ปลอบใจฉัน ด้วยรักเธอ - บทที่ 402 คุณคิดว่า ใครจะมีสามีที่แรงดีอย่างสามีคุณกันละครับ
“ค่ะ” หลานเสี่ยวถางตอบอย่างใสซื่อบริสุทธิ์ “มูเฉินคะ พวกเราจะแช่น้ำไปด้วย แล้วก็ดูหนังไปด้วยหรือคะ?”
นัยน์ตาดำขลับของสือมูเฉินเป็นประกายลุ่มลึก “อืม”
หลานเสี่ยวถางตวงน้ำเสร็จแล้ว ก่อนจะทดสอบวัดอุณหภูมิ หลังจากนั้น ก็โรยกลีบกุหลาบลงไป
ทันใดนั้นเอง จู่ ๆ เธอก็รู้สึกว่าตนเองนั้นราวกับว่าเป็นสนมชั้นกุ้ยเฟยที่กำลังจะอาบน้ำในสมัยโบราณเลย
ในตอนที่กำลังจะหันไปเอ่ยกับสือมูเฉินนั้นเอง อ่างอาบน้ำก็ไม่ถือว่าใหญ่มากนัก ถ้าไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาผลัดเปลี่ยนกันแช่น้ำจะดีกว่า แต่ทว่าสือมูเฉินเองก็ก้มศีรษะลงมาประกบจูบที่ริมฝีปากของเธอเสียแล้ว
เสื้อผ้าทีละชิ้นทีละชิ้นเริ่มร่วงหล่นลงไป ในตอนที่หลานเสี่ยวถางหลุดออกจากภวังค์นั้นเองตนเองก็ถูกจับแก้ผ้าจนเปลือยเปล่าเรียบร้อยแล้ว
มือของสือมูเฉินคว้าจับมือเธอเอาไว้ ก่อนจะกดมันลงบนเข็มขัดหนังของเขา น้ำเสียงแฝงไปการลงโทษ “ปลดเข็มขัดหนังไม่เป็นหรือไงครับ หื้ม?”
หลานเสี่ยวถางใบหน้าแดงซ่านในทันที
“เสี่ยวถางครับ สิ่งที่กระทำด้วยความผิดไปแล้ว ไม่ช้าก็เร็วก็ต้องชดใช้อยู่ดีนะครับ” สือมูเฉินพูดไป ก่อนจะออกแรงเล็กน้อย ทันใดนั้นเอง เข็มขัดหนังก็ถูกปลดออกแล้ว
หัวใจของหลานเสี่ยวถางเต้นระรัวอย่างบ้าคลั่ง ก่อนจะส่งเสียงวิงวอนร้องขอ “เป็นความผิดของฉันเองค่ะ มูเฉินคะ คุณอย่าทำอย่างกับว่าฉันเป็นคนไม่รู้ความได้ไหมคะ ฮ่า ๆ ๆ ให้ฉันช่วยคุณใส่มันกลับไปไหมคะ?”
“คุณดูสิครับ มันยังสามารถใส่กลับไปเหมือนเดิมได้หรือไงครับ?” สือมูเฉินก้มศีรษะลง ก่อนจะมองบอกเป็นนัย
หลานเสี่ยวถางมองตามไปที่ทางด้านล่างของเขา ทันใดนั้นเอง ดวงตาทั้งสองข้างก็เบิกกว้างกลมโตในทันที “คุณ คุณ เมื่อครู่นี้คุณถูกฉันสัมผัสไปนานกว่าครึ่งวันมันกลับไม่มีปฏิกิริยาอะไรตอบกลับมาเลย ตอนนี้……”
สือมูเฉินเอ่ยขึ้นอย่างมีเลศนัยลึกซึ้งว่า “ดังนั้นแล้ว เมื่อครู่นี้เป็นเพียงแค่หนี้ที่ค้างชำระเอาไว้ครับ บวกเข้ากับดอกเบี้ยเพิ่มมากขึ้นไปอีก คืนนี้คุณก็ชดใช้แต่โดยดีเถอะครับ!”
“มูเฉินคะ ฉันขาอ่อนไปหมดแล้ว……” หลานเสี่ยวถางเอ่ยอย่างไร้เรี่ยวแรง
สือมูเฉินเผยยิ้มเล็กน้อย “ไม่เป็นไรครับ ของในนี้มันล้วนแล้วแต่มีระบบไฟฟ้าอยู่ ถึงแม้ว่าคุณจะอยู่ทางด้านบน ก็ไม่ต้องให้ตนเองออกแรงเลยครับ มันจะช่วยเหลือคุณเอง”
ที่แท้แล้ว เมื่อครู่นี้ที่เธอเล่นเก้าอี้ไฟฟ้าก็มีผลลัพธ์เช่นนี้สินะ! มิน่าล่ะ ภายในห้องนอนของหวันหว่านกับแม่นมถึงไม่มีของเช่นนี้อยู่ด้วยเลย!
หลานเสี่ยวถางรู้สึกว่า ตนเองนั้นขึ้นเรือโจรเสียแล้ว!
“แค็ก แค็ก ฉันประจำเดือนมาแล้วค่ะ!” เธอพลันคิดออกแล้วโพล่งมันออกมาทันที
สือมูเฉินยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมา “ประจำเดือนของคุณพึ่งจะหมดไปสี่วัน”
หลานเสี่ยวถาง “……”
“เสี่ยวถางครับ” สือมูเฉินเองก็ถอดเสื้อผ้าของตนเองจนเปลือยเปล่าหมดจดเรียบร้อยแล้ว เขาอุ้มหลานเสี่ยวถางลงน้ำไป ก่อนจะเข้าไปกระซิบเข้าที่ข้างใบหูของเธอว่า “สามีดีจังเลย แม้กระทั่งวันประจำเดือนของภรรยาก็ยังจำได้อย่างชัดเจน”
เธอว่า เกรงว่าเป็นเพราะในสมองลามกของสามีนั่นน่ะสิถึงจะสามารถจดจำวันแบบนี้ได้ดีมากกว่าเธอเสียอีก……
“เสี่ยวถางครับ ไม่ต้องรีบร้อนไป พวกเราแช่น้ำกันก่อนสักครู่หนึ่ง หลังจากนั้นก็ดูหนังกัน” สือมูเฉินเอ่ยขึ้นอย่างคนยุติธรรม
พูดไป เขาก็หยิบไม้ทางด้านข้างขึ้นมา หลังจากนั้นก็ตักน้ำราดหลานเสี่ยวถาง “คุณภรรยาครับ ผ่อนคลายนะ! สามีจะบริการคุณเอง!”
หลานเสี่ยวถางเข้าใจแล้วว่าไม่ช้าก็เร็วตนเองก็จะถูกบีบให้แห้งอยู่ดี ดังนั้นเองก็เลยผ่อนคลายตัวลงแล้ว หลังจากนั้นก็เอนศีรษะไปยังหมอนหนุนที่อยู่ทางขอบฝั่งอีกทาง แล้วเพลิดเพลินไปกับการบริการของสือมูเฉิน
เขารดน้ำให้กับเธอ เป็นเพราะว่ากลีบดอกไม้ ดังนั้นจึงมีกลีบดอกไม้จำนวนไม่น้อยเลยที่ติดอยู่บนร่างกายของหลานเสี่ยวถาง ผิวพรรณขาวผ่องเป็นยองใย สีแดงแยงตา เป็นภาพที่กระตุ้นอารมณ์ได้อย่างรุนแรง ทำให้คนคิดถึงคำคำหนึ่ง นั่นก็คือ ดอกไม้งามส่งกลิ่นเย้ายวน
สือมูเฉินพยายามอย่างสุกกำลังเพื่อที่จะกดข่มความพลุ่งพล่านที่ก่อตัวขึ้นมานานแล้ว เมื่อเห็นกลีบดอกไม้ดอกหนึ่งอยู่บนทรวงอกของหลานเสี่ยวถาง เมื่อเขาเห็นเช่นนี้แล้ว เขาจึงพุ่งตัวเข้าไปหา ก่อนจะประทับจูบแผ่วเบาลงบนกลีบดอกไม้สีสดนั่น
หลานเสี่ยวถางเดิมทีที่กำลังหลับตาทำสมาธิอยู่ จู่ ๆ ถูกสือมูเฉินเข้ามาจูบเช่นนั้น ทันใดนั้นเองก็ลืมตาโพล่งขึ้นมาทันที
เมื่อลืมตาขึ้นมา ก็ปะทะเข้ากับหน้าผากของสือมูเฉินทันที
เส้นผมของเขาเองก็เปียกชื้นแล้ว มีเส้นละเอียดเล็ก ๆ แปะอยู่บนหน้าผากของเขา มันมีหยาดน้ำสีใสที่เล่นแสงอยู่ภายใต้เสียงไฟ กำลังส่องสว่างแยงตาเป็นประกายแวววาว
เขาแทบจะสัมผัสได้เลยว่าเธอกำลังมองเขาอยู่ ทันใดนั้นเอง ร่างกายก็ยืดตัวขึ้นเล็กน้อย
ทันใดนั้นเอง หลานเสี่ยวถางก็มองเห็น กลีบดอกไม้ดอกหนึ่งอยู่ที่ริมฝีปากของเขา ใบหน้าที่เดิมก็หล่อเหลางดงามเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว กลับแสดงความร้ายกาจและเสน่ห์ออกมาหลายส่วนกว่าเดิมเสียอีก
เธอรู้สึกได้ ว่าทันใดนั้นเองหัวใจของตนเองนั้นก็เต้นระรัวใยทรวงอกอย่างรุนแรง ราวกับว่าเป็นสาวน้อยในรักครั้งแรกเลยก็ไม่ปาน เป็นเพราะว่ามองเห็นว่าแฟนหนุ่มของตนเองนั้นหน้าตาดี ดังนั้นแล้วจึงตื่นเต้นราวกับหัวใจถูกกวางชน
สือมูเฉินมองเห็นแล้ว บนใบหน้าของหลานเสี่ยวถาง ค่อย ๆ มีชั้นบาง ๆ สีแดงขึ้นมาแล้ว เส้นผมยาวสลวยของเธอสยายอยู่ในน้ำ ราวกับว่าเป็นสาหร่ายสีดำ
เขารู้สึกว่าตนเองอดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว เขาพุ่งเข้าไปทาบทับร่างกายของหลานเสี่ยวถาง ก่อนจะประทับจูบลงบนริมฝีปากของเธอ
เขาไม่ได้บีบกรามของเธอออก มันราวกับว่าเป็นจูบแรกเลยก็ไม่ปาน สัมผัสไปมาอย่างแผ่วเบา เพลิดเพลินไปกลับกระแสไฟฟ้าที่ไหลผ่านริมฝีปากออกมา หลังจากนั้นจึงเอ่ยกับเธอว่า “เสี่ยวถางครับ รักผมไหม?”
หัวใจของหลานเสี่ยวถางเต้นระรัวไปหมดแล้ว ในตอนที่เขาพูดคำว่า ‘รัก’ ออกมานั้นเอง แม้กระทั่งการหายใจยังลืมไปแล้วเลย
เธอเขินอายจนไม่ไหวแล้ว แต่ทว่า ก็ยังคงประสานสายตาเข้ากับดวงตาของสือมูเฉินตรง ๆ ก่อนจะพยักหน้า “รักค่ะ”
น้ำเสียงของสือมูเฉินแหบแห้งยิ่งกว่าเดิมแล้ว “ถ้าอย่างนั้นแล้วก็ทำเลยครับ”
ดวงตาของหลานเสี่ยวถาง ทันใดนั้นเองก็เบิกกว้างจนกลมโตทันที! เจ้าคนนี้นี่!
จูบของเขา ทันใดนั้นเองก็แปรเปลี่ยนเป็นบ้าคลั่งทันที หลานเสี่ยวถางถูกจูบจนไม่อาจหายใจได้แล้ว หัวใจของเธอเต้นระรัวดั่งตีกลอง คิดอยากที่จะขยับตัว แต่ทว่า กลับค้นพบแล้วว่าเดิมตนเองนั้นไม่สามารถมีช่องว่างของทางหนีเลย
อีกอย่างหนึ่ง สือมูเฉินเองก็ไม่รู้ว่ากดถูกอะไรเข้าให้ไปแล้ว ทันใดนั้นเอง น้ำด้านล่างเริ่มที่จะกระเพื่อมอย่างรุนแรง…… ก่อนจะเริ่มกดจุดนวดทีละนิด……
“คุณภรรยาครับ พวกเราดูหนังกันเถอะ!” สือมูเฉินปลีกตัวออกห่างจากหลานเสี่ยวถางเล็กน้อย หลังจากนั้นก็เปิดโทรทัศน์
หลานเสี่ยวถางนึกว่าอย่างไรก็ตามเขาก็จะดูหนังจนจบก่อนแล้วค่อยว่ากัน แต่ทว่า……
ในตอนที่เธอเห็นภาพของหนังแล้ว ทันใดนั้นเอง ความคิดที่อยากจะตายก็ล้วนแล้วแต่มีเต็มไปหมดแล้ว
นี่มัน ไม่ ใช่ หนัง จริง ๆ เสีย หน่อย!
แต่ทว่าในวินาทีต่อมานั้นเอง สือมูเฉินเองก็ประทับจูบลงบนลำคอของเธอแล้ว จูบของเขาราวกับว่ามีเวทมนตร์ แฝงไปด้วยกระแสไฟ ทำให้สูบเรี่ยวแรงของเธอไปในทันที แม้กระทั่งขยับตัวก็ยังขยับไม่ได้ไปครู่หนึ่งเลย
เธอหายใจเข้าออกไปพลาง ก่อนจะฟังเสียงที่ได้ยินจาก ‘หนัง’ ที่ดังออกมาไปพลาง รู้สึกเพียงแค่ว่าเลือดในของตนเองนั้น ก็เริ่มที่จะมีอุณหภูมิพุ่งขึ้นสูงแล้ว!
มีสายน้ำไหลผ่านบนใบหน้า หลานเสี่ยวถางยื่นมือไปเช็ดออก ก่อนที่จะลืมตาขึ้นมาใหม่อีกครั้ง ก็มองเห็นแล้วว่าภาพบนหน้าจอนั้นเข้าสู่ช่วงสำคัญเรียบร้อยแล้ว แต่ทว่าในขณะเดียวกันนั้นเอง เธอก็รู้สึกได้ว่าร่างกายถูกสือมูเฉินกอดรักเอาไว้แน่น ตามต่อมาด้วย เขาเองก็ค่อย ๆ สอดใส่เข้าไปในร่างกายของเธออย่างเชื่องช้า
“เสี่ยวถาง เสียวไหวครับ?” สือมูเฉินผ่อนลมหายใจออก “เมื่อกี้นี้รัดผมจะตายอยู่แล้ว!”
ใบหน้าของหลานเสี่ยวถางแดงซ่าน “คุณมีแผนการเอาไว้ตั้งนานแล้วนี่!”
สือมูเฉินหัวเราะ “วางกลอุบายเอาไว้ตั้งนาน ข้าวก็แทบจะไม่มีอารมณ์จะกินเลยละครับ”
จู่ ๆ หลานเสี่ยวถางก็ค้นพบว่า มิน่าเล่าวันนี้ผู้ชายทั้งสามคนนี้รับประทานข้าวกันเร็วมากเลย อีกทั้งตอนทานข้าวก็ไม่เห็นจะพูดคุยอะไรมากนัก ที่แท้แล้ว ก็ล้วนแล้วแต่ห่วงเรื่องนี้กันนี่เอง……
เพียงแต่ว่าเธอเริ่มที่จะมีกะจิตกะใจไปครุ่นคิดอีกครั้งหนึ่ง เมื่อมาถึงตอนหลังแล้ว ความรับรู้ก็เริ่มค่อย ๆ ถูกปัดกระจายเป็นความว่างเปล่าไปเสียแล้ว
ก่อนหน้านี้ที่บ้าน เป็นเพราะว่าหวันหว่านอยู่ ช่วงเวลามากมายก็เลยไม่สะดวกเท่าไหร่นัก ดังนั้นแล้ว ถึงแม้ว่าจะใกล้ชิดกัน แต่ทว่าเวลาก็ไม่นานมากนัก การเคลื่อนไหวอย่างเงียบ ๆ ก็น้อยมาก
จะเหมือนกับตอนนี้ได้ที่ไหนกัน……
หลานเสี่ยวถางรู้สึกว่าสือมูเฉินราวกับว่าเริ่มรับประทานอาหารคาวแล้ว ส่วนเธอนั้น ก็รองรับความแข็งขืนของเขาที่กำลังตอกตรึงอยู่ใต้น้ำ ร่างกายก็ยิ่งร้อนผ่าวมากขึ้น แม้กระทั่งเธอก็เริ่มที่จะเข้าไปกอดสือมูเฉินเองก่อนอีกด้วย ก่อนจะสอดประสานเข้ากับจังหวะของเขา
ค่อย ๆ ทีละนิดทีละนิด หนังฉายอะไรหลานเสี่ยวถางก็ล้วนแล้วแต่ไม่รู้และไม่ได้ยินไปทั้งหมดแล้ว เธอรู้สึกเพียงแค่ว่าตนเองนั้นราวกับว่ากำลังถูกน้ำอุณหภูมิอุ่น ๆ โอบล้อมเอาไว้ทั้งหมดแล้ว หลังจากนั้น กลับมีกระแสไฟฟ้าที่ไม่อาจบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ กำลังขยับตัวเคลื่อนไหวอยู่ในส่วนลึกของเธอ ทำให้เธอคล้อยตามจังหวะชักนำของเขาไปอย่างไม่รู้ตัว ก่อนจะส่งเสียงร้องออกมา
กลีบดอกไม้แปะอยู่บนร่างกายของทั้งสองคนเต็มไปหมด หลานเสี่ยวถางแรกเริ่มยังคงอยู่ทางด้านล่าง หลังจากนั้น ก็ถูกสือมูเฉินอุ้มขึ้นมาบนทาบทับบนร่างกายของเขา เขาช่วยเหลือเธอขยับตัวไปพลาง ก่อนจะจูบเธออย่างบ้าคลั่งไปพร้อม ๆ กัน
ทั้งสองคนแต่งงานกันมาหลายปีแล้ว แต่ทว่า หลานเสี่ยวถางค้นพบแล้วว่า แทบจะ ทำอย่างไรก็ล้วนแล้วแต่ไม่เพียงพอเลย
ร่างทั้งร่างของเธอล้วนแล้วแต่เชื่อมต่อกันอยู่บนร่างของสือมูเฉิน ก่อนที่ตนเองนั้นจะสอดประสานเข้ากับเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบทั้งหมด ให้เขาชักนำเธอ ก่อนที่อารมณ์จะเริ่มพุ่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ
จนกระทั่ง เธอรู้สึกว่าสมองของตนเองนั้นมีแสงสีขาวสาดส่องมา หัวใจราวกับว่ามีดอกไม้ไฟกำลังแตกกระจายอยู่ ร่างทั้งร่างของตนเองนั้นกระตุกเกร็งอย่างไม่อาจควบคุมได้ ริมฝีปากกลับเผยรอยยิ้มแห่งความสุขออกมา
เฉกเช่นเดียวกัน สือมูเฉินเองก็หายใจหอบหนัก ๆ ก่อนจะสบตามองหลานเสี่ยวถางอยู่นานหลายวินาที ถึงจะเริ่มปรับหัวใจที่บ้าคลั่งของตนเองลง หลังจากนั้น ก็นำเธอเข้ามาสวมกอดเอาไว้แน่น “เสี่ยวถางครับ ผมรู้สึกดีมากเลย ขอบคุณนะครับ ทำให้ผมรู้สึกว่าการแต่งงานนี่มันสุดยอดไปเลย!”
หลานเสี่ยวถางพิงเข้ากับแผ่นอกของเขา แทบจะไม่มีเรี่ยวแรงใด ๆ เลย
เธอเอ่ยขึ้นอย่างอ่อนแรงว่า “มูเฉินคะ ขอบคุณเหมือนกันนะคะ ฉันก็รู้สึกว่าการแต่งงานนั้นก็สุดยอดไปเลยค่ะ”
ทั้งสองคนสวมดอกกันอยู่ครู่หนึ่ง เป็นเพราะว่าอ่างอาบน้ำนั้นมีระบบปรับอุณหภูมิโดยอัตโนมัติ ดังนั้นแล้ว อุณหภูมิก็จะรักษาความอบอุ่นอยู่ตลอดเวลา
แต่ทว่า ตั้งแต่ที่หลานเสี่ยวถางผละออกมาจากอ้อมกอดของสือมูเฉินแล้วนั้นเอง ก็ค้นพบว่าหนังนั้นแสดงจบไปตั้งนานแล้ว
เธอเบิกตากว้าง “จบแล้วหรือคะ? จบตั้งแต่เมื่อไหร่คะเนี่ย?”
สือมูเฉินเลิกคิ้วอย่างลำพองใจ “คุณคิดว่า ใครจะมีสามีที่แรงดีอย่างสามีคุณกันละครับ?”
หลานเสี่ยวถางจะยิ้มก็ไม่ออกจะร้องไห้ก็ไม่ได้ ถ้าหากถามว่าสือมูเฉินนั้นจะทำตัวปัญหาอ่อนเป็นเด็กมากที่สุดในตอนไหน ก็ขอบอกเลยว่าเป็นในตอนนี้นั่นแหละ!
เกรงว่าคนที่บริษัทเทคโนโลยีรายย่อยกับ Times Group ยังไม่ทราบกันสินะ ว่าท่านประธานผู้ยิ่งใหญ่ของพวกเขานั้นจะมีอีกด้านหนึ่งแบบนี้ด้วย?
“ในนี้ยังมีของเหลวเมื่อกี้นี้อยู่เลยค่ะ……ถ้าไม่อย่างนั้นแล้วพวกเราอาบน้ำกันอีกครั้งหนึ่งเป็นไงคะ?” หลานเสี่ยวถางเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าแดงซ่าน
สือมูเฉินยกยิ้ม “ครับ” พูดไป เขาก็ยื่นมือไปดึงหลานเสี่ยวถางลงมาด้านล่าง “คุณภรรยาครับ เมื่อครู่นี้คุณก็เสร็จเยอะออกมามากเลยนะครับ!”
หลานเสี่ยวถางยกเท้าขึ้น “ฉันไม่ได้เสร็จเยอะเสียหน่อย! นั่นมันเป็นน้ำในอ่างน้ำต่างหาก!”
สือมูเฉินหัวเราะก่อนจะสบตามองเธอ “น้ำในอ่างสามารถเสร็จใส่อันนั้นของผมได้ด้วยหรือครับ?”
“อาาาาาา——” หลานเสี่ยวถางรู้สึกอับอายจะตายอยู่แล้ว เธอหมุนตัวกลับไป ไม่สนใจเขา
สือมูเฉินสวมกอดเธอเอาไว้จากทางด้านหลัง “แต่ว่านะครับ ผมชอบนะ! เสี่ยวถางครับ ประเดี๋ยวต่อ……”
“ทำ ต่อ?” เมื่อหลานเสี่ยวถางได้ยินดังนั้นแล้ว อีกนิดเดียวก็เกือบจะลมจับแล้ว
สือมูเฉินเอ่ยอย่างสมเหตุสมผลในทันที “เสี่ยวถางครับ คุณลองดูในห้องนี้สิครับ ทั้งหมดล้วนแล้วแต่เป็นสถานที่ทั้งนั้น พวกเราพึ่งจะใช้ไปแค่อันเดียวเอง สิ้นเปลืองมากเลยครับ! ถึงแม้ว่าพวกเราจะไม่ขาดเงินก็ตาม แต่ทว่า ก็ต้องมัธยัสถ์เอาไว้นะครับ คุณภรรยาครับ คุณคิดว่าไง?”
ตามต่อมาด้วย สือมูเฉินกับหลานเสี่ยวถางนั้นพุ่งเข้าไปในห้องอาบน้ำแล้ว เขาช่วยเธอเป่าผมยาวสลวยจนแห้งอีกด้วย
หลานเสี่ยวถางเข้าห้องน้ำ ก่อนจะสวมใส่ชุดคลุมอาบน้ำออกมา ก็มองเห็นสือมูเฉินนั่งอยู่บนโซฟาแล้ว กำลังมองออกไปทางด้านนอกของหน้าต่าง อีกทั้งยังมีกล้องโทรทรรศน์อีกตัวด้วยหนึ่งด้วย “เสี่ยวถางครับ มานี่สิ มาดูดาวด้วยกันสิครับ”
ดูดาวนี่คงจะไม่ได้มีแผนการอะไรหรอกใช่ไหมนะ?
เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ทว่าก็เดินไปนั่งที่ทางด้านข้างของสือมูเฉินแล้ว
สือมูเฉินสวมกอดเธอเอาไว้ “เคยดูกลุ่มดาวมาก่อนหรือเปล่าครับ? มาครับ สามีจะอธิบายให้คุณฟังเอง”
หลานเสี่ยวถางสนใจ “มูเฉินคะ คุณมีความรู้ทางด้านนี้หรือคะ?”
สือมูเฉินเอ่ยขึ้นอย่างผู้มีความรู้เป็นอย่างดีว่า “ครับ พอมีความรู้มาบ้างนิดหน่อย เสี่ยวถาง คุณดูก่อนสิ”
หลานเสี่ยวถางได้ยินคำพูดของเขาแล้ว ก็มองไปทางดวงดาว มองดูแล้ว ก็หันไปเอ่ยกับสือมูเฉินด้วยท่าทางตื่นเต้นว่า “ดาวกลุ่มสองนั้นเชื่อมเข้าด้วยกันแล้วดูเหมือนรูปร่างทรงสี่เหลี่ยมเหมือนขนมเปียกปูน มันเรียกว่าอะไรหรือคะ?”
สือมูเฉินเอ่ยอย่างไม่สนใจมากนักว่า “กลุ่มดาวไลราละมั้งครับ!”
หลานเสี่ยวถางเชื่อราวกับว่าเป็นเช่นนั้นจริง ๆ “ที่แท้นี่ก็คือกลุ่มดาวไลราสินะ!”
เพียงแต่ว่าในตอนที่เธอกำลังดูดาวอย่างตั้งใจนั้นเอง เธอไม่ได้ค้นพบเลย ว่าสายของเสื้อคลุมอาบน้ำของตนเองนั้นหลุดคลายออกจากกันตั้งนานแล้ว สือมูเฉินยื่นแขนไปอุ้มเธอขึ้นมา “ขึ้นนั่งบนขาของสามีแล้วดูสิครับ”
“ค่ะ” หลานเสี่ยวถางไม่สงสัยเขาเลย ยังคงให้ความสนใจกับดวงดาวบนท้องฟ้าอยู่
เพียงแค่ เธอมองไปครู่หนึ่งแล้ว จู๋ ๆ ก็ค้นพบว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง
เธอหันศีรษะกลับไปดู เสื้อผ้าของเธอนั้นไม่มีตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ? แล้วเสื้อผ้าของสือมูเฉินล่ะ?
หลังจากนั้น——
“คุณภรรยาครับ มาเพลิดเพลินกับโซฟาอัตโนมัติกันเถอะ!” กลอุบายของสือมูเฉินถูกค้นพบแล้ว ดังนั้นเลยก็บอกกล่าวออกมาตามตรงเรียบร้อยแล้ว……