ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 134 ออกฝึก

134 ออกฝึก

9 – 11 นาที เล่ม 4

『เรามาถึงพิกัดเป้าหมายแล้วค่ะ เลิกใช้งานเอฟทีแอลไดร์ฟ』

เสียงเมสะท้อนผ่านคอมม์ และทันทีตอมา กฤษณะกับบัวดำกลับไปสู่อวกาศปรกติ มันแค่เป็นการกระโดดส้นๆผ่านเอฟทีแอลไดร์ แตต่เราเห็นได้แม้แต่เงาของแบรดไพร์มในไกลออกไปก็ไม่ได้แล้ว

“ดูเหมือนจะยังไม่มีปัญหาอะไรนะ”

『ค่่ะ มันดูเหมือนเป็นอย่างนั้น ยังไงซะอย่างงั้นหนูจะทำการเปิดประตูโรงจอด』

“รับทราบ”

การปฏบิบัติการของเมย์ลื่นไหลและมีประสิทธิภาพ โดยไม่มีการเสียเปล่าใดๆไปเลย หลังจากทดสอบเอฟทีแอลไดร์ มันดูเหมือนเราจะทำกาารทดสอบลงจอดทันที

เมื่อผมเคลื่อนที่กฤษณะไป ณ หน้าโรงจอดที่อยู่บนหลังออกด้านหลังข้างล่าง ลำแสงนำทางส่องขึ้นจากปประตูพับทันที ลำแสงนำทางออันใช้โดยยานแม่เป็นประเภทลำแสงลากทีดึงยานเป้าหมายเข้าข้างในโรงจอดอัตโนมัติ พูดอีกอย่าง เมื่อลำแสงนำทางโดนเรา ขั้นตอนทั้งหมดจะอัตโนมัติทั้งหมด

แน่นอน คุณก็เลือกทำมันธรรมดาได้ด้วย แต่ถ้าคุณพลาดด้านความเร็วและจังหวะเวลาไป คุณอาจจบที่การชน และนั้นจะก่อให้เกิดความเสียหายยิ่งใหญ่กับยานแม่ด้วย ดังนั้นผมไม่มีแผนจะลอมันสักนิด

ขณะผมกำลังคิดเกี่ยวกับอะไรแบบนั้น ลำแสงนำทางจากบัวดำจับกฤษณะได้สำเร็จแล้วเราถูกดึงเข้าไปในโรงจอด  เราจอดโดยไม่มีปัญหาใดๆแล้วประตูพับก็ปิดขึ้นไปอย่างรวดเร็ซ

“ไม่มีปัญหากับนีด้วย”

『ค่ะ หนูจะให้พี่น้องเช็กสภาพของโรงจอดกับอุปกรณ์ดังนั้นได้โปรดสแตนบายสักครู่นะคะ』

“โรเจอร์”

แท่นจอดซึ่งกฤษณะลงพื้นทำการหมุน 180 องศา พูดอีกอย่างหัวยานกฤษณะตอนนี้ชี้สู่ประตูออกโรงจอด เมื่อเราดำเนินการออกตัว แทจอดนี้จะดับเบิ้ลเป็นเป็นเครื่องดีดยานแล้วนะดีดส่งเราไปข้างนอกยาน

จากตอนนี้ไป โรงจอดนี้จะเป็นบ้านใหม่ของกฤษณะ

เบสิกแล้ว กฤษณะจะอยู่สแตนบายข้างในโรงจอดนี้แล้วจะกระโดดอกไปในกรณีฉุกเฉินหรือต่อสู้

ผมเฝ้าสังเกตพี่น้องผู้ตอนนี้ทำงานอย่างหนักข้างในกล้องออปติคอลอันติดตั้งออยู ณ นอกยาน

“พวกเธอทั้งสองดูโฟกัสมาก”

“ค่ะ แน่นอนเลยว่าพวกพี่ๆเขาโฟกัสเน สาวดวอร์ฟตัวเล็กๆและน่ารักดีเนาะ ไม่ใช้อย่างงั้นเหรอ์”

สีหน้ามีมิขณะเธอมองดูพี่น้องดูเหมือนพี่สาวแท้ๆกำลังมองดูน้องสาวทำเต็มที่ของพวกเธออยู่

เอ่อ แต่พวกเธอทั้งสองแก่กว่ามีมิ ถูกไหม? อืม มันค่อนข้างสนุกในารเห็นพี่น้องดวอร์ฟผู้ดูเหมือนสาวน้อยตัวเล็กๆกำลังวิ่งไปทั่วอย่างยุ่งๆข้างในโรงจอด

พูดถึงแล้ว เอลม่ากำลังมองดูมีมิระหว่างทำสีหน้าซับซ้อนเหมือนกันเท่าผม

“โอ้? ถ้าอย่างนั้นมีบอทบำรุงรักษาด้วย”

“ดูเหมือนจะเป็นแบบนั้้น มันต่างจากกฤษณะ ซึ่งเป็นยานเล็กแต่การบำรุงรักษาบัวดำจะยากลำบากโดยไม่ใช่พวกมันเพราะขนาดของมัน”

“ใช่ เธอพูดถูก”

แม้ว่ามันถูกกำหนดในฐานะยานเล็ก กฤษณะมีพื้นที่อยู่อาศัยพอสำหรับห้าคนเพื่ออยู่ข้างในยานโดยมีที่ยังเหลือว่างอยู่บ้าน รวมไปถึงพื้นที่คาร์โก้ เครื่อยน และสถานที่อื่นๆหลากหลาย มันควรเทียบได้ในขนาดกับเครื่องบินลำใหญ่ในโลก มันอาจแม้แต่ใหญ่กว่าเล็กน้อย

และบัวดำมีโรงจอดอันใหญ่พอจะจอดสองกฤษณะ  พื้นที่คาร์โก้หนึ่งซึ่งใหญ่เท่ากับ และพื้นที่อยู่อาศักนั้นมีคนอยู่ได้มากขึ้นไปถึงสามสิบคน  ระยะความยาวทั้งหมดควรจะมากกว่า 300 เมตร มันดูเหมือนยักษ์สุดตัวใหญ่ในดวงตาของผม

แน่นอนมันจะเป็นไปไม่ได้สำหรับสอองคนในการจะรักษายานยักษ์เช่นนี้ ดังนั้น มันแค่ธรรมชาติที่จะใช้งานหุ่นยนต์บำรุงรักษา

และหลังจากเสร็จการเช็กอุปกรณ์ ทีน่ากับวิสเกอร์เคลื่อนที่ถอยห่าจากกฤษณะ

『การตรวจสอบอุปกรณ์สำเร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ นายท่าน ตอนนี้เราจะดำเนินการทดสอบออกยาน』

“โรเจอร์ เราพร้อมได้ทุกเวลา”

『ค่ะ เปิดปะตูเริ่มขั้นตอนดีดออกตัว 3 2 1 ยิง』

กฤษณะเร่งความเร็วขึ้นทันทีทันใ แล้วผมรู้สึกว่าร่างกายของผมถูกกดดัสู่ที่นั่งนักบิน จากนั้นเราถูกส่งออกมาสูอวกาศนอกสำเร็จ ถ้าอย่างนี้นี่คือทที่มันอยู่สึกอย่างไรเมื่อเราออกตัวโดยเครื่องดีดยาน มันเหมือนเครื่องเล่นตื่นเต้นในสวนสนุก

“นั่นมันเขมขนแมะว่าด้วยการใช้การควบคุมแรงเฉื่อยหือ”

“ค่ะ หนูตกใจจริงๆนะ”

อืืม มันไม่เหมือนว่าจีพอจะทำให้คุณสลบ มันนเลยจะมไม่เป็นปัญหาจริงๆ ผมว่า ผมสงสัยนิดหน่อยเกี่ยวกับทำไมการตอบสองของร่างกายผมกำแรงถูกดีเลย์นะ บางทีมันแค่ปรกติเมื่อคุณถูกเร่งความเต็วด้วยแรงภายนอก

『หนูจะเปิดประตูอีกหนึ่งครั้งนะค่ะ การทดสอบต่อไปจะเป็นการลงจอดอัตโนมัต แล้วต่อจากนั้นจะเป็นลงจอดธรรมดา』

“เมน่วลด้วยเหรอ……? โรเจอร์นั่น”

แล้วผมก็ก็พูดไปเกี่ยวกับการจะไม่พยายามลงจอดแบบธรรมดาก่อนหน้านี้ด้วย โอ้ อืม ผมว่าผมพูดไม่ได้ว่าไม่มีความจำเป็นสำหรับมันอย่างแน่นอนมันจึงไม่เจ็บตัวที่จะซ้อมบ้างด้วย

ผมแน่ใจว่าแค่เวลาเดียวเท่านั้นซึ่งเราจะพยายามลงจอดธรรมดาคือในนสถานการณ์ฉุกเฉิน ดังนั้นการซ้อมมันต้อนนี้จะเลี่ยงเราไมให้เราทำผิดพลาดเละเทะเมื่อมันจำเป็น

หลังจากทำการซ้อมซ้ำๆสำหรับการออกยานและลงจอด ต่อไปในกำหนดการคือลองตรวจสอบระบบอาวุธดู ที่การใช้งานขงอเมย์ ส่วนเกราะเคลื่อนที่ได้ที่ซ่อนเร้นป้อมอาวุธกับพอดเปิดขึ้นมาแล้วและเปิดเผยบัวดำในสถานะติดอาวุธเต็มรูปแบบ

“พวกนั้นดูเฉิดฉาย”

“มนัน่าทึ่ง เมื่อเห็นปืนใหญ่เลเซอร์เหล่านั้นทั้งหมดยิงๆมันน่ากลัวนิดหน่อย แต่มันก็ค่อนข้างสวยด้วย”

“ยังไงซะภาพมันค่อนข้างจะสวน นั่นแน่นอน แต่พี่ล่ะไม่อยากจะพุ่งเข้าไปในกลางการยิงระเบิดแม้แต่ติด”

“นั่นก็จริงด้วย”

ภาพของปืนใหญ่เลเซอร์สิบสองกระบอกยิงเป็นชุดแน่นอนว่าเป็นบาอย่าง

บัวดำติดตั้งปืนใหญ่เลเซอร์คลาส 2 แปด กับคลาส 3 สี่ รวมสิบสอง แล้วก็มีพอดซีกเกอร์มิสไซล์สิบที่ยังไม่ยิงออกมาตอนนี้ และเราลืมชิ้นกลางยานไม่ได้ – อีเอ็มแอลแคลิเบอร์ใหญ่ ในแ่ของอำนาจการยิงโดยรวม บัวดำเหนือกว่ากฤษณะแน่นอน

『การเช็กอาวุธเสร็จแล้วค่ะตอนนี้หนูจะดำเนินการทดสอบการเคลื่อนที่』

“ได้ เอาเลย”

บัวดำยิงอาฟเตอร์เบิร์นเนอร์แล้วเริ่มเร่งเครื่อง เพราะขนาดของมันมันช้าเมื่อเริ่มออกตัว แต่เนื่องจากเอาต์พูตของทรัสเตอร์ศูง ความเร็วสูงสุดมนไม่ใช่อะไรซึ่งดูถูกได้

ความเร็วนี้มากกว่ามีประสิทธิภาพพอสำหรับสะบัดโจรสลัดดผู้ไล่ตามให้หลุดระหว่างหลบหนี

“โอ้…… จริงๆแล้วมันเร็วกว่าฉันคาด”

“ใช่ มันใหญ่มากแต่แน่นอนว่ามันเคลื่อนที่ได้หือ”

“อย่างนั้นเหรอคะ?”

ผมกับเอลม่าตกใจโดยความคล่อยตัวอันคาดไม่ถึงของบัวดำ แต่มีมิไม่ได้ดูเหมือนจะเก็ตมันแล้วเอียงหัวของเธอ ไม่ มันเร็วกว่าผมคาดมากๆ พูดอีกอย่าง ความเร็วการเลี้ยวค่อนข้างสูง ปรกติแล้ว ยานลำใหญ่มากเหมือนมันมีการเร่งทางตรงที่ดีแต่ค่อนข้างห่วยแตกกับการหันเลี้ยว

นั่นทำไมพวกพวกมันอ่อนแอกับการถูกยานเล็กเข้าประชิด เมื่ออยานเล็กสามารถเข้าสูข้างหลังจุดบอดยานใหญ่พวกมันจะถูกโปรยด้วยการโจมตีหลังจากทั้งหมด

แต่ความเร็วการหันของบัวดำดีอย่างคาดไม่ถึง

หรือ มันดูเหมือนมันไม่ได้ใช้แค่ทรัสเตอร์ด้านข้างเทท่านั้นแต่ทรัสเตอร์ควบคุมการหันยานด้วยเพื่อทำแบบนั้นให้สำเร็จ บางทีการเคลื่อนที่เหล่านั้นมีพื้นฐานมาจากผมนี้เอง

“คิดยังไงบ้าง?”

“มันเร็วกว่าคาด แต่ก็นั่นแหละ แต่มันเอาชนะพวกโจรสลัดผู้มาพร้อมยานกระจอกๆกับการบินกระจอกเท่ากันฉันว่า”

“อืม ฉันก็ว่าอย่างงั้น”

แน่นอนมันเร็วกว่าคาดแต่เอลม่าและผมไม่ได้คิดว่ามันดีมากไม่ว่าอย่างไร แค่เหมือนเอลม่าพูด มันททำให้โจรสลัดห่วยๆผู้ไม่ได้เตรียมพร้อมตกใจได้ แต่มันก็แค่ถึงระดับนั้น อย่างคาด  เราพึ่งพาบัวดำมากเกินไปไม่ได้ในการต่อสู้ความเร็วสูง

อืม เพราะทั้งหมดมันคือยานหนักและหญ่ ผมเลยว่ามันอย่างคาด

ระหว่างบันดำทำการเคลื่อนที่ต่อไปในอวกาศเปิด ยานหลายลำวาร์ปออกมาใกล้กกระทันหันตามมาพร้อมกันด้วยเสียงระเบิด จากเท่ที่ดู พวกเขาน่าจะเป็นส่วนหนึ่งของทัพยานอิมพีเรียล ผมสงสัยว่ามีอะไร

『นี่คือกองเรือกองกำลังป้องกันระบบดาวแบรด ได้โปรดตอบด้วย』

พวกเขาเปิดการสื่อสารทันที พวกเขาดูสถานการ์ผิดว่าเป้นการต่อสู้หรือบางอย่างหรือ

“นี่คือกัปตันฮิโระของยานทหารรับจ้างกฤษณะกำลังพูด หนึ่งลำใหญ่ตรงนั้นคือยานแม่เรา บัวดำ เราเพิ่งได้มันมาวันนี้ เราเลยดำเนินการรทดสอบบางอย่าง เอาเลย

『เข้าใจแล้ว ได้โปรดรอสักครู่』

“อายอาย เซอร์”

การเตือนหนึ่งระบุว่ายานอิมพีเรียลกำลังสแกนเราดังขึ้น เราไม่ได้ขนอะไรผิดกฎหมายจริงเราจึงแค่อนุญาตให้พวกเขาสแกนเราอย่างเชื่อฟัง บัวดำควรจะถูกสแกนด้วย

『นายท่าน ทัพยานอิมพีเรียลขอให้เราปฏิบัติตามการตรวจสอบหนึ่ง』

“ยังไงเราก็ไม่ได้กำลังขนะไรผิดกฎหมายอยู่ดี ดังนั้นแค่ให้พวกเขาทำไปเถอะ มันไม่น่าพอใจมากขนาดนั้น แต่มันช่วยไม่ได้”

『รับทราบ』

“แล้วก็ กฤษณะจะลงจอดเพื่อปฏิบัตตามการตรวจสอบด้วยเหมือนกัน โปรดทำการเตรียมการ

『ค่ะ』

ผมตัดสายกับเมย์แล้วให้มีมิติดต่อกับกองยานอิมพีเรียลต่อไป

“นี่คือกัปตัวฮิโระ ตอนนี้เราจะจอดข้างในบัวดำเพื่อเข้าร่วมการตรวจสอบ บัวดำมีโรงจอดใช้งานได้อยู่สองโรง ได้โปรดเชิญส่งยานเล็กไสู่โรงจอดสองสำหรับการตรวจสอบ”

『รับทราบ ขอบคุณสำหรับความร่วมมือของคุณ』

หลังจากยืนยันการตอบของพวกเขา เราทำการจอดข้างในบัวดำ

ผมกำลังคิดจะไปเข็มขัดดาวเคราะห์น้อยหลังจากการฝึกและทำการล่านิดหนึ่ง แต่มันดูเหมือนนั่นจะไม่เกิดขึ้นเวลานี้ เราน่าจะอยู่ภายใต้การตรวจสอบเต็มรูปแบบเวลานี้ และนั่นหมายถึงพวกเขาจะตรวจสอบคาร์โก้ขอเราทั้งหมด มันดีกว่าที่จะแค่ให้ความร่วมมือจากใจ ณ เวลาแบบนี้

แปลโดย: wayuwayu

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

ได้โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปล ติดตามข่าวสาร สปอนเซอร์ตอน ช่องทางติดต่อ Facebook : wayuwayu แปล / X : @wayutl