ปล้นสวรรค์ - 102 ร้อนใจ
SPH: บทที่ 102 ร้อนใจ
งานที่แท้จริงของถังหยิน ฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง แผ่อยู่บนโต๊ะ
เย่หยู หยิบพู่กันขึ้นมา แล้วเล่นกับมัน
ในท้ายที่สุด ถังหยินได้ใช้แปรงนี้เช่นกัน ดังนั้นพู่กันด้ามนี้ จึงเป็นของดี
“เย่หยู ให้ฉันฝนหมึกให้คุณเถอะ!”
ฮันเสวี่ย หยิบหมึกออกมาอย่างมีความสุข และเริ่มบดมัน
เย่หยู หยิบพู่กันขึ้นมาจุ่มน้ําหมึก แล้วเริ่มวาดบนม้วนภาพวาด
ภายใต้การจ้องมองของฝูงชน เย่หยู ถือพู่กันในมือขวา ซึ่งดูเหมือนมังกรโบยบิน และหงส์กําลังโบยบิน ในไม่ช้าแถว ของการประดิษฐ์ตัวอักษร ที่สวยงามปรากฏบนภาพวาด
“ภาพเขียน ฤดูใบไม้ผลิ ฤดูใบไม้ร่วงและกลิ่นหอม”
ฉีซวนเหริน ลูบเคราของเขา ในขณะที่เขาอ่านออกมาดัง ๆ
“การประดิษฐ์ตัวอักษรที่ดี!” เขียนได้ดีมาก! ชายชราคน นี้ดูด้อยลงไปเลย! ”
ฉีซวนเหริน มองดูการเขียนของเหยู อย่างน่าตกใจ เขาไม่เคยคิดเลยว่าเหยู ในวัยเพียงแค่นี้ จะเขียนคําพูดที่ดีกว่าเขาได้
“เสี่ยวหยู ด้วยทักษะการคัดลายมือของคุณ คุณสมควร ได้รับตําแหน่งปรมาจารย์!”
หมิ่นโหรว มองเหยู ซึ่งวางพู่กัน และพูดด้วยความประห ลาดใจ “ อักษรของคุณ ไม่ทําให้ความสวยงามลดน้อยลงเลย แต่ตรงกันข้ามกับทําให้มันสมบูรณ์แบบมากยิ่งขึ้น!”
ฮันชื่อเยี่ย นั่งบนโซฟา และพูดอย่างหดหู “เย่หยู นาย ชนะแล้ว! ฉันไม่คาดคิด ว่ามันจะไม่ยากสําหรับนายเลย ถึง แม้จะเป็นเรื่องนี้ก็ตาม”
เขาหันหน้าไปหาหมินโหรว พร้อมกล่าวว่า “เสี่ยวโหรว พาอาวุโส ไปกับพูดคุยกันก่อน ฉันมีอะไรที่จะต้อง พูดกับเย่หยู
หมินโหรวพยักหน้า และเดินออกจากห้องนั่งเล่นกับฮันเสวี่่ย
“นั่งลงสิ”
ฮันชื่อเยี่ย จ้องไปที่เย่หยู และพูดอย่างไม่พอใจ
เย่หยู ยักไหล่ของเขา ไม่สนใจแม้แต่น้อย เขานั่งบนโซฟา แล้วถามว่า “ลุงฮัน เป็นอะไรไปเหรอ?”
“เฮ้อ!” ฮันชื่อเยี่ย ถอนหายใจ ฉันไม่สนใจเรื่องระหว่าง นายกับฮันเสวี่่ย แต่ฉันมีเรื่องที่จะบอก”
เย่หยู เอนกายลงบนโซฟาแล้วพูดเบา ๆ ว่า “ฮันเสวี่ย จะออกเดินทางไปประเทศหิมะ ในปลายปีนี้”
ฮันชื่อเยี่ย เงยหน้าขึ้นมาด้วยความตกใจ มองไปที่เย่หยู และถามว่า “นายรู้ได้ยังไง?”
“ไม่ต้องกังวล สิ่งที่อยากรู้คือฮันเสี่ยจําเป็นต้องไป ไหม?”
ฮันชื่อเยี่ย พยักหน้า “ถูกต้องแล้วฮันเสวี่ย เด็กสาวบริสุท ธิ์ของประเทศหิมะ เมื่อฮันเสวี่ยถึงวัยผู้ใหญ่ เธอจะต้องรับตําแหน่งหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์”
เย่หยู เย้ยหยัน “ตอนนี้ยังมี หญิงสาวศักดิ์สิทธิ์ อะไรอยู่อีก นี่มันสมัยไหนแล้ว” อย่าเห็นว่าผมเป็นเด็กแล้ว โกหกผม
ฮันชื่อเยี่ย อดไม่ได้จึงอธิบายได้ว่า “เย่หยู, อย่าประมาท องค์กรนี้มันซ่อนอยู่ใต้ประเทศหิมะ จากผู้นําประเทศถึงคนทั่วไป มันเชื่อมโยงกันอย่างแยกไม่ออก”
เย่หยู ลุกขึ้นนั่ง แล้วพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ไม่ว่าจะเกิ ดอะไรขึ้น ไม่มีใครสามารถพาเธอไปได้”
ฮันชื่อเยี่ย ยิ้มเบา ๆ แผนการของเขาดูเหมือนจะป ระสบความสําเร็จ “ นั่นจะขึ้นอยู่กับความสามารถของนาย หลังจากนั้น หญิงสาวศักดิ์สิทธิ์จะแต่งงานกับพระบุตรของพระเจ้า!”
เย่หยู ประหลาดใจขมวดคิ้ว และพูดว่า “ลูกของพระเจ้า คนนี้ มาจากไหน?
ฮันชื่อเยีย ปรับแว่นตาของเขา และพูดด้วยรอยยิ้ม “ลูกของพระเจ้า ได้รับเลือกจาก เฉินเยี่ย เขาลือกันว่าเป็นบุตรของพระเจ้า”
มือทั้งสองข้างเท้าอยู่บนคางเขา ฮันชื่อเยี่ย มองดูเย่หยู ด้วยความสนใจอย่างมาก และกล่าวว่า “เฉินเยี่ยของหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์ ทุกคนต้องแต่งงานกับพระบุตรของพระเจ้า โดยไม่มีข้อยกเว้นในครั้งนี้เราจะทําลายประเพณีนี้ได้หรือไม่ อยู่ที่ความสามารถของคุณ “
เย่หยู ดูมองที่ ฮันชื่อเยี่ย อย่างสงสัย และในที่สุดก็เข้าใจ แผนของ ฮันชื่อเยี่ย ว่า “ให้ตายเถอะ!” คุณหลอกผม!”
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ !” ฮันชื่อเยี่ย หัวเราะเสียงดัง “ฉันจะหลอก ได้ยังไง นี่เป็นทางเลือกของคุณเอง!”
เย่หยู จ้องไปที่ ฮันชื่อเยี่ย จากนั้นเอนกาย ลงบนโซฟาแล้วถามว่า “สถานการณ์บุตรของพระเจ้าเป็นอย่างไร ตอนนี้”
เมื่อได้ยินเรื่องนี้แล้ว ฮันชื่อเยี่ย พูดด้วยน้ําเสียงต่ําว่า “เย่หยู อย่าประมาทเขา! แม้ว่าฉันจะเกลียดคนที่หยิ่งยโส และเผด็จการเช่นนี้ แต่เขาก็แข็งแกร่งจริงๆ!”
ดวงตาของเหยู ส่องแสงเย็น ๆ หัวเราะอย่างเยือกเย็น แล้วพูดว่า ” ทรงพลัง? อย่าให้ผมเจอเขา ไม่งั้นเขาจะรู้ว่า เลือดมันแดงขนาดไหน!”
“ปิ๊บ” ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของร่าง ได้รับการอนุ มัติจากพ่อตา สามารถจับรางวัลได้หนึ่งครั้ง! ”
เสียงของระบบดังขึ้นในใจของเย่หยู ทําให้มุมปากของเขา บิดเบี้ยว โดยไม่เต็มใจ ระบบนี้ไร้ยางอายมากจริงๆ!
ด้านนอกบ้านพัก ของตระกูลฮัน
ฮันเสวี่่ย ไม่เต็มใจปล่อยแขนของเย่หยู เย่หยูจึงกล่าวกับ ฮันชื่อเยีย และ หมินโหรว ว่า “คุณลุง คุณป้า ผม ขอตัวก่อน”
หมินโหรวยิ้มเบา ๆ และพยักหน้า “เสี่ยวหยูมา ไว้มาใหม่ นะ ป้ายังอยากเรียนรู้การประดิษฐ์ตัวอักษรจากเธอ!”
ฮันชื่อเยี่ย ตะโกนทําท่าจะดูถูกเขา “นายมาได้อย่างไร คงไม่ต้องของให้คนขับรถฉันไปส่งหรอกนะ?”
เย่หยูมองดูที่ ฮันชื่อเยี่ย ซึ่งยังคงปฏิเสธที่จะยอมรับควา มพ่ายแพ้ และยิ้มแย้มพลางส่ายหัว เขาหยิบโทรศัพท์ออก มาแล้ว เย่หยู พูดเบา ๆ ว่า “เขย่าสวรรค์ มารับฉันที่!”
เมื่อมองดูการกระทําของเหยู พวกเขามีข้อสงสัยเล็กน้อ
เขย่าสวรรค์? ซอฟต์แวร์แท็กซี่ประเภทนี้คืออะไร?
ครื่น!
เสียงคํารามต่ํามาจากระยะไกล ที่มาจากลานจอดรถของ ตระกูลฮัน
” นี่คือ!” ฮันชื่อเยี่ย มองไปที่รถสปอร์ตที่กําลังมาถึง และ พูดด้วยความตกใจว่า “นี่คือเคอนิกเล็กก์ ที่มีจํานวนจํากัด!” เย่หยู นี่คือรถยนต์ของนายหรือ? ”
เย่หยู พยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม “ใช่มันเป็นคันใหม่ ไม่เลวใช่มั้ย?”
ฮันชื่อเยี่ย มองไปที่รถสปอร์ตของเย่หยู และพูดอย่างอิจฉาว่า “นี่คือรถสปอร์ตชั้นนําของโลกใช่มั้ย ? ฉันไม่มีกําลัง พอที่จะซื้อได้!”
ครืด!
ประตูเปิดออกอและฮันชื่อเยี่ย เห็นว่าไม่มีใครอยู่ข้างใน พูดด้วยความประหลาดใจว่า “เย่หย นายไม่ได้ขับรถคันนี้ แล้วมันมาที่นี่ได้อย่างไร?”
เย่หยู กําลังเขย่าโทรศัพท์ในมือเขา ยิ้มพร้อม ๆ กับพูดว่า “เครือข่ายอัจฉริยะไร้คนขับ เป็นเทคโนโลยีชั้นสูงใช่มั้ย?”
“ไปกันเถอะ!”
ฮันชื่อเยี่ย หัวเราะและดุ แล้วโบกมือให้เหยู
บรื่น!
รถสปอร์ตเริ่มออกตัว และหายไปอย่างรวดเร็วจากสาย ตาของพวกเขา
เย่หยู ปล่อยพวงมาลัย เหยาเจนเทียน ขับด้วยตัวเอง ในขณะที่เย่หยูจับรางวัล
” ระบบเริ่มจับสลาก!”
ในใจของเขา ล้อหมุนค่อยๆหยุดลง
“ปิ๊บ” “ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของร่าง ที่ได้รับยาเสริมความแข็งแรงของร่างกาย!”
ยาเสริมสร้างความแข็งแรงของร่างกาย?
เย่หยู มองขวดเครื่องลายครามขนาดเล็กในมือของเขา และเปิดฝา ข้างในเป็นทรงกลม คล้ายไข่มุกเม็ด ยาเปล่งกลิ่นหอมของยาสดๆ
“ยาเสริมสร้างความแข็งแรงของร่างกาย ใช้และเสริมสร้างความแข็งแกร่งของร่างกายของคุณ”
มันใช้เพื่อเสริมสร้างร่างกายเท่านั้นหรือไม่?
เย่ยกําจัดยาอายุวัฒนะลง และกล่าวกับ เหยาเงินเทียนว่า “เขย่าสวรรค์ ตรงไปที่โครงการขายบ้าน เราจะไป เลือกบ้านหลังใหญ่กัน!”
ในปัจจุบัน เย่หยู อาศัยอยู่ในสถานที่ที่ไม่สะดวก เขาไม่ ได้ซ่อมแซมมาเป็นเวลานาน และไม่มีลิฟต์เลย ทุกครั้งที่เขาขึ้นหรือลง เย่เหว่ยกัว จะต้องพักเป็นเวลานานๆ
เย่หยู อยากจะซื้อบ้านหลังใหญ่ให้ตัวเองเสมอ แต่ตอนนี้เขามีเงินแล้ว ความฝันของเขาก็เป็นจริงในที่สุด!
“ในทันทีทันใดนั้น มีความเป็นไปได้นับล้านก็เกิดขึ้น …”
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เย่หยุหยิบโทรศัพท์ออกมา และรับสาย
“เฮ้ ผมเองเย่หยู”
“สวัสดีคุณเป็นสมาชิกในครอบครัวของเยเหว่ยวหรือ ไม่?” เสียงที่กังวลเล็กน้อย ฟังจากปลายอีกด้านของโทรศัพท์
นี่ทําให้หัวใจของเย่หยู บีบรัดตัว และเขาก็รีบถามว่า “ใช่! ผมเป็นหลานชายของเยเหว่ยกัว ผมขอถามว่าเกิดอะ ไรขึ้นกับคุณปของผม?”
“คุณปู่ของคุณล้มลงโดยไม่ตั้งใจ เมื่อเขาลงบันได และ หมดสติลง ตอนนี้เขากําลังอยู่ในช่วงของการช่วยเหลือ ที่โรง พยาบาลกลางแห่งแรกของเมืองหมิง!
รีบเข้ามาเร็วเข้า!”
“สวัสดี คุณยังฟังอยู่หรือเปล่า?”
เย่หยู สูดหายใจลึก ๆ นิ่ง ๆ ภายในใจของเขา แล้วพูดว่า “ผมเข้าใจแล้ว ผมจะไปที่นั่นเร็ว ๆ นี้!”
หลังจากที่วางหูโทรศัพท์ เย่หยู ก็ทุบพวงมาลัยอย่างรุนแรง
“บ้าเอ้ย!”
ความวิตกกังวลพุ่งทะลุผ่านดวงตาของเย่หยู เขาจับพวงมาลัยอีกครั้ง แล้วตะโกนไปที่เหยาเจนเทียน “โรงพยาบาลกลางเมืองหมิงโจว เร่งความเร็วเต็มที่!”
“เข้าใจแล้ว นายท่าน” โรงพยาบาลหลางแห่งแรกของ เมืองหมิงโจว คาดว่าจะมาถึงในห้านาที! ”
บรื่น!
เหยา เจนเทียน ส่งเสียงคําราม ดังสนั่นออกมา ท่อไอเสียที่ด้านหลังรถสปอร์ต ขยายใหญ่ขึ้นในทันที และดูเหมือนว่า ควันจะหนากว่าเครื่องบินขับไล่เสียอีก!
ลดด้านหน้า และเพิ่มส่วนท้ายของรถให้ยาวขึ้นเพิ่มความคล่องแคล่วมากขึ้น
” หวือ!”
รถสปอร์ต พุ่งออกมาเหมือนสายฟ้า
100 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
300!
700!
รถสปอร์ตวิ่งผ่านอากาศ เข็มไมล์บนแผงหน้าปัดหมุน อย่างบ้าคลั่ง!
1,300 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
พลังแห่งการเขย่าสวรรค์ ทะลุผ่านอากาศ และสร้างกํา แพงเสียงดังสนั่น!
บนท้องถนน รถที่กําลังเคลื่อนที่ ก็รู้สึกถึงกระแสอากาศ ที่รุนแรงผ่านไป
ปัง!
หน้าต่างทุกบานของรถยนต์ ที่อยู่ใกล้เคียงเปิดออก
“โอ้พระเจ้า!” เกิดอะไรขึ้น? ”
“ล้อเล่นรึเปล่า!” นั่นคือเครื่องบินหรือไม่? ”
“โอ้พระเจ้า! นั่นคือรถสปอร์ต! จะมีรถความเร็วเท่าสาย ฟ้าได้อย่างไร!”
“นี่มันเกินไปจริงๆ!”
เย่หยู ไม่ได้ใส่ใจกับคนขับรถ ที่บ่นรอบตัวๆ เขา จิตใจทั้งหมดของเขา มุ่งไปที่โรงพยาบาลกลางแห่งแรกของ เมืองหมิงโจวอย่างสมบูรณ์ โดยสวดภาวนาให้ปู่ของเขาอดทนรอ จนกว่าเขาจะมาถึง
YOU MAY ALSO LIKE
