ปล้นสวรรค์ - 243 การประเมินคุณค่าของอัญมณีทั้งสอง

ปล้นสวรรค์ SPH: บทที่ 243 การประเมินคุณค่าของอัญมณีทั้งสอง

SPH: บทที่ 243 การประเมินคุณค่าของอัญมณีทั้งสอง

ชิ้นส่วนแร่ของ โจวไคว์จี ยังตัดไม่เสร็จ ดังนั้นเขาจึงตัดหน้าของหินเป็นส่วนเล็ก ๆ ออกไปเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม ถึงเป็นแค่หน้าหินเพียงเล็กน้อย ทําให้นักพนันหินที่อยู่รายล้อมไปด้วย ความบ้าคลั่ง

นี่เป็นเพราะผ่านหน้าหินเล็ก ๆ นี้ ทุกคนสามารถเห็นการตกแต่งภายในสีเขียวของหยกจักรพรรดิ ที่มีเสน่ห์

โจวไคว์จี ก้าวไปข้างหน้า เย่หยู ใบหน้าของเขายังคงเต็มไปด้วยความตื่นเต้น และตะโกนอย่างภาคภูมิใจ “เย่หยู คุณเห็นสิ่งนั้นหรือ ไม่สีเขียวของหยกจักรพรรดิ!” ฮ่าฮ่า … “

ในขณะนี้ โจวไคว่จี รู้สึกพึงพอใจอย่างยิ่ง คราวนี้ในที่สุดเขาก็สามารถบดขยี เย่หยู!

“เย่หยู คุณกําลังรีบยอมรับความพ่ายแพ้เถอะ อย่างน้อยที่สุดคุณจะไม่พ่ายแพ้อย่างเจ็บตัวมากนัก!”

ใบหน้าของเย่หยู นั้นไม่แสดงอาการของการจํานนต่อความพ่ายแพ้มุมปากของเขาเผยรอยยิ้ม มองที่โจวไคว์จี ที่ภูมิใจ ในขณะที่เขายิ้มแล้วพูดว่า “คุณเป็นห่วงเรื่องอะไรเหรอ? ผลการแข่งขันยังไม่แน่นอนเลย! “

“ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ําตา!” โจวไคว์จี กัดฟัน เมื่อเขามองเหยูการแสดงออกที่ไม่แยแส ในปัจจุบันของเหยู กําจัดความตื่นเต้นก่อนหน้าของเขาอย่างสิ้นเชิง

“ฮี!” ฉันต้องการดูว่า คุณยังสงบอยู่หรือไม่เมื่อคุณพ่ายแพ้ใน

ที่สุด! ”

หันหน้าของเขาไปดูที่อาจารย์จ้าว โจวไคว์จี พูดเสียงดังว่า ”อาจารย์จ้าวตัดต่อไปเถอะ! ผมจะทําให้เย่หยู มั่นใจจากก้นบึงของหัวใจ!”

“เอาล่ะ!”

อาจารย์จ้าวตอบรับ แล้วก็ก้มศีรษะของเขาลงเพื่อตัดหินต่อไป

เอี้ยด …

อาด …

การบดของเครื่องต่อ หินยังคงดําเนินต่อไป

อย่างไรก็ตาม ไม่มีผู้คน รู้สึกว่าเสียงนี้แสบแก้วหูเพราะความสนใจทั้งหมดของพวกเขา มุ่งเน้นไปที่หยกของจักรพรรดิที่กําลังจะปรากฏขึ้น

หวีด!

เมื่อชิ้นหินชิ้นสุดท้ายถูกตัดด้วย เครื่องตัด หยกที่ซ่อนอยู่ในแร่ก็ถูกเปิดเผยต่อทุกคนในที่สุด

“โอ้พระเจ้า!” จักรพรรดิหยกผู้ยิ่งใหญ่ชิ้นนี้! ต้องมีมากกว่า 300 กรัมใช่มั้ย” หายากมาก!”

“และนี่คือสีเขียวมรกตของหยกจักรพรรดิ! สุดยอดแห่งมรกต! มันประเมินค่าไม่ได้!”

” พวกคุณสังเกตเห็นหรือไม่! ชิ้นส่วนของหยกชิ้นนี้ใสไม่มีสิ่งสกปรก! คุณภาพยอดเยี่ยม!”

“รูปร่างลักษณะนี้ดีจริง ๆ หยกสีเขียวจักรพรรดิ ชิ้นใหญ่แน่นอนเกิดขึ้นได้ยากในหนึ่งร้อยปี!” ชายหนุ่มโจวได้รับพรอย่างแท้จริง! ”

ขอแสดงความยินดี กับชายหนุ่มโจว ที่ได้รับสมบัติแห่งความสุข!

ผู้คนรอบข้างต่างตกใจ กับความงามของชิ้นหยก พวกเขาทั้งหมดมองโจวไคว์จีด้วยความริษยาและอิจฉา

โจวไคว์จี ชื่นชอบดวงตาที่อิจฉาของผู้คนรอบข้าง และรู้สึกว่าร่างกายของเขาลอยสูง

เย่หยูและฉีเมิ่ง ยืนอยู่ลําพัง

ฉีเพิ่ง ดึงแขนเสื้อของ เย่หยู และกระซิบว่า ”เย่หยู เราควรทําอย่างไรดี? เรากําลังจะพ่ายแพ้!”

เย่หยู ไม่ได้ใส่ใจกับ โจวใครูจี ผู้ที่ผู้คนเคารพเลื่อมใส และไม่ได้สังเกตหยกจักรพรรดิเลยแม้แต่น้อย

เขาก้มศีรษะลงมองดูอําพันที่อยู่ในมือ แน่นอนว่ามันเป็นจักจั่นเหมือนสิ่งมีชีวิตภายในอําพัน

ก่อนหน้านี้เมื่อเขาได้ยินว่าเหยาเจนเทียน ไม่สามารถสแกนมันได้เย่หยุใช้พลังทางวิญญาณของเขา เพื่อตรวจสอบมัน

อย่างไรก็ตามด้วยพลังทางจิตวิญญาณในปัจจุบันของ เย่หยูเขายังคงไม่สามารถเจาะชั้นหินหนาๆได้

แต่ตอนนี้อําพันในแร่ถูกตัดออกไปแล้ว เย่หยู พยายามที่จะดูว่าพลังวิญญาณของเขาสามารถเจาะ เข้าสิ่งมีชีวิตแปลก ๆ ข้างในได้หรือไม่

หม?

ดวงตาของ เย่หยู เปล่งประกายพลังแห่งจิตวิญญาณของเขาแทรกซึมอําพันในมือของเขา และในพริบตาเขาก็ปรากฏต่อหน้าสัตว์ประหลาดแล้ว

ตูม!

ในขณะที่พลังทางจิตวิญญาณของเหยู ได้สัมผัสกับสิ่งมีชีวิตนี้เขารู้สึกถึงออร่าชั่วร้าย พุ่งเข้ามาในจิตใจของเขา

สังหาร! กระหายเลือด!

“แน่นอน!” โจวใครูจี ตะโกนอย่างมั่นใจ “ฉันเลือกได้หยกจักรพรรดิขนาดกําปั้นจากหิน คุณรู้ไหมว่ามันมีค่าเท่าไหร่?”

” อย่างน้อย 100 ล้าน!”

โจวไคว์จี ชูนิ้วขึ้นแล้วตะโกน

จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่ แมลงในอําพัน ที่อยู่ในมือของ เย่หยู และพูดด้วยความรังเกียจว่า ” ขยะในมือของคุณมีค่ามากที่สุดแค่แสนเดียวคุณไม่สามารถหาทุนคืนได้

กล้าพูดว่าคุณสามารถเอาชนะฉันได้ ตลกจังเลย! ”

เย่หยู หันแมลงในมือของเขา หัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “ถ้ามันเป็นเพียงอําพันฉันจะพ่ายแพ้แน่นอน โชคไม่ดีแมลงในอํา พันนั้นไม่ธรรมดา!”

“ฮี!” โจวไคว์จี ให้ความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า “แค่แมลงตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ จากยุคโบราณ! ถึงแม้ว่ามันจะแตกต่างจากแมลงในปัจจุบันอย่างไร

คุณคิดว่ามันคุ้มค่ามากเท่ากับเมืองหนึ่งเมืองหรือไม่?”

หลังจากที่โจวไคจีพูดจบ ผู้คนรอบตัวต่างก็เห็นด้วยกับเขาว่า ” ชายหนุ่มโจวพูดถูก ชายหนุ่มเจ้าปัญหานี้ หินในมือไม่มีค่าเทียบเท่ากับหยกจักรพรรดิ!”

“ไม่เพียง แต่เขาไม่สามารถเปรียบเทียบกับฉันได้เท่านั้นมันด้อยเกินไป!” เมื่อเทียบกับหยกแมลงในอําพันนี้เป็นเหมือนหินเส็งเคร็ง! ”

“แมลงนี้ ก็คุ้มค่าเงินนิดหน่อย และสิ่งมีชีวิตในอําพันนี้ มีขนาดเท่าผลแอพพริคอตเท่านั้นพูดตามตรงแล้วมันเล็กไปหน่อย!”

” ชายหนุ่มยอมรับความพ่ายแพ้ อําพันที่มีค่านับล้านหยวนของคุณเสียไปอย่างเปล่าประโยชน์!”

“หยกของจักรพรรดิชิ้นนั้นมีค่าอย่างน้อย 100 ล้านหยวนชายหนุ่มคุณจะเปรียบเทียบกับเขาอย่างไร?”

ผู้ชมโดยรอบตัว คิดว่าเย่หยู จะแพ้การเดิมพันนี้อย่างแน่นอนไม่มีความหวังสําหรับเขา ที่จะกลับมาเป็นผู้ชนะ

ผู้จัดการร้านหวัง ของศูนย์กลางการแลกเปลี่ยนหินต้นกําเนิดที่ต้อนรับเย่หยูและโจวไคว์จี เขายิ้มและพูดว่า “เนื่องจากคุณสองคนได้ผ่าหินไปแล้วและสิ่งที่อยู่ข้างในนั้นถูกเปิดเผยต่อทุกคนอย่างสมบูรณ์เราจะเริ่มพิจารณาคุณค่าของพวกมันเป็นอย่างไรดี”

“ไม่มีปัญหา”

“แน่นอนคุณทําได้! ฉันแทบรอไม่ไหว ที่จะเห็นเด็กชายคนนี้ยอมรับความพ่ายแพ้!”

เย่หยู และ โจวไคว์จี ตอบในเวลาเดียวกัน

ได้รับการอนุมัติจาก เย่หยู และ โจวไคว์จี ผู้จัดการหวัง วางอําพันแมลงและ หยกจักรพรรดิ ไว้บนโต๊ะแสดงผล

“ทุกคน ในการพนันนี้ ฉันพร้อมที่จะให้ผู้ประเมินของศูนย์กลางการแลกเปลี่ยนหินต้นกําเนิด ปรมาจารย์ซู ประเมินมูลค่าของสองรายการ

นักพนันหิน ดูประหลาดใจ ” ท่านอาจารย์ซู ชายชราคนนี้ เป็นคนพิเศษและเป็นหนึ่งในคนที่มีชีวิตอยู่อันดับต้น ๆ ในโลกแห่งการประเมินค่าสมบัติ!”

“ถ้าหากชายชราซูปรากฏตัว การเดิมพันนี้จะยุติธรรมอย่างแน่นอน!”

“เยี่ยม!” ให้ชราเป็นผู้ชี้ชัด และดูว่าทั้งสองชนิดอะไรค่ามากกว่ากัน “

“เฮ้!” คุณต้องการให้ฉันพูดอย่างนั้นเหรอ? เป็นที่ชัดเจนว่าหนุ่มน้อยโจว ชนะแน่นอน!”

ริมฝีปากของ โจวไคว์จี ขดตัวเป็นรอยยิ้ม ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจไม่ว่าใครจะเป็นผู้ตัดสินเขาจะชนะแน่นอน!