ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 120 ช้อปปิ้ง (อาวุธ)
120 ช้อปปิ้ง (อาวุธ)
11 – 14 นาที เล่ม 4
“หนูขอโทษเกี่ยวกับเมิ่อวานจริงนะบอส หนูขอถือโอกาสนี้ขอโทษคุณอีกครั้ง”
“แต่ฉันบอกไปแล้วว่าฉันยอมรับคำขอโทษของเธอ หรือแทนนั่น เธอน่ะต้องคิดเกี่ยวกับผลที่ตามมาก่อนจะทำอะไรบางอย่างแบบนั้น โอเคมั้ย?”
“อ่ะฮ่าฮ่า…… หนูโดนบอกอย่างนั้นมาเยอะจากวีตั้งแต่เราเด็กๆแล้วน่ะ”
นีน่ายิ้มเบี้ยวๆและเกาหลังหัวของเธอ มันดูเหมือนเธอเรียกน้องสาวด้วยชื่อเล่นวี วิสเกอร์พูดถึงทีน่าว่า ‘พี่สาว’ ดังนั้นเธอน่าจะไม่น่าจะมีชื่อเล่นสำหรับทีน่า เรียกเธอว่า ‘ที’ ดุเหมือนจะแปลกนิดหน่อยเพราะมันเสียงเดียวกันกับ ที <วายุ Tea ชา>
“แม้ว่ามันยังไม่ได้ถูกตัดสินใจว่าพวกเธอจะมาขึ้นยานเรามั้ย ฉันคิดจริงๆว่าเธอทำเป็นจะต้องทำการแก้ไขท่าทางที่ไม่ไตร่ตรองของเธอนะ ถ้าแม้แต่น้องเธอมีปัญหากับมัน ถ้างั้นเธอควรจจะแก้มันมากๆ”
“หนูเข้าใจเรื่องนั้นบอสจริงๆ”
“อย่างน้อยเรียนรู้จากประสบการณ์นี้เหอะ โอเคมั้ย ให้ตายดิ”
จากที่เห็น อะไรทั้งหมดอันผมกล่าวมันก็จะเป็นความพยายามไร้ค่า ผมค่อนข้างเข้าใจว่าวิสเกอร์ลำบากแค่ไหนแล้วตอนนี้
“ได้โปรดอย่าได้กังวล นายท่าน หนุจะทำการรายงานสเปซดเวิร์กทันทีถ้าเธอทำอะไรก็ตามอันทำให้ท่านไม่สะดวก และดังนั้น มันดีกว่าที่เธอจะทำตัวให้ดีนะ ถ้าไม่ เธอจะโดนแก้วินัยอีกครั้ง”
“ออุ่…… หนูจะระวังจากตอนนี้ไป
มันดูเหมือนทีน่ามีความประทับใจกลับเมย์ค่อนข้างเข้มข้น เพราะเธอทำตัวไม่ค่อยสบายตัวรอบๆเธอ อืม มันจริงว่าผู้น่ากลัวสุดถ้าเธอโมโหในหมู่พวกเรา คือเมย์ ดังนั้นมันไม่เหมือนว่าผมไม่เก็ตว่าเธอมาจากไหน ตั้งแต่แรก เมจะโมโหจริงเมื่อมันเป็นบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับความสบายของผม
เพราะผมยังไม่ได้รับรู้ว่าทีน่าและวิสเกอร์์เป็นส่วนหนึ่งขอลูกเรือของผม มันเข้าใจได้ว่าเธอเข้มงวดกว่ากับพวกเธอมากกว่า เมื่อเทียบกับที่เธอปฏิบัติกับเรา มีมิและเอลม่าเป็นคนรักของผม ดังนั้นเธอมอบความเคารพให้พวกเธอค่อนข้างมาก
“อ-อืม… โอ้ ใช่! คุณอยากจะซื้ออาวุธทำหรับพาวเวอร์อาเมอร์ ถูกนะบอส?”
“เธอฟังดูเปลี่ยนหัวเรื่องอย่างสิ้นหวังเลยนะ เลดี้… แต่ ใช่ เพราะทั้งหมด ปืนเลเซอร์ยิงกระจายของฉันถูกฟันขาดครึ่งบนงานสุดท้ายของฉัน ฉันอยากจะซื้ออันใหม่ และบางทีก็ดูวุธอื่นที่น่าซื้อด้วย”
“มันถูกฟันขาดครึ่ง? แค่คุณเอาตัวเข้าไปหาอะไรกันน่ะนั่นถึงเกิดขึ้น บอส…?”
“ฉันมอบรายละเอียดตรงๆไม่ได้ แต่แค่มาบอกว่าฉันไปติดอยู่ระหว่างความขัดแย้งของเหล่าขุนนาง ดังนั้น ปืนเลเซอร์ของฉันกลายเป็นผู้เสียชีวิตที่โชคร้าย”
“โอ้ อย่างงั้นมันจะดีกว่าว่าจะไม่ถาม ใช่ นั่นจะดีกว่า แต่คุณทำได้ดีที่รอดการไปติดอยู่กับเรื่องนั้นมานะ บอส”
“อื้ม ฉันเดาว่า”
“โอเคงั้น ไม่ว่ายังไง หนูรู้จักร้านดีๆผู้เชี่ยวชาญในการขายอาวุธเลเซอร์คุณภาพดี ดังนั้นไปที่นั่นกันก่อนเลยดีกว่า”
เมื่อเธอได้ยินว่ามันบางอย่างเกี่ยวกับเหล่าขุนนาง ทีน่าเลิกตามประเด็นอย่างรวดเร็ว จากนั้นเธอนำทางให้เราขณะเธอเดินผ่านอเวนิวอันมีเพดานต่ำเหมือนๆกัน เมย์และผมตามเธอไปอย่างขยันขันแข็ง
“พูดถึงแล้ว คุณได้อยู่ในธุรกิจทหารรับจ้างมานานแค่ไหนกันน่ะ บอส?”
“หืม? โอ้… เอ่อ ฉันได้ทำนี่มาสักพักแล้วน่ะ ฉันว่า”
ถ้าเรานับเวลาเมื่อผมมามีตินี้จนถึงตอนนี้ มันเกือบๆจะครึ่งปี เพราะทั้งหมดผมค่อนข้างใช้วันจำนวนหนึ่งเดินทางไปทั่วในกาแล็กซี
“สักพักหือ แตคุณค่อนข้างน่าประทับใจนะบอส คุณเป็นแรงค์ทองแล้ว ได้เงินมากแค่ไหนเหรอ?”
“มาพูดว่าประมาณ 100,000 อีเนลบนวันดีๆละกัน”
“เอ๋? ล้อเล่น ใช่ป่าว? 100,000 มันมากไปนิดนะ บอส ค’ม่อน”
ทีน่าหัวเราะเหมือนจะพูด ‘มุขสวย’ ขณะเธอศอกเอวของผม
“ไม่ ฉันจริงจัง ถ้าไม่ อย่างนั้นฉันจะไม่สามารถจะควัก 20 ล้านอีเนลแค่แบบนั้น รุ้ป่าว เราทำงานใหญ่ๆจำนวนหนึ่งเหมือนโจมตีฐานโจรสลัด เข้าไปมีส่วนร่วมกับความขัดแย้งเรื่องดินแดน และเทือกๆนั้น”
เพราะทั้งหมด 100k ต่อวันมันผลจากการล่าโจรสลัดอย่างไม่เหน็ดเหนื่อยเกือบทุกวัน
“จริงจังเหรอ?”
ทีน่าเหลียวมองขึ้นมาด้วยตาที่เป็นประกาย
“จริงจัง”
ผมพยกหน้าเพื่อยืนยัน จากนั้นทีน่าดำเนินการที่เอามือผมไป และวางมันไว้ที่หน้าอกอันขาดแคลนของเธอ พวกมันไม่ได้นุ่มเลยสักนิด เดาว่านี่คืออะไรที่คุณเรียกว่าไม้กระดาน หือ?
“เฮ้ บอสทำไมคุณไม่แต่งงานกับหนูล่ะ? หนูจะโยนวีเข้าไปเป็นโบนัสด้วย”
“แต่งงานหือ…… ยังไงซะ ถ้าฉันจะมีวันตัดสินใจจะแต่งงานในสักวันนึง มีมิ เอลม่า และเมย์เป็นลำดับความสำคัญของฉัน”
“คุ งั้นหนูก็วิ่งอยู่อันดับสี่หือ……”
“เธอพูดอะไรของเธอกันวะ? ถ้า และฉันพูดว่าถ้า ฉันแต่งงานกับเธอพี่น้อง ฉันจะให้ลำดับความสำคัญกับน้องสาวเธอมากกว่า”
“ทำไมล่ะ!? ทีน่าจังคนนี้น่ารักสุดๆ ใช่มั้ย!? หรือแทนนั่น เราคือแฝดนะ ดังนั้นวิสเกอร์และหนูค่อนข้างจะเหมือนกันมาก!”
“เพราะเธอเหมือนกัน ฉันจะดูจากนิสัย”
“ก่าาาา!” ทีน่าครวญขณะที่ผมเฉดหัวเธอไป จากนั้นผมแคะหูด้วยมือซ้ายโดยไม่แคร์ ผมจะให้เมย์แคะหูให้ทีหลัง ทักษะการแคะหูของเธอมันเลยขอบเขตแค่ว่าดีและมันสูงส่งสู่บางย่างเกือบสวรรค์
“คุ…… โอ้ อื้ม หนูจะสอนบอสเกี่ยวกับความน่ารักสุดๆของทีน่าจังคนนี้ทั้งหมด ไม่สำคัญว่าอะไรทั้งนั้น แค่รอนะคุณ”
“รูมั้ย ทำให้มันฉันซะขนาดนั้นว่าเธอสนใจในฉันเพราะเงินมันทำให้เป้าหมายของเธอน่ะเยือกเย็นไปแล้วนะ”
“อะไรกันวะที่พูดน่ะ บอส? ความสามารถในการหาเงินมันแสดงออกว่าเป็นคนที่เพิ่งพาได้แค่ไหน มันแค่ธรรมชาติสำหรับผู้หญิงที่จะถูกดึงดูดไปสู่ผู้ชายผู้พึ่งพาได้ รู้ป่าว แม้ว่าคนหนึ่งตกหลุมรักได้โดยไม่มีแม้แต่เงินมาเกี่ยวข้อง มันดีกว่าที่จะครอบคลุมนั่นด้วย”
“นั่นค่อนข้างจะเป็นมุมมองของความรัก ซึ่งอยู่บนความเป็นจริงเลยนะ”
“อื้ม ใช่ คนน่ะอยู่ด้วยแค่ฝันที่สวยงามอย่างเดียวไม่ได้นะรู้ป่ะ ถ้าคุณไม่มีรายได้ที่มั่นคง คุณจะไม่สามารถดำเนินชีวิตอยู่อย่างดีได้”
“เข้าใจแล้ว”
ผมจบที่การคิดกลับไปถึงความรู้สึกของหน้าอกไม้กระดานของทีน่า ผมเดาว่าทีน่าก็มีความลำบางมาด้วยเหมือนกัน บางทีเธอเซ้นส์ได้ว่าผมคิดเกี่ยวกับอะไร ทีน่ามองขึ้นมาหาผมด้วยสีหน้าโกรธ
“มันไม่ใช่แบบนั้นเลยนะ โอเคป่าว หนูยังอยู่ในระหว่างโตนะ”
“ระหว่างโตหือ……”
ผมมองดวอร์ฟผู้หญิงที่เดินไปทั่วถนน ฟุมุ แน่นอนว่าพวกเธอมาในหลากหลายขนาด… แต่ระหว่างการโตหือ…
“เธอแน่ใจเหรอว่ายังอยู่ในระหว่างโตเมื่อเธอยี่สิบเจ็ด?”
“บอส อีตาบ้า!”
บั้นท้ายของผมจบในการถูกตีโดยทีน่าผู้โมโห มือของเธอเล็ก แต่แน่นอนเลยว่ามือหนัก… โอ้ย
—————————————————————
“ที่นี่แหละบอส”
“หืมม”
ร้านซึ่งทีน่านำเรามาคือร้านอาวุธอันมีอาวุธเลเซอร์เป็นสินค้าหลัก แล้วก็ยังมีตัวเลือกค่อนข้างหลากหลายของอาวุธประเภทอื่นด้วยเหมือนกัน มีลูกค้าอยู่เยอะที่ดูเหมือนทหารรับจ้างไปๆมาๆ
“มันคนแน่นกว่าคาด”
“เพราะทั้งหมดร้านนี้น่ะมีตัวเลือกดี คุณก็สั่งอาวุธตามสั่งได้ด้วยเหมือนกัน ทหารรับจ้างส่วนใหญ่ผู้มานี่จะอยู่ในโคโลนีเป็นระยะเวลาหนึ่ง ดังนั้นพวกเขาถือโอกาสเพื่อสั่งอาวธตามสั่งร้านนี้น่ะ”
“อาวุธตามสั่งหือ…… ฟุมุ”
อย่างนั้น อาวุธทำมาแค่เพื่อผมหือ? มันค่อนข้างเป็นโอกกาสน่าตื่นเต้น เรามีงบเหลืออยู่บ้างเพราะเมย์ ผมจึงอยากจะได้สักอันด้วยถ้าเป็นไปได้
“โอเคถ้างั้น เข้าไปกันเถอะ”
“ค่ะ มันเป็นสักพักใหญ่แล้วตั้งแต่หนูมานี่ครั้งสุดท้ายด้วยน่ะ”
ทีน่านำทางและเข้าไปในร้านก่อน วิธีพูดของเธอฟังดูเหมือนสำเนียงคันไซ* <วายุ:คันไซ-เบ็น> กับผม เธอพุดในสำเนี่ยงเอเลี่ยนหนึ่งมันเลยถูกแปลกับผมว่าเป็นสำเนียงคันไซหรือ? แต่นี่ถูกพิจารณาได้ว่าเป็นหนึ่งในลักษณะเฉพาะไม่เหมือนใครของเธอด้วย ผมว่า
“หืมม อื้มมม มื้มม”
ภายในของร้านค่อนข้างกว้างขวาง หน้าร้านก็ค่อนข้างใหญ่ด้วยเหมือนกัน แต่มันดูเหมือนครึ่งร้านเอาไว้สำหรับเวิร์กช็อปเพือทำอาวุธตามสั่ง่
“ค’ม่อน บอส หันไปหันมาแบบนั้นคุณเป็นนกฮูกหรือบางอย่างเหรอ?”
ทีน่าได้หัวเราะอย่างดี ระหว่างดูการกระทำของผม แม้ว่าเธอจะพูดนั่นที่แบบนี้มันแค่จั๊กจี้หัวใจเพศชายรู้ป่ะ ภาพของปืนเลเซอร์ ไรเฟิลเลเซอร์ และอาวุธที่ดูเท่ทั้งหมดทุกรูปแบบ มันค่อนข้างตื่นเต้น แม้ว่าของพวกนี้เป็นอุปกรณ์ที่สุดท้ายสร้างมาเพื่อเหตุผลการฆ่า
“มาดูปืนเลเซอร์ยิงกระจายก่อนเถอะอย่างแรก บางทีเราแม้แต่เอาอันที่ถูกฟันไปซ่อมได้ด้วย”
“นายท่าน ถ้ามันไม่เป็นไร หนูขออนุญาตไปช้อปรอบๆหาอาวุธด้วยได้มั้ยคะ?”
“โอ้ะ จริงด้วย เราจำเป็นต้องดูอาวุธสำหรังเตงด้วยนี่ หือ แน่นอน ถ้าเตงเจอบางอย่างที่ชอบ อย่างงั้นก็ซื้อไปเลยนะ”
“ขอบคุณมากๆค่ะ นายท่าน
เมคำนับเล็กๆ
เพราะทั้งหมดการเพิ่มความสามารถในการต่อสู้ของเมย์ ก็เพิ่มความปลอดภัยของเราด้วย
นั่นมันยิ่งกว่ายินดี ดังนั้นเธอควรจะแค่ซื้ออะไรที่เธอถูกใจ
“แล้วหนูล่ะ บอส?”
“เธอใช้ประโยชน์อะไรกับอาวุธไม่ได้ ถูกมั้ย? แทนนั่น แม้ว่าเธอจะใช้ได้ ฉันจำไม่ได้ว่าฉันพูดว่าฉันจะซื้อให้เธออันนึงด้วย”
“งกจังนะ เลี้ยงหน่อยไม่ได้เหรอ?”
“ฉันจะซื้อข้าวเที่ยงให้กินอย่างงั้น ฉันไม่ถือถ้าเรากินบางแห่งที่แพงด้วย ดังนั้นเอาเลยแล้วโชว์ร้านดีๆให้เราด้วยนะ”
“ยอดเยี่ยม! ปล่อยมันให้หนู่ได้เลยนะ บอส!”
อารมณ์ของเธอสดใสขึ้นทันทีเธอสุดตัวเกี่ยวกับเงินและผลประโยชน์จริงๆ หือ อืม มันไม่เป็นไร ผมเดาว่า ผมจะปฏิบัติกับมันเหมือนค่านำทางหรือบางอย่าง เมื่อมาคิดดูแล้ว เอลม่าและมีมิแทบไม่ได้ขอบางอย่างกับผมด้วยตัวเอง ดังนั้นทำตัวเชิงรุกและขอให้เลี้ยงแบบนีมันค่อนข้างเป็นประสบการณ์ที่สดชื่น
เมย์หรือ? แทนที่จะขอร้อง มันเหมือนกับเธอขอบางอย่างจำเป็นอย่างที่สุดเมื่อไหร่ก็ตามที่เธอขอให้ผมซื้ออะไรให้เธอ
ปรกติแล้วพวกมันจะแพง แต่มันไม่เหมือนว่าเธอซื้อพวกมันแค่เพื่อให้งานอดิเรกของเธอ ดังนั้นมันใกล้กับการบอกความต้องการบางอย่างแทนขอร้อง แต่มันตางจากนั่นนิดหนึ่งด้วย
“มาซื้อระเบิดมือระหว่างเราอยู่ที่นี่ด้วยเถอะ ยังไงซะ ปรกติแล้วเราจะไม่ใช้พวกมันดังนั้นลำดับความสำคัญมันไม่ค่อยมาก”
“ท่านพูดถูก มันไม่ใช่ระเบิดมือ แต่เราซื้อนี่ได้มั้ยคะนายท่าน?”
เธอโชว์บางอย่างให้ผมดูที่ทำมาจากโลหะอัลลอย…… ยังไงนั่นก็อะไรวะ? มีดบิน? แต่มันค่อนข้างหนาและดูทนกว่ามีดบินปรกติด้วย แล้วมันก็ยังหนาเกินไปที่จะเรียกมันว่าเข็มบินด้วยเหมือนกัน ลูกดอกโลหะเต็มรูปแบบเหรอ?
“มันเป็นลูกดอกที่ทำจากอัลลอยพิเศษค่ะ ตัวโลหะที่ใช้ก็ใช้กับการผลิตพาวเวอร์อาเมอร์ด้วยเหมือนกัน”
“เตงใช่เจ้านี่ได้จริงๆเหรอ?”
“ค่ะ ด้วยสเปคของหนู หนูเจาะทะลุพาวเวอร์อาเมอร์ได้อย่างง่ายดาย และมันสมบูรณ์แบบที่จะเป็นอาวุธลับด้วยค่ะ”
จากนั้นเธอโชว์บางอย่างที่คล้ายกับซองเก็บลูกดอกโลหะ เข้าใจแล้ว อย่างนั้นมันเป็นอาวุธลับหือ แต่มันดูหนัก… แต่ผมเดาว่าด้วยสเปคของเมย์ การถือมันบนตัวเธอเองมันกล้วยๆ
“อาวุธอะนาล็อกแบบนี้มันไม่เป็นไรจริงๆเหรอ?”
“ค่ะ มันอะนาล็อก แต่นั่นแค่หมายถึงมันพึ่งพาได้อย่างสูง”
“ฉันเดาว่า มันจะไม่มาพังใส่เธอ นั่นแน่นอน”
มันไม่ได้แค่นับกับอาวุธเลเซอร์ แต่อาวุธบาลิสติกด้วยเหมือนกัน แต่มันมีโอกาสตลอดว่าพวกมันจะพังจากแรงกระแทกและอะไรแบบนั้นเพราะพวกมันมีส่วนประกอบอันละเอียดอ่อน เทียบกับนั่น ลูกดอกโลหะเหมือนนี่อาจจะไม่เป็นที่นิยมมากขนาดนั้น แต่มันจะไม่งอหรือหักง่ายๆและจะสร้างความเสียหายได้มากเมื่อปาด้วยกำลังที่ถูกต้อง ในแง่นั้น มันจริงที่ว่าอาวุธอะนาล็อกพึ่งพาได้มากกว่า
“โอ้เคอย่างงั้น มาซื้อมันเถอะ แล้วเตงซื้อกระบองอัลลอยใหม่ด้วยดีมั้ย? เค้ามั่นใจว่าเตงจะสามารถใช้มันได้อย่างมีประสิทธิภาพ ในการต่อสู้ระยะใกล้ด้วยความสามารถของเตง เมย์”
ค่ะ ขอบคุณมากๆ หนูจะไปซื้อค่ะ ถ้าอย่างนั้น”
เธอคำนับเล็กน้อยกับผมอีกครั้ง เมื่อเธอมองขึ้นมา ผมสังเกตว่าเมย์ทำตัวค่อนข้างที่จะแฮปปี้ เธอยังมีสีหน้าเฉยๆบนเธอ แต่ออร่าเธอมอบความประทับใจนั้น เห้อ ส่วนใหญ่เธอไร้สีหน้า แต่เมดดรอยด์ผู้นี้แน่นอนเลยว่ารู้วีธีเอาใจนายท่านอย่างไร
แปลโดย: wayuwayu
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
ถ้าท่านชอบ ได้โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปล ติดตามข่าวสาร สปอนเซอร์ตอน ช่องทางติดต่อ Facebook : wayuwayu แปล / X : @wayutl
