ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 112 เล่ม 4 พรีลูด คุณสัญญาเอ็กซ์คลูซีฟ
112 เล่ม 4 พรีลูด: คุณสัญญาเอ็กซ์คลูซีฟ
<วายุ: พรีลูดลูด โหมโรง เป็นเพลงสั้นๆ ซึ่งรูปแบบขอเพลงอาจต่างไปในแต่ละท่อน>
“คุณหวังจะซื้อยานแม่จากเรา ถูกต้องมั้ยคะ?”
เธอเข้าถึงประเด็นทันที ระหว่างที่ยังในรอยยิ้มธุรกิจที่สมบูรณ์แบบนั้น เธอตรงไปตรงมามากๆ ผมเลยตกใจนิดหน่อย แต่มันดีกว่าแบบนี้
“ครับ เรามีแผนที่จะซื้อสกิซบราซูนิลลำนึงจากบริษัทคุณน่ะ เห็นมั้ย”
ขณะที่ผมพูดอย่างนั้น ตาของซาร่าซังเริ่มเป็นประกายในความสุข และเธอเอียงมา เธอเอียงมาข้างหน้า แต่เพราะเธอตัวเล็กมาก จริงๆแล้วมันไม่ได้สร้างความต่างมากขนาดนั้น มันไม่ได้เซ็กซี่เลยซักนิดเดียว
“SDMS – 020 ถูกมั้ยคะ? คุณมีสายตาที่ยอดเยี่ยมค่ะ เซอร์! SDMS – 020 ของเราขายดีที่สุด ในหมวดหมู่แคริเออร์* <วายุ: ยานบรรทุกยาน ชื่อเดียวกันกับเรือบรรทุกเครื่องบิน> เราปล่อยโมเดลหลักคร่าวๆเมื่อ 89 ปีก่อน แต่เราได้พัฒนาสายการผลิตนั้นอย่างต่อเนื่อง โดยมีพื้นฐานจากเสียงตอบรับของลูกค้าที่ซื่อสัตย์ของเรา และความคิดสร้างสรรค์ที่ถูกสร้างโดยช่างที่มีคุณค่ากับเรา เหมือนที่คุณรู้ คอนเซปต์ของสินค้าคือ ความพึ่งพาได้ที่สูง และความสามารถใจการปรับแต่ง ละคุณมาแค่เมื่อเวลาที่สมบูรณ์แบบพอดีเลยค่ะ เราเพิ่งจะสำเร็จอิดิชั่นที่พัฒนาใหม่ของยานพอดีเลย”
ซาร่าซังถูมือของเธอ เข้าด้วยกัน ขณะที่เธอสร้างยิ้มมีสุข
“แต่…… มันจะแพง ใช่มั้ย?”
ผมทำวงกลมด้วยนิ้วชี้และนิ้วโป้องของผม เพื่อจะส่งความหมายให้ไปถึงได้ดีกว่า
“ยังไงซะ นั่นจริง มันซัพพอร์ตชิ้นส่วนทางเลือกที่ล้ำหน้าล่าสุด ที่ระยะกว้าง แต่คุณไม่ต้องกังวลค่ะ เซอร์ หนูมีข้อเสนอที่สมบูรณ์แบบ ที่จะทำให้ความต้องการของคุณพึงพอใจ ฮิโระซามะ”
หลังจากพูดอย่างนั้น รอยยิิ้มของเลดี้ดวอร์ฟลึกลงยิ่งมากขึ้นไปอีก ผมยกการ์ดหลังจากที่เห็นนั่น
“ฮิโระซามะเป็นทหารรับจจ้างหน้าใหม่ไฟแรงที่หลักแหลม ที่ขึ้นจากแรงค์ทองแดง ไปจนถึงแรงค์ทอง ในความเร็วที่เหมือนระเบิด นี่ถูกต้องมั้ยคะ?”
“……ไม่ใช่มันรู้สึกเหมือนผมขี้โม้ ถ้าผมตอบว่าใช่กับนั่นเหรอ? มันอาจดูเหมือนผมอวดตัวเองน่ะ รู้ป่ะครับ”
“นั่นไม่จริงเลย! พี่น่ะเท่มาก!”
มีมิปฏิเสธคำพูดของผม พร้อมด้วยตาเป็นประกาย
“เค้าก็รู้สึกอายเกี่ยวกับมันนิดหน่อย… แต่ยังไงมันก็ความจริงอยู่ดีแหละเตง”
เอลม่าเกทว่าผมมาจากไหน แต่เธอไม่ปฏิเสธที่ว่านั่น ที่ว่าผมเป็นทรจ* <วายุ: มีการใช้คำว่า mercenary(ทหารรับจ้าง) และ merc (ที่ย่อคำว่าทหารรับจ้าง) ดังนั้น ถ้าผมเห็น merc ผมจะเปลี่ยนเป็น ทรจ นะครับ> ที่โคตรจะน่าทึ่ง เมยืนอยู่เงียบๆข้าหลังเรา เธอไม่พูดอะไรเลย แต่ผมเดาว่านั่นหมายถึง เธอเห็นด้วยกับมีมิและเอลม่า
“งั้น มันก็เป็นความจริง หือ… ได้เลยถ้าอย่างนั้น ปล่อยมันไว้อย่างนั้นเถอะ ผมเข้าใจว่าซาร่าซัง หรือ แทนที่จะนั่น บริษัทสเปซดเวิร์กมองผมค่อนข้างจะดี ดังนั้น?”
ผมเอาเรื่องว่า ผมเป็นทรจโครตเจ๋งหรือไม่ไว้ข้างๆก่อน และให้สนทนากันต่อ ไม่ว่ายังไง มันไม่เกี่ยวกับว่าอะไรที่ผมคิดถึงตัวเอง แต่อะไรที่คนอื่นคิด เมื่อพวกเขาเห็นความสำเร็จของผม ถ้าเธอและสเปซดเวิร์ก คิดว่าผมเป็นทหารรับจ้างที่ยอดเยี่ยม งั้นนั่นไม่เป็นไร ผมจะไม่มุดเข้าไปในนั้นไกลกว่านี้
“ค่ะ ถ้าคุณเซ็นสัญญาเอ็กคลูซีฟกับเรา เราจะนำเสนอเงื่อนไขที่ดีมากยิ่งกว่า และส่วนลดใหญ่ด้วยค่ะ”
เะอพูดทั้งหมดนั่น โดยไม่ทำรอยยิ้มตะวันของเธอแตกเสีย ผมยกหัวของผมขึ้น หลังจากที่ได้ยินข้อเสนอของเธอ
“ผมคิดอย่างมีวัตถุประสงค์ไม่ได้ ถ้าคุณไม่มอบรายละเอียดของสัญญาเอ็กซ์คลูซีฟนั่นให้ผม”
“นั่นถูกแล้วค่ะ”
“เอ่อเฮอะ”
“ค่ะ แน่นอน เพื่อพูดมันให้ง่ายขึ้น เราจะจำเป็นต้องให้คุณใช้สินค้าและยานแม่ของเรา มากที่สุดเท่าที่คุณทำได้ และมาที่สถานที่ของเรา สำหรับความต้องการบำรุงรักษาของคุณ เหมือไหร่ก็ตามที่เป็นไปได้ เก็บดาต้าสมรรถนะจากคุณเป็นประจำ และใช้ประโยชน์ของการหาประโยชน์ที่หลากหลายของคุณ สำหรับแคมเปญการโฆษณาของเรา พวกนั้นคือเงื่อนไขหลักทั้งสี่ของเราค่ะ”
ผมคิดรายละเอียดของสี่เงื่อนใจที่เธอเสนอข้างในหัวของผม
ไม่มีปัญหากับเงื่อนไขแรก ผมว่า มันไม่เหมือนว่าเราจะเปลี่ยนยานแม่ตอนไหนเลยใกล้ๆนี้
ขณะที่เงื่อนไขที่สอง ยังไงซะ ผมเดาว่ามันโอเค เธอบอกจริง ว่าผมแค่ต้องใช้สถานที่ของพวกเขา เมื่อไหร่ก็ตามที่เป็นไปได้ ดังนั้น มันไม่เหมือนว่า ผมไปสถานที่อื่น สำหรับการบำรุงรักษาและซ่อมแซมไม่ได้ ถ้าไม่มีสถานที่ของสเปซดเวิร์กพร้อมอยู่
ผมไม่มีปัญหากับเงื่อนไขที่สามด้วยเหมือนกัน แต่ต้องปรึกษามันกับทุกคน แค่เพื่อให้มั่นใจก่อน มันเป็นเงื่อนไขที่สี่ ที่ผมมีปัญหาด้วย ผมจำเป็นต้องได้ยินรายละเอียดมากขึ้นเกี่ยวกับมัน เพื่อที่จะตัดสินใจ
“เค้าไม่มีปัญหากกับเงื่อนไขหนึ่งและสอง แต่พวกเตงคิดกันยังไง เกี่ยวกับเงื่อนไขสามและสี่? ส่วนตัวแล้วเค้าไม่ได้มีปัญหาจริงๆ กับการส่งดาต้าสมรรถนะ ขณะที่สำหรับเงื่อนไขสี่ เค้าคิดว่าเราต้องได้ยินรายละเอียดมากขึ้นก่อน เพราะมันกว้างไปนิด”
“เค้าคิดมันมันจะไม่เป็นไร ถ้าเรายกเว้นข้อมูลที่เกี่ยวกับชีวิตส่วนตัวของเรา เค้าไม่มีปัญหากับการใช้ดาต้าที่เก็บได้ สำรับการโฆษณาด้วย แต่บางอย่างเหมือนให้เราเป็นคนโฆษณาสำหรับสเปซดเวิร์กมันไม่ผ่าน เค้าว่า มันจะมีปัญหาที่จะโปรโมตสินค้าและบริการของสเปซดเวิร์ก ทุกที่ที่เราไป”
“หนูก็เห็นด้วยกับเอลม่าซามะค่ะ ไม่ว่ากรณีไหน หนูคิดว่า มันจะดีที่สุด ที่จะได้ยินว่าเราได้ส่วนลดมากแค่ไหน และข้อดีที่พวกเค้ายินดีจะเสนอให้เรา ก่อนที่เราจะตัดสินใจ ที่จะเซ็นสัญญาใดๆกับพวกเค้า”
“ฟุมุ… เข้าใจแล้ว แล้วหนูล่ะ มีมิ? มีความคิดเห็นอะไรมั้ย?”
“หนูไม่เข้าใจส่วนที่พวกเค้าจะใช้การหาประโยชน์ของเรา สำหรับการโฆษณาอ่ะ พวกเค้าเพียงแค่จะใช้กิจกรรมทหารรับจ้างของเรา สำหรับแคมเปญโฆษณาเหรอ? แต่พื้นฐานแล้วเราแค่เดินทางไปทั่วและล่าโจรสลัด ถูกมั้ยพี่? หนูไม่รู้ว่าพวกเค้าจะใช้บางอย่างแบบนั้น เพื่อโปรโมตบริษัทของพวกเค้ายังไงเลย”
หลังจากที่ได้ยินความกังวลของเรา ซาร่าซังพยักหน้า และเริ่มอธิบาย
“เกี่ยวกับการใช้ดาถ้าการทำงานและสมรรถนะ เราจะทำใหม่มั่นใจ ที่จะเว้นรายละเอียดที่มีส่วนประกอบของชีวิตส่วนตัวของคุณ ดังนั้นได้โปรดอย่ากังวลค่ะ และขณะที่สำหรับการใช้การหาประโยชน์ของคุณ สำหรับการโฆษณา พื้นฐานแล้วคุณต้องให้ความสำคัญกับสิทธิการใช้งาน ภาพสดการต่อสู้ ระหว่างปฏิบัติการของคุณ ให้แก่บริษัทเราค่ะ”
“ให้ความสำคัญกับสิทธิการใช้?”
สิ่งที่ผมไม่เคลียร์อีกอย่าง ได้ถูกพูดถึง
“ค่ะ กลุ่มบริษัทสเปซดเวิร์ก ไม่เพี่ยงแค่รับมือกับการพัฒนาและสร้างยานอวกาศค่ะ แต่เป็นธุรกิจอื่นมากมายด้วยเช่นกัน สำหรับการยกตัวอย่าง แผนกอุตสาหกรรมมของเราครอบคลุมสาขาที่กว้างใหญ่ เช่น การพัฒนาและผลิตอาวุธ ด้วยกันกับการกลั่นเครื่องดื่มที่มีคุณภาพมากมาย แล้วก็ยังมีแผนกสื่อบันเทิงและสื่อด้วยเหมือนกันค่ะ”
“สื่อบันเทิง?”
ผมคอนข้างจะมีความรู้สึกที่ไม่ดีเกี่ยวกับนี่แล้วดิ
“ค่ะ สำหรับผู้คนที่ยู่ในโคโลนีนี้ ชีวิตขอคนที่เดินทางไปทั่วส่วนต่างๆของกาแล็กซี เป็นหัวเรื่องที่ตื่นเต้นมากค่ะ พูดอีกอย่าง พวกเค้าอยากจะได้ยิน และได้ดู อะไรเกี่ยวกับชีวิตของคุณ นักเดินทางในอวกาศที่กล้าหาญ สารคดีเกี่ยวกับทหารรับจ้าง ที่กวาดล้างโจรสลัดที่ชั่วร้าย เป็นโปรแกรมที่นิยมชมชอบมากมาย ในโคโลนีค่ะ รู้มั้ยคะ”
“……มีมิ?”
ผมมองไปหามีมิ ผู้ที่เป็นพลเมืองโคโลนีเก่า เพื่อที่จะถามความคิดเห็นของน้องเค้า และพบว่าตาของน้องเค้า เป็นประกายระยิบระยับ ในความตื่นเต้น
“นั่นถูกแล้ว! หนูก็ชอบดูสารคดี เกี่ยวกับนักล่ามอนสเตอร์ และทหารรับจ้างเมื่อหนุใช้ชีวิตอยู่ในโคโลนี! งั้นกิจกรรมของเรา จะถูกเผยแพร่ในโปรแกรมสารคดีพวกนั้น ใช่มั้ย!? อุว้าาาาาาา…!”
มีมิซังสั่นในความตื่นเต้น ถ้าน้องเค้ามีหาง มันจะโบกอย่างกระตือรือร้น เข้าใจแล้ว ตัดสินจากการตอบสนองของน้องเค้า สารคดีชีวิตทหารรับจ้างเหล่านั้น ดูเหมือนเป็นเป็นโปรแกรมที่ป๊อปมาก ในเหล่าโคโลนี่ทั้งหลาย
“เตงคิดยังไง พวกเตง?”
“มืม……”
เมื่อเทียบกับมีมิที่ตื่นเต้น เอลม่าทำตัวสงวนท่าทีมากกว่า
“เค้าคิดว่ามันจะดีที่สุด ที่จะปฏิเสธ…”
“แต่ ทำไมล่ะพี่!?”
“ไม่ ยังไงซะ ถ้าพวกเค้าดูปฏิสัมพันธ์รายวันของเรา คนที่อยู่ข้างนอกนั่น จะรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์แบบไหนที่เรามี กับฮิโระ ใช่มั้ย? มันน่าจะถูกเผยแพร่ ไปทั้งกาแล็กซีนะ ท่าทาง เตงรู้จริงๆมั้ย ว่านั่นหมายถึงอะไร?”
งั้นมันกี่ยวกับสามัญสำนึกของมิตินี้ เกี่ยวกับเรื่องชาจและหญิง ที่อยู่ใต้ยานลำเดียว หือ?
ถ้าพวกเขารวมเราเข้าไปในโปรแกรมสารคดี นั่นจะเหมือนประกาศความสัมพันธ์ขอเรา ให้ทั้งกาแล็กซี
“มันมีอะไรผิดกับนั่นเหรอพี่? แต่หนูไม่คิดว่าจะมีปัญหาเลย แม้ว่าพวกเค้ารู้ความสัมพันธ์ของเรา กับฮิโระซามะนะพี่”
มีมิได้ยินเหตุผลกาปฏิเสธขอเอลม่า แต่ยังมีความคิดเห็นอย่างเดิมต่อไป เอลม่าชะงักโดยการตอบสนองของมีมิ
“ใช่ แล้วหนูก็คิดว่ามันสายเกินไปที่จะรู้สึกอายเกี่ยวกับมันแล้วด้วย ความสัมพันธ์ของเรามันชัดเจนกับผู้คน จากสำนักงานผู้ดูแลท่ายานพื้นที่ และสาขาสมาคมทหารรับจ้างที่เราไป ตราบใดที่เราเดินทาไปทั่วอวกาศกันต่อ ยังไงในท้ายที่สุด มนจะถูกรู้โดยทั้งกาแล็กซีอยู่ดีอ่ะพี่”
“น-นั่นถูกแล้ว พี่เดาว่า แต่…”
เอลม่าเสียจุดยืนของเธอ กับมีมิที่ใจเย็น และมองลงล่างอย่างไม่เต็มใจ หรือแทนที่จะพูดงั้น มีมิค่อนข้้างเข้มข้นนะวันนี้ หือ?
“หนูก็ค่อนข้างสนใจ เกี่ยวกับความสัมพันธ์ขอคุณ กับเลดี้ที่น่ารักทั้สองด้วยเหมือนกัน แค่ไม่ว่ายังไง มันเป็นแบบนั้นแหละค่ะ เราจะอยากให้คุณ ยอมรับข้อเสนอขอแผนกสื่อบันเทิงและสื่อ ของสเปซดเวิร์กค่ะ โอ้! และแน่นอนว่า คุณจะได้รับค่าปรากฏตัวทที่น่าพึงพอใจด้วยเหมือนกัน!”
“หลังจากพูดอย่านั้น เธอทำสัญลักษณ์นิ้ว ที่ผมทำไปก่อนหน้า เพื่อที่จะทำให้เห็นภาพประเด็นของเธอ โอ้ โอเค
ตอนของมีมิ น่าจะคล้ายกับเรื่องซินเดอเรลล่า ดังนั้นผมลงตังมันมันจะป๊อบจริง หือ อย่างน้อยผมก็คิดมัน ขึ้นอยู่กับที่คุณดูมันยังไง มันเหมือนกับน้องเค้ายืนขึ้น จากก้นเหว และได้รับความสำเร็จ หลังจากทั้งหมด
“……เพราะคุณมีการให้สำคัญของสิทธิ ผมคิดว่า มันจะดีกว่า ถ้าเราปฏิเสธข้อเสนอ สำหรับบริษัทอื่น ถูกต้องมั้ยครับ?”
“ค่ะ มันเป็นอย่างนั้น
“เราจะไม่ถูกบังคับให้บอกทุกอย่าง ใช่มั้ย? หมายถึงเราสามารถจะบฏิเสธได้ตามใจขอเรา ถ้าเราคิดว่ามันไม่เหมาะสม”
“……ค่ะ นั่นถูกกต้อง”
ผมรู้สึกว่าซาร่าซังอยากจึ้ปากเมื่อกี้ แต่เธออยังมรอยยิ้มที่สมบูรณ์แบบ
“ฮิโระซามะ! มาตกลงรายละเอียดที่ครอบคุลุมเถอะ! เร็วเข้า!”
มีมดึง่แขนผมอย่างตื่นเต้นเต้น อา〜 น้องทำให้พี่หวั่นไหวมากเกินไปแล้ว เลดี้น้อย… ฟันผมสั่นแล้วเนี่ย
“ถ้างั้น หนูรับมันว่าคุณเห็นด้วยกับข้อเสนอ ถุกต้องมั้ยค่ะ? ถ้างั้น ให้เราไปตอที่ราคาของยาน และชิ้นส่วนทางเลือกและอุปกรณ์ที่คุณอยากจะใส่บนมันเลยค่ะ
“ได้ โอเค”
ซาร่าหยิบเทอร์มินัลพกพาจากกระเป๋าของเธอ และขึ้นภาพบนจอโฮโล อะไรที่แสดงอยู่ คือยานที่เรามีแผนจะซื้อ; สกิซบราซูนิล
“มาเริ่มคุยกันเกี่ยวกับตัวสกิซบราซูนิลเองก่อนนะคะ ขึ้นอยู่กับทิศทางของการสนทนาของเรา เราอาจจะสามารถรองรับความต้องการของท่านได้ดีกว่า โดยเสนอข้อเสนอขอเราค่ะ”
ตาของซาร่าซังแสดงประกายคล้ายกับแร็พเตอรร์หาเหยื่อชั่วครู่หนึ่ง โอ้น้อเอ๋อ เดาว่าผมจะต้องกัดฟันทนแล้ว ผมลดการ์ดลงรอบๆเลดี้(?) นี้ไม่ได้เลยนะเนี่ย จัดมมาเลยงั้นอ่ะ ผมจะต่อราคาเหมือนชีวิตผมพึ่่งอยู่บนมันเลย
5 / 5
วายุ: วันนี้มี 5 ตอนนะครับ ตอนนี้เป็นตอนสุดท้าย ระวังอ่านข้ามกันด้วยนะครับ
รอยยิ้ม 0 เยน เป็นเมนูของแมคโดนัลด์ญี่ปุ่นครับ
แปลโดย: wayuwayu
เป้าหมายเดือน 10/66
ค่าเน็ต 200/200
กาแฟ 100/300
คอมใหม่ 0/2000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
ถ้าท่านชอบและอยากอ่านเพิ่ม โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปลด้วยนะครับ สปอนเซอร์ตอนให้อัพโหลดเพิ่มทันที แจ้งได้ทาง Facebook ครับ
