ปลอบใจฉัน ด้วยรักเธอ - บทที่ 76 ทั้งภาพถ่ายและวิดีโออยู่ในมือแล้ว !

ในตอนกลางวัน การเขียนโปรแกรมในแต่ละครั้งหลานเสี่ยวถางก็จะนอนพักสักหน่อย โชคดีที่โครงการ DEEP เพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น ข้อกำหนดในอัตราความก้าวหน้ายังไม่ถือว่าเร็วนัก เพราะฉะนั้นยังมีเวลาที่จะตามให้ทัน

หลังจากที่เธอเสนอเขียนโปรแกรมในวันนั้น ก็ลองเริ่มบุกรุกระบบเครือข่ายของชุยซื่อฮว๋า

เช้าของวันนี้ เธอเคยถาม Mr.George Jack เกี่ยวกับปัญหาในด้านนี้ ฉะนั้น หลังจากที่ลองดูแล้วล้มเหลวอยู่หลายครั้งและดูเหมือนว่ามันจะเชื่อมโยงกันจริงๆ

แทบจะใช้เวลาไปในช่วงบ่าย ในที่สุดหลานเสี่ยวถางก็เจอข้อมูลภายใน เจอทั้งข้อมูลสำรอง ภาพถ่าย และคลิปวิดีโอของชุยซื่อฮว๋า คัดกรองวันที่ และดาวน์โหลดเอาไว้

โชคดีที่ชุยซื่อฮว๋าไม่ได้ใช้การเข้ารหัสสำรอง ฉะนั้น ทุกอย่างก็ถือว่าเป็นไปอย่างราบรื่น

หลานเสี่ยวถังก็คลิกไปดูภาพถ่ายและคลิปวิดีโอพวกนั้น เพิ่งจะดูไปได้แวบเดียว ก็ปิดมันทิ้งทันที

ทนดูไม่ไหว น่ากลัวยิ่งกว่าพวกหนังโป๊ะสักอีก

หลานเสี่ยวถางรีบเซฟพวกมันเข้าไปในฮาร์ดดิสก์อย่างรวดเร็ว จากนั้น ก็ส่งข้อความให้สือมูเฉิน

ในตอนกลางวันเฉียวโยวโยวได้คุยกับหลานเสี่ยวถางถึงได้รู้ว่าเธอได้รับบาดเจ็บ เพราะฉะนั้น หลังจากที่เลิกงาน เธอก็รีบไปโรงพยาบาลในทันที

ในมือของเธอถือของกินที่หลานเสี่ยวถางชอบกิน เดินเข้าไปในห้องพักผู้ป่วย ก็เห็นหลานเสี่ยวถางกำลังคุยอยู่กับฟู่สีเกอ เธออดไม่ได้ที่จะทิ้งของ แล้วแกล้งทำเป็นโมโห : “ เสี่ยวถาง เกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ไม่คิดเลยว่าจะไม่บอกฉัน !”

หลานเสี่ยวถางแลบลิ้น : “ โยวโยว ไม่เป็นไรแล้ว เธอดูฉันสิก็ยังดีๆอยู่ไม่ใช่หรอ ? ค่อยว่ากันแล้วกันไหนๆพี่สีเกอก็มาแล้ว ฉันก็จะได้ไม่ต้องทำให้เธอเสียเวลาไง ”

“ ได้ หลังจากนี้ถ้า—— ” เฉียวโยวโยวกำลังจะพูดอะไรต่อ แต่จู่ๆก็นึกอะไรขึ้นได้ แล้วก็รีบพูดว่า : “ เหอะๆ ทำไมฉันได้โง่แบบนี้ ไม่มีหลังจากนี้ ไม่มีหลังจากนี้อีกแล้ว !”

จากนั้น เธอก็หยิบของทานเล่นที่ซื้อมา แล้วก็พูดกับฟู่สีเกอ : “ สุดหล่อ มากินด้วยกัน !”

ฟู่สีเกอเดิมทีก็สนิทเหมือนกัน เขาก็หยิบขนมถั่วกวนมาหนึ่งชิ้น : “ ขอบใจนะ !”

“ พวกเราสามคนก็ไม่มีอะไร ถ้าไม่อย่างนั้นเรามาเล่นไพ่พิชิตแลนด์ลอร์ดกันไหม ?” เฉียวโยวโยวเสนอขึ้นมา

“ ได้สิ ถ้าอย่างนั้นก็ต้องมีบทลงโทษ ” ฟู่สีเกอยักคิ้ว

เฉียวโยวโยวคิดไปคิดมา : “ ได้ คืนนี้ฉันจะมานอนเป็นเพื่อนเสี่ยวถาง เพราะฉะนั้นถ้าอีกสักพักใครแพ้ละก็นอนโซฟา !”

ฟูสีเกอพยักหน้า : “ ตกลง !”

หลานเสี่ยวถาง : “……” ทำไมเธอถึงได้รู้สึกว่าจังหวะนี้ทั้งสองคนเหมือนจะเปลี่ยนห้องพักผู้ป่วยให้กลายเป็นสถานบันเทิง ?

ทั้งสามคนกำลังเล่นไพ่และกินไปด้วย ในขณะนั้น จู่ๆก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

จากนั้น พยาบาลก็พาผู้หญิงคนหนึ่งที่แต่งตัวแฟชั่นเข้ามา : “ ไม่ทราบว่าในนี้พวกคุณมีคนชื่อคุณฟู่ไหมคะ ?”

ฟู่สีเกอก็เงยหน้าขึ้นมาจากโต๊ะที่เล่นไพ่ มองไปที่ผู้หญิงสองคนที่เข้ามา ทันใดนั้น สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที

เขาพยักหน้าให้พยาบาล : “ อืม เธอมาหาผมเอง ให้เธอเข้ามาได้ครับ !”

ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามา พอเห็นสถานการณ์ด้านในแล้ว ทันใดนั้นดวงตาก็นองไปด้วยน้ำตา : “ พี่สีเกอ ทำไมถึงได้ทิ้งฉันเอาไว้คนเดียว ก็เพราะจะมาอยู่เป็นเพื่อนเธอใช่ไหม ?” ขณะที่พูด ก็ชี้มาที่หลานเสี่ยวถางที่อยู่บนเตียงผู้ป่วย

“ ไม่ๆ ” ฟู่สีเกอส่ายหัว ทันใดนั้นก็ยื่นแขนออกไป วางไว้บนไหล่ของเฉียวโยวโยว : “ ตอนนี้ฉันชอบเค้าไปแล้ว เค้าคือแฟนของฉัน ฉะนั้น ต่อไปนี้เธออย่ามาหาฉันอีก อีกอย่าง เมื่อปีที่แล้วฉันก็ได้บอกที่บ้านไปแล้วเรื่องยกเลิกงานหมั้น พ่อของเธอยังไม่ได้บอกเธออีกหรอ ?”

ใบหน้าของหญิงสาวคนนั้นเต็มไปความตกใจ : “ พี่จะไปชอบเธอได้ยังไงกัน ? ! เธอไม่ใช่แบบที่พี่ชอบเลยสักนิด !”

ฟู่สีเกอมอกไปที่เธออย่างแน่วแน่ : “ แล้วเธอคิดว่าฉันชอบคนแบบไหน ?”

“ พี่ไม่ใช่ชอบ—— ”หญิงสาวนึกถึงผู้หญิงในตอนนั้น เธอกำลังจะพูดถึงมัน แต่แล้วดูเหมือนว่าจะนึกขึ้นได้ว่าเป็นสิ่งต้องห้ามสำหรับฟู่สีเกอ

ฉะนั้นแล้ว เธอก็เลยเปลี่ยนคำพูด : “ แฟนหลังๆที่ผ่านของพี่ ไม่ใช่คนที่ดูเงียบและอ่อนแอ น่ารักแบบนั้นไม่ใช่หรอ ? ก่อนหน้านี้พี่ก็เป็นข้ออ้างที่ปฏิเสธฉัน พี่ไม่ใช่หรอที่บอกว่าฉันมีชีวิตชีวาเกินไป……”

“ รสนิยมของคนเรามันก็ต้องมีเปลี่ยนแปลงไม่ใช่หรอ ?” ฟู่สีเกอดึงเฉียวโยวโยวเข้ามากอดในอ้อมแขนชั่วขณะ : “ ตอนนี้ฉันก็ชอบผู้หญิงร่าเริงแบบนี้ อีกทั่ง ไม่มีความรู้สึกห่างเหินด้วย !”

“ ฉันไม่เชื่อ !” ในดวงตาของหญิงสาวคนนั้นก็มีน้ำตาหยดใหญ่ไหลออกมา : “ ฉันพยายามที่เป็นคนในแบบที่พี่ชอบ แต่ ตอนนี้พี่กลับบอกว่าพี่ชอบคนที่ร่าเริง พี่……”

“ หลิงตาง ฉะนั้นอย่ามาเสียเวลากับฉันเลย เพราะไม่ว่าฉันจะชอบคนแบบไหน ก็ไม่มีทางที่จะชอบเธอ !” ฟู่สีเกอพูดด้วยความไร้เมตตา

“ ฉันไม่เชื่อ ! ฉันไม่เชื่อ ! พวกเราทั้งครอบครัวหมั้นหมายเอาไว้ตั้งแต่เด็กแล้ว เมื่อก่อนพี่ก็ชอบมาหาฉันเล่น แต่ตั้งแต่ที่……” หญิงสาวคนนั้นพูด

ฟู่สีเกอพูดขัดเธอขึ้นมา : “ เธอก็รู้นิว่านั้นมันคือเมื่อก่อน ก็แค่เพื่อนเล่นข้างบ้านก็แค่นั้น ตอนี้ พวกเราโตกันแล้ว !”

หน้าอกของหญิงสาวนั้นยกขึ้นยกลง ทันใดนั้นก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ แล้วชี้ไปที่เฉียวโยวโยว : “ ถ้าอย่างนั้นพี่ก็จูบเธอ แค่พี่จูบเธอ ฉันก็เชื่อเรื่องเมื่อกี้ที่พี่พูดว่าพี่ชอบผู้หญิงที่ร่างเริง !”

ฟู่สีเกอถึงกับชะงักไปชั่วขณะ ต่อมาก็มองไปทางเฉียวโยวโยว

เธอก็เงยหน้ามองไปที่เขา จ้องมองเขาด้วยเงามืด ราวกับจะพูดว่า ถ้าคุณลองกล้าจูบดู ? !

“ หลิงตาง ถ้าฉันแค่จูบเค้า เธอก็จะเชื่อใช่ไหม ?” ฟู่สีเกอถาม

หญิงสาวพยักหน้า พร้อมกับสายตาที่ไร้เยื่อใย : “ ถ้าเกิดว่าพี่จูบเธอ ฉันจะเชื่อ ฉันจะเชื่อว่าไม่ว่าจะเป็นแบบพี่ก็สามารถที่จะชอบ เพียงแต่แค่ไม่ชอบฉัน ”

“ โอเค ” ฟู่สีเกอพูด มือทั้งสองข้างจับไปบนใบหน้าของเฉียวโยวโยว แล้วก็จูบลงไป

เฉียวโยวโยวถึงกับตาโต ในแววตาเต็มไปด้วยไฟ เธอพยายามที่จะหลบ แต่ไม่คิดเลยว่าฟู่สีเกอจะแรงเยอะขนาดนี้ เธอไม่สามารถดิ้นหลุดได้เลยสักนิด

จากนั้น จูบของเขาก็ลงมาประทับอยู่บนริมฝีปากของเธอ

ใต้โต๊ะ เฉียวโยวโยวเหยียบแรงๆไปที่เท้าของฟู่สีเกอ

หญิงสาวไม่คิดเลยว่าจะเห็นฟู่สีเกอจูบเฉียวโยวโยวจริงๆ สีหน้าที่น่าทึ่งแสดงออกมาอยู่บนใบหน้าของเธอ แสงในตาของเธอก็แตกเป็นเสี่ยงๆนับพันชิ้น

เธอสั่นไปทั้งตัว : “ พี่เคยบอกว่าจะไม่จูบผู้หญิงคนอื่น ตั้งแต่ ตั้งแต่ที่เธอจากไป พี่เคยคบมาแล้วตั้งกี่คน แต่ก็ไม่เคยจะจูบใครเลยสักคน แต่พี่ในวันนี้……”

“ ฟู่สีเกอ ฉันยอมถอนหมั้น ต่อจากนี้ไปฉันจะไม่มาหาพี่อีก !” หญิงสาวพูดพร้อมกับร้องไห้แล้ววิ่งออกไป

พอเห็นหญิงสาวไปแล้ว ฟู่สีเกอถึงจะยอมปล่อยเฉียวโยวโยว : “ ขอโทษนะ !”

เฉียวโยวโยวก็เหยียบแรงๆไปที่เท้าของเขาอีกครั้ง : “ ฉันไม่ได้มาเป็นโล่กำบังให้คุณเล่นนะ !”

“ ถ้าไม่อย่างนั้น เดี๋ยวอีกสักพักไม่สนว่าจะแพ้หรือชนะ คืนนี้ผมจะนอนโซฟาในห้องนั่งเล่นเอง ?” ฟู่สีเกอพูดปรึกษา

เฉียวโยวโยวถูปากพร้อมกับจ้องไปที่เขา : “ นี่คือสิ่งคุณพูดนะ ! เมื่อกี้ฉันจะคิดสักว่าโดนหมากัดแล้วกัน !”

ฟู่สีเกอดูเหมือนจะเห็นว่าเธอไม่ได้โกรธแล้ว ทันใดนั้นก็พูดอย่างหลงตัวเองว่า : “ เคยเห็นหมาที่ไหนหล่อแบบนี้ไหม ?”

“ เชอะ——” เฉียวโยวโยวหันหน้าหนี แล้วก็จับไพ่

หลานเสี่ยวถางพูดไม่ออกอย่างบอกไม่ถูก : “ พี่สีเกอ ฉันว่าผู้หญิงคนนั้นชอบพี่มากเลยนะ เธอวิ่งออกไปแบบนี้จะไม่เป็นใช่ไหม ?”

“ โตสักขนาดนั้นจะเกิดอะไรขึ้นได้ ?” ฟู่สีเกอเห็นว่าหลานเสี่ยวถางยังคงมองเขา ด้วยสายตาที่ประณาม เขาอดไม่ได้ที่จะไม่อธิบาย : “ ก็เป็นเพราะว่าโตมาด้วยกัน จึงไม่สามารถปฏิบัติกับเธอเหมือนผู้หญิงทั่วไปได้ ไม่อยากทำให้เธอเสียเวลา หลังจากวันนี้ไป ก็น่าจะตายใจได้แล้ว ”

หลานเสี่ยวถางนึกถึงวันคืนสู่เหย้าที่ฟู่สีเกอถูกถามคำถามที่คล้ายๆแบบนี้ เธอเข้าใจแล้ว คนนี้ชื่อหลิงตางคือคนที่ถูกกล่าวถึง น่าจะเป็นคนที่ฟู่สีเกอไม่อาจลืมเลือนได้ ?

แต่คิดไม่เคยถึงเลยว่าฟู่สีเกอจะเคยมีแฟนเยอะขนาดนี้มาก่อน และคิดไม่ถึงเลยว่าจะไม่จูบเลยสักคน พอคิดมาถึงตรงนี้แล้ว เธอก็เหลือบไปมองเฉียวโยวโยว

ยังไงก็ตาม ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเฉียวโยวโยวมีแฟนแล้วละก็ เธอรู้สึกว่าลักษณะนิสัยของเฉียวโยวโยวกับฟู่สีเกอดูเข้ากันได้เลยทีเดียว เหมือนกับคู่รักคู่แค้น

*

หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา สือเพ่ยหลินไม่ได้กลับบ้านมาหลายวัน จนกระทั่ง เขาก็ต้องการใช้ไฟล์ และบังเอิญพอดีที่ไฟล์นั้นอยู่ในล๊อกเกอร์รหัสของคฤหาสน์ เพราะฉะนั้นแล้ว ในช่วงบ่ยาย เขาก็เลยต้องขับรถกลับไป

เฉินจื่อโร่วเพิ่งจะตื่นจากการนอนกลางวัน ก็ได้ยินเสียง พอเห็นว่าสือเพ่ยหลินกลับมา ทันใดนั้นตาก็สว่างขึ้นมาทันที : “ พี่ พี่กลับมาแล้วหรอ ?”

ในขณะที่พูด เธอก็เดินเข้าไปกอดที่เอวของเขาทันที : “ พี่ไม่อยู่ตั้งหลายวัน ฉันคิดถึงจังเลย ”

ในขณะที่พูด เธอก็จับมือของเขาแล้วลูบไปที่ท้องล่าง : “ แล้วก็ลูกก็คิดถึงพี่มากเหมือนกันนะ ”

“ ถึงแม้ว่าผมจะมัวแต่ยุ่งกับงานเป็นหลัก แต่ถึงยังไง จะหาเวลากลับมาหาพวกเธอนะ ” สือเพ่ยหลินพูดพร้อมกับเอามือออกจากเฉินจื่อโร่ว เดินไปห้องข้างๆของห้องหนังสือเพื่อไปเอาไฟล์

พอเอาไฟล์ได้ เขาที่กำลังจะไป เฉินจื่อโร่วก็กอดเขาเอาไวอยู่ด้านหลัง : “ พี่ อยู่กับฉันอีกสักหน่อยได้ไหม ฉันอยู่บ้านคนเดียวมันเหงา !”

สือเพ่ยหลินจับไปที่มือของเฉินจื่อโร่ว และกำลังจะเอามือของเธอออกจากบนตัวเขา

แต่ทว่า เฉินจื่อโร่วสอดมือเข้าไปในเสื้อของเขา แล้วก็ลูบเป็นวงกลมตรงหน้าอกของเขาอย่างนุ่มนวล ในเวลาเดียวกัน เขาก็เขย่งเท้า และจูบไซ้บนข้างคอของเขา

สือเพ่ยหลินแข็งไปทั้งตัว ความชั่วร้ายที่มีอยู่ในตัว ก็พุ่งไฟออกมาทันที

ตอนนั้นเองที่เขารู้ตัวว่าไม่ได้กลับบ้านมาหลายวัน แล้วก็ไม่ได้มีผู้หญิงอยู่ข้างนอก และไม่เคยคิดเลยสักครั้งจะมีผู้หญิงคนอื่น

ถ้าไม่ใช่เพราะการกระทำของเฉินจื่อโร่ว เขาก็คงลืมไปแล้วว่าบนร่างกายของเขามีความต้องการแบบนี้อยู่

เฉินจื่อโร่วรู้สึกได้ว่าสือเพ่ยหลินได้มีปฏิกิริยาตอบกลับ ในใจก็เปล่งประกายทันที ดังนั้นก็เลยจับไปที่เข็มขัดด้านหลังของสือเพ่ยหลิน

เขาไม่ได้ห้าม เธอก็ยิ่งเพิ่มแรง ปลดเข็มขัดออกได้อย่างรวดเร็ว จากนั้น ก็เอามือสอดเข้าไป

เธออยู่ด้านหลังของเขาตลอด เขาไม่เห็นใบหน้าของเธอ แบบนี้ถึงจะเย้าเย้าและดูเหมือนว่าจะยิ่งเร้าใจขึ้น ดังนั้น ตอนที่ถูกเฉินจื่อโร่วกุมมันเอาไว้ ส่วนล่างของสือเพ่ยหลินก็ใหญ่ขึ้นมาทันทีและเข็งราวกับเหล็ก

ขณะที่เฉินจื่อโร่วใช้มือลูบเป็นวงกลม ในขณะเดียวกันก็จูบไซ้ไปที่คอและหู ก็มีเสียงแผ่วเบาที่ดังเข้ามาในหูของเขา : “ พี่ อยากไหม ?”

ดวงตาที่ลึกซึ้งของสือเพ่ยหลิน พร้อมกับเสียงที่แหบเล็กน้อย : “ ตอนนี้เธอไม่ค่อยสะดวก……”

“ ฉันก็แค่ไม่สะดวกในส่วนด้านล่าง ” ในขณะที่เฉินจื่อโร่วพูด การเคลื่อนไหวของมือก็เริ่มใหญ่ขึ้น เธอรู้สึกได้อย่างชัดเจนเลยว่าสือเพ่ยหลินมีอารมณ์ขึ้นมาแล้ว ดังนั้นจึงไถลไปอยู่ด้านหน้าของเขา จากนั้น ก็ถอดกางเกงของเขา นั่งลงยองแล้วก็เอนตัวไปด้านหน้า

อบอวลไปด้วยความเร้าร้อน สือเพ่ยหลินเกร็งร่างกายไว้ เสียงแหบที่อยู่ในลำคอของเขาก็พูดกับเธอว่า : “ ไปบนเตียง ”

ริมฝีปากที่ยกขึ้นของเฉินจื่อโร่ว ก็ตามสือเพ่ยหลินไปในทันที คุกเขาอยู่ต่อหน้าเขา และกำลังจะก้มลงไปจูบ ทันใดนั้นสือเพ่ยหลินก็ถามเธอ : “ เธอคุกเข่าแบบนี้ ไม่เป็นห่วงลูกในท้องหรอ ”

เฉินจื่อโร่วส่ายหัว : “ ไม่เป็นไร เขายังตัวเล็กๆอยู่ การทำให้พี่พอใจเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด !”

ความปรารถนาเดิม ไฟก็ดับลงไปในชั่วพริบตาเดียว สายตาที่แหลมคมของสือเพ่ยหลินก็พุ่งออกมา : “ เขาไม่สำคัญอย่างนั้นหรอ ?!”

เฉินจื่อโร่วไม่รู้เลยว่าทำไมจู่ๆเขาถึงโกรธขึ้นมา ก็เลยรีบอธิบาย : “ ก็สำคัญเหมือนกันทั้งสองคน”

“ หลายวันที่ฉันไม่อยู่ ในตอนเช้าเธอทำอะไรบ้าง ?” สือเพ่ยหลินก็ถามอีก

“ ตอนเช้าฉันก็แค่ไปเดินเที่ยวห้าง ตอนบ่ายก็นอนกลางวัน ส่วนกลางคืนก็เล่นออนไลน์……” เฉินจื่อโร่วตอบ

“ เริ่มตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เธอห้ามออกไปข้างนอก เล่นออนไลน์ก็ไม่ได้ โทรศัพท์ก็ห้ามใช้ เพราะว่า มันจะส่งผลเสียต่อเด็กในท้อง ” ในขณะที่สือเพ่ยหลินพูดก็ลุกขึ้นมาใส่เสื้อผ้า

“ ฉันจะส่งคนดูแล 24 ชั่วโมงมาอยู่เป็นเพื่อนเธอ ถ้าเกิดว่าเบื่อ ก็คุยกับเค้าได้ ” หลังจากที่พูดจบ เขาก็หันหลังแล้วก็เดินออกจากห้องไป