ปลอบใจฉัน ด้วยรักเธอ - บทที่ 8 เธอไม่กิน เพราะต้องการให้ผมป้อน
จากนั้น ?
หลานเสี่ยวถางไม่เข้าใจคำพูดของสือมูเฉินว่าหมายความว่าไง เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ และเริ่มทำอาหาร
ส่วนเรื่องทำอาหาร เธอเก่งมากหลังจากดูแลสือจื่อหลินมาสองปี สักพักเธอก็หั่นผักและเตรียมส่วนผสมทั้งหมดเรียบร้อย เธอเปิดแก๊สเพื่อเริ่มทำอาหาร
และเวลานี้ หลานเสี่ยวถางได้ยินเสียงโทรศัพท์ที่คุ้นเคยของเธอดังขึ้น
เธอปิดแก๊สและเดินไปที่ห้องรับแขกอย่างรวดเร็ว สือมูเฉินหยิบโทรศัพท์และยื่นให้เธอ ” เพ่ยหลินโทรมา ถ้าผมเป็นคุณ ผมจะรับมัน เมื่อรู้ว่าเขาต้องการอะไร ค่อยหาวิธีจัดการรับมือกับเขาอย่างใจเย็น ”
หลานเสี่ยวถางรับโทรศัพท์มาและดูที่หน้าจอมือถือ มันคือชื่อที่คุ้นเคย ตอนนี้น้ำตาเอ่อล้นอยู่ในดวงตาเธอ เธอรู้สึกเจ็บปวด เธอยืนนิ่งอยู่ครึ่งวินาทีโดยไม่ฟังคำแนะนำของสือมูเฉินและตัดสาย
เธอรู้ว่าที่สือจื่อหลินโทรมาต้องเป็นเรื่องการฟ้องหย่าอย่างแน่นอน แต่เธอจะยอมได้ไง เธอทำทุกอย่างเพื่อเขา แล้วทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงได้ทุกอย่างไป ? !
แม้ว่าเธอจะรู้ว่าหัวใจของสือเพ่ยหลินไม่ได้อยู่ที่เธอ แต่เธอก็ไม่สามารถปล่อยเขาไปได้!
เธอสร้างเกาะให้กับตัวเอง เธอเกลียดพวกเขา และไม่ยอมให้พวกเขาได้สมหวัง เธอรู้ว่าการไม่ปล่อยมือก็เป็นการทรมานตัวเองเช่นกัน แต่เธอก็ทำไม่ได้!
สือเพ่ยหลินยังคงโทรกลับมาหลายครั้ง แต่หลานเสี่ยวถางก็ตัดสาย หลังจากนั้นสองนาทีเขาก็ส่งข้อความมาให้เธอ
เมื่อหลานเสี่ยวถางเปิดอ่าน โทรศัพท์เกือบจะหล่นจากมือของเธอ
ข้อความข้างบนเขียนว่า ” โร่วโร่วกำลังท้องลูกของผม ถ้าคุณยังมีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีอยู่บ้าง พรุ่งนี้ตอนเย็นมาคุยเรื่องหย่ากัน ”
ตอนนี้ สือมูเฉินพิงอยู่ข้างประตูห้องครัว สายตาของเขานิ่งสงบ ราวกับว่าเขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับข้อความ
อารมณ์ของหลานเสี่ยวถางถูกจุดขึ้นอีกครั้ง เธอบีบโทรศัพท์มือถือและโทรกลับหาสือเพ่ยหลินอย่างรวดเร็ว เมื่อปลายรับสายเธอก็ตะโกนใส่ไมโครโฟนว่า ” สือเพ่ยหลิน ไปตายเสีย!ฉันจะทำให้พวกคุณไม่มีวันได้รับใบอนุญาตในการเกิดลูกของคุณ ลูกของคุณจะเป็นลูกนอกสมรสเท่านั้น คอยดู!”
หลังจากสิ้นสุดเสียงตะโกน หลานเสี่ยวถางก็ปิดโทรศัพท์และวางโทรศัพท์ไว้ข้างเตา เธอเปิดแก๊สและเริ่มทำอาหารอย่างรวดเร็ว
การเคลื่อนไหวของเธอเร็วมากและการทอดของเธอเสร็จสิ้นในครั้งเดียว เมื่อเธอก้มลงหยิบจานในตู้ มีบางอย่างไหล่ลงมาที่คางของเธอ เธอเอื้อมมือไปเช็ดและเพิ่งรู้ตัวว่าแก้มเธออาบไปด้วยคาบน้ำตา
เธอเช็ดน้ำตาของเธอและทำอาหารต่อ และอาหารจานที่สี่คือซุป เธอหันกลับมาและพบว่าสือมูเฉิน ไม่รู้ว่าเปลี่ยนชุดอยู่บ้านตั้งแต่เมื่อไหร่
เขาสวมใส่กางเกงขาสั้นสีเบจและเสื้อแขนสั้น ทำให้เขาดูอ่อนกว่าอายุจริงของเขามาก
เขาหรี่ตามองอาหารบนโต๊ะแล้วพูดเบาๆ ว่า “ เป็นข้อตกลงที่ดี ได้ทั้งภรรยาและเชฟ ซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง ”
คุ้ม? ใช่สิ เพราะเธอไม่มีค่าพอ เลยถูกเขาทอดทิ้ง!
“กินกันเถอะ กินเสร็จจะได้มีแรงต่อสู้ ” สือมูเฉินขยับเก้าอี้ออกให้หลานเสี่ยวถังนั่งลง “แม้ว่าการต่อสู้ของเธอจะไร้ความหมายก็ตาม”
เธอรู้ว่าเขาจงใจแกล้งเธอ แต่เขาพูดถูก สิ่งที่เธอทำนั้นไร้ความหมาย
ผู้ชายที่เธอเคยรักหักหลังเธอ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทำมันสูญเปล่า ตอนนี้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทำ ในสายตาคนอื่นมันดูตลกและยังลดคุณค่าของตัวเอง
ทั้งที่ไม่มีอะไรตกถึงท้องมาทั้งวัน แต่ทำไมหลานเสี่ยวถางถึงกินอะไรไม่ลง
ในวินาทีถัดมา ก็มีเนื้อสันในถ้วยของเธอ สือมูเฉินมองมาที่เธอและเลิกคิ้วขึ้น ” คุณไม่กิน หรือคุณต้องการให้ผมป้อนคุณ ?
หลานเสี่ยวถางผงะไปครู่หนึ่งและตะเกียบของเธอก็คีบข้าวในถ้วยโดยไม่เตะโดนเนื้อซี่โครง
สือมูเฉินหยิบมันขึ้นมาและป้อนเข้าปากของเธอจริงๆ!
“คุณอา คุณ…” หลานเสี่ยวถางตกใจ ทันทีที่เธออ้าปาก เนื้อสันนอกก็ถูกยัดเข้าไป
“ใช่ แบบนี้แหละ ผมไม่ชอบผู้หญิงที่จะเป็นจะตายแบบนี้ ” สือมูเฉินพูด และเริ่มกินในส่วนของตัวเอง สายตาเขาเป็นประกาย “รสชาติดี”
ไม่รู้ว่าตอนไหน หลังจากที่หลานเสี่ยวถางกินเนื้อสันนอกเข้าไป เธอก็รู้สึกอยากอาหารขึ้นมาเล็กน้อย และก็กินได้ในประมาณหนึ่ง
เธอเก็บอาหารบนโต๊ะเสร็จเรียบร้อย ก็เดินเข้ามาที่น้องรับแขก มูเฉินกำลังถือคอมพิวเตอร์อยู่ ดูเหมือนว่าเขากำลังจะส่งเมล
เมื่อเขาสังเกตเห็นเธอเข้ามา เขาไม่ได้เงยหน้าขึ้น ” ไปอาบน้ำเองนะ ในห้องนอนแขกมีเสื้อคลุมอาบน้ำ และในห้องเพิ่งเปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่ ”
หลานเสี่ยวถางรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แต่เมื่อเขาเห็นว่ามูเฉินยุ่งอยู่ เธอทำอะไรไม่ได้นอกจากไปที่ห้องรับแขกเพื่อเอาเสื้อคลุมอาบน้ำ และเข้าไปในห้องน้ำ
ทันทีที่เธอเข้าไป โทรศัพท์ของเธอก็สั่นอีกครั้ง เดิมทีหลานเสี่ยวถางไม่อยากสนใจ แต่ดูเหมือนจะมีเสียงกระตุ้นให้เธออ่านเนื้อหาข้างต้น และเธอต้องเปิดเข้าไปดู
ข้อความที่สือเพ่ยหลินส่งมา เป็นเพียงแค่รูปภาพหนึ่ง
หลานเสี่ยวถางตัวสั่นหลังจากเห็นรูป
เธอไม่รู้ว่าตอนนี้เธอกำลังโกรธหรือผิดหวังหรือเสียใจ แต่ที่เธอรู้สึกในตอนนี้คือหัวใจของเธอแตกสลาย
