ปล้นสวรรค์ - 258 รู้ใจ
SPH: บทที่ 258 รู้ใจ
ในขณะนั้นทั้งลูไฮหยวน และ ชุยอง กําลังดูแลลูซิงซิน อยู่ที่บ้าน
ชุยอิง ถือโทรศัพท์ของเธอ และขณะนี้เธออยู่ในสาย กับ เย่หยู
“พี่ซูยอง ไปดูสิ เธอตื่นหรือยัง?”
เสียงจากโทรศัพท์ของ เย่หยู ดังขึ้น
ชุยอิง ผงะ ทําไมมันรวดเร็วเหลือเกิน?
ชยองถือโทรศัพท์ไปในขณะที่ ไปที่ห้องนอนของลู่ซึ่งชิ้น พร้อมกับสีหน้าเรียบเฉย
ในขณะนี้ ลูซิงซินกําลังนอนอยู่บนเตียง พร้อมกับหลับตา ใบหน้าของเธอซีดขาว และเธอดูน่าเป็นห่วงอย่างมาก
คิ้วที่สวยงามคู่หนึ่ง ขมวดเข้าด้วยกัน ภายใต้เปลือกตาของเธอ สามารถมองเห็นลูกตาของลู่ชิงซิงกําลังเคลื่อนไหว
ชุยอง นั่งลงข้างๆ ลู่ซึ่งชิ้น และเขย่าไหล่ พลางร้องเบา ๆ ว่า ” ตื่นซะที ตื่นเถอะ ลู่ซิน!
ไม่เพียงได้ ยินเสียงตะโกนของ ชุยอิง เท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะ เย่หยู ที่ทําลายแท่นบูชาไปแล้วท่าที่ของอู่ซึ่งชิ้นก็ผ่อนคลาย
“ลูซิน เธอฟื้นแล้วเหรอ”
ลู่ไฮหยวน ที่ยืนอยู่ข้างๆ ถามชุยอง อย่างมีความสุข เมื่อเห็นสีหน้าของ ลู่ซึ่งชิ้น ดีขึ้น
ชุยองพยักหน้า แล้วพูดกับ ลูไฮหยวน”เย่หยู บอกว่า ก่อนหน้านี้ เขาได้ถอนมนต์สะกดค่าสาปกไปแล้ว !”
เมื่อได้ยินดังนั้น สู่ไฮหยวน ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ดีแล้ว ดีมาก! ถ้าไม่ใช่ เย่หยูใครจะรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเธอ! ฉันต้องขอบคุณเขาจริงๆ ถ้าได้พบกันครั้งหน้า!”
เมื่อเห็นว่าอารมณ์ของลูซิงซินได้ดีขึ้น ชุยอิง รู้สึกดีขึ้น และพูดติดตลกกับ ลูไฮหยวนว่า “จะขอบคุณด้วยอะไรดีล่ะ! จะเป็นไรมั้ยถ้า เย่หยู เป็นน้องเขยของคุณแทน?”
ลู่ไฮหยวนหัวเราะเมื่อได้ยินว่า”ฉันไม่รู้ว่า น้องสาวของฉัน จะเห็นดีด้วยหรือเปล่าน่ะ!”
“เห็นด้วยอะไรเหรอ”
เสียงที่อ่อนแอ ดังออกมาจากลุ่ซิงซิน เธอลืมตาขึ้นมา
“ฟื้นแล้ว!”
ชุยอง ตะโกนด้วยความประหลาดใจ เธอใช้มือช่วยพยุงหลังของอู๋ซิน ปล่อยให้เธอพึงหัวเตียงเธอยิ้มและพูดว่า “พี่ลู่ เพิ่งจะพูดว่า ให้เธอแต่งงานกับเย่หย!”
ลู่ซิงซิน ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ขวยเขิน “คุณพูดอะไร! ฉันคิดว่า คุณควรแต่งงานกับพี่ชายของฉันมากกว่า!”
ชุยอิง แอบมองดู ลูไฮหยวน ไม่พูดอะไรสักค่า
“แค่กๆ!”
“ทั้งสองคน พูดคุยกันไปเถอะ ฉันยังมีสิ่งที่ต้องท่า ดังนั้นฉันจะขอตัว ออกไปก่อน!”
หลังจาก ลู่ไฮหยวน ไปแล้ว ลูซิงซิน ถาม ชุยอิงด้วยน้ําเสียงเบา ๆ ว่า “เย่หยู เป็นคนช่วยฉันในครั้งนี้หรือไม่?”
ชุยองพยักหน้า และเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับพฤติกรรมที่ผิดปกติ ของลู่ซิงซิน ในไม่กี่วันที่ผ่านมา
“คราวนี้คุณถูกคําสาปคู่ โชคดีที่เย่หยู ค้นพบ คนที่ทําอันตรายคุณ และกําจัดคําสาป ออกไปไม่เช่นนั้นผลที่ตามมา ไม่อาจจะจิตนาการได้!”
ชุยอิง มองที่ลูซิงซิน ยิ้ม พลางพูดว่า “ลูซิงซิน คราวนี้ เย่หยู ช่วยเธออีกครั้ง เธอต้อง ขอบคุณ”เขา!
ลู่ซินรู้ว่า เย่หยู เป็นคนช่วยชีวิตเธออีกครั้ง ในตอนแรกเธอร่าเริง แต่แล้ว ก็หันหน้าไปทางหน้าต่างแล้วถอนหายใจ เขากระซิบ “เย่หย มีแฟนแล้ว ฉันไม่รู้ว่า …”
ชุยอง ไม่ได้ยินสิ่งที่เธอพูด หลังจากนั้น แต่เธอเข้าใจว่า ลู่ซิงซินรู้สึก สับสนภายใน
ในห้องนั่งเล่นของบ้านพักของ หลางผิงเย่ เย่หยู เดินขึ้นบันไดจากชั้นใต้ดิน
“ถั่วทองน้อยไปกันเถอะ!”
เย่หยู ร้องออกมา และมีแสงสีทองกระพริบ อยู่บนฝ่ามือของเขา
“ๆ…อาหารอร่อย!”
เสียงแมลงน้อย ดังขึ้นในใจของเย่หยู
เมื่อมองไปที่ท้องกลมๆ ของถั่วทอง เย่หย รู้สึกปวดหัวขึ้นมา
อาหารของถั่วทอง นั้นเป็นปัญหาใหญ่!
มันไม่เหมือนกับ แมงมุมมรณะ และ ตะขาบทองหลังม่วง ซึ่ง สามาถหาอาหารได้ มากมาย!
“ดูเหมือนว่าฉันจะต้องจัดการกับสํานักพิษสัตว์บ่อยๆ เพื่อในอนาคต จะสามาถ เตรียมอาหารให้เพียงพอกับถั่วทองได้!”
เย่หยู ไตร่ตรองสักครู่จากนั้นดวงตาของเขาสว่างขึ้น เมื่อเขาพึมพํากับตัวเอง
ในสํานักงานของผู้จัดการของโรงแรมยหยุนซวน ของเมืองยันจึง เฉียวหลินไห่ นั่งอยู่ด้านหลังโต๊ะของเขาพลิกเอกสารไปมา
กริ้งง …
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น จนเขาตื่น จากภวังค์ของเขา
“สวัสดี คุณ เฉียวหลินไห!”
“สวัสดี ผู้จัดการทั่วไป ฝ่ายรักษาความปลอดภัย หัวหน้าสู่ไท่ ขอรายงานความผิดปกติให้คุณทราบ!”
เสียงของเลขาเฉียวหลินไห่ ดังออกมาจากโทรศัพท์
“ผิดปกติ?” เฉียวหลินไห่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “ให้เขาเข้ามา!”
ก๊อกๆ!
“เข้ามา!”
ทันที ที่เฉียวหลินไห่พูดจบ ประตูก็เปิดออก
คนที่มาเป็นชายวัยกลางคน ที่สวมชุดรักษาความปลอดภัย ที่มีใบหน้าเหลี่ยมๆเดินเข้ามา
เขาคือ หัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัย ลู่ไม่
“หัวหน้าคู่ รายงานสถานการณ์ผิดปกติที” เฉียวหลิงไห่มองไปที่อู่ไท่ และถามขึ้น
“ผู้จัดการเฉียว สถานการณ์พิเศษ เพิ่งเกิดขึ้น ในลานจอดรถของโรงแรม!”
เฉียวหลินไห่ขมวดคิ้วและพูดว่า “รถของลูกค้า มีรอยขีดข่วนหรือไม่?” มีแผนกอื่น คอยจัดการเรื่องนี้! “
สู่ไท่ ส่ายหัว แล้วพูดด้วยน้ําเสียงเบาๆว่า “ไม่ครับ! เพราะตอนนี้ มีรถสปอร์ตหรู ๆ จอดอยู่ในลานจอดรถ!”
ใบหน้าของเฉียวหลินไห่ เผยให้เห็นถึง ความไม่พอใจ “ที่จอดรถเต็มไปด้วยรถยนต์หรูหราทุกวันมีอะไรผิดปกติมากขนาดนี้หรือ?
ดวงตาของอู่ไท่ เปิดเผยความประหลาดใจ เขาพูดต่อ “แต่รถสปอร์ตคันนี้ ขับมาจอดทิ้งไว้ในลานจอดรถด้วยตัวเอง!”
“มัน?” เฉียวหลินไห่ ถามย่า ดวงตาของเขาเผยความประหลาดใจ “คุณหมายถึง ไม่มีใครขับรถคันนี้มาใช่มั้ย” มันเป็น AI หรือเปล่า? “
ลไท่ พยักหน้า “ถูกต้อง และเมื่อเราเข้าใกล้ เสียงมันก็ ดังออกมาจากรถ”
“เสียงนั้นคืออะไร?”
“เขาพูดว่า…” สู่ไท่ เงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพูดต่อ“เขาบอกว่าเขาเป็น” ลูกน้องของ คุณเย่หยู”เราไม่ทราบวิธีจัดการกับมันดังนั้นเราจึงรายงานให้คุณทราบ! “
เฉียวหลินไห่ ครุ่นคิดอย่างลึกซึ้ง รถสปอร์ต ไร้คนขับ? ยังเรียกตัวเองว่าเป็น ผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาของเย่หยูใช่ไหม?ดูเหมือนว่าเรื่องนี้จะไม่ธรรมดาเลย!
หัวหน้า คุณทําได้ดีมาก! “ดูแลรถคันนี้ให้ดี ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง!”
ลูไท พยักหน้า หันหลังแล้วเดินออกจากห้องทํางาน ของเฉียวหลินไห่
ก๊อกๆ
เฉียวหลินไห่ เหยียดนิ้วออกมา และเคาะบนโต๊ะของเขา
ตึก!
หลังจากนั้นไม่นาน เฉียวหลินไห่ ก็หยุดเคาะนิ้วของเขา ลุกขึ้นยืน แล้วต่อสายของเหยู
“เฮ้!” “คุณเย่ รถสปอร์ตไร้คนขับ มาที่ลานจอดรถของโรงแรม มันบอกว่า เป็นลูกน้องของคุณ!”
เสียงที่เฉยเมยของ เย่หย ดังออกมาจากโทรศัพท์ “มันเรียกว่า เมกาทรอน! มันคือ เอไออัจฉริยะที่ติดตั้งอยู่ในรถ
ดังนั้นจึงไม่ต้อง มีคนขับ คุณไม่ต้องกังวลกับมัน!”
“เอไอ?!” เฉียวหลิงไห่ ประหลาดใจ เขาไม่คาดหวังว่าจะมีปัญญาประดิษฐ์ ในรถสปอร์ตคันนี้!
ในโลก ทั้งใบนี้ ปัญญาประดิษฐ์กําลัง เป็นประเด็นร้อน มีข่าวลือมากมาย เกี่ยวกับการมีอยู่ของปัญญาประ ดิษฐ์
อย่างไรก็ตาม นี่เป็น เอไอ อัจฉริยะนี้ อาศัยการคานวณที่แม่นยํา!
ตัวอย่างเช่น ปัญญาประดิษฐ์ ในรถสปอร์ตของ เย่หยู มีความสามารถในการขับขี่รถสปอร์ตเพียงอย่างเดียว
มันเป็นขับมาจาก เมืองหมิงโจวถึงปักกิ่ง โดยตรง
นอกจากนี้ ยังสามารถสนทนากับผู้อื่น ได้อย่างเป็นธรรมชาติ! เหมือนเป็นคนที่มีชีวิต!
เมื่อเปรียบเทียบกับปัญญาประดิษฐ์ในท้องตลาด ในตอนนี้อ่อนด้อยกว่า เอไอ ของเย่หยุมาก!
เฉียวหลินไห่ ตกใจ โดยไม่รู้ว่า เหยาเจนเทียน ไม่ได้เป็นเพียงแค่ปัญญาประดิษฐ์ มันเป็นชีวิตอีกหนึ่งชีวิต
หลังจากที่วางสายเย่หยู มองที่โทรศัพท์ของเขา และพูดเบา ๆ “เหยาเจนเทียน ทําไมนายถึงมาที่ปักกิ่ง”
หน้าจอโทรศัพท์ของเขาสว่างขึ้น และมี [รูป เฮโลแกรม ของเหยาเงินเทียน] รุ่นมินิปรากฏขึ้นมา
“ผู้ใต้บังคับบัญชาคนนี้ มีความรู้สึกว่า เจ้านายต้องการกลับไปที่หมิงโจว จึงรีบมาที่นี่ เป็นพิเศษเพื่อพาเจ้านายกลับ!”
เมื่อได้ยินการตอบกลับของ เหยาเงินเทียน ดวงตาของ เย่หยุ เปล่งประกายขึ้น มาว่า “โอ้” “นายทําได้ดี!”
“เป็นเกียรติที่ได้รับใช้เจ้านายของฉัน!”