ปลอบใจฉัน ด้วยรักเธอ - บทที่ 360 ใช้สิ่งล่อใจทดสอบ
“แค่ก—” เฉียวโยวโยวเกือบสำลักออกมา
ยังไม่ได้แต่งงานกันเลยก็เอ่ยถึงการมีลูกแล้ว! แม่ อย่าแสดงอาการที่อยากให้ลูกสาวแต่งงานขนาดนั้นได้ไหม?
“ไม่มีปัญหา” ฟู่สีเกอตอบทันที: “จริงๆแล้วผมกับโยวโยวก็วางแผนที่จะรีบมีลูกเหมือนกัน ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายอายุยังไม่มาก จะได้มีแรงช่วยเลี้ยงหลาน เพียงแต่ว่าถ้าโยวโยวท้องก่อนแต่งงานจะดูไม่ดี และผมก็กังวลว่าถ้าเธออุ้มท้องในงานแต่ง กลัวเธอจะเหนื่อย พวกเราก็เลยจะแต่งงานกันก่อน แล้วค่อยมีลูกทีหลัง”
เมื่อเฉียวเฉิงเหว่ยได้ยิน ก็พยักหน้าเห็นด้วย และเพิ่มคะแนนความประทับใจมีต่อฟู่สีเกอ5คะแนน
ขณะที่คุยกัน พวกเขาก็มาถึงลานจอดรถ
ฟู่สีเกอวางสัมภาระไว้ในท้ายรถ กลับไปที่นั่งคนขับ และพูดกับคนแก่ทั้งสอง: “คุณลุงคุณป้า ตอนนี้ก็ใกล้จะเที่ยงแล้ว ถ้าพวกคุณยังไม่เหนื่อย พวกเราไปหาอะไรทานก่อน แล้วค่อยกลับไปพักผ่อนดีไหมครับ?”
ทั้งสองพยักหน้า: “ได้ แต่ว่า พวกเราไปเปิดโรงแรมข้างๆบ้านนายก็ได้ ไม่ไปรบกวนดีกว่า…”
“ไม่เป็นไรครับ” ฟู่สีเกอพูดอย่างเป็นกันเอง: “ที่บ้านยังมีห้องว่างหลายห้อง พวกคุณเชิญพักตามสบาย เมื่อผมแต่งงานกับโยวโยวแล้ว วางกิจการทางนุ้นแล้วย้ายมาอยู่กับโยวโยวที่นี่ก็ได้”
“ฟู่สีเกอพูดก็มีเหตุผลนะ–” หลี่อวิ๋นจือลดเสียงลง และหันไปพูดกับสามีที่อยู่ข้างๆ: “ปกติวัยหนุ่มสาวมักจะไม่อยากอยู่กับคนแก่ แต่เขากลับไม่รังเกียจเลย แถมยังชวนให้มาอยู่ด้วย…”
เฉียวเฉิงเหว่ยพยักหน้า คิดในใจ ก็ดีเหมือนกัน เขาจะได้ทดสอบฟู่สีเกอ
คำพูดดีใครๆก็พูดได้ แต่สิ่งที่จะตัดสินได้คือการกระทำ
ทั้งสี่มาถึงร้านอาหารระดับไฮเอนด์ ฟู่เสีเกอดึงเก้าอี้ให้คนแก่ทั้งสอง แล้วพูดว่า: “คุณลุง คุณป้า มื้อนี้ผมจะเป็นคนเลือกเมนูให้นะครับ จะเป็นอาหารแนะนำของร้าน พวกคุณลองดูว่าถูกปากไหม?”
เฉียวเฉิงเหว่ยกล่าวว่า: “อันที่จริง หลายปีมานี้อยู่ต่างประเทศมาตลอด ดังนั้นพวกเราเคยลิ้มรสเกือบทุกรสชาติแล้ว หลันจือกับฉันเคยอาศัยอยู่ที่หนิงเฉิงมาก่อน เพราะงั้นไม่ต้องกังวลรสชาติที่ถูกปากของเราหรอก”
ฟู่สีเกอพยักหน้าเห็นด้วย: “จริงด้วย เมื่อก่อนโยวโยวเคยมาเรียนที่นี่ ไม่แน่เมื่อหลายปีก่อน ผมอาจจะเคยเจอเธอมาก่อน” หลังจากนั้นเขามองไปที่เฉียวโยวโยวด้วยสายตาที่อ่อนโยน
น้ำเน่า น้ำเน่า!
เฉียวโยวโยวขนลุก เมื่อฟู่สีเกอใช้สายตาแบบนั้นจ้องเธอ เธอจ้องไปที่เขาแล้วพูดว่า: “บังเอิญขนาดนั้นเลยเหรอ?”
ฟู่สีเกอหัวเราะ มีแสงที่ผ่อนคลายในดวงตาของเขา เขาจับมือเฉียวโยวโยว: “อันที่จริง เจอกันช้าก็เป็นเรื่องที่ดี เพราะผมในตอนนี้รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร”
หัวใจของเฉียวโยวโยวเต้นแรง
ในทางกลับกัน หลี่หลันจือยิ่งพอใจในตัวฟู่สีเกอมากขึ้น
สถานการณ์แบบนี้ ใครดูก็รู้ว่าฟู่สีเกอชอบลูกสาวของตัวเองมาก!
เฮ้อ เป็นหนุ่มนี่ดีจัง อยากคลั่งรักบ้าง!
เธออดไม่ได้ที่จะเหลือบมองสามีข้างๆ
เฉียวเฉิงเหว่ยเห็นใบหน้าของเขาเริ่มอายเล็กน้อย แต่แล้วเขาก็เปลี่ยนเรื่องคุย: “สีเกอ ปกตินายชอบอะไร”
ฟู่สีเกอตอบว่า: “ผมชอบการออกแบบ พูดง่ายๆก็คือทำสิ่งที่ธรรมดากลายเป็นสิ่งพิเศษ ทำให้สิ่งที่ไม่ธรรมดานั้นพราวตามากขึ้น”
เฉียวโยวโยวหัวเราะ ฟู่สีเกอไม่กล้าบอกว่าเขายังเป็นสไตลิสต์ของดาราด้วย เพราะเมื่อพ่อแม่ของเธอได้ยินเกี่ยวกับวงการบังเทิง พวกเขาจะรู้สึกว่าไม่ใช่คนที่เอาจริงเอาจัง
“ไม่เลว ฟังดูเป็นคนมีฝีมือ!” หลี่หลันจือกลายเป็นเป็นแฟนคลับของฟู่สีเกอ ราวกับว่าฟู่สีเกอพูดอะไรก็ดีไปหมด
“ไม่มีอะไรมากหรอกครับ มันเป็นแค่งานอดิเรก” ฟู่สีเกอพูดอย่างเคร่งขรึม: “พ่อของผมมีบริษัท แต่พวกเขาแก่ขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ผมกำลังรับช่วงต่อ โยวโยวเองก็มาช่วยที่บริษัท ทุกวันนี้เธอทำงานหนักมาก แต่ก็ค่อยๆคุ้นเคยกับธุรกิจนี้”
“โยวโยวทำเยอะๆก็ดีเหมือนกัน คนหนุ่มสาวควรทำอะไรด้วยตัวเอง” เฉียวเฉิงเหว่ยพยักหน้าและแสดงความยินยอม
ในเวลานี้ อาหารมาเสิร์ฟแล้ว ฟู่สีเกอยังสั่งไวน์แดงอีกหนึ่งขวด
เขารินไวน์ให้ทุกคน ลุกขึ้นและพูดอย่างจริงจัง: “ขอบคุณคุณลุงคุณป้า ที่ยอมรับในตัวผม และผมหวังว่าพวกคุณจะไว้ใจให้ผมดูแลโยวโยว ผมจะดูแลเธออย่างดี”
เฉียวเฉิงเหว่ยพยักหน้า หลี่หลันจือเองก็ยิ้มอย่างพอใจ ทุกคนต่างชื่นชมยินดี จากนั้นจึงเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องในบ้าน และค่อยๆกลมกลืนกันมากขึ้น
หลังอาหาร ฟู่สีเกอพาทุกคนกลับไปที่คฤหาสน์ เฉียวเฉิงเหว่ยเห็นการตกแต่งของคฤหาสน์ เขาผงะและเกือบจะทรุดลงตรงนั้น
“คุณลุง คุณอาจไม่คุ้นเคยกับการออกแบบแบบนี้ แต่นี่คือการออกแบบของน้องสาวของผม” ฟู่สีเกออธิบายว่า: “ตอนนี้คนหนุ่มสาวมักจะชอบสไตล์มินิมอล ครั้งแรกที่ผมเห็นการตกแต่งเช่นนี้ ผมเองก็ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน”
ในขณะนี้ ซูสือจิ่นที่อยู่ห่างออกไปหลายพันไมล์ จามทันที เธออดไม่ได้ที่จะกอดอก ไม่คาดคิดว่าที่จามเพราะฟู่สีเกอกำลังนินทาเธอ…
“ใช่ ตอนนี้เราไม่เข้าใจรสนิยมของคนหนุ่มสาวเลย!” เฉียวเฉิงเหว่ยโล่งใจและนั่งลงบนโซฟากับฟู่สีเกอ หลังจากนั่งลงแล้ว รู้สึกถึงสัมผัสของโซฟานั้นสบายมากจริงๆ
เนื่องจากคนแก่ทั้งสองเหนื่อยมาก จึงไปที่ห้องนอนเพื่อพักผ่อน
ในขณะนี้ หลี่หลันจือหันไปที่เฉียวเฉิงเหว่ยและกล่าวว่า: “เฉิงเหว่ย คุณคิดอย่างไรกับสีเกอ?”
“ดูแล้วใช้ได้เลยนะ” เฉียวเฉิงเหว่ยคิดว่า: “แต่เขาหล่อเกินไป กลัวจะหลายใจ เพราะงั้น ผมจะลองทดสอบเขา”
หลี่หลันจือกล่าวว่า:”ทดสอบอย่างไร?”
เฉียวเฉิงเหว่ยกระซิบแผนข้างหูของเธอ
ในตอนเย็น หลังจากทุกคนทานอาหารเย็นเสร็จ เฉียวโยวโยวออกไปเดินย่อยอาหารข้างนอกกับพ่อแม่ของเธอ จากนั้น แม่ก็ขอให้เธอพาไปพบเพื่อนคนหนึ่ง
แม้ว่าเฉียวโยวโยวจะงุนงงเล็กน้อย แต่เธอก็ตกลง
เธอบอกฟู่สีเกอและออกไปกับแม่ของเธอ
หนึ่งชั่วโมงต่อมา ฟู่สีเกอได้รับโทรศัพท์จากเฉียวโยวโยว เธอบอกว่าหลังจากพบเพื่อนแม่แล้ว พวกเธอจะไปที่บาร์ และขอให้เขาไปรับเธอกลับบ้าน
ฟู่สีเกอวางสายและตรงไปที่บาร์ยอดนิยมของเมือง
หลังจากที่เขามาถึง เขามองไปรอบๆและไม่เห็นเฉียวโยวโยว ดังนั้นเขาจึงโทรหาเธอ
ไม่นานเฉียวโยวโยวก็รับสาย โดยบอกว่าเธอถูกเพื่อนแม่รั้งเอาไว้ บอกให้เขารอสักพัก และให้เขาสั่งอะไรดื่มก่อน
ฟู่สีเกอขับรถมา ดังนั้นเขาจึงสั่งน้ำอัดลมและนั่งรอที่หน้าต่าง
เพราะเขาหล่อมาก แค่นั่งชิวๆก็ดึงดูดความสนใจของสาวๆ
ทันทีที่เครื่องดื่มของเขามาเสิร์ฟ ผู้หญิงคนหนึ่งก็เข้ามาหาเขา: “สุดหล่อ ตรงนี้มีคนนั่งหรือยัง?”
ฟู่สีเกอลืมตาขึ้นและยิ้มอ่อนๆ: “ขออภัยด้วยนะครับ มีคนนั่งแล้ว”
“อืม” ผู้สาวนิ่งไปครู่หนึ่ง และพูดอีกครั้ง:“น่าจะยังไม่มาใช่ไหม? ถ้าอย่างนั้นรอเพื่อนของคุณมาแล้ว ฉันจะไป”
เขาเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาหลายครั้งแล้ว ดังนั้นฟู่สีเกอจึงไม่แม้แต่จะเหลือบมอง และไม่ตอบสนองเลย
ผู้หญิงเห็นว่าเขาไม่สนใจ แม้จะรู้สึกอายเล็กน้อย แต่เธอรู้สึกว่าชายหนุ่มรูปงามที่หายากเช่นนี้ไม่อยากพลาดเลยจริงๆ เธอจึงนั่งลง
เธอดื่มไวน์ในแก้วของเธอ รู้สึกถึงแอลกอฮอล์ที่ไหลเข้าสู่เลือด เธออดไม่ได้ที่จะปลดกระดุมที่คอของเธอเล็กน้อย และพูดพึมพำว่า: ” ร้อนจัง…”
ในระยะไกล ในมุมที่ไม่เป็นที่สังเกตเห็น เฉียวเฉิงเหว่ยกำลังแอบดูปฏิกิริยาของฟู่สีเกออย่างไม่กะพริบตา
ข้างหลังเขา คือเฉียวโยวโยวที่มีใบหน้าไม่พอใจ: “พ่อ หนูบอกแล้วว่าเขาไม่สนใจผู้หญิงอื่น อย่าทำอะไรแบบนี้ได้ไหม?”
“ลูกเป็นลูกสาวคนเดียวของเรา ก่อนหน้านี้เจอคนอย่างฟู้เจียนปอ ก็เพราะเชื่อใจเขาไม่ใช่เหรอ? ยังไม่ได้บทเรียนอีกเหรอ?” เฉียวเฉิงเหว่ยกล่าวว่า: “โยวโยว ผู้ชายเป็นสัตว์ที่ชอบใช้ส่วนล่างในการคิด ถ้าไม่ผ่านการทดสอบครั้งนี้ พ่อก็ไม่ไว้ใจ”
เฉียวโยวโยวไม่ได้พูดอะไร ถัดจากเธอ คือหลี่อวิ๋นจือเอ่ยขึ้นว่า: “เฉียวเฉิงเหว่ย ผู้ชายชอบใช้ส่วนล่างในการคิดคืออะไร? คุณหมายถึง คุณเคยทำอะไรลับหลังฉันงั้นเหรอ?”
เฉียวเฉิงเหว่ยยกมือขึ้นอย่างรวดเร็ว: “ผมไม่เคย–”
“ไม่เคยแล้วคุณพูดออกมาได้ไง!” หลี่อวิ๋นจือกล่าว “อธิบายมาเดี๋ยวนี้!”
เฉียวโยวโยว เห็นว่าแนวป้องกันของพ่อกำลังถูกเจาะ เพื่อดับไฟแห่งสงคราม พูดอย่างรวดเร็วว่า: “พอแล้ว พ่อกับแม่มาเพื่อทดสอบเขาไม่ใช่เหรอ? ตั้งใจจับตาดูเขา!”
เมื่อทั้งสองได้ยินคำพูดของลูกสาว ก็หยุดเถียงกันทันที มองไปที่ฟู่สีเกออย่างเงียบๆ
เมื่อเห็นปฏิกิริยาของพ่อแม่ เฉียวโยวโยวก็ถอนหายใจออกมา
แม้ว่าการทำแบบนี้มันจะน่าอึดอัด แต่พวกเขาทำไปก็เพราะรักและห่วงใยเธอ
ในขณะนี้ ผู้หญิงที่อยู่ตรงข้ามฟู่สีเกอ ได้ปลดกระดุมสามเม็ดแรก ทำให้หน้าอกที่อวบอิ่มเปิดออกครึ่งหนึ่ง และผิวสีขาวเหมือนหิมะแสดงความเย้ายวน
“ทำไมยังร้อนอยู่?” ผู้หญิงใช้มือปัดลมอย่างมีเสน่ห์
ฟู่สีเกอสัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมฉุนพุ่งพรวดบนใบหน้าของเขา เขาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว: “คุณผู้หญิง ถ้าคุณรู้สึกร้อนขนาดนั้น คุณก็ถอดทั้งหมดสิ”
สีหน้าของผู้หญิงเริ่มแข็งทื่อ ไม่น่าเชื่อว่าชายตรงหน้าจะเย็นชา พูดจาน่ารังเกียจเช่นนั้น หน้าของเธอแดงเล็กน้อย แสร้งทำเป็นโกรธ: “ฉันจะกล้าถอดที่นี่ได้ยังไง? สุดหล่อ ถ้างั้นคุณพาฉันไปที่เงียบๆได้ไหม!”
ฟู่สีเกอมองไปที่โทรศัพท์ เฉียวโยวโยวยังไม่โทรมา ความรู้สึกไม่ชอบมาพากลจุดประกายในใจของเขา
ผู้หญิงคนนี้ต้องการที่จะมีเพศสัมพันธ์เขา? แต่ไม่ดูสารรูปตัวเองเลย!
อย่างไรก็ตาม กำลังว่างอยู่พอดี ดังนั้นเล่นกับเธอสักหน่อย!
เขาจึงพยักหน้า: “ได้สิ”
ผู้หญิงดีใจและรีบพูดขึ้นว่า: “ที่ไหนล่ะ?”
ฟู่สีเกอลุกขึ้น: “ตามผมมา”
ในระยะไกล เฉียวโยวโยวเห็นฟู่สีเกอพาผู้หญิงคนนั้นออกไป ดวงตาของเธอช่างเหลือเชื่อ เธอรู้ว่าเขาจะไม่ทำ แต่ต่อหน้าพ่อแม่ของเธอ เธอรู้สึกเหมือนถูกตบหน้าอย่างแรง
ในเวลานี้ เฉียวเฉิงเหว่ยรู้สึกหงุดหงิดมาก เขาลุกขึ้นยืน: “รอพ่ออยู่ตรงนี้ พ่อจะไปดูว่ามันจะพาผู้หญิงคนนั้นไปที่ไหน!”
ขณะที่เขาพูด เขาเดินตามฟู่สีเกอไปข้างหลังอย่างเงียบๆ เนื่องจากมีคนจำนวนมากในบาร์ที่ทั้งสว่างและมืด ฟู่สีเกอจึงไม่สังเกตเห็น
ฟู่สีเกอเดินตรงไปที่บาร์ หันมาพูดกับผู้หญิงข้างหลังว่า: “รอผมสักครู่”
เขาพูดกับพนักงานที่บาร์สองสามคำ จากนั้นก็พาผู้หญิงเดินไปและพูดว่า: “มากับผม”
ผู้หญิงคนนั้นพยักหน้าและเดินตามฟู่สีเกอไปที่ด้านหลังของบาร์
เขาชอบทำในที่แบบนี้จริงๆเหรอ? หัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้น
เธอเดินตามไป ทันใดนั้นฟู่สีเกอก็ผลักประตูห้องหนึ่ง
อุณหภูมิในห้องค่อนข้างต่ำและผู้หญิงคนนั้นกำลังจะถาม ฟู่สีเกอก็เปิดประตูห้องเย็นขนาดใหญ่ แล้วหันกลับมาพูดว่า: “คุณผู้หญิง ที่นี่อากาศเย็นสบาย เข้าไปสิ!”
ที่ประตู เฉียวเฉิงเหว่ยที่กำลังเฝ้าดูทุกการเคลื่อนไหว ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง พูดไม่ออกบอกมาถูก
คราวนี้ลูกเขยได้ไปเลยคะแนนเต็ม…
