ปลอบใจฉัน ด้วยรักเธอ - บทที่ 324 เธอรู้สึกว่าไม่ต้องการฉันแล้วอย่างนั้นหรือ!
ซูสือจิ่นเห็นว่าหยานชิงเจ๋อนั้นแทบจะไม่มีสติ หัวใจของเธอตื่นตระหนก ก่อนจะรีบคว้าท่อนแขนของเขาเอาไว้ “หยานชิงเจ๋อ พี่ฟังฉัน!”
เป็นครั้งแรกที่เธอเรียกชื่อเต็ม ๆ ของเขา หยานชิงเจ๋อชะงักไปครู่หนึ่ง ตามต่อมาด้วย ล็อกนัยน์ตาแดงก่ำเอาไว้ที่ซูสือจิ่น
ซูสือจิ่นเห็นหยาดน้ำตาในดวงตาของเขา เธอเองก็รู้สึกเจ็บปวดใจจะขาด เธอกำลังทำให้ตนเองไม่ถูกเบนความสนใจ เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว จึงเอ่ยปากขึ้นมาว่า “ฉันก็พึ่งรู้เรื่องของคุณพ่อของพี่มาจากพ่อของฉันเหมือนกัน อีกทั้งเรื่องนี้ก็เป็นเพราะว่าฉันในตอนนั้นเป็นต้นเหตุ ดังนั้นแล้ว ฉินไห่เทาจึงนัดเจอหน้ากับฉันมา ฉันก็เลยไป”
หยานชิงเจ๋อกำลังควบคุมอารมณ์ของตนเองอย่างสุดกำลัง ทรวงอกของเขากระเพื่อมขึ้นลงอย่างรุนแรงเมื่อได้ยินคำพูดจากซูสือจิ่น
“พวกเราพบหน้ากันที่ร้านกาแฟ หลังจากนั้นเขาก็บอกว่า นอกจากว่าฉันจะไปที่โรงแรมของเขา เขาถึงจะส่งตัวผู้ดูแลมาให้” ซูสือจิ่นหวนนึกถึงภาพเหตุการณ์ในตอนนั้น ร่างทั้งร่างสั่นเทาเพราะความกลัวเล็กน้อย “ฉันก็เลยคิดวิธีหนึ่ง……”
พูดไป เธอก็บอกเล่าวิธีที่เธอกับลั่วฝานหวาขึ้นมาได้ออกมา หลังจากนั้นก็เอ่ยว่า “ดังนั้นแล้ว ฉันกับฉินไห่เทานั้นไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นเลย! ฉันเพียงแค่ใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อ ไปหาเขาก็เพื่อแลกกับหลักฐาน!”
นัยน์ตาของหยานชิงเจ๋อหดตัวลงอย่างรวดเร็ว
เขาได้ยินเธอบอก บอกว่าเธอใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อ!
นี่เป็นครั้งที่เธอเสียสละตัวเองเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้ว ถึงคิดแผนกลอุบายนี้ขึ้นมา?!
เขากับเจียงซีหยู่คบหากัน ตระกูลต่อต้าน ดังนั้นแล้วเธอเองก็เลยใช่ตัวเองเป็นเหยื่อล่อ เดิมพันกับครั้งแรกของตนเอง เพื่อแลกกับการทำให้เขากับเจียงซีหยู่เลิกรากัน!
ตอนนี้ เธอกลับใช่ตัวเองเป็นเหยื่อล่ออีกครั้ง เพื่อแลกกับการที่พ่อของเขาจะได้พ้นความผิด!
เขาจำเป็นที่จะต้องให้เธอใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อครั้งแล้วครั้งเล่า เพื่อไปแลกกับของเหล่านั้นตั้งแต่เมื่อไหร่?!
บิดาของเขา เขาจะช่วยด้วยตนเอง ทำไมจะต้องมาต้องการร่างกายของผู้หญิงของเขาให้เสียสละแทนด้วย?!
เมื่อคิดมาได้จนถึงตอนนี้แล้ว หยานชิงเจ๋อก้าวเท้าไปก้าวหนึ่งอย่างรวดเร็ว ร่างทั้งร่างแนบทับเข้าหาซูสือจิ่นทันที นัยน์ตาเย็นยะเยือกราวกับน้ำแข็งแตกละเอียด “ถ้าอย่างนั้นแล้วเธอบอกฉันสิ ในหัวใจของเธอ ท้ายที่สุดแล้วอะไรสำคัญที่สุดกัน?”
เขาไม่รอให้เธอตอบกลับ ก่อนจะเอ่ยขึ้นมาต่ออีกครั้ง “เมื่อวานก็เพื่อให้ฉันกับเจียงซีหยู่เลิกกัน เธอก็เลยสามารถที่จะเสียสละเรือนร่างของตัวเองได้ วันนี้ก็เพื่อพ่อของฉัน เธอก็เลยทำอีกครั้ง วันหน้าล่ะ วันหน้าขอเพียงแค่พบเจอเรื่องราวนิดหน่อยเข้า เธอเองก็จะเอาตัวเข้าไปแลกทันทีเลยใช่ไหม?!”
ซูสือจิ่นได้ยินคำพูดเหยียดหยามของเขาทั้งหมด ทันใดนั้นใบหน้าก็ซีดเผือดในทันที!
ทำไมเขาถึงพูดต่อเธอเช่นนี้?!
นัยน์ตาของเธอมีหยาดน้ำตาปรากฏออกมา ทันใดนั้นเอง หน้าอกก็ติดขัดจนแทบจะหายใจไม่ออก
เธอร้องไห้ต่อหน้าเขา ริมฝีปากสั่นระริกจนจับคำแทบจะไม่ได้ “ชิงเจ๋อ พี่มองฉันแบบนี้หรือ?”
“ไม่อย่างนั้นล่ะ?!” ทรวงอกของหยานชิงเจ๋อกระเพื่อมขึ้นลงอย่างรุนแรง “ซูสือจิ่น ทำไมเธอถึงไร้ค่ามากขนาดนี้?!”
เขาแทบจะตะโกนออกมาเลย
ไร้ค่าหรือ?
เขากลับกล้าที่จะใช้คำนี้มาอธิบายตัวเธอ!
ซูสือจิ่นรู้สึกเพียงแค่ว่าคำพูดของหยานชิงเจ๋อ ราวกับว่าเป็นมีดแหลมคมเล่มหนึ่งเลย มันดังขึ้นที่ใบหูของเธอ ก่อนจะไล่ตามใบหูลงมาเรื่อย ๆ จนกระทั่งมาหยุดอยู่ที่หัวใจอ่อนแอที่สุดของเธอ รู้สึกได้ว่าเลือดเนื้อก้อนนั้น มันเจ็บปวดจนไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว!
มือของเธอเป็นเพราะว่าออกแรงบีบมา เล็บทั้งหมดจึงจิกเข้าไปในฝ่ามือ แต่ทว่า ราวกับว่าเธอไม่รู้สึกเจ็บเลยก็ไม่ปาน ก่อนจะจ้องมองหยานชิงเจ๋ออย่างเอาเป็นเอาตาย
เมื่อเห็นเธอไม่หลบหลีกสายตาแล้ว หยานชิงเจ๋อรู้สึกว่าหัวใจราวกับว่าตีกันยุ่งเหยิงไปหมด เขาคว้าจับเข้าที่หัวไหล่ของซูสือจิ่น นัยน์ตาแดงก่ำเป็นประกายไฟแผดเผายามค่ำคืน “สองเดือนก่อนหน้านี้ ตั้งแต่พวกเราออกมาจากโรงพยาบาลกัน เธอก็ไปเปิดห้องกับลั่วฝานหวาแล้ว ใช่หรือเปล่า?”
ร่างทั้งร่างของซูสือจิ่นแข็งค้างในทันที ใบหน้ายิ่งซีดเผือดเข้าไปกันใหญ่
ที่แท้ ตั้งแต่ตอนนั้น เขาเองก็ไม่เชื่อเธอแล้ว……
หยานชิงเจ๋อเห็นสีหน้าของเธอ ทันใดนั้นเองก็นึกว่าซูสือจิ่นเป็นเพราะว่าถูกเปิดโปงแล้ว ดังนั้นใบหน้าจึงซีดเผือด
การคาดเดาในหัวใจของเขาได้รับการยืนยันแล้วจริง ๆ ความรู้สึกเจ็บปวดที่คนของตนเองถูกคนอื่นย่ำยีแล้วนั้นกลับทำให้เขาทุกข์ทรมานแทบขาดใจ เขาสบตามองเธอ “ซูสือจิ่น ใครก็สามารถนอนกับเธอได้ใช่ไหม?”
คำพูดก่อนหน้านี้ของเขา มันทำให้เธอนั้นเจ็บปวดจนไร้หนทางหายใจแล้ว แต่ทว่า ประโยคนี้ของเขาในตอนนี้ มันกลับยิ่งทำให้ซูสือจิ่นรู้สึกว่าร่างทั้งร่างของเธอนั้นตกลงไปในเหวลึกที่ไม่มีที่สิ้นสุดลงไปมากกว่าเดิม
เธอรักเขาขนาดนั้น ที่ทำไปทั้งหมด ก็เป็นเพราะว่าเพื่อเขาทั้งสิ้น
แต่ทว่า ที่ผ่านมาทั้งหมด สิ่งที่เธอทุ่มเทไปทั้งหมดนั้น รวมถึงเรื่องตื่นตระหนกที่เลวร้ายของเมื่อวานด้วย ในสายตาของเขา มันกลับล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ไร้ค่า!
ใช่สิ เธอมันไร้ค่า ไร้ค่าไงถึงชอบเขามากขนาดนี้ ถึงได้รู้ไงว่าเขามีรักอื่นอีก อีกทั้งยังคงอยู่ข้างกายของเขาด้วย!
ซูสือจิ่นสบตามองหยานชิงเจ๋อ หลังจากนั้นก็ยกยิ้มออกมา “ใช่ค่ะ พี่ไม่รู้หรือไงคะ? ช้าไปแล้วล่ะ……”
เธอนั้นราวกับแตกสลายไปแล้วก็ไม่ปาน แต่ทว่ากลับยังหัวเราะออกมาเบา ๆ แทน
แต่ทว่า บนใบหน้าและแก้มกลับเต็มไปด้วยหยาดน้ำสีใสทั้งหมด
หยานชิงเจ๋อรู้สึกเพียงแค่ว่าที่ข้างหูมีอะไรบางอย่างระเบิดออกมา ทำให้สมองของเขาเจ็บปวดไปหมด
เขาราวกับว่าถูกคนฟาดกับไม้เข้าให้ทันที สับสนมึนงงอยู่ครู่หนึ่ง หลังจากนั้นจึงเอ่ยถามเสียเบาว่า “เธอพูดว่าอะไรนะ? ซูสือจิ่น เธอพูดว่าอะไร? ทำไมเธอถึงเป็นแบบนี้?”
จู่ ๆ เขาก็ตะโกนออกมา จนลำคอขึ้นเส้นเลือดสีเขียวไปหมด “ทำไมเธอถึงเป็นแบบนี้?!”
หรือเป็นเพราะว่าตอนเด็กเขายอมเธอมากเกินไปแล้ว? ทำให้เธอค่อย ๆ กลายเป็นคนที่ไม่มีความคิดอะไรเลยแบบนี้?
ดังนั้นแล้ว หลังจากที่เธอโตมาก็เลยกลายเป็นแบบนี้!
เขารู้สึกเจ็บหัวใจเป็นอย่างมาก ไม่เพียงแต่เป็นเพราะว่าพวกเขานั้นแต่งงานกันแล้ว แต่ทว่าเธอกลับไม่ซื่อสัตย์ต่อเขา
อีกทั้งยังเป็นเพราะว่า น้องสาวที่เขาเห็นมาตั้งแต่เด็กจนโต กลับทำให้เขาผิดหวังมากขนาดนี้!
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้!” ซูสือจิ่นรู้สึกเพียงแค่ว่าตนเองนั้นกักเก็บอารมณ์มาเนิ่นนานแล้ว ทันใดนั้นเองจึงระเบิดออกมา
สิบปีแล้ว เดิมเธอก็ไม่ได้มีนิสัยกักเก็บหรืออดทน!
แต่ทว่า เพื่อเขาแล้ว กลัวว่าหากเธอแสดงออกไปแล้วเขาจะยิ่งห่างเธอออกไปอีก ดังนั้นแล้ว เธอจึงมองเขาเปลี่ยนผู้หญิงข้างกายไปทีละคนทีละคน เธอยอมทนเอาไว้ ในที่สุดก็มีวันหนึ่ง ที่เขาสามารถมองเธอได้แล้ว
หรืออาจจะบอกว่า ในเมื่อเขามองไม่เห็น ขอเพียงแค่เขายังคงไม่มีใคร เธอก็จะสามารถใช้สถานะน้องสาวนี้ แล้วคอยเข้าใกล้เขาอย่างเงียบเฉียบแทนก็ได้
แต่ทว่า เรื่องราวทั้งหมด ทำให้เธอนั้นไร้หนทางที่จะอดทนเหมือนอย่างในตอนแรกแล้ว เธอเริ่มผิดหวังและเสียใจครั้งแล้วครั้งเล่า เริ่มรู้สึกแย่ เริ่มเมาเหล้า แม้กระทั่งยังคิดที่จะแย่งบุหรี่คนอื่นมาสูบ
หลังจากนั้น ในที่สุดเธอก็สามารถยืนอยู่ข้างกายเขาได้แล้ว ใช้ความฝันของตนเองแล้วมีสถานะเป็นภรรยาของเขา แต่ทว่า เขาในตอนนั้น ทำไมกลับห่างเธอออกไปมากขนาดนี้กันนะ!
แม้กระทั่ง เธอยังได้เห็นความเกลียดชังออกมาจากดวงตาคู่นั้นของเขาด้วย!
ซูสือจิ่นหันไปร้องไห้เสียงดังใส่หยานชิงเจ๋อ “ใช่ค่ะ ฉันมันผิดไปหมดทุกอย่างไง! พี่รู้สึกผิดในภายหลังแล้วใช่ไหมละคะที่แต่งงานกับฉัน? พี่รู้สึกผิดในภายหลังแล้วใช่ไหม?!”
หยานชิงเจ๋อได้ยินคำพูดของเธอ ไม่รู้ว่าโทสะในหัวใจนั้นมาจากที่ไหน ก่อนจะมีความหวาดกลัวออกมา
เขาแทบจะไม่ได้คิดอะไรเลย ก่อนจะก้มศีรษะลงไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะหยุดริมฝีปากของซูสือจิ่นเอาไว้
มีแรงบางอย่างที่มากกว่าตอนที่เขาเคยจูบเธอ เขาในตอนนี้ ราวกับว่ากำลังฉีดกัดอยู่เลยก็ไม่ปาน ทั้งรุนแรงทั้งใช้กำลัง ทันใดนั้นเอง ทั้งสองคนก็รู้สึกได้ว่าที่ริมฝีปากมีกลิ่นคาวบางอย่างลอยขึ้นมาแล้ว
นัยน์ตาของหยานชิงเจ๋อหดตัวเกร็ง ร่างทั้งร่างแทบจะแข็งค้างไปอยู่หลายวินาที หลังจากนั้นก็จูบต่อ
เพียงแต่ ไม่ได้กัดอีกต่อไปแล้ว แต่ทว่า เดิมซูสือจิ่นที่ถูกกัดจนริมฝีปากแตก เป็นเพราะว่าจูบของเขา ดังนั้นถึงมีเลือดไหลออกมาอีกครั้งแล้ว
เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว ทั้งสองคนจึงมีกลิ่นคาดเลือดอยู่นานไม่จางหาย
แทบจะเป็นเพราะว่าเลือดนั้น หรือว่าบางทีอาจจะเป็นเพราะว่าทำให้ทรวงอกของคนนั้นรู้สึกเจ็บปวดที่หายใจไม่ออก หยานชิงเจ๋อในตอนนี้จึงมีเพียงแค่เป้าหมายเดียวเท่านั้น——
เขาฉีกทึ้งเสื้อผ้าของซูสือจิ่นออกอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้น ก็ยื่นมือเข้าไปสัมผัสเข้าที่กางเกงยีนของเธอ
หัวใจของซูสือจิ่นตกตะลึงในทันที เสื้อผ้าชุดนี้เป็นของน้องสาวที่เป็นลูกพี่ลูกน้องของลั่วฝานหวา อีกทั้งอีกประเดี๋ยวเธอก็ยังมีความคิดที่จะคืนไปด้วย กลับบ้านไปซักก่อนแล้วค่อยคืนให้กับเขา ตอนนี้หยานชิงเจ๋อกลับทำขาดแล้ว……
เธอรีบยื่นมือออกไปคว้าจับเอาไว้ทันที แต่ทว่า หยานชิงเจ๋อราวกับว่าสิ้นสติไปทั้งหมดก็ไม่ปาน มือหนึ่งเริ่มคว้าจับมือของเธอ หลังจากนั้น ก็ให้แรงแล้วดึงกางเกงยีนของเธอลงมาแล้ว!
การกระทำของเขา มันเหมือนกันกับการกระทำของฉินไห่เทาเมื่อวานเลย ร่างทั้งร่างของซูสือจิ่นสั่นเทา ก่อนจะส่งเสียงร้องเสียงแหลมออกมาว่า “พี่รีบปล่อยเดี๋ยวนี้นะ!”
หยานชิงเจ๋อไม่รู้เลยว่าเมื่อวานเธอประสบเหตุการณ์นี้มาก่อน สัญชาตญาณของเขา มันคิดเพียงแค่ว่าซูสือจิ่นต้องการให้ลั่วฝานหวาแตะต้องเท่านั้น
เมื่อคิดได้เช่นนั้นแล้ว หัวใจของเขาก็ยิ่งเต้นระรัวมากยิ่งกว่าเดิม เขาตะคอกใส่เธอว่า “ไม่ใช่ว่าผู้ชายคนอื่นก็สามารถนอนกับเธอได้หรือไง มีฉันคนเดียวที่ทำอย่างนั้นไม่ได้ใช่ไหม?!”
มือของซูสือจิ่นสั่นเทาอย่างรุนแรง มองหยานชิงเจ๋ออย่างคาดไม่ถึง
เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าเธอนั้นใกล้ชิดกับเขาเพียงแค่คนเดียวเท่านั้น แต่ทว่า เขากลับพูดประโยคเช่นนี้ออกมา……
ซูสือจิ่นสบตามองเขา “ดังนั้นแล้ว สรุปแล้วพี่ก็คิดกับฉันแบบนี้ใช่ไหม?”
ทรวงอกของหยานชิงเจ๋อกระเพื่อมขึ้นลงอย่างรุนแรง “ไม่อย่างนั้นล่ะ?! เธอบอกฉันมานะ เธอกับลั่วฝานหวาอยู่ด้วยกันทั้งคืน ทำอะไรกันไปบ้าง?! อีกทั้งยังมีสองเดือนก่อนหน้านี้อีก อยู่ที่โรงแรมกันสองชั่วโมง ยังทำอะไรกันอีก?!”
วันนั้น ตอนที่ไปที่บ้านของสือมูเฉิน เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าพวกเขานั้นจดทะเบียนสมรสกันแล้ว แต่ทว่า เธอกลับยังอยู่กับลั่วฝานหวาฉันเพื่อน เป็นเพราะว่าเท้าของเธอได้รับบาดเจ็บจนไม่สามารถเดินเหินได้ แทบจะเป็นลั่วฝานหวาที่อุ้มเธออยู่ตลอด!
หยานชิงเจ๋อคิดมาได้จนถึงตรงนี้แล้ว รู้สึกเพียงแค่ว่าหัวใจเต้นระรัวอย่างบ้าคลั่งมากกว่าเดิม แทบจะไม่ได้คิดอะไรเลย เขาก็ถอดปราการชั้นสุดท้ายของซูสือจิ่นออกแล้ว หลังจากนั้นก็กดเธอเอาไว้ แล้วยกเอวของเธอขึ้นโดยไม่มีจังหวะอะไรก่อนหน้านี้เลย หลังจากนั้นก็สอดใส่มันเข้าไปแล้ว!
“อ๊ะ——” ซูสือจิ่นส่งเสียงร้องแหลมออกมา
เมื่อครู่นี้เป็นเพราะว่าเขานั้นออกแรงอุ้มเธอทั้งอย่างนั้น ร่างทั้งร่างของเธอจึงรู้สึกไปตามความเคยชินเลยก็ไม่ปาน ความเจ็บปวดที่จู่ ๆ ก็ได้รับมานั้นทำให้ร่างทั้งร่างของเธอมีเหงื่อเย็น ๆ ไหลออกมาแล้ว
หยานชิงเจ๋อเห็นท่าทีขัดขืนไม่ยินยอมเป็นอย่างมากของเธอแล้ว หัวใจก็ยิ่งรู้สึกอยากระบายโทสะมากขึ้นไปอีก!
เขาคว้าร่างทั้งร่างของซูสือจิ่นไปพลาง ก่อนจะกดเธอเข้ากับกระจกไปพลาง หลังจากนั้น ร่างทั้งร่างก็ขยับเข้าออกอย่างรุนแรงอย่างบ้าคลั่ง
เป็นเพราะว่าไม่มีจังหวะก่อนหน้า บวกกับกับร่างกายที่ตื่นตระหนก อีกทั้งยังไม่มีน้ำหล่อลื่นอีก ซูสือจิ่นรู้สึกเพียงแค่ว่าเจ็บปวดจวนจะไม่สามารถหายใจได้แล้ว
มันทุกทรมานยิ่งกว่าครั้งแรกที่พวกเขาทำกันครั้งนั้นอีก
มือของเธอแนบเข้ากับที่กระจก ราวกับกำลังควานหาของอะไรบางอย่างอยู่ก็ไม่ปาน หลังจากนั้นก็ออกแรงดึงมันเอาไว้
แต่ทว่า กระจกที่ยาวติดพื้นลื่นมาก เดิมเธอนั้นใช้แรงไม่ได้เลย ทำได้เพียงแค่กัดฟันแน่น แล้วยอมรับการโจมตีของหยานชิงเจ๋อที่ไร้สติแทน
เขาเห็นท่าทางอดทนที่ไม่ยินยอมของเธอ ดังนั้นจึงรู้สึกเพียงแค่ว่าความหงุดหงิดภายในหัวใจนั้นเพิ่มมากขึ้นไปอีก หยานชิงเจ๋อสอดเข้าไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ยืมแรงของเขาที่กดซูสือจิ่นทั้งหมดมากดเธอเอาไว้กับกระจกที่ยาวถึงพื้น ก่อนจะบีบคางของซูสือจิ่น แล้วบังคับให้เธอสบตามองตนเอง
“เห็นหรือยัง?” หยานชิงเจ๋อกัดฟันเอ่ย “หรือเป็นเพราะว่าวันนี้เธอนอนกับคนอื่นไปด้วยแล้ว ดังนั้นก็เลยรู้สึกว่าไม่ต้องการฉันแล้วใช่ไหม?! แต่ว่านะ พวกเราแต่งงานกันแล้ว ฉันต้องการ เธอก็ต้องคล้อยตาม!”
พูดไป เขาก็ออกแรงเพิ่มมากขึ้นไปอีก ทำเอาร่างทั้งร่างของซูสือจิ่นนั้นสั่นเทามากกว่าเดิม อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงร้องดัง ๆ ออกมา
