ปล้นสวรรค์ - 174 พิสูจน์ความแข็งแกร่ง

SPH: บทที่ 174 พิสูจน์ความแข็งแกร่ง

 

การยกของหนัก ๆ ราวกับว่ามันเบา ยกของเบาราวกับว่ามันหนัก!

 

เมื่อคําพูดเหล่านี้ ออกจากปากของถังไท่ห้องดีเหล็กก็ตกอยู่ในความเงียบงัน

 

นี่เป็นสองอาณาจักรของศิลปะการตีดาบ ช่างตีเหล็กทุกคนในปัจจุบันไม่เคยหยุดวิ่งไล่ตาม อาณาจักรทั้งสองนี้

 

เขายกดาบหนัก ราวกับว่ามันเบาดูเหมือนว่าเขายกสูงขึ้นไปในอากาศด้วยความแข็งแกร่งทั้งหมดของเขาแต่พลังงานทั้งหมดถูกดูดซับไว้ในเหล็ก

 

เพื่อกลั่นสิ่งสกปรกที่อยู่ภายในทั้งหมด

 

มันเบาเหมือนขนนก และดูเหมือนจะค่อยๆยกขึ้น แต่ความแข็งแรงทั้งหมดในร่างกายของเขา ถูกหลอมรวมเข้ากับค้อนเหมือนระฆังทองคํายักษ์เขาทุบเหล็กอย่างหนัก ทําให้มันแข็งและทําลายไม่ได้!

 

ตึก!

 

เสียงดังเครั้ง!

 

เสียงเคาะสองครั้งดังขึ้น หนึ่งเสียงเบาและ อีกหนึ่ง นั้นหนักสิ่งที่ปรากฏต่อหน้าต่อตาของทุกคน คือแขนที่ ชูขึ้นด้วยกําลังทั้งหมดมันยกหัวขึ้นเล็กน้อยเหมือนลมกระโชกแรงกับต้นหลิวน้อยๆ!

 

ดูเหมือนจะขัดแย้งกันอย่างมากแต่ก็แปลก ๆมันกลมกลืนและกลมกลืนเป็นอย่างยิ่ง

 

“เฮ้อ ฉันเพิ่งเข้าใจมันอย่างผิวเผิน ไม่ได้คาดคิด ว่าผู้อาวุโสเย่จะเข้าใจแนวคิดทั้งสองนี้อย่างสมบูรณ์”

 

ถังไท่ มองการกระทําของเย่หยูในขณะที่เขาพูดอย่างเสีย

 

ในที่สุด ช่างตีเหล็กคนอื่น ๆ ก็ตะลึงพรึงเพลิดดึงสติออกมาจากความงุนงงของพวกเขาและมองด้วยความตกใจในขณะที่เย่หยูตีโลหะ ๆ

 

หลังจากได้ยินเสียงถอนหายใจของถังไท่ทุกคนมองเหยูด้วยความชื่นชม

 

“อาวุโสเย่ นั้นทรงพลังเกินไป! จริง ๆ แล้วมันถูกเก็บงําและฉันก็ยังสงสัยว่าเขารู้วิธีหลอมมันได้อย่างไร!”

 

“เราต้องตายแน่ๆ ถ้าเราเปรียบเทียบตัวเอง กับคนอื่น ๆ ! คุณค่าของสินค้ามีค่ามากกว่าราคาสินค้า! เมื่อเทียบกับอาวุโสเย่ ฉันรู้สึกเหมือนฉันเป็นแค่คนโง่!”

 

“ เหอๆ อย่างน้อยคุณก็ถือว่าเป็นมนุษย์ ฉันรู้สึกว่า ฉันมีชีวิตอยู่เป็นเวลาหลายปีที่ผ่านมาจะกลายเป็นสุนัข!”

 

“จ๊ๆ!” วิธีการของอาวุโสเย่ มันทรงพลังมากเกินไป! มันทําให้หัวใจฉันเต้นแรง! ”

 

“ชูว!” หยุดพูด! หากเราพิจารณาเทคนิคของผู้อาวุโสเย่ อย่างละเอียดบางทีเราสามารถเข้าใจพื้นฐานของแนวคิดทั้งสองนี้ได้! ”

 

ตึก!

 

เสียงดังเครั้ง!

 

ทุกคนจ้องมอง การกระทําของเหยู โดยไม่กะพริบตาและหวังว่าพวกเขาจะสามารถแกะสลักฉากนั้นไว้ในหัวใจของพวกเขาได้

 

เย่หยู ไม่ได้ใส่ใจกับฝูงชนที่ตกใจ ในขณะนี้เขายังคงอยู่ ในกระบวนการของการหลอมโลหะ

 

ดวงตาของเหยู จ้องที่ค้อนในมือของเขาและโลหะบนโต๊ะตีเหล็กแขนของเขาเต้นไปตามสัญชาตญาณเป็นครั้งคราวเบา ๆ เป็นครั้งคราว

 

และมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

 

ตึก!

 

เสียงที่ชัดเจนของการตีเหล็ก ก็กลายเป็นเร็วขึ้นและเร็วขึ้นในตอนแรกมันเป็นเหมือนสายลมอ่อนโยนและฝนตกปรอยๆเมื่อเวลาผ่านไป

 

มันก็กลายเป็นฝนที่ตกหนักและลมกระโชกแรง!

 

ในที่สุด เสียงก็ดังมาก จนยากที่จะบอกว่ามันหนักหรือเบา!

 

ตึก!

 

เสียงร้องเบา ๆ ดังก้องไปทั่วห้องหลอมอาวุธ ทําให้ทุกคนตื่นขึ้นมา

 

รูปร่างของเหยู ยังคงไม่ขยับเหมือนภูเขา แขนของเขากลายเป็นภาพติดตา และด้วยความสมบูรณ์ของการตีครั้งล่าสุดภาพติดตานับไม่ถ้วนซ้อนทับกัน

 

เย่หยู วางค้อนลงในมือของเขาลงเป็นเวลาสิบนาที

 

เย่หยู บิดนิ้วของเขา ออกจากส่วนที่หลอมอาวุธออกจากโต๊ะตีเหล็ก

 

“ถังไท่ คุณคิดว่าส่วนนี้ใช้ได้หรือไม่?”

 

เย่หยุ ส่งมอบชิ้นส่วนในมือ ให้กับถังไท่ในขณะที่เขายิ้มเบา ๆ

 

“อา, โอ๊ะ!” เอาล่ะ! ”

 

ถังไท่ ดึงสติกลับมา และหยิบชิ้นโลหะขึ้นมา ด้วยความเคารพ โดยกล่าวว่า “อาวุโสเย่ คุณเป็นช่างตีเหล็กมืออาชีพแน่นอน!หากไม่ใช่บุคลิกของคุณหลอกตาเรา คิดว่าเราคงไม่ได้มีโอกาสเห็นคุณตีเหล็ก ๆ

 

“ ผู้อาวุโส เนื่องจากมีพลังเหลือเกิน ช่วยถ่ายทอดประสบการณ์ให้เราบ้างไหม?”

 

“ นั่นถูกต้อง! อาวุโสเย่, คุณฝึกอบรมเทคนิคการตีนี้ ได้ไหม?”

 

“ผู้อาวุโสเย่หยู!” ฉันเกือบเข้าใจแล้วว่า “ยกของหนัก ๆราวกับว่ามันเบา!สอนผมที่! ”

 

เย่หยู มองที่ดวงตาที่ร้อนใจของทุกคน ยิ้มเบา ๆแล้วพูดว่า “สําหรับเทคนิคการหลอมอาวุธผมไม่รู้อะไรมากนักถ้าคุณต้องการเรียนรู้คุณสามารถสังเกตและศึกษาเทคนิคของผมได้”

 

ปากของถังไท่กระตุก “คุณไม่รู้อะไรมาก?” ถ้าอย่างนั้นเราจะเป็นคางคกที่ก้นบ่อใช่ไหม? ”

 

เย่หยู พูดไม่ออก ชายคนนี้เป็นคนตรง จริงๆ?

 

“โอเค ดูที่ชิ้นส่วนโลหะนี้ มันสามารถใช้เป็นส่วนหนึ่งของเข็มฝนดอกท้อได้ไหม?”

 

เมื่อเย่หยูเอ่ยเตือน ในที่สุดถังไท่ ก็สังเกตเห็นชิ้นส่วนของโลหะในมือของเขา

 

หยิบแผ่นโลหะขึ้นมาถังไท่ตรวจสอบมันอย่างใกล้ชิด

 

“นึ่งๆ!” ”นี่ โลหะชิ้นนี้”

 

กลุ่มช่างตีเหล็ก รับล้อมรอบตัวเขาและถามว่า “ถังไท่โลหะที่อาวุโสเย่ที่ออกมาเป็นอย่างไรบ้าง?”

 

ถังไท่ ไม่ตอบกลับ เขามองไปที่ชิ้นส่วนของโล หะในมือของเขาด้วยสีหน้าจริงจัง ขณะที่เขายังคง จ้องมองขนาดของมัน

 

ชิ้นส่วนของโลหะ ยาวประมาณหนึ่งฟุต และความกว้างประมาณนิ้วสีของมันเข้มและแหลมคมภายใต้แสงของหลอดไฟมันส่องประกายแวววาวด้วยโลหะ

 

บาง! บางมากจริงๆ!

 

จากด้านข้างแผ่นโลหะ ที่ถูกหลอมโดยเย่หยู นั้นบางเป็นพิเศษดูเหมือนว่ามันจะบาง เหมือนกระดาษแผ่นหนึ่ง!

 

มันยากที่จะจินตนาการว่า นี่เป็นของหลอมอาวุธ โดยใช้โลหะชิ้นเดียวขนาด เท่ากะโหลกศีรษะ!

 

“นึ่งๆ!” ชิ้นส่วนโลหะขนาดใหญ่เช่นนั้น ถูกบีบอัดให้กลายเป็นโลหะชิ้นเล็ก ๆ มันบางเห มือนปีกของจักจั่น แต่ก็มีน้ําหนักมากกว่าครึ่งกิโล!”ยอดเยี่ยม”

 

มือที่หนาและทรงพลังของเขา จับไปที่ปลายทั้งสองของชิ้นส่วนโลหะและ ถังไท่ ใช้แขนทั้งสองของเขาเพื่องอชิ้นส่วนโลหะ

 

ซิป * * * *

 

หลังจากการสั่นสะเทือนเล็กน้อยชิ้นเหล็กในมือของถังไท่ถึงอลงเล็กน้อย

 

ชิ้นส่วนโลหะตรงจะโค้งงอเล็กน้อย เหมือนโค้งในมือของถังไท่และหยุดเคลื่อนไหวทันที

 

ผู้คนรอบข้างงงงวย พวกเขาดูที่ถังไท่และถามว่า “ถังไท่คุณกําลังทําอะไรอยู่” ใช้ความแข็งแกร่งให้มากขึ้นหน่อยสิ

 

“ฮ่าฮ่า ถังไท่ เป็นไปได้ไหมที่นายเหนื่อยเกินไปเมื่อคืน

 

“เร็วเข้า! หัวหน้า และผู้อาวุโสเย่หยู กําลังเฝ้าดูอยู่”

 

ใบหน้าสีเทาของ ถังไท่ เปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อยและเขาก็จ้องมองทันที ที่รูจมูกของเขาวูบวาบกล้ามเนื้อแข็งของเขาก็ระเบิดออกมา

 

พร้อมกับพละกําลังทั้งหมดของเขา

 

ถังไท่ ส่งเสียงคร่ําครวญอย่างอู้อี้ ชิ้นส่วนเหล็กในมือของเขาโค้งอีกเล็กน้อย แต่มันยังคงอยู่ในสภาพเดิม

 

“ไม่มีทาง!” คุณไม่แกล้งทําใช่ไหม “คุณเป็นผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ขั้นเข้าสู้แก่นแท้ แต่คุณไม่สามารถทําลายแผ่น เหล็กได้หรือ?”

 

“ยังไม่พอได้แล้ว!” แม้ว่าคุณจะพยายามเยินยออาวุโสเย่ นี่มันมากเกินไป! ”

 

“ใช่แล้ว ถังไท่ การแสดงของคุณ ค่อนข้างดูไม่จริงใจเลย!”

 

“เร็วเข้า!” แผ่นโลหะจะมีความแข็งแรงแค่ไหนกัน? มันสามารถใช้เป็นส่วนหนึ่งของเข็มฝนดอกท้อได้หรือไม่? ”

 

แม้แต่ ถังฉี ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วตะโกนเบา ๆ และกระตุ้นถังไท่

 

ใบหน้าของถังไท่ เปลี่ยนเป็นสีแดง เมื่อเหงื่อออกมาบางๆปรากฏบนหน้าผากของเขา นิ้วที่จับโลหะชิ้นนั้นกลายเป็นสีขาวซีดเมื่อกล้ามเนื้อนูนปูด

 

ดูเหมือนว่าเขาจะใช้กําลังเต็มที่แล้ว!

 

“ฮะ!”

 

เมื่อถึงที่สุด ดวงตาของถังไท่ก็เปล่งประกายด้วยแสงอันสดใสขณะที่เขาตะโกนเสียงดัง

 

ตม!

 

ออร่าที่แข็งแกร่ง และแข็งแรงระเบิดออกมาจากร่างของถังไท่เมื่อพลังปราณและเลือดของเขาพุ่งออกมาอย่างเต็มกําลัง เหมือนเตาหลอม

 

ความร้อนที่เพิ่มขึ้น ระเหยไปทําให้อากาศรอบข้างบิดเบี้ย

 

“บ้าชิบ!” “ ถังไท่ คุณเอาจริงหรือ!”

 

“ถังไท่ จริง ๆ แล้วคุณระเบิดความแข็งแกร่งของคุณในฐานะผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ขั้นเข้าสู่แก่นแท้!?”

 

เขาต้องทําแสร้งทําอย่างนั้นเหรอ? มันเป็นแค่โลหะชิ้นหนึ่ง แต่ความเหนียวของมันยอดเยี่ยมขนาดนี้หรือ? ”

 

“ถูกต้องแล้ว ถังไท่! ปล่อยแผ่นโลหะไว้ ขนาดลูกบอลเหล็กยังโดนคุณบดขยี้! ชิ้นส่วนโลหะชิ้นนี้ ก็ยังงอไม่ได้แม้เพียงครึ่ง

 

มันดูปลอม มากจนเกินไปแล้ว ฉันทนดูต่อไปไม่ได้แล้ว

 

ใบหน้าของถังไท่ นั้นมืดมน ในขณะที่เขาหมุนเวียนเลือดอย่างต่อเนื่องในร่างกายของเขาดวงตาของเขาเบิกกว้างขณะที่ตะโกนเสียงดัง “หุบปาก!” อย่ามาพูดมาก ฉันใช้กําลังเต็มที่แล้ว! “

 

ถังไท่กัดฟันของเขา ขณะที่เขาต่อสู้กับเศษโลหะในมือของเขา “นี่มันแปลกเกินไป!” ฉันไม่เชื่อว่า ฉันจะไม่สามารถทําลายโลหะชิ้นนี้ได้! “

 

หลังจากที่ถังไท่ ได้ปลดปล่อยพลังทั้งหมดของเขาชิ้นเหล็กในมือของเขา ซึ่งบางเบาราวกับปีกของจักจั่น

 

ในที่สุดก็เริ่มโค้งงออีกครั้ง

 

อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทําให้ถังไท่สิ้นหวังคือหลังจากโค้งครึ่งทางแล้วชิ้นส่วนโลหะก็กลับไปสภาพเดิมอีกครั้ง!

 

“ฮะ!”

 

ไม่ว่าถังไท่ จะโกรธแค้นคํารามแค่ไหน ชิ้นส่วนเหล็กในมือของเขาก็ไม่สามารถโค้งงอได้อีกต่อไป!

 

” หูไม่อีกแล้ว!” โลหะชิ้นนี้แข็งเกินไป! “

 

ในท้ายที่สุด ถังไท่ เสียใจและ ล้มเลิก ยอมแพ้ในเวลาเดียวกันหัวใจของเขาก็ตกตะลึงอย่างยิ่งยวดที่เย่หยูสามารถตีชิ้นส่วนนี้ได้แข็งแกร่งขนาดนี้