
หยานชิงเจ๋อชี้ไปที่ฟู่สีเกอ แต่สือมูเฉินส่ายหัวอีกครั้ง
ทุกคนลืมตาขึ้น สือมูเฉินได้ประกาศว่า “โยวโยว คุณถูกฆ่าตาย”
เฉียวโยวโยวตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง มองไปรอบๆ แล้วพูดว่า “ไม่ใช่เสี่ยวถางที่ฆ่าฉันใช่ไหม? ทุกคนไม่ใช่บอกว่าต้องฆ่าคนที่สนิทเหรอ?”
หลานเสี่ยวถางยักไหล่ “ในรอบที่แล้วถ้าบอกว่าฆ่าคนรู้จัก ถ้าเป็นฉันจริง ฉันจะไม่เปิดเผยตัวตนของฉันด้วยตัวเองเหรอ?”
ในเวลานี้หยานชิงเจ๋อพูดว่า “สือจิ่น เธอเป็นฆาตกรใช่ไหม?”
ซูสือจิ่นลืมตาขึ้น “พี่ชิงเจ๋อ ถ้าฉันเป็นนักฆ่า พี่ตายตั้งแต่เกมแรกแล้ว!”
ฟู่สีเกอเลิกคิ้ว “ฉันไม่คิดว่าเกมแรกจะน่าสนใจขนาดนี้ อ่า คราวหน้าฉันอยากได้ตัวละครนักฆ่ามาเล่นบ้างแล้ว!”
หลังจากที่ทุกคนแสดงความคิดเห็นแล้ว สือมูเฉินก็ขอให้ทุกคนหลับตาอีกครั้ง และฆาตกรยังคงฆ่าโดยลืมตา
หลานเสี่ยวถางลืมตาในเวลานี้ เธอรู้อยู่แล้วว่าเธอมีโอกาสน้อยและตำรวจต้องถูกฆ่า มิฉะนั้นเธอจะต้องตายในที่สุด!
จากปฏิกิริยาของทุกคนในตอนนี้ ดูเหมือนว่า…
เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่งในที่สุดก็จ้องไปที่หยานชิงเจ๋อแล้วพยักหน้าให้สือมูเฉิน
“ฆาตกร โปรดหลับตา ตำรวจลืมตาขึ้นและระบุตัวฆาตกร” สือมูเฉินกล่าว
หยานชิงเจ๋อลืมตาขึ้น ดวงตาของเขาจ้องมองไปมาระหว่างคนที่เหลือไม่กี่คน ในตอนนี้ฟู่สีเกอถูกตัดออกไปแล้ว ดังนั้นฆาตกรจะเป็นหลานเสี่ยวถางและซูสือจิ่นเท่านั้น
เขาลังเลและในที่สุดก็ชี้ไปที่หลานเสี่ยวถาง
สือมูเฉินเลิกคิ้วและพยักหน้าให้เขา
“เอาล่ะ หลับตาลง ทุกคนลืมตาขึ้นพร้อมกัน” สือมูเฉินพูดจบแล้วมองหยานชิงเจ๋อที่กำลังยิ้ม “ชิงเจ๋อ นายถูกฆ่าแล้ว เกมรอบนี้จบลงแล้ว”
“อะไรอะ!?” ฟู่สีเกอเลิกคิ้ว “ไม่เลวเลย คราวนี้ฆาตกรฆ่าตำรวจโดยตรง ฝีมือเยี่ยมมาก! อาเฉิน ใครเป็นคนทำ?”
สือมูเฉินยิ้มแล้วพูดว่า “ลองเดาดู?”
ฟู่สีเกอมองไปที่หลานเสี่ยวถางและเฉียวโยวโยว ท้ายที่สุดก็จ้องมองมาที่เฉียวโยวโยว “คนสวย คงไม่ใช่คุณหรอกใช่ไหม?”
เฉียวโยวโยวนึกถึงคำที่เขาใช้เรียกเธอก่อนหน้านี้ พอถึงตอนนี้มาเรียกเธอแบบนี้ เธอรู้สึกสับสนเล็กน้อย เธอเงยหน้าขึ้นแล้วยิ้ม “ไม่ใช่ฉันค่ะ”
“ดังนั้น……” ฟู่สีเกอมองไปที่หลานเสี่ยวถาง “เสี่ยวถาง เยี่ยมมาก! อยู่กับอาเฉินเรียนรู้ความโหดจากเขา!”
หลานเสี่ยวถางยิ้มอย่างเขินอาย “ฉันไม่กลัวที่จะดื่ม! แต่ถ้าฉันดื่มมากจนเกินไป ฉันจะเมาเหมือนคนบ้า…… ”
หยานชิงเจ๋อได้กลิ่นอย่างอื่น “พี่เฉิน พี่สะใภ้ของฉันเวลาเมาเป็นยังไง? เขาจะทำร้ายพี่หรือเปล่า?”
สือมูเฉินยิ้มอย่างมีเลศนัย “จริงๆ แล้วฉันชอบเวลาที่เธอเมามาก อีกสักพักทุกคนต้องพยายามหนักขึ้นเพื่อให้เธอเมานะ จะได้ทำให้ฉันได้มีความสุข”
ดวงตาของหลานเสี่ยวถางเบิกกว้างขึ้นทันที “มูเฉิน คุณ……”
สือมูเฉินเกาปลายจมูกของเธอ”ล้อเล่นนะ คนดี อย่าคิดมาก!”
หลานเสี่ยวถางเบะปาก
รอบที่สองยังคงดำเนินต่อไป
หยานชิงเจ๋อเป็นผู้ตัดสินในรอบนี้
เขาเอ่ยปากพูดว่า “ทุกคนโปรดหลับตา ฆาตกรได้โปรดลืมตาขึ้น ฆาตกรเริ่มฆ่าได้”
ซูสือจิ่นลืมตาและมองไปที่หยานชิงเจ๋อ
ภายใต้แสงไฟอันนุ่มนวล เขายิ้มให้เธอด้วยคิ้วและตาที่สวยงามของเขา
หัวใจของเธอเต้นแรงเป็นเวลานาน แต่เธอก็นึกถึงตอนที่หยานชิงเจ๋อยิ้มให้กับเจียงซีหยู่ชั่วขณะหนึ่งเธอก็รู้สึกเจ็บในหัวใจ ด้วยอารมณ์นี้มารร้ายตัวน้อยในหัวใจของเธอจึงถูกปลุกให้ตื่นขึ้น
เธอหายใจเข้าลึกๆ แล้วชี้ไปที่เจียงซีหยู่
เธอต้องการดูว่าเจียงซีหยู่ถูกลงโทษให้ดื่มอีกครั้ง หยานชิงเจ๋อจะเป็นห่วงเธอหรือไม่
แน่นอนว่าเมื่อซูสือจิ่นชี้ไปที่เธอ ทำให้หยานชิงเจ๋อเลิ่กลั่กครู่หนึ่งและเขายิ้มออกมาเพราะไม่รู้จะทำยังไง เขาพยักหน้าให้เธอเพื่อแสดงให้เห็นว่าเขารู้
ซูสือจิ่นไม่เห็นอารมณ์ใดๆ ในดวงตาของเขา ดังนั้นความคับข้องใจเดิมจึงหายไปเล็กน้อย จากนั้นเธอก็หลับตาลง
“ตำรวจโปรดลืมตาขึ้นและระบุตัวฆาตกร” หยานชิงเจ๋อกล่าว
เฉียวโยวโยวลืมตาขึ้น เพราะรอบแรกไม่มีการชี้แนะอะไร ดังนั้นเธอจึงชี้ไปที่สือมูเฉินแบบสุ่ม
หยานชิงเจ๋อส่ายหัวแล้วพูดว่า “ตำรวจหลับตาลง ทุกคนลืมตาขึ้น”
ขณะที่เขาพูด เขาหันไปหาเจียงซีหยู่ “ซีหยู่ คุณถูกฆ่าตายอีกครั้งแล้ว”
เจียงซีหยู่ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ “ทุกคนต้องการให้ฉันเมาใช่ไหม?” จากนั้นเธอก็หยิบแก้วเหล้าขึ้นมา
หยานชิงเจ๋อจับมือของเธอ “ดื่มได้ไหม? ไม่อย่างนั้นผมจะช่วยคุณดื่ม?”
เมื่อซูสือจิ่นได้ยินคำพูดเหล่านี้ ทำให้เธอรู้สึกเหมือนอยากจะร้องไห้ และดวงตาของเธอก็ร้อนขึ้นเล็กน้อย
ครั้งหนึ่งสิ่งนี้มันเคยเป็นของเธอ แต่ตอนนี้ได้รับมอบให้แก่ผู้หญิงอื่นแล้ว
“ชิงเจ๋อ ฉันไม่เป็นไร” เจียงซีหยู่ยิ้ม “เมื่อเราออกมาเล่น เราต้องปฏิบัติตามกฎของเกม ไม่ต้องกังวล ค็อกเทลนี้แอลกอฮอล์ไม่สูง ฉันดื่มมันได้!”
“โอเค” หยานชิงเจ๋อพยักหน้าแล้วปล่อยมือ
เจียงซีหยู่ดื่มเสร็จมองดูผู้คนรอบตัวเธอแล้วพูดว่า “ฉันจะลองคิดดูว่าใครเป็นคนฆ่าฉัน…… ” จากนั้นเธอก็หันมามองซูสือจิ่น “สือจิ่น ไม่ใช่คุณใช่ไหม?”
เป็นเพราะเซนส์ระหว่างผู้หญิงหรือเปล่า?
ซูสือจิ่นรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ในขณะนี้เธอรู้สึกถูกมองว่าเป็นคนไม่ดีแล้วถูกจับได้เป็นครั้งแรกในชีวิต
อย่างไรก็ตามเธอยังคงพยายามยิ้ม “ทำไมถึงต้องเป็นฉัน อาจจะเป็นพี่สีเย็นก็ได้ที่อยากทำให้ผู้หญิงเมา!”
ฟู่สีเกอยกมือขึ้น “ฉันจะไปรังแกผู้หญิงที่น่ารักอ่อนหวานอย่างเจียงซีหยู่ได้อย่างไร ถ้าฉันจะมอมเหล้า ฉันจะมอมผู้หญิงแบบเธอนี้แหละ! น่าเสียดายที่พระเจ้าไม่ให้โอกาสฉันได้ฆาตกร!”
ในเวลานี้พวกเขาเริ่มพูดทีละคน หลานเสี่ยวถางได้พูดขึ้นว่า “ฉันไม่ได้โชคดีขนาดนั้นที่จะได้เป็นฆาตกรสองครั้งติดต่อกัน อย่างไรก็ตามฉันคิดว่าคนที่ฆ่าซีหยู่ อาจมีความคิดแบบเดียวกับฉันในตอนนั้น ทุกคนลองคิดว่าใครคือฆาตกรจะคลี่คลายคดีโดยเร็วที่สุด!”
สือมูเฉินว่า “อันดับแรกฆาตกรไม่ใช่ฉันแน่นอน และอันดับสองฉันคิดว่าฆาตกรควรเป็นผู้หญิง”
ทุกคนหันกลับมา หยานชิงเจ๋อให้ทุกคนหลับตาอีกครั้งแล้วฆาตกรก็เริ่มฆ่า
ซูสือจิ่นลืมตาขึ้นแล้วชี้ไปที่เฉียวโยวโยว
ตำรวจเฉียวโยวโยวลืมตาขึ้น จากนั้นมองไปรอบๆ และในที่สุดก็ชี้ไปที่ฟู่สีเกอ แต่หยานชิงเจ๋อส่ายหัวให้เธอ
ในเวลานี้หยานชิงเจ๋อประกาศว่า “ทุกคนลืมตาขึ้น โยวโยวคุณตายแล้ว เกมรอบนี้จบลงแล้ว”
เฉียวโยวโยวไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ “อกจะแตกตาย ครั้งที่แล้วก็เป็นฉันกับซีหยู่ที่ถูกฆ่า ครั้งนี้ก็ด้วย ฆาตกรแกล้งพวกเราใช่ไหม?”
หยานชิงเจ๋อมองไปที่ซูสือจิ่นแล้วยิ้ม “สือจิ่น ชนะในครั้งนี้”
เจียงซีหยู่ได้ยินเขาพูดก็หันไปมองซูสือจิ่นแล้วยิ้มให้เธอโดยไม่พูดอะไร
ในขณะนี้ซูสือจิ่นรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ และเธอก็อดไม่ได้ที่จะกอดอกตามสัญชาตญาณ
เกมรอบที่สามเริ่มได้ คราวนี้ฟู่สีเกอได้เป็นฆาตกร และผู้ตัดสินคือเฉียวโยวโยว
เฉียวโยวโยวประกาศให้ฆาตกรลืมตา เมื่อเห็นฟู่สีเกอมองมาที่เธอ เธอเกือบจะลืมคำพูดที่ต้องพูดต่อ”ฆาตกร เริ่มฆ่าได้”
ฟู่สีเกอชี้ไปที่เจียงซีหยู่ เมื่อเห็นเช่นนี้เฉียวโยวโยวจึงลูบหน้าผากของเธอ ดูเหมือนว่าทุกคนจะเลือกคนคนเดียวกัน เพราะเขาไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนของเขาใช่ไหม?
เธอพยักหน้าให้ฟู่สีเกอ เขายิ้มให้เธอแล้วหลับตา
จากนั้นเฉียวโยวโยวขอให้ตำรวจลืมตาขึ้นและระบุตัวฆาตกร
เจียงซีหยู่ลืมตาขึ้นแล้วหันมองไปรอบ ๆ และในที่สุดก็ชี้ไปที่สือมูเฉิน
เฉียวโยวโยวส่ายหัวแล้วพูดว่า “ตำรวจโปรดหลับตาลง ทุกคนลืมตาขึ้น”
เธอมองไปที่เจียงซีหยู่แล้วกล่าวขอโทษ “เจียงซีหยู่ คุณถูกฆ่าตายอีกครั้งและคุณเป็นตำรวจ ดังนั้นเกมรอบนี้จึงจบลง”
เจียงซีหยู่นั่งลงบนที่นั่ง ร่างกายของเธอแทบจะกลายเป็นหิน
ตามกฎของเกมคนที่ฆ่าในรอบแรกต้องดื่ม และถ้าตำรวจตายในรอบแรกต้องดื่มเพิ่มอีกสามแก้ว
ดังนั้น……
หยานชิงเจ๋อขมวดคิ้วแล้วพูดกับเฉียวโยวโยว”ใครคือฆาตกร?”
ซูสือจิ่นรู้สึกถึงสายลมเย็นๆ ออกมาจากตัวหยานชิงเจ๋อ
เขาดูโกรธ? เพราะทุกคนมอมเหล้าเจียงซีหยู่ เขาจึงโกรธมาก?
เธอสงสัยว่าถ้าเธอเป็นฆาตกรในรอบนี้ และเธอเลือกเจียงซีหยู่อีกครั้ง หยานชิงเจ๋อจะโกรธเธอหรือเปล่า?
เธอพบว่าน่าเศร้าที่เธอต้องการเลือกตัวเลือกนี้ด้วยการหักมุม ดูเหมือนว่าเธอต้องการเดิมพันว่าเธออยู่ในใจของหยานชิงเจ๋อตำแหน่งไหน
เมื่อเห็นหยานชิงเจ๋อดูเหมือนจะโกรธเล็กน้อย ฟู่สีเกอจึงยืนขึ้นแล้วยิ้ม “ชิงเจ๋อ ฉันเห็นทุกคนมีแผนการ ฉันก็แค่ทำตามแค่นั้น โอเค อย่าโกรธเลยนะ ฉันจะดื่มเหล้าพวกนี้แทนซีหยู่เอง!”
ด้วยเหตุนี้ฟู่สีเกอกำลังจะหยิบแก้วเหล้า แต่เจียงซีหยู่ส่ายหัว “ไม่เป็นไร ถ้าอยากเข้ากลุ่มไหน ควรทำอะไรบางอย่างเพื่อให้ทุกคนยอมรับที่สุด ชิงเจ๋อ ครั้งนี้ฉันจะดื่มเอง ถ้าเมาจริงๆ ที่นี่ก็ไม่มีคนนอกและมีคนอยู่ตรงนี้?”
เธอหยิบแก้วเหล้าขึ้นดื่มหนึ่งแก้ว แล้วเอื้อมมือไปรินอีกแก้ว
“ซีหยู่ดื่มช้าๆ กินบาร์บีคิวก่อน” หลานเสี่ยวถางพูด
“โอเค” เจียงซีหยู่ยิ้ม ดวงตาของเธอพร่ามัวเล็กน้อย “จริงๆ ฉันใกล้เมาแล้ว”
เธอกินบาร์บีคิวแล้วยืนกรานที่จะดื่มเหล้าทั้งหมด สุดท้ายเธอพิงไหล่ของหยานชิงเจ๋อและหยุดเคลื่อนไหว
ซูสือจิ่นรู้สึกเสียใจกับเกมรอบที่สอง เมื่อซูสือจิ่นเห็นสิ่งนี้เธอนึกคิดในใจว่าทำไมถึงมอมเหล้าเธอ?
ในขณะนี้เมื่อเห็นหยานชิงเจ๋อดูแลเจียงซีหยู่อย่างทะนุถนอม ซูสือจิ่นรู้สึกว่าทุกลมหายใจของเธอนั้นเจ็บปวด
