ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 114 ทุกอย่างเป็นไปตามแผนของเธอ
114 ทุกอย่างเป็นไปตามแผนของเธอ
“ฟฟฟู่……”
ซาร่าซังออกกจากห้องไปซักพัก เพื่อจะทำการจัดเตรียม ดังนั้นเราพักจากการสนทนา ผมจิบชาที่เราถูกเสิร์ฟมาก่อนหน้าและถอนหายใจ
“เฮ้ เม”
“คะ?”
เอลม่าหันไปหาเม และเริ่มถามตำถามเธอ ขณะที่ผมเหม่อๆ ผมจะแค่เฝ้าดูละกันสำหรับตอนนี้
“เธอมีเจตนาจะทำนี่ตังแต่แรก ใช่มั้ย?”
“ถ้าท่านหมายถึงการเปลี่ยนยานแม่ เป็นนยานอาวุธติอาวุธหนักมั้ย? หนูจะตั้งหมวดหมู่คำตอบของคำถามขอท่านเป็น ‘ใช่ค่ะ’”
เมประกาศโดยที่ไม่เปลี่ยนสีหน้าของเธอ พูดอีกอย่าง เมผลักดันเรื่องการซื้อสกิซบราซูนิล ของสเปซดเวิร์ก เพื่อเหตุผลเร่งรีบทที่จะเปลี่ยนมันเป็นยานอาวุธยิงระเบิดหนัก บางที เธอมีแผนจากทันทีที่ผมจะซื้อยานแม่แล้ว
“แต่มันไม่เบี่ยงออกไปจากเป้าหมายดั้งเดิมของเราที่จะซื้อยานแม่เหรอ? แค่ทำไมเธอควบคุมนายท่านของเธอ เพื่อที่จะได้พลังการสู้มากขึ้นสำหรับตัวเธอเองล่ะ?”
“ทุกอย่างที่หนูทำ มันก็เพื่อนายท่าน นั่นทั้งหมดค่ะ”
เมไม่กระดิกตาซักนิดกับคำถามเอลม่า ยังไงซะ มันไม่เหมือนกับว่าเธอจะสามารถเปลี่ยนสีหน้าได้มากมายตั้งแต่ทีแรก เพราะทั้งหมด ผมได้สร้างเธอมาแบบนั้น ไม่ว่ากรณีไหน เธอจัดผมซะใหญ่โตสิอย่างนี้ ผมค่อนข้างที่จะประทับใจนะ มันจะไม่เข้ามาในใจผมเลย ถ้าเอลม่าไม่ได้ชี้มันออกมา
“เม เค้าไม่มีเจตนาอะไรที่จะโทษเธอนะ แต่เค้ายังคงต้องได้ยินเหตุผลที่ชัดเจนกว่านี้”
“ได้ค่ะ นายท่าน สถานการณ์ปัจจุบันนั้น 98.8% ขอสเปคขอหนู ไม่ได้ถูกใช้งานอย่างดี หนูมีความสุข กับการดูแลนายท่าน จากตอนเช้าถึงตอนกลางคืน และได้รับเวลาที่มีค่าของนายท่าน และหนูคิดว่ามันเป็นความสัมพันธ์ในอุดมคติ แต่ ถ้ามันเป็นแบบนี้ต่อไป กำไรขอการลงททุนขอมาสเตอร์ที่ทำการซื้อหนูจะใช้เวลาคร่าวประมาณ 1,203 ปี 256 วัน 13 ชั่วโมง และ 42 นาที นั่นเกินเวลารับใช้ของหนูไปมากถึงสิบสองเท่า สำหรับเวลารับใช้ ที่ถูกบอกจากผู้สร้างของหนู”
“อ-โอเค……”
ยังไงซะ นั่นละเอียดดีจัง มันน่ากลัวมากจนส่วนใหญ่มันเลยหัวของผมไป ถ้า 1,200 ปีเป็นสิบสองเท่าขอเวลารับใช้ของเธอ นั่นหมายถึง เมมีเวลารับใช้ หนึ่งร้อยปีเหรอ
“ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป หนูจะกลายเป็นภาระที่ไร้ประโยชน์ และมัจะเป็นเหมือนนายท่ารโยนอีเนลไปใส่ทะเลของดาต้า โดยไม่ได้อะไรกลับมาเลย และดังนั้น หนูก้าวเข้าไปปเพื่อจะเลี่ยงนั่น และรับใช้ท่านในความสามารถที่ดีที่สุดของหนู นายท่าน”
“ยังไงซะ แน่นอนว่าพวกมันเป็นก้าวที่กล้านะ……”
ในความคิดเห็นของผม ผมได้มากกว่าคุ้มค่าเงินของผมไปแล้ว… แต่ โอ้ ยังไงซะ
“ด้วยการเตรียมการแบบนี้ หนูจะสามารถเข้าร่วมในงานของมาสเตอร์ได้อย่างแอคทีฟ และจะสามารถที่จะปกป้องชีวิตของมาสเตอร์ได้มีประสิทธิภาพยิ่งมากขึ้นไปอีก ด้วยการที่หนูขับสกิซบราซูนิล นูจะสามารถลดความเสี่ยงของความปลอดภัยของนายท่าได้มากกถึง 72%”
“งั้น มันก็ไม่ 100%”
“ถ้าพูดอย่างเป็นกลาง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับ 100% ค่ะ มีมิซามะ ถ้าท่านอยากจะลดความอันตรายเป็น 100% มมันจะมีประสิทธิภาพมากกว่า ที่จะทำลายกฤษณะ แทนที่จะซื้อสกิซบราซูนิลติดอาวุธ”
“ยังไงซะ ถ้ากฤษณะถูกทำลาย เราจะไม่มีวิธีวิ่งไปทั่วการแล็กซีและเสี่ยงชีวิจของเราเพื่อล่าโจรสลัด ดังนั้น แน่นอนว่าอันตรายจะลดลงไปเป็นร้อยเปอร์เซ็นต์”
“อย่าได้คิดแบบนั้นเชียวนะ เคมั้ยเนี่ย?”
เลดี้คุยหัวเรื่องที่อันตรย ผมเลยรีบแทรกแซง
“และดังน้นเอง ราคาสุดท้่ายหรับอาวุธ อุปกรณ์ และสถานที้เพิ่มเติม มันจบอยู่ที่ 25 ล้านอีเนล”
“ราคา 25 ล้านมันแค่ไกล๊ไกลสำหรับหนูอ่ะ หนูยังคิดไม่ออกเลย… หรือแทนที่จะพูดเรื่่องนั้น แม้ว่าเราจะซื้อปืนใหญ่เลเซอร์และพอดยิงมิสไซล์ซะเยอะ ราคามันยังไม่ได้เพิ่มมากนะ หือ”
มีมิเอียงหัวของเธออย่างน่ารัก แน่นอน เหมือนที่มีมิพูด ระบบอาวุธทั่วไปไม่ได้แพงมากๆปานนั้น อาวุธที่แพงที่สุด ที่เราซื้อสำหรับสกิซบราซูนิลคือ อีเอ็มแอล ซึ่งประมาณ 1,200,000 อีเนล ขณะที่สำหรับปืนใหญ่เลเซอร์ หนึ่งยูนิต ราคา 100,000 และสำหรับที่ใส่สิบสองที่ เราได้จำนวน 1,200,000 พอดซีกเกอร์มิสไซล์ ราคาอยู่อันละ 60,000 เพราะเราซื้อมาสิบ เราจะจ่ายทั้งหมด 600,000 ทั้งหมดในทั้งหมด ระบบอาวุธราคารวม 3,000,000 อีเนล
พูดถึงแล้ว รายละเอียดสำหรับตัวสกิซบราซูนิลเอง รวมถึงสถานที่ ชิ้นส่วน ทางเลือกทั้งหมด และโรงจอดสองโรง มันตามนี้: โรงจอดและเฟรมเบสิก มันประมาณ 8,000,000 อีเนล และเครื่องปล่อยโล่สามชั้นมันราคา 4,000,000 อีเนล เกราะเคลือบเกรดกองทัพนั้น 5,000,000 อีเนล และเจนเนอเรอเตอร์คลาส 6 นั้น 4,500,000 อีเนลระบบโดรนสมรรถนะสูง 1,000,000 อีเนล และระบบเครื่องขับดัน รวมไปถึงไฮเปอร์ไดร์ฟและ เอฟทีแอลไดร์ฟด้วยกันกับทรัสเตอร์หลักและทรัสเตอร์รอง 2,500,000 อีเนล ห้องคาร์โก และระบบแมเนจเมนต์ภายใน ราคา 1,000,000 อีเนล และของจิปาถะเหมือนระบบสนับสนุนชีวิต การตกแต่ง รวมพวกนั้นป็นราคารวม 28,000,000 อีเนลเท่าที่บอกราคาก่อนหน้า พวกเขาลดให้เราและให้เราซื้อยานที่ 22 ล้านอีเนลพอดี
ขณะที่คุณเห็นได้ ตัวเฟรม เครื่องปล่อยโล่ เกราะ และเจนเนอเรเตอร์พลังงาน คือของที่แพงที่สุดในลิสต์ ผมไม่ได้มีอะไรจะพูดจริงๆ เพราะมันไม่ได้เป็นราคาที่ตั้งไว้ทีเดียว แต่ใน เอสโอเแอล มันถูกรู้อย่าทั่วกันในความเป็นจริงว่า ชิ้นส่วนทางเลือกจริงๆแล้วแพงมากกว่าตัวยานพื้นฐานเอง
เพื่อที่จะทำอย่างนั้น มันเป็นเรื่องที่ทำกันเป็นประจำ ที่จะเก็บเงินไว้สามเท่า ของราคาซื้อยานพื้นฐาน ถ้าคุณอยากจะปรับแต่งมันเต็มรูปแบบ
ดังนั้นคุณขายยานของคุณที่มีอยู่ และซื้อตัวเฟรมเบสิก และใช้งบส่วนใหญ่ที่เหลือ ทั้งหมดบนชิ้นส่วนและระบบทางเลือก จนกว่าคุณจะได้ยานที่เหมาะกับรสนิยมของคุณ มันเป็นความพลาดของผู้เริ่มต้นที่มีประจำ ที่พยายามจะบังคับอะไรๆด้วยยานวานิลลา เละ จากนั้นกลับไปใช้ชีวิตด้วยซาบูตัน
พูดถึงแล้ว ถ้าเราซื้ออีดิทชั่นก่อนหน้าของสกิซบราซูนิล และไม่ใช่อิดิชั่นใหม่ เฟรมเบสิกจะราคา 6,000,000 เจนเนอร์เรเตอรที่มาด้วยกันกับอีดิทชั่นก่อนหน้าเป็นคลาส 5 ดังนั้นเราจบที่การซื้ออีดิทชั่นที่ใหม่กว่า เครื่องปล่อยโล่ก็คุณภาพสูงกว่าด้วย ดังนั้นมันเพิ่มราคาเข้าไปอีก ไม่ม่สามารถหักล้างสองประเด็นนี้ได้ แต่มันเปลี่ยนเป็นโอเคในท้ายที่สุด ถ้าไม่ใช่สำหรับนี่ เราจะจบที่การถูกเสนอราคาที่ไม่เกินงบ… ผมคิดว่านะ มั้ง ใช่ ยังไงนั่นก็เป็นอะไรที่ผมคิด
ไม่ว่ายังไงผมอธิบายมันกับมีมิแบบนั้น
“…งั้นชิ้นส่วนทางเลือกมันแพงมากกวเมื่อเทียบกับที่เหลือ!”
ตาของเธอหมุนไปทั่ว เห็นได้ชัดว่า มันเป็นข้อมูลที่มากเกินไป ยังไงวะ ผมคิดว่าเธอน่าจะเข้าใจมันคร่าวๆแล้วแหละ อย่างน้อยๆ
“จุดประสงค์สำหรับอะไรพวกนี้ เพื่อที่เราจะสามารถเอาชนะโจรสลัดที่เราจะเจอหลังจากนีได้ นี่ก็เป็นเหตุผลว่า ทำไมมันมีความห่างในสมรรถนะ ระหว่างยานโจรสลัด และยานทหารรับจ้าง พวกมันใช้ตัวเฟรมเบสิก พร้อมด้วยการปรับแต่งนิดหน่อย โดยใช้ชิ้นส่วนมือสองที่ปล้นสะดมมาได้ เมื่อเทียบกับพวกเค้าแล้ว เรามียานที่อัดไปด้วยชิ้นส่วนคัสตอมและอาวุธล่าสุด เราซื้อเครื่องปล่อยโล่พลังงานและเกราะคุณภาพสูง ดังนั้นยานเราทนกว่าเมื่อเทียบกัน เราเลี่ยงการถูกยิงเลเซอร์มาไม่ได้จริงๆ ดังนั้น มันทั้งหมดละะเอียดลงมาเหลือแค่ว่า ยานลำไหนทนการโดนซัดได้นานกว่า”
“มันเป็นอย่างนั้นจริงๆเหรอพี่?”
มีมิหันสายตามาทางผม เพราะทั้งหมด มีหลายรอบที่ผมเลี่ยงกานถูกยิงด้วยเลเซอร์ ยังไงซะ มันไม่ได้หลบจริงๆหรอกนะ แต่เป็นการคาดเดาวิถียิงล่วงหน้า หรือเลี่ยงการเข้าสู้ระยะของพวกเขาตั้งแต่ทีแรก
“การเคลื่อนไหวที่ไม่ปรกติของบื้อนี้มันกรณีพิเศษน่ะ พวกนั้นมันทำได้โดยคนประหลาดหยิบมือเดียว ดังนั้นอย่าฟังมันไว้เป็นตัวอย่าง เราต้องเลี่ยงการถูกยิงโดยตรง จากซีกเกอร์มิสกับตอร์ปิโดต่อต้านยานด้วยเหมือนกัน เพราะทั้งหมดพวกนั้นมันดับโล่เราได้อย่างง่ายๆ โล่พลังงานทั่วไปแล้วมันอ่อนแอกับระเบิด และถ้าเราโดนมากกว่าไม่กี่ลูก มันจะเกมโอเวอร์ ดังนั้นเราต้องเลี่ยงพวกนั้นมากที่สุด เท่าที่เป็นไปได้ ขณะที่สำหรับตอร์ปิโดต่อต้านยาน พวกมันถูกติดตั้งด้วยหัวจรวดที่ดีไซน์เป็นพิเศษเพื่อเจาะทะลุโล่พลังงาน ดังนั้นดอกเดียวคือทั้งหมดที่เราจะเสียหายอย่างหนัก… อุ้ย เราออกมาจากหัวเรื่องเยอะไปแล้วดิ หือ”
เอลม่ากลับมาตั้งสติด้วยการไอ
“อย่างที่พูดก่อนหน้า เค้าโอเคกับการสัมภาษณ์ แต่เค้าจะไม่โชว์หน้า และจะใช้ที่เปลี่ยนเสียง ถ้าไม่ล่ะก็ มันจะไม่ผ่าน แทนที่จะเป็นอย่างนั้น ถ้าเตงอยากจะสร้างสารคดีเกี่ยวกับการหาประโยชน์จากกฤษณะงั้นโฟกัสกับฮิโระก็จะพอแล้ว”
“เค้าทราบจ้ะ”
ผมไม่รู้ว่าพวกเขาจะสัมภาษณ์แบบไหน แต่ผมไม่มีอะไรจะซ่อนเป็นพิเศษ… หรือไม่กันนะ โอเคยังไงซะมันจะไม่เปนไร ถ้าาผมไม่โพล่งอะไรเกี่ยวกับที่ผมเป็นไปได้ว่ามาจากมิติอื่นออกไป ที่เหลือคือมีมิ
“มันน่าตื่นเต้นมากๆเลย ไม่ใช่เหรอ?”
มีมิรอคอยที่จะสัมภาษณ์มากๆ ไม่มีปัญหาที่จะตื้นเต้นเต็มที่ไปเลยนะ แต่ถ้าเป็นแบบนี้ เธออาจจะโพล่งอะไรที่มันดีกว่าที่จะไปถูกรู้ ผมควรจะให้เมอยู่คิดกับเธอ ระหว่างที่สัมภาษณ์
หลังจากที่เราคุยกันในหมู่พวกเราเองเสร็จ มีเสียงเคาะประตู และซาร่าซังเข้ามาสั้นๆหลังจากนั้น เธอแอบสืบการปรึกษาของเราผ่านวิธน่าสงสัยเปล่าเนี่ย? จังหวะเธอมันพอดีเดี๊ยะอย่างแปลกประหลาดเลย ดังนั้นผมช่วยไม่ได้นอกจากสงสัย
“หนูได้ส่งการสั่งซื้อไปแล้วค่ะ มันจะใช้เวลาประมาณสองอาทิตย์ สำหรับผลิตภัณฑ์ที่จะถูกส่งมอบ”
“สองอาทิตย์ หือ นั่นมีเหตุผลมั้ย?”
“เค้าเดาว่างั้น”
ถ้าเอลม่าพูดแบบนั้น งั้นก็ได้เลย กลับไปในเกม คุณได้ยานทันทีหลังจากซื้อ แต่ผมเดาว่ามันต่างออกไปในความเป็นจริง หือ แทนที่จะอย่าางนั้น การใช้สองอาทิตย์ที่จะติดตั้งเจนเนอเรเตตอร์ และของทางเลือกอื่นท้้งหมด ดูเหมือนจะค่อนข้างเร็วนะ
“มีอะไรที่ต้องการอีกมั้ยคะ?”
“ใช่ครับ ผมจะส่งยานส่วนตัวไปทำการยกเครื่อง”
“รับทราบค่ะ ปล่อยมันไว้กับเราได้เลย”
ยังไงซะนั่นเร็ว มันเร็ว ผมมีบางอย่างที่อยากจะเพิ่มเติมเข้าไป
“ผมพนันเลยว่า คุณได้ทราบดีอยู่แล้ว แต่ยานลำนั้นมันค่อนข้างพิเศษไม่เหมมือนใคร”
“ค่ะ เราจะวิเคราะห์ชิ้นส่วนเพื่อที่จะเลี่ยนแบบพวกมันจากเริ่มมต้นเลยค่ะ อย่าได้กังวล เราจะทำเต็มที่ของเราที่สุด”
“หืมม งั้น มากเท่าไหร่ที่คุณยินดีจะแลกเปลี่ยนสำหรับนั่น?”
ซาร่าซังแข็งไปขณะที่ยังยิ้มอยู่ โว่นั่น มันจะมีปัญหาน่ะ ถ้าเธอแข็งไปน่ะ เลดี้(?) ไม่มีเหตุผลที่จะผ่านโอกาสสแกนยานของผม กฤษณะเต็มถึงสุดยานด้วยเทคที่ไม่รู้จักกับสเปซดเวิร์ก ดังนั้นผมมั่นใจเลยว่าพวกเขาคันที่จะลงมือกับมันแล้ว เมื่อมันเข้าไปข้างในสำหรับการยกเครื่อง พวกเขาจะต้องวิเคราะแต่ละชิ้นส่วนอย่างทั่วถึง และจะใช้โอกาสนั้น เพื่อดูดซับเทคที่ไม่รู้จักทั้งหมด และพวกเขาน่าจะใช้เทคนั้นสำหรับผลิตภัณฑ์ต่อไปขอเขา มันโคตรชัดเจนจนแม้แต่เด็กก็บอกได้น่ะ
“ยานนั้น เห็นได้ว่าเป็นดงสมบัติของพวกคุณ ใช่ป่ะล่ะ? ผมเลยจะถามอีกครั้ง คุณยินดีที่จะงัดมาเท่าไหร่ เพื่อที่จะเรียนรู้เทคที่ไม่รู้จักทั้งหมดนั้น?”
“การยกเครื่องจะฟรีทั้งหมดเลยค่ะ”
ซาร่าซังฟื้น และมอบรอยยิ้ม 0 เยนให้ผมต่อไป
“และนี่เราก็คิดว่าเราเป็นคู่ค้าที่มีความสุขกันได้…ได้ ผมเข้าใจ มาแค่พูดว่ามันไม่ได้หมายถึงว่าจะเป็นแบบนั้น”
“ด-ด-ด-เดี๋ยวววว! ได้โปรดรอเดียว! แค่แป้ปเดียวค่ะ! โอเค! หนูเข้าใจ! ยกเครื่องฟรี! และเราจะทำการลดเพิ่มบนสกิซบราซูนิลด้วย! สามล้านสำหรับระบบอาวุธจะถูกยกให้อย่างสมบูรณ์ค่ะ! เราแม้แต่จะมอบกระสุนให้สำหรับทุกระบบอาวุธฟรีด้วยค่ะ!”
ผมไปสบตากับเม ผมคิดว่ามันจะดีกว่าที่จะปล่อยการเจรจาแบบนี้ให้เธอ… ผมพื้นพาเธอมากเกินไปมั้ย ผมสงสัย?
“หนูคิดว่าราคาจบมันจะเป็นพอดี 20 ล้านนั้นจะเหมาะสมค่ะ”
“เดี๋ยวก่อนค่ะนั่น! ด้วยนั่น ราคาที่ลดไปรวมทั้งหมด จะจำนวนรวม 11,000,000 อีเนล รวมถึงค่ายกเครื่องและกระสุนฟรี นั่นเป็นไปไม่ได้สำหรับเรา เราจะขาดทุน”
ซาร่าเปลี่ยนเป็นซีเรียสเต็มที่เลย หืม มันดูเหมือนขายข้อมูลของกฤษณะ 11 ล้านมันมากเกินไป
“นี่คืออการดาต้าการทำงานของกฤษณะมาจนถึงตอนนี้ รวมไปถึงการทำงานปรกติ การเดินทางในอวกาศปรกติ การเดินทางเอฟทีแอล การเดินทางไฮเปอร์ไดร์ฟ และบันทึกการต่อสุ้”
“รับทราบ! ราคารวมจะเป็น 20 ล้านอีเนล ไม่มีอีเนลเดียวมากไปกว่านั้นค่ะ”
เมนำคริสตัลดาต้าออกมา ซึ่งเป็นที่เก็บดาต้าที่มากความจุใหญ่จริงๆ และสีหน้าที่ซีเรียสบนซาร่าซัง เปลี่ยนกลับเป็นรอยยิ้ม 0 เยน แค่เมื่อไหร่ที่เธอเตรียมนั่นน่ะ เม…?
“นี่เป็นการบริหารความเสี่ยงพื้นฐานค่ะ นายท่าน”
จากนั้นเมส่งคริสตัลดาต้าไปให้ซาร่าซังที่ยิ้้ม การบริหารความเสี่ยง หือ ยังไงซะ มันไม่เหมือนว่าผมไม่รู้เกี่ยวกับมันเลย แน่นอนว่าคุณต้องมอบอะไรที่อีกฝ่ายต้องการในเงื่อนไขของคุณเอง และได้รับค่าอบแทนที่เหมาะสม แทนที่จะเสี่ยงให้อีกฝ่ายมาหาคุณโดยใช้วิธีที่โสภาน้อยกว่า ผมมั่นใจว่านั่นคือที่เมคิด
“มีเยอะที่เตงทำลับหลังเค้านะ หือ?”
“ค่ะ แต่มันทุกอย่างก็เพื่อนายท่านค่ะ”
“เค้าเข้าใจแล้้ว แตเตงไม่คิดว่าลับๆล่อๆแบบนั้น และเลี่ยงจากการรายงานการกระทำให้กับเค้า มันทำมากเกินไปมั้ย”
ผมจะปล่อยให้เรื่องยานและอาวุธผ่านไป แต่เอาดาต้าการทำานของยานลับๆ และใช้มันเป็นไปโยชน์เพื่อที่จะได้ข้อตกลงดีๆ มันไม่โอเคสำหรับผม แผนเมมันไกลแค่ไหน ผมสงสัย
“……”
เมแข็งไป ผมเข้าใจแล้ว
“เค้าจะลงโทษเตงทีหลัง”
“ค่ะ นายท่าน”
มันแค่ผม หรือการตอบของเมมันดูแปลก จริงๆแล้วมันดูเหมือนเธอรอคอยมันมากกว่าเนี่ย แล้วก็ หยุดมองผมแบบนั้นได้เปล่าซาร่าซัง! อย่ามองผมด้วยสายตารังเกียจแบบนั้นสิ! วิธีที่ผมพูดมัน อาจจะสร้างความเข้าใจผิดอะไรบางอย่าง แต่ผมไม่มีแผนจริงๆ ที่จะทำบางอย่างที่ลามกนะ! ผมคิดเกี่ยวกับการลงโทษปรกติ! ปรกติครับ ผมบอกคุณเลยเนี่ย!
2 / 3
วายุ: เพื่อนายท่าน!
แปลโดย: wayuwayu
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
ถ้าท่านชอบและอยากอ่านเพิ่ม โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปลด้วยนะครับ สปอนเซอร์ตอนให้อัพโหลดเพิ่มทันที แจ้งได้ทาง Facebook : “wayuwayu แปล” ครับ
