ปล้นสวรรค์ - 146 แบบร่างอาคารไม้โบราณ

SPH: บทที่ 146 แบบร่างอาคารไม้โบราณ

ในฐานะหัวหน้าวิศวกรของบริษัทรับเหมาก่อสร้างหัวเซี่ย ค่อนข้างใหญ่โตและมีต้นทุน จึงค่อนข้างเย่อหยิ่ง 

และเขาก็เป็นลูกศิษย์คนโตของสถาปนิกจีนเก่าแก่ “ลู่มู่”!

ลู่เฉินกิว คิดว่าเขาได้รับสืบทอดคําสอนของ ลู่มู่ เกี่ยวกับสถาปัตยกรรมจีนโบราณมาจนหมดสิ้น

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ในตําแหน่งหัวหน้าวิศวกรของบริษัทรับเหมาก่อสร้างหัวเซี่ย เขาได้รับงานออกแบบและออกแบบมันออกมาอย่างยอดเยี่ยม!

เขายังเป็นประธานในการบูรณะ และสร้างพระราชวังซีอาของเมืองจีน รวมถึงการก่อสร้างสวนขนาดใหญ่โบราณของเมืองฮุ่ยโจว

แต่เดิม ลู่เฉินกิว ไม่เห็นด้วยที่จะรับคําสั่งของเย่หยู

อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ส่วนตัวของลู่เฉินกิว และหวังต่งก็ไม่เลว ดังนั้นเขาจึงไม่ปฏิเสธข้อเสนอของหวังต่งและตกลงรับกับคําสั่งของเย่หยู

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทําให้ลู่เฉินกิว โกรธเคืองอย่างมากคือเย่หยู ปฏิเสธการออกแบบของเขา โดยบอกว่าเขามีสไตล์การออกแบบแล้ว!

นี้ไม่เท่ากับการตบหน้าเขาหรือ?

ดังนั้นเมื่อลู่เฉินกิวมาถึง เขาจึง อยากดูการออกแบบของเย่หยู

ลู่เฉินกิว ได้ตัดสินใจแล้ว เมื่อถึงเวลานั้น เขาจะดูถูกการออกแบบของเย่หยูอย่างไร้ความปราณี และทําให้เขาเข้าใจว่า การปฏิเสธการออกแบบของลู่เฉินกิว

เป็นการกระทําที่โง่เขลา!

เมื่อเผชิญหน้า กับความหยิ่งยโสของลู่เฉินกิว เย่หยูก็หัวเราะเบา ๆ เนื่องจากคุณอยากเห็นเพื่อจะให้คําแนะนํา จากนั้นก็แนะนําให้ผมหน่อยละกัน!”

ลู่เฉินกิว พูดจาโผงผาง “ฉันไม่กล้าพูดอะไรมากหรอกนะ แต่มันก็เป็นการดีที่จะเพิ่มคะแนนสักสองสามคะแนนให้ ถ้ามันดูดี!”

เย่หยู กลับไปที่รถสปอร์ตของเขา และนําเอาการออกแบบของภัตตาคารอมตะ

แน่นอนมันไม่ใช่แค่การออกแบบดั้งเดิม แต่ เย่หยู สแกนและคัดลอกมันและขยายไปยังพิมพ์เขียวของ ภัตคารอมตะ

คนสี่คนที่เดินตามหลัง ลู่เฉินกิว ล้วนเป็นผู้ช่วยของลู่เฉินกิว เมื่อเย่หยู กลับไปเอาแบบร่าง พวกเขาทั้งหมดกระซิบกระซาบ “ปรมาจารย์ลู่ ชายหนุ่มคนนี้ไม่รู้จริง ๆ หรือว่าไม่มีใครเคยปฏิเสธความคิดของปรมาจารย์ลู่มาก่อน!”

“ถูกต้องแล้ว ถ้าไม่ใช่เพื่อหวังต่ง ฉันจะไม่ยอมรับข้อเสนอของเขา!”

“เหอะๆ จากนั้นเรามาดูว่าชายหนุ่มคนนี้ออกแบบอะไรได้บ้าง!”

“ฮ่าๆ ไม่ว่าเขาจะออกแบบลักษณะไหนออกมา มันเทียบไม่ได้กับปรมาจารย์ อย่างแน่นอน! เราจะต้องค้นหาว่า มันมีสิ่งผิดปกติอะไรบ้าง เมื่อเวลานั้นมาถึง!”

“ชู่ว!” อย่าพูดอีก เขากลับมาแล้ว! “

เย่หยู ได้ยินการสนทนาของพวกเขาอยู่แล้ว แต่ เย่หยู ไม่ได้เปิดโปงพวกเขา

สิ่งที่เย่หยูต้องการคือ เมื่อเห็นการออกแบบนี้ หวังว่าพวกเขาจะสามารถเข้าใจมันได้!

การออกแบบที่เย่หยูทําออกมา นั้นมีขนาดประมาณสามเมตร มันถูกวาดในแนวนอน ราบบนพื้นดิน และรูปแบบและข้อมูลในการออกแบบ ยังคงหนาแน่นเสมือนจริง

“คุณวิศวกร นี่คือการออกแบบ คุณช่วยให้คําแนะนํากับผมได้ไหม?”

เย่หยู มองดูที่ ลู่เฉินกิว และพูดด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

ลู่เฉินกิว พยักหน้าแล้วเดินไปที่ด้านข้างของการแบบจําลอง และมองไปรอบ ๆ

หืม?

หลังจากดูไปซักพักใบหน้าเดิมของลู่เฉินกิว ก็แข็งค้างทันที

ผู้ช่วยทั้งสี่ที่ยืนอยู่ด้านหลังลู่เฉินกิว มองดูแบบร่างที่วางอยู่บนพื้นแล้ว พวกเขาทําปากบิดเบี้ยว

“ชิ!” คุณเรียกสิ่งนี้ว่าการออกแบบได้หรือ? รายละเอียดมันเยอะมาก จนฉันมองไม่เห็นเลย! ”

“ถูกต้อง ลองดูสิไม่มีสเกลใดๆ ไม่มีโปรไฟล์ ไม่มีคําแนะนําในการออกแบบและการก่อสร้าง แบบบ้าบออะไร!”

“ว้าว!” หากคุณมองใกล้ ๆ การออกแบบนี้เป็นงานที่วาดด้วยมือ! สมัยนี้มันสมัยไหนแล้ว? หากต้องการใช้เทคนิคการทาสีเช่นนี้ มันไม่เป็นวิธีที่ซับซ้อนเกินไปหรือไง! “

“ฮ่าฮ่า ชายหนุ่มอย่า บอกฉันว่า คุณได้รับมรดกการออกแบบนี้มาเหรอ?”

ลู่เฉินกิว มองการออกแบบด้วย การครุ่นคิด การแสดงออกอย่างหนักหน่วง ชี้ให้เห็นถึงการเดาะลิ้นของเขา ด้วยความสงสัยและพึมพํากับตัวเอง

“หุบปาก!”

ทันใดนั้น ลู่เฉินกิวก็ตะโกนเสียงดัง ใบหน้าของผู้ช่วยทั้งสี่ด้านหลังของเขาเปลี่ยนไป พวกเขาทั้งหมดเงียบและไม่กล้าพูดอะไร

ลู่เฉินกิว หายใจเข้าลึก ๆ แล้วมองไปที่ เย่หยู และถามด้วยความเคารพว่า “น้องชาย คุณได้งานออกแบบนี้มาจากไหน?”

เย่หยู หัวเราะเบา ๆ ชี้ไปที่ผู้ช่วยด้านหลัง ลู่เฉินกิว แล้วพูดว่า “เขาไม่ได้พูดอย่างนั้นเหรอ?” “จากบรรพบุรุษของเรา!”

ลู่เฉินกิวหันกลับมา และจ้องมองอย่างดุเดือดไปที่ผู้ช่วยของเขา จากนั้นก็เผยรอยยิ้มให้เย่หยู และพูดอย่างจริงใจว่า “น้องชาย นั่นเป็นความผิดของเราเอง!”

“เราประเมินคุณต่ำ”

“การออกแบบนี้เป็นแบบร่างของอาคารไม้โบราณใช่มั้ย”

เย่หยู ยกคิ้วของเขา มองดูที่ คู่เฉินกิว ด้วยกึ่งรอยยิ้มและพูดว่า “โอ้ คุณตาถึง นี่คือแบบร่างของอาคารไม้!”

ดวงตาของลู่เฉินกิวสว่างขึ้น และพูดอย่างตื่นเต้นว่า “รู้แล้ว!” หลังจากดูเป็นเวลานาน ในที่สุดฉันก็เข้าใจว่านี่คือแบบร่างของอาคารไม้โบราณ!”

ลู่เฉินกิว จ้องไปที่แบบร่างบนพื้น ด้วยสายตาที่ร้อนระอุแล้วพูดด้วยท่าทางประหลาดใจว่า “ผลงานชิ้นเอกอย่างแท้จริง! ชิ้นเอก!”

ผู้ช่วยทั้งสี่ที่ยืนอยู่ข้างหลังคู่เฉินกิว มองดูแบบร่าง และถามด้วยความสงสัยว่า “ท่านปรมาจารย์ลู่ แบบร่างเหล่านี้ ไม่หยาบเกินกว่าจะสร้างได้หรือ?”

“ถูกต้อง มันถูกวาดด้วยมือ มันไม่มีความแม่นยําของคอมพิวเตอร์เลย!”

“ปรมาจารย์ลู่ คุณเข้าใจผิดไหม?” “ไม่มีขนาดในแบบร่างนี้เราจะสร้างได้อย่างไร?”

“ ถูกต้อง ยุคปัจจุบันคืออะไร มันเป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างแบบร่างที่มาจากการวาดด้วยมือ!”

เมื่อได้ยินดังนั้น ใบหน้าของลู่เฉินกิว ก็เต็มไปด้วยความโกรธ เขามองไปที่ผู้ช่วยทั้งสี่คน ด้วยความผิดหวัง และพูดด้วยความโกรธว่า “คุณจะรู้อะไร!?”

พวกคุณทุกคนล้วน แต่ไม่รู้ และ สายตาของคุณก็ไม่ได้เรื่อง! “

“ผมรู้จักคอมพิวเตอร์! คอมพิวเตอร์!” ขว้างแบบร่างนั้นทิ้งไป สิ่งที่บรรพบุรุษโบราณทิ้งไว้! “

“ถ้าพวกคุณไม่เข้าใจ คุณก็โง่เขลาเกินไปแล้ว!” ลองดูที่แบบร่างนี้ ขนาดและสัดส่วนทุกอัน ถูกวาดอย่างชัดเจน! “

“การทําเครื่องหมายของขนาด? บรรพบุรุษโบราณ จะอยู่ในระดับต่ำได้อย่างไร! สําหรับบรรพบุรุษ การจดจําทุกสิ่งในใจ จะถือว่าเป็นจุดเริ่มต้น!”

“ คุณต้องรู้ว่า เหนือฟ้ายังมีฟ้า และมีคนที่มีความสามารถมากกว่านี้ พวกคุณยังห่างไกลจากความสามารถที่จะทํามัน!”

การด่าว่าของลู่เฉินกิว ทําให้ผู้ช่วยทั้งสี่คนก้มหน้าลง ใบหน้าของพวกเขาแดง ด้วยความอับอาย และในที่สุดพวกเขาก็รู้ว่าพวกเขาทําเรื่องลําบากใจมากแค่ไหน!

ลู่เฉินกิว หายใจเข้าลึก ๆ และระงับความโกรธในใจของเขา เขาเปิดเผยรอยยิ้ม และบอกเย่หยูว่า “น้องชาย แบบร่างนี้ มันช่างสมบูรณ์แบบ!” ฉันคิดอยู่เสมอ นับตั้งแต่ที่ฉันดูแบบร่างนี้ ฉันรู้อย่างลึกซึ้งแล้วว่า ฉันตื้นเขินแค่ไหน”

เย่หยูตัดบททันที และพูดเบา ๆ ว่า “อย่าพูดคําที่ไร้ประโยชน์อีกต่อไป ว่าแต่คุณสามารถสร้างมันออกมาได้มั้ย?”

รอยยิ้มของลู่เฉินกิวแข็งตัว และใบหน้าของเขาก็มืดมนเขากระซิบ “แค่ก แค่ก ยากไปหน่อย”

เย่หยู พูดอย่างใจร้อนว่า “มันยากไปหน่อยเหรอ?” คุณยังไม่สามารถสร้างได้หรือ? “

ใบหน้าของลู่เฉินกิว เปลี่ยนเป็นสีเข้มขึ้น ในขณะที่เขาพูดอย่างหดหู่ “ไม่มีทาง!”

เย่หยู อ้าปากของเขา และเกือบพูดโพล่งออกมาว่า “แล้วคุณมาทําอะไรที่นี่?” จะให้เลี้ยงข้าว? “

ลู่เฉินกิว ไอแห้ง ๆ และพูดด้วยใบหน้าที่หนา“ น้องชายไม่ใช่ว่าเราไม่มีทักษะเพียงพอ แต่แบบร่างของคุณเหมือนไม่สมจริงมากเกินไป!”

คิ้วของเย่หยู และพูดอย่างเยือกเย็นว่า “ไม่สมจริง? มันไม่สมจริงอย่างไร?”

ลู่เฉินกิว กลืนน้ำลายของเขา แล้วชี้ไปที่แบบร่างบนพื้นและพูดว่า “ดูแบบร่างนี้สิ สมบูรณ์แบบ นับได้ 999 ชั้น!”

ลู่เฉินกิว ถอนหายใจ และพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “999 ชั้น! มันไม่ใช่แค่ชั้นที่ 19! คุณคิดว่ามันเป็นเรื่องจริงเหรอ?”

เย่หยู หัวเราะเบา ๆ เนื่องจากแบบร่างนี้ สามารถวาดได้ หมายความว่าตึกสูงนี้สามารถสร้างได้!”

ลู่เฉินกิว หัวเราะ น้องชาย คุณรู้ไหมว่าตึกที่สูงที่สุดในโลกมีกี่ชั้นในตอนนี้?”

โดยไม่รอคําตอบของเย่หยู ลู่เฉินกิว ยิ้มและพูดว่า “หนึ่งร้อยหกสิบ! สูงแปดร้อยยี่สิบแปด! และนั่นทํามาจากคอนกรีตเสริมเหล็ก!”

“แล้วแบบร่างของคุณล่ะ?” ลู่เฉินกิว ยิ้มอย่างเย้ยหยันและพูดว่า “ตามแบบร่างของคุณ มันอยู่ที่ระดับชั้น 999!

ยิ่งกว่านั้นมันทําจากไม้ทั้งหมด และความสูงของแต่ละชั้นคือ 10 ฟุตหรือ 3.3 เมตรคุณรู้ว่ามันจะสูงแค่ไหน ถ้าคุณคิดจะสร้างมัน? ”

ผู้ช่วยที่อยู่เบื้องหลังลู่เฉินกิว เริ่มคํานวณด้วยเสียงต่ำ แล้วพวกเขาทั้งหมดก็อุทานออกมาดัง ๆ

“ระดับหนึ่งสามเมตรและสามเมตรระดับเก้าร้อยเก้าสิบเก้านั้น มากกว่าสามพันเมตร!”

“โอ้พระเจ้า!” ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องอาคารที่สูงขนาดนี้มาก่อน! “

“เหอๆมันเป็นไปไม่ได้” แม้แต่คอนกรีตเสริมเหล็กก็ไม่สามารถสร้างได้ แต่เป็นโครงสร้างไม้เดียวๆ!”

“ฮ่าฮ่า…3,000 เมตร?” กลัวว่าพวกมันจะอยู่เหนือเมฆ!