ปลอบใจฉัน ด้วยรักเธอ - บทที่ 263 บอกฉันมา ว่าทำไมแต่งงานกับเธอ

“ซีหยู่ อย่าเป็นแบบนี้” หยางชิงเจ๋อรู้สึกห่อเหี่ยวใจเป็นอย่างมาก

เพียงแต่ เขายังพูดไม่ทันจบ ก็ถูกเจียงซีหยู่อุดปากไว้

เธอจูบปากเขาอย่างซี้ซั้วรวดเร็ว เห็นเขาไม่ตอบสนองกลับ จึงกัดริมฝีปากของหยานชิงเจ๋อ

เขาเจ็บปวด จนอ้าปาก เธอจึงถือโอกาสนี้สอดลิ้นเข้าไป แล้วกวาดลิ้นไปมา อยากที่จะให้หยานชิงเจ๋อจูบเธอเหมือนกับที่ผ่านมา

“ซีหยู่…”หยานชิงเจ๋อจะผลักเจียงซีหยู่ออก แต่เธอกลับล้วงมือเข้าไปในคอเสื้อของเขา แล้วก็ปลดกระดุมสองเม็ดแรกออก

จากนั้น เธอปล่อยริมฝีปากของเขา จูบลงมาตามลำคอ แล้วจูบไหปลาร้าของเขา

“ซีหยู่ อย่าทำแบบนี้” หยางชิงเจ๋อยกมือขึ้นกดไหล่ของเจียงซีหยู่ไว้

เธอรุกขนาดนี้ เขากลับไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองเลย? เจียงซีหยู่รู้สึกว่าความกลัวในใจเริ่มเกิดขึ้น ความหมกมุ่นในใจของเธอควบคุมสมองของเธอ เมื่อตอนที่ได้สติขึ้น เธอก็ได้ปลดตะขอเสื้อในของตัวเองออกแล้ว

เจียงซีหยู่ถอยหลัง หยางชิงเจ๋อจึงเห็นร่างกายท่อนบนที่เปลือยเปล่าของเธอ

เขากลืนน้ำลาย ถ้าหากพูดว่าไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองสักนิด ก็ถือว่าโกหก

แต่ว่า เขายังคงหมุนตัวกลับหลัง “ผมไปก่อนนะ”

“ชิงเจ๋อ…” เจียงซีหยู่โถมตัวเองทั้งแบบนั้นเข้าสู่อ้อมกอดของหยานชิงเจ๋อ เพราะว่าเสื้อเชิ้ตของเขาถูกเธอปลดออก เนื้อแนบเนื้อในทันที ร่างกายของหยานชิงเจ๋อมีการเปลี่ยนแปลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

เจียงซีหยู่อยู่ใกล้เขาขนาดนี้ จะไม่รู้สึกได้ยังไง?

มือของเธอลูบลงด้านล่าง จนกระทั่งลูบถึงบริเวณเอวของหยานชิงเจ๋อ ความร้อนแผดเผาตรงนั้นทิ่มมือของเธอ ทำให้หัวใจของเธอเริ่มสั่นไหว

เธอรู้สึกกลัวนิดหน่อย แต่ว่าอยากจะพิสูจน์มากกว่า

เจียงซีหยู่รู้ว่าตัวเองเป็นคนแบบนี้ ภายนอกดูสงบนิ่งเหมือนน้ำ แต่เมื่อความลุ่มหลงบางอย่างเกิดขึ้น ก็มีความมุมานะบากบั่นอย่างหนึ่ง

เธอรู้ว่าเรื่องแบบนี้ ผู้หญิงเป็นฝ่ายรุกจะเสียศักดิ์ศรี แต่ว่าคิดถึงภาพที่เห็นเมื่อเช้านี้ คิดถึงภาพที่ก่อนหน้านี้หยางชิงเจ๋ออุ้มซูสือจิ่นที่บาดเจ็บออกไปจากห้องน้ำ เธอรู้สึกถึงเปลวไฟที่แผดเผาในหัวใจของเธอ

แฟนของเธอ ตกลงว่าให้ความสำคัญกับใครมากที่สุด?!

เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ยื่นมือไปจับซิปที่กางเกงของหยานชิงเจ๋อ…

แต่ว่า เธอเพิ่งจะรูดซิปลงเพียงนิดเดียว ก็ถูกหยานชิงเจ๋อจับมือไว้

เขาก้มมองเธอที่กำลังบ้าคลั่ง ส่ายหน้าให้เธอ น้ำเสียงแฝงไปด้วยความเจ็บปวดและอ่อนแรง แต่ก็แสดงให้เห็นถึงความสงบนิ่งเป็นพิเศษ “ซีหยู่ ผมแต่งงานแล้ว”

ในตอนนี้ เหมือนกับเวลาหยุดลง

เจียงซีหยู่มองหยานชิงเจ๋ออย่างตกตะลึง มือยังอยู่ในท่าทางเมื่อสักครู่ ไม่ได้ไปไหน เหมือนกับถูกคนสตัฟฟ์ไว้

หยานชิงเจ๋อเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “ซีหยู่ ผมกับเสี่ยวจิ่นแต่งงานกันแล้ว”

เหมือนกับมีของบางอย่างกระแทกกับช่วงเวลาอันงดงามอย่างแรง เจียงซีหยู่ตอบสนองในทันที เธอสั่นไปทั้งตัว!

เธอเงยหน้ามองเขา ปากสั่นไม่เป็นท่า “ชิงเจ๋อ คุณพูดอะไร? คุณจะแต่งงานกับซูสือจิ่นได้ยังไง? ไหนคุณพูดว่า เธอเป็นน้องสาวของคุณ? คนที่คุณชอบ ไม่ใช่ฉันเหรอ?”

หยานชิงเจ๋อเงียบอยู่หลายวินาที ถึงจะเอ่ยปากขึ้น “ซีหยู่ เรื่องที่ผ่านมาทั้งหมด รวมถึงผม คุณลืมมันไปเถอะ ผมติดค้างคุณ คุณจะลงโทษผมยังไงก็ได้ แต่ว่าผมให้อนาคตกับคุณไม่ได้ ดังนั้นจะเสียเวลาคุณไม่ได้อีกแล้ว ต่อไปพวกเราอย่าเจอหน้ากันอีกเลย”

เจียงซีหยู่ได้ยินคำพูดที่ทิ่มแทงใจแต่ละคำ ทั้งตัวเหมือนอยู่ในทะเลทรายที่ลมหนาวพัดมา เธอมือสั่นจับแขนของหยานชิงเจ๋อ “คุณบอกฉันมา ว่านี่ไม่ใช่ความจริง?! ฉันพูดไว้แล้วว่าสามารถลืมเรื่องของพวกคุณคืนนั้นได้ ทำไมคุณถึงแต่งงานกับเธออีก? ทำไม?”

หยางชิงเจ๋อมองดูเธอ ดึงมือเธอออก จากนั้นก็หยิบเสื้อผ้าของเจียงซีหยู่ที่อยู่บนพื้นขึ้นมา “ซีหยู่ อย่าย่ำยีตัวเองแบบนี้ ผมรู้จักคุณ ไม่ควรเอาทรายเข้าตา ผมมีอะไรกับเสี่ยวจิ่น พวกเราก็เป็นไปไม่ได้แล้ว ดังนั้น คุณลืมผมไปเถอะ คุณดีเลิศขนาดนี้ จะต้องพบความสุขของตัวเองในอนาคตอย่างแน่นอน อย่าเสียเวลากับผมเลย”

เจียงซีหยู่ส่ายหน้า เขาจับมือของหยานชิงเจ๋อไว้ “คุณแค่บอกฉันมา ว่าทำไมถึงแต่งงานกับเธอ?”

“ผมรับปากกับทุกคนแล้ว ว่าจะรับผิดชอบต่อเธอ” หยานชิงเจ๋อคิดว่าคนที่เขามองว่าเป็นน้องสาวมาตลอดกลับกลายมาเป็นภรรยาของเขา เขารู้สึกหงุดหงิดและไร้จรรยาที่สุด เขาส่ายหน้าให้เจียงซีหยู่ “ซีหยู่ เป็นผมที่ไม่ดี คุณปล่อยเถอะ ผมต้องไปแล้ว”

บางทีถ้าเขาไม่ได้ท่าทางแบบนี้ ไม่ได้เย็นชาขนาดนี้ เธอยังรู้สึกดีนิดหน่อย

เจียงซีหยู่รู้สึกเพียงว่าสติของตัวเองกำลังลุกไหม้อย่างรุนแรง ปีศาจร้ายในใจที่ไม่เคยตื่นขึ้นมากำลังจะฟื้นขึ้น

เขาหักหลังเธอ มีความสัมพันธ์กับซูสือจิ่น แต่งงานกับซูสือจิ่นแล้ว

เช่นนั้น ถ้าหากตอนนี้เธอมีอะไรกับเขา ความทุกข์ทรมานเมื่อคืนทั้งหมดของเธอที่เป็นเพราะซูสือจิ่น ก็ได้รับกลับมาทั้งหมด?

ความคิดนี้ผุดขึ้น เจียงซีหยู่ก็รู้สึกตื่นเต้นจนตัวสั่น

เธอไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร ทั้ง ๆ ที่นี่ไม่ใช่นิสัยปกติของเธอ แต่ว่าไม่สามารถระงับความคิดบ้าๆ บ้าๆ แบบนั้นได้

เธอยืนหน้าหยานชิงเจ๋ออีกครั้ง มองเขาทั้งน้ำตา “ชิงเจ๋อ งั้นคุณยังรักฉันไหม?”

หยางชิงเจ๋อกลืนน้ำลาย ไม่ได้พูดอะไร

“ในใจของคุณยังมีฉันอยู่ใช่ไหม?” เจียงซีหยู่เขย่งเท้า ใบหน้าเข้าใกล้หน้าของหยานชิงเจ๋อ “จูบฉันอีกสักครั้งได้ไหม?”

หยานชิงเจ๋อก้มหน้ามองเธอ ดวงตาสงบนิ่ง “ซีหยู่ พอแล้ว ผมควรไปแล้ว”

“คุณจะกลับแล้วเหรอ? ไปหาเธอเหรอ?” เจียงซีหยู่ควบคุมตัวเองไม่ได้ “วันนั้นคุณอุ้มเธอออกมาจากห้องน้ำ ฉันก็รู้แล้ว ว่าคนที่คุณรักมากที่สุดคือเธอ! ฉันไม่เคยเห็นคุณประหม่าขนาดนี้มาก่อน! วันนี้เช้า คุณตามฉันออกมา แต่ไม่ได้ก้าวข้ามประตูใหญ่ออกมา คุณก็ยอมแพ้แล้ว! คุณยังรักฉันไม่พอ!”

หยานชิงเจ๋อตะลึง “ตอนนั้นคุณยังไม่กลับไป?”

เจียงซีหยู่มองดูเขา เธอรู้สึกว่าพิษจากก้นบึ้งของหัวใจกำลังกัดเซาะเลือดทีละนิด “ฉันอยู่ในสวนดอกไม้ที่บ้านของคุณ เห็นทุกสิ่งทุกอย่าง! พ่อของคุณพูดกับคุณไม่กี่ประโยค คุณก็ปล่อยวางแล้ว! หยานชิงเจ๋อ คุณรักฉันไม่พอ!”

หยานชิงเจ๋อร่างกายเซไปมา

เป็นเพราะเขารักเธอไม่พอจริงเหรอ? ดังนั้นตอนที่คุณพ่อใช้ความเป็นครอบครัวมาขู่เข็ญเขา เขาถึงไม่สู้จนถึงที่สุด ยอมแพ้อย่างง่ายดาย

แต่ว่า ก่อนหน้านี้ทั้ง ๆ ที่เขาวางแผนจะแต่งงานกับเจียงซีหยู่ เธอคือผู้หญิงที่ทำให้เขาใจสั่นที่หาได้ยาก ถึงแม้เขาจะมีนิสัยเย็นชามาแต่ไหนแต่ไร หลังจากใจสั่นไหว ก็ไม่มีความรู้สึกอะไรพิเศษ แต่ว่าเขาจริงจังกับเธอ

และความเงียบงำของหยานชิงเจ๋อในขณะนี้ เห็นได้ชัดว่ากระตุ้นเจียงซีหยู่ เธอสายตาบ้าคลั่งจับเสื้อของเขา จากนั้นก็ถอดเสื้อของเขาออก แล้วก็ปลดเข็มขัดของหยานชิงเจ๋อออก

มือของเธอสั่น รู้สึกว่าตัวเองในตอนนี้สภาพแย่มากแน่นอน แต่ว่าในเกมรักสามคนนี้ เธอถูกปลดออกจากเกมแบบนี้ อารมณ์ที่เธอต้องการแก้แค้นครอบงำจิตใจของเธอไว้ทั้งหมด

เมื่อเจียงซีหยู่ตกอยู่ในภวังค์เพราะหยานชิงเจ๋อ ในตอนที่ปลดกางเกงของเขา เธอก็รู้สึกเวียนหัว

แต่เธอก็กัดฟันไว้ ถอดกางเกงของตัวเองออก แล้วเอาตัวแนบกับตัวของหยานชิงเจ๋อ

หยานชินเจ๋อตกใจ การกระตุ้นทางร่างกายทำให้สมองของเขาวิงเวียนเล็กน้อย โดยเฉพาะอาการปวดหลังเริ่มรุนแรงขึ้นอีกครั้ง

เป็นเพราะอยู่ใกล้มาก เจียงซีหยู่จึงมองเห็นความมึนงงในดวงตาของเขาอย่างชัดเจน เธอสั่นไปทั้งตัว เธอทำเรื่องบ้าๆ แบบนี้เป็นครั้งแรก ทำให้เธอหายใจหอบ

เห็นหยานชิงเจ๋อไม่ขยับ เธอจับมือเขาไว้ จากนั้นก็ลากเขาไปด้านหน้าโซฟา

เธอสะดุดขาโซฟา จึงล้มลงบนโซฟา

ในตอนที่เจียงซีหยู่จะล้มลง เธอยื่นมือออกมาดึงหยานชิงเจ๋ออย่างแรง จึงทำให้เขาล้มทับตัวเธอ

หยานชิงเจ๋ออยู่ในภวังค์ความเจ็บปวด ดังนั้นเจียงซีหยู่จับเขา เขายืนไม่มั่นคง จึงล้มลงไปทั้งตัว

เธอไม่ได้สวมใส่อะไรเลย เขาถูกเธอจับถอดเสื้อผ้าออกหมดเหลือเพียงกางเกงในตัวเดียว ดังนั้นสัมผัสใต้ลำตัวชัดเจนเป็นอย่างมาก

เขารู้สึกสับสน ในตอนที่กำลังจะบังคับตัวเองพยุงตัวขึ้น เจียงซีหยู่ก็ยื่นแขนออกมา โอบรัดลำคอของเขาไว้ จากนั้นก็จูบไปที่ลำคอของเขา

หยานชิงเจ๋อตัวแข็งทื่อ เขาบังคับตัวเองให้มีสติไว้ แต่ว่าสัมผัสทางกายกลับทำลายสติของเขาอยู่ตลอดเวลา

ก่อนวันนี้ ถ้าหากเกิดเรื่องแบบเดียวกัน เขาเปลี่ยนจากฝ่ายรับเป็นฝ่ายรุกตั้งนานแล้ว

แต่ว่าในเมื่อวันนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว

ที่เขามาในวันนี้ก็เพื่อที่จะขอโทษ ให้เจียงซีหยู่ลืมเขาซะ ที่ไม่ได้พูดเรื่องแต่งงาน ก็เพราะเขาไม่สามารถยอมรับความจริงที่ว่าเขาและซูสือจิ่นแต่งงานกันโดยไม่รู้ตัว

แต่ว่าถึงจะไม่ยอมรับ หนังสือสีแดงสดสองเล่มนั้นก็เป็นของจริง มันบอกเขาว่า เขาคือสามีของผู้หญิงอีกคนหนึ่งแล้ว

หยานชิงเจ๋อสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ “ซีหยู่ อย่าทำแบบนี้ ผมแต่งงานแล้ว แบบนี้มันไม่ยุติธรรมกับคุณ”

“ฉันไม่เอาความยุติธรรมอะไร ฉันแค่อยากครอบครองคุณอย่างสมบูรณ์แบบอีกสักครั้ง” เจียงซีหยู่กดลำคอของหยานชิงเจ๋อลงมา จากนั้นก็ยกหัว จูบปากเขา

ร่างกายของเขาเปลี่ยนไปอย่างควบคุมไม่ได้ เธอสัมผัสได้ ในใจทั้งกลัวทั้งรอคอย มีแม้กระทั่งความสุขของการแก้แค้น

มือของเจียงซีหยู่โอบหยานชิงเจ๋อไว้แน่น เธอยกขาขึ้น หนีบเอวของหยานเจ๋อ

ความแข็งของร่างกายเขาชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ จนถึงส่วนที่อ่อนที่สุดของร่างกายเธอ ระหว่างทั้งคู่ มีแค่กางเกงในตัวเดียวกั้นไว้อยู่…

หยานชิงเจ๋อรู้สึกเลือดสูบฉีดในหัวไม่หยุด เขาอยู่ในภวังค์ความสับสนวุ่นวาย สัญชาตญาณของร่างกายคอยตะโกนร้องเรียก ให้เขาขยับไปด้านหน้า สอดเข้าไปด้านในของเธอลึก ๆ

เขาหายใจอย่างแรง แต่ว่าร่างกายไม่ขยับเขยื้อนสักนิด

เจียงซีหยู่เห็นหยานชิงเจ๋อที่เป็นแบบนี้อยู่ดี ๆ ก็รู้สึกหนาว ๆ

เธอทำขนาดนี้แล้ว เขายังไม่ตอบสนอง?

ส่วนในคืนวาน ตอนที่เขาอยู่บนเตียงกับซูสือจิ่น จะมีท่าทางยังไง?

คิดได้ถึงภาพเมื่อเช้าที่ได้เห็น เธอปวดใจเหมือนถูกแมลงและมดนับพันกัด เจียงซีหยู่ปล่อยมือข้างหนึ่ง แล้วยื่นมือออกไปถอดกางเกงในของหยานชิงเจ๋อ

มือของเธอลูบไล้ไปถึงเอวของเขา สัมผัสได้ถึงขอบกางเกงใน จากนั้นก็ค่อย ๆ ถอดมันออกทีละนิด