ปลอบใจฉัน ด้วยรักเธอ - บทที่ 266 เขายอมรับว่าเขากำลังหึง

ตรงข้ามบริษัทของเฉียวโยวโยวห้างสรรพสินค้าหนึ่ง บนชั้นสองเป็นร้านอาหาร ฟู่สีเกอพาเธอไปถึงร้านอาหารฮ่องกงร้านหนึ่ง

ถึงโต๊ะนั่งฟู่สีเกอปล่อยมือเฉียวโยวโยวอย่างเป็นธรรมชาติ สั่งอาหารเสร็จ เขามองเธอ จู่ ๆ เปิดปาก “เฉียวโยวโยว

สมองคุณมีปัญหาหรือเปล่า?”

เฉียวโยวโยวมึนงงกับคำถามนี้ เธอจ้องฟู่สีเกอ “หมายความว่าไง? คุณว่าสมองฉันมีปัญหา? ”

ท่าทางเธอที่มองเขา เหมือนจริงจัง

เฉียวโยวโยวรู้สึกหงุดหงิดนิดๆ เธอมีปัญหาตรงไหน!

ฟู่สีเกอขมวดคิ้ว “เมื่อกี้พวกเขาว่าคุณ คุณก็ยอมให้พวกเขาว่าแบบนั้น ตอบโต้กลับยังทำไม่เป็น? หรือว่าคุณรู้สึกว่าพวกเขาพูดถูก คุณกับคุณ Luis…”

คำพูดหลังจากนี้ เขาไม่ได้พูดต่อ

จู่ ๆระหว่างนั้น ฟู่สีเกอนึกถึงคืนนั้น คุณ Luisส่งข้อความให้เฉียวโยวโยว ยังมี วันนั้นข้างร้านอาหารยูนาน คุณ Luisทำท่าทางที่สนิทแบบนั้น

ส่วนลึกในใจเขารู้สึกร้อนรน แม้ไม่มากแต่ยากจะมองข้าม

เมื่อกี้ เขาช่วยเธอแก้แค้น ร่วมมือต่อกรกับคนนอก แต่ตอนนี้ เขานึกถึงเรื่องนั้น ไม่ยอมรับไม่ได้ว่าเขาหงุดหงิด

เฉียวโยวโยวเห็นท่าทางของฟู่สีเกอ ครู่เดี๋ยวเหมือนรับรู้ถึงอะไร

เธอไม่รู้ว่าเธอกับเขาในตอนนี้ถือว่ามีความสัมพันธ์แบบไหน แต่เขาไม่ได้แสดงว่าจีบเธอแบบชัดเจนอีก

แต่จะพูดว่าไม่ชัดเจน เธอก็รู้สึกเหมือนไม่ใช่

และตอนนี้ เขาพูดถึงคุณ Luisขึ้นมา หรือว่าเขากำลังหึง? เขาเข้าใจผิดเรื่องอะไร?

ครั้งแรกที่เธออยากอธิบายกับเขาเอง ไม่อยากให้เข้าใจผิดแบบนี้ต่อไป

ดังนั้น เฉียวโยวโยวไม่สนใจที่เขาพูดว่าสมองเธอมีปัญหา แต่พูดว่า “ฉันกับคุณ Luisเป็นเพื่อนกัน รู้จักกันก่อนหน้านี้แล้ว”

ฟู่สีเกอช็อก“พวกคุณรู้จักกันมาก่อน?”

เฉียวโยวโยวพยักหน้า พูดออกมาทั้งหมด “ก่อนหน้านี้ฉันนั่งเครื่องไปลอนดอน อยากเซอร์ไพรส์ฟู้เจียนปอ แต่กลับเจอเรื่องแบบนั้น ในวันนั้น บนเครื่องที่ฉันไปหาพวกคุณที่มาเลเซีย ก็เจอกับคุณ Luis เขาเห็นฉันร้องไห้อยู่ เลยปลอบฉัน พวกเราคุยกันสนุก ตอนหลังเลยให้Facebookไว้ติดต่อกัน ”

เธออธิบายต่อ “เขาเคยจีบฉัน เพราะฟู้เจียนปอนอกใจ ตอนนั้นฉันโกรธอยากจะเอาคืน ในคำพูดเคยตอบรับคุณ Luisเล็กน้อย แต่พวกเราไม่มีอะไรจริงๆ ต่อมา…”

“ต่อมาทำไม?” ฟู่สีเกอเห็นหน้าของเฉียวโยวโยวแดง อดถามไม่ได้

เฉียวโยวโยวสูดหายใจลึกๆ “ต่อมาพวกเราติดต่อกันอยู่ช่วงหนึ่งจริงๆ แต่หลังจากคืนนั้นที่คฤหาสน์ของเสี่ยวถาง ฉันกับเขาก็ไม่ได้ติดต่อกัน”

ฟู่สีเกอนึกออกทันที เป็นวันที่เขาสารภาพรักกับเธอ จู่ ๆ หัวใจเขาก็เบิกบานขึ้น นี่เป็นการบ่งบอกว่า ที่จริงตอนนั้น

เฉียวโยวโยวได้ตัดสินใจแล้วใช่ไหม?

“หลายวันก่อนเขามาที่หนิงเฉิง ฉันก็แปลกใจเหมือนกัน เขาชวนฉันไปกินข้าวด้วยกัน ฉันคิดว่าเป็นเพื่อนก็เลยไป”

เฉียวโยวโยวกัดริมฝีปาก “มื้อเย็นวันนั้นเขายังถามฉันว่าโสดอยู่ไหม ฉันบอกไม่ เขาก็ยิ้มไม่ได้พูดอะไรอีก อันที่จริงพวกเราก็แค่เพื่อนทั่วๆไป”

“คุณบอกว่าคุณมีแฟนแล้ว?” ฟู่สีเกอหรี่ตา พูดด้วยความสนใจ “ตอนนั้น ฟู้เจียนปอนอนบนเตียงคนไข้คุณไม่ไปเยี่ยมเลย ดังนั้นแฟนของคุณคือ? ”

“ฉันก็แค่ไม่อยากให้คุณ Luisเข้าใจอะไรผิด ดังนั้นเลยพูดไปแบบนั้น” เฉียวโยวโยวนึกอะไรขึ้นได้ เงยหน้าถามเขา “งั้นตอนคุณเห็นฉันกับเขากินข้าวด้วยกัน คุณคิดอะไรอยู่?”

เก่งมาก กล้าสวนกลับเขา!

ฟู่สีเกอยกชาบนโต๊ะ จิบไปอึกหนึ่ง เพราะงั้นริมฝีปากเลยชุ่มชื่น มีแสงสะท้อนเล็กน้อย นัยน์ตาเขาลึกซึ้ง พูดตรงๆ “ผมคิดว่าคุณกับเขากำลังพลอดรักอยู่”

อย่างที่คิดเอาไว้ เขายอมรับว่าเขากำลังหึง?

เฉียวโยวโยวรู้สึกหัวใจเต้นเร็วขึ้น หันหน้าหนีมองไปข้างๆอย่างห้ามไม่ได้ ดูว่าอาหารเมื่อไรจะมา

ฟู่สีเกอจับท่าทางเลี่ยงของเฉียวโยวโยวได้ ยกมุมปากขึ้น ตัดสินใจปล่อยเธอไปก่อน

และเฉียวโยวโยวเดิมที่มองไปแบบไม่มีจุดหมายนั้น ตอนเธอเห็นคนที่เดินเข้ามา ท่าทางเธออดเกร็งไม่ได้

และแน่นอน อีกฝ่ายกวาดตามองแบบนี้ ก็เห็นเธอเข้าเหมือนกัน!

“ทำไม?” ฟู่สีเกอเห็นเฉียวโยวโยวหน้าเปลี่ยนสี อดหันตัวกลับไปมองตามสายตาเธอไม่ได้

ฟู้เจียนปอเข้ามาพร้อมกับผู้หญิงที่เรียนด้วยกันที่ประเทศอังกฤษคนนั้น ไม่เจอกันหลายวัน ไม่รู้ว่าเฉียวโยวโยวคิดไปเองหรือเปล่า เธอรู้สึกว่า ท้องน้อยของผู้หญิงคนนั้นนูนขึ้นมาเล็กน้อย

ผ่านการมองของเธอ เห็นทีผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ทำแท้ง

เป็นเรื่องดี บนโลกนี้มีวิญญาณบริสุทธิ์ดวงน้อยลดไปหนึ่งดวง

และฟู้เจียนปอ ดูท่าคงคบกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว?

เดิมนึกว่าเจอบทสรุปแบบนี้คงรู้สึกทรมานใจไม่น้อย แต่เฉียวโยวโยวค้นพบว่า ตอนนี้ใจเธอสงบ ถึงขนาดที่รู้สึกยินดีแทนฟู้เจียนปอกับผู้หญิงคนนั้น

อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงคนหนึ่งยอมคบกับผู้ชายคนหนึ่งเงียบๆไม่มีสถานะ ไม่มีอนาคต เธอคิดว่าคงไม่ใช่เพราะร่างกายถึงอยู่ด้วยกันแน่นอน เพราะมีผู้หญิงบางคนใช้ร่างกายในการเลือกผู้ชาย ที่จริงแล้วอย่างน้อยๆอาจเป็นเพราะรัก

และผู้หญิงคนนี้ยังตั้งท้อง อย่างนั้น ผู้ชายคนนั้นสมควรจะรักและทะนุถนอมความรู้สึกนี้ แม้ว่าจะไม่ได้เลือกแต่แรก แต่นั่นเป็นตัวเลือกที่เหมาะกับเขามากที่สุด

ดังนั้น ตอนฟู้เจียนปอรีบเดินเข้ามา เฉียวโยวโยวใบหน้าเรียบเฉย ถึงขนาดยิ้มอย่างโล่งใจ

แต่เห็นชัดว่าฟู้เจียนปอไม่ได้รู้สึกแบบนั้น การกระทำเขาร้อนรน ถึงขนาดทำให้แผลที่เพิ่งตกสะเก็ด ทำให้ร่างกายเจ็บขึ้น ดังนั้นคิ้วเลยขมวดกันแน่น

ตอนเขาเดินเข้ามา นอกจากมองเฉียวโยวโยว สายตายังเหล่มองท้ายทอยของฟู่สีเกอตลอด

แม้เขาไม่ได้สนิทกับฟู่สีเกอมากนัก แต่เพียงแค่ด้านหลังเท่านั้น ฟู้เจียนปอก็จำได้

หน้าอกเขากระเพื่อมขึ้นลงเล็กน้อย นึกถึงหลังจากเขาโดนรถชน นอนเสียเลือดไปทั้งตัวบนพื้น สภาพที่ขอร้องให้ยามติดต่อเฉียวโยวโยว นึกถึงตอนที่เขาตื่นขึ้นมาคนเดียวในโรงพยาบาล ได้ยินคุณหมอว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งมาเยี่ยมเขา เขาเต็มไปด้วยความคาดหวัง กับผิดหวังที่เจอผู้หญิงอีกคน

ลึกๆในใจเขารู้สึกถูกไฟเผาไหม้

“โยวโยว นี่เป็นสาเหตุที่คุณไม่ยอมไปเจอผมแม้ผมกำลังจะตาย?” ฟู้เจียนปอถามพร้อมชี้ไปที่ฟู่สีเกอ

เฉียวโยวโยวหน้าเปลี่ยนสีนิดๆ เพียงแต่เธอยังไม่ทันเปิดปากพูด ฟู่สีเกอก็รับคำแทนเธอ “กำลังจะตาย? ฟู้เจียนปอ ยืนตัวเป็นๆตรงหน้าพวกเราตอนนี้คือดวงวิญญาณ?”

“อุ๊บ——” เฉียวโยวโยวขำเพราะคำว่า“ดวงวิญญาณ” นึกถึงสถานการณ์ในตอนนี้ ปิดปากไว้ทันที

ฟู้เจียนปอรู้สึกบริเวณที่ได้รับบาดเจ็บเจ็บขึ้นมา ทั้งโมโหและปวดใจ “ฟู่สีเกอ คุณมันฉวยโอกาส!”

ฟู่สีเกอผายมือออก พูดอย่างไม่มีทางเลือก “ถูกต้อง ผมเป็นคนฉวยโอกาสแล้วไง? แต่ผมจำได้ว่าตอนนั้นคุณกับโยวโยวเลิกกันไปแล้ว? เป็นคุณที่รักข้างเดียวเท่านั้น!”

ฟู้เจียนปอตัวสั่นรุนแรงเพราะความโกรธ แต่เพราะเขายังไม่หายดี ถ้าหากลงมือคงเสียเปรียบแน่นอน เขาพยายามทำให้ตัวเองสงบลง มองเฉียวโยวโยว พูดว่า “โยวโยว คุณคบกับเขาจริงๆใช่ไหม?”

เฉียวโยวโยวมองไปที่ฟู่สีเกอทันที ใบหน้าอึดอัดเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็เงยหน้าขึ้น สบตาฟู้เจียนปอ พยักหน้า พูดทีละคำ “อืม ฉันคบกับเขาแล้ว เขาเป็นแฟนฉัน”

ตัวของฟู้เจียนปอถอยหลังไปสองก้าวอย่างห้ามไม่ได้ ริมฝีปากสั่นนิดๆ “แม้ว่าเราจะเลิกกันแล้ว คุณไม่เคยเสียใจสักนิดเลยเหรอ คิดไม่ถึงว่าจะเร็วขนาดนี้ คบกับเขาเร็วขนาดนี้!”

เฉียวโยวโยวมองผู้หญิงที่อยู่หลังฟู้เจียนปอคนนั้น ใบหน้าเธอดูหม่นหมอง ท่าทางกลั้นน้ำตาเอาไว้ อย่างไรเธอก็เป็นผู้หญิง รู้สึกเสียใจนิดๆเหมือนกัน

จู่ ๆเฉียวโยวโยวรู้สึกปลงตก เธอพูดเสียงเรียบ “เจียนปอ ที่คุณควรเข้าใจมากที่สุด คือหวงแหน ตอนนั้นฉันคบกับคุณ เพราะหล่อนคุณเลยนอกใจฉัน และตอนนี้ หล่อนท้องลูกของคุณ คุณกลับมาหาฉันต่อหน้าหล่อน ทำร้ายหัวใจเธอ คุณรู้ไหม หัวใจของผู้หญิงไม่ใช่เหล็กกล้า ตีลงไปไม่กี่ครั้งก็จะกลับเป็นเหมือนเดิม คุณที่ไม่รู้จักหวงแหนคนที่อยู่ใกล้ตัว สักวันหนึ่ง คนที่มั่นคงมากแค่ไหนก็จากคุณไป ”

ผู้หญิงคนนั้นได้ยินคำพูดของเฉียวโยวโยว เงยหน้ามองเฉียวโยวโยวทันที น้ำตาไหลพราก รู้สึกซึ้งใจมาก

เธอเป็นมือที่สาม แทรกความสัมพันธ์ระหว่างเฉียวโยวโยวกับฟู้เจียนปอ แต่เฉียวโยวโยวไม่เหมือนคนอื่นที่ตบตีดึงเส้นผมเธอแบบนั้น แต่กลับบอกให้ฟู้เจียนปอหวงแหนเธอ

ชั่วพริบตานั้น จู่ ๆ หญิงสาวก็เข้าใจ ทำไมฟู้เจียนปอถึงลืมเฉียวโยวโยวไม่ได้

หัวใจเดิมที่อิจฉาอยู่ลึกๆตอนนี้หายไปในพริบตา หญิงสาวมองเฉียวโยวโยว คิดไม่ถึงว่าจะแสดงความเห็นอกเห็นใจระหว่างผู้หญิงด้วยกัน

ฟู้เจียนปอได้ยินเฉียวโยวโยวพูดจบ นิ่งเงียบไม่พูดอยู่นาน

ความสัมพันธ์นี้เขาเป็นฝ่ายผิดจริงๆ เพราะเขาห้ามความต้องการไม่ได้ ถึงทำให้เกิดเหตุการณ์ตอนนี้

ชั่วขณะหนึ่ง ลึกๆในใจรู้สึกเหนื่อยและหดหู่อย่างบอกไม่ถูก เขารู้ดี ตัวเองคงไม่มีโอกาสอีกแล้ว ยิ่งไม่มีเหตุผลตำหนิเฉียวโยวโยว

เวลานี้ ผู้หญิงด้านหลังเดินมา ดึงแขนเขา “ไปเถอะ คุณหมอบอกว่าแผลคุณยังไม่หายดี ไม่เหมาะที่จะยืนนานๆ”

สายตาฟู้เจียนปอยังมองที่เฉียวโยวโยวเหมือนเดิม ใบหน้าค่อยๆสงบแต่ลึกซึ้ง เหมือนฉากบอกลาผู้หญิงที่รักที่สุดในชีวิต

ไม่ใช่ผมไม่รักคุณ แต่เพราะทำผิด ทำให้เสียคุณสมบัติที่จะรักคุณไปตลอดกาล

เขาหมุนตัวกลับ เดินจากไปทีละก้าว ไม่ได้อยู่ร้านอาหารนี้ต่อ แต่เดินไปร้านอาหารซานซีที่อยู่ตรงข้าม

“ผมเคยกินร้านนี้ โยวโยวก็บอกว่าร้านนี้บะหมี่มีดเฉือนอร่อย…”ฟู้เจียนปอบอกผู้หญิงข้างตัว “กินร้านนี้ดีไหม?”

“ค่ะ” หญิงสาวจับแขนเขาแน่น

ในร้านอาหาร จู่ๆ ฟู่สีเกอหยิบตั๋วคอนเสิร์ตใบหนึ่งออกมาจากกระเป๋า ยื่นให้เฉียวโยวโยว “เจ้าโง่โยว อีกไม่กี่วันก็ถึงงานคอนเสิร์ตของตู้ลี่ลี่แล้ว ไปด้วยกันนะ?”