ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 136 การต่อสู้เดบิวต์บัวดำ

136 การต่อสู้เดบิวต์บัวดำ

12 – 15 นาที เล่ม 4

หลังจากออกฝึกต่อเนื่องแล้วล่วงมาเจอตรวจสอบไม่ทันตั้งตัวโดยทหารอิมพีเรียลเมื่อวาน ในที่สุดเราก็จะกลับไปสู่กิจวัตรประจำแห่งการล่าโจรสลัดวันนี้ เราสามารถเผชิญหน้าโจรสลัดทันทีระหว่างการลองขับกฤษณะไม่กี่วันก่อนด้วย แต่นี่คือครั้งแรกในสักพักที่เราแข็งขันเข้าทำการล่าโจรสลัด

ช่างสเปซดเวิร์กทีน่ากับวิสเกอร์ไม่ได้เข้าร่วม แต่เราที่เหลือเข้ามีตติ้งเกี่ยวกับกิจกรรมล่าโจรสลัดของวันนี้เมื่อคืน และดังนั้นเอง บัวดำพร้อมกฤษณะจอดอบอุ่นอิงไออยู่ข้างในโรงจอดของมัน เข้าขอการออกเดินทางจากโคโลนีแบรดไพร์มเมื่อยามเช้ามาถึงทันที

“มาทำตามแผนซึ่งเราตัดสินใจกันเมื่อวานเถอะถ้าอย่างนั้น”

『รับรู้แล้วค่ะ』

แค่ผม มีมิ และเอลม่าเท่านั้นผู้อยู่ในห้องนักบินกฤษณะ เมย์กำลังขับบัวดำระว่างพี่น้องช่างกำลังยืนอยู่ข้างในห้องใกล้โรงจอด สุดท้ายนี้พวกเธอยังเป็นคนนอก และยังไม่เป็นที่แนะนำว่าควรลดการป้องกันของเรากับพวกเธออย่างสมบูรณ์ ดังนั้นมันเป็นไปได้ที่จะเฝ้าดูห้องซึ่งพวกเธอกำลังอยู่จากกฤษณะถึงจุดหนึ่ง

“ทีน่า วิสเกอร์ ฉันไม่คิดว่าเราจะเจอปัญหาใดๆวันนี้ แต่เขาจะเข้าทำการต่อสู้สดหลังจากทั้งหมด แค่เก็บความคิดให้มีสติไว้ โอเคป่าว”

『โรเจอร์บอส』

『รับทราบ』

พวกเธอตอบด้วยเสียงตึงเครียดผ่านคอมม์

“ให้แน่ใช่ว่าใส่ผ้าอ้อมเผื่อไว้นะ”

『อ่ะฮ่าฮ่า วิสเกอร์มีใส่แล้วหนึ่งนะ คุณเลยไม่ต้องกังวลหรอกบอส』

『พี่! ฮิโระซางงงง!』

หน้าวิสเกอร์เปลี่ยนเข้าแดงแรงเรื่อๆจากการแหย่ของผมกับทีน่า

อืม อย่างน้อยนั่นขจัดประหม่าพวกเธอไปบ้าง

มีมิมอบชำเลืองเหลือบเล็กน้อยสู่ผมด้วยเหตุผลบางอย่าง

“เธอใช้จนเลิกใช้แล้วนี่ ใช่ป่ะมีมิ?”

“น-แน่นอนคะ เพราะทั้งหมดหนูก็ชินกับงานแล้วด้วย”

มีมิยิ้มมีสุขแม้หน้าแดงขวยเขิน มันดูเหมือนเธอดีใจเกี่ยวกับความสนใจใฝ่เจรจาของผม ผมไม่ได้เจตนาเมินมองข้ามมีมิจริงๆ แต่ผมยุ่งมากๆหลังๆเนื่องจากการซื้อยานแม่ บำรุงรักษากฤษณะ กับความล้มเหลวน่าขายหน้าของพี่น้องช่าง ผมจะเอาใจชิดใกล้เธอเยอะๆหลังจากล่าโจรสลัดวันนี้ แน่นอน ผมจะเอาใจใกล้ชิดเอลม่าด้วยเหมือนกัน โอ้แล้วเมย์ด้วย ผมทำให้เมย์ทำงานเยอะวันอันผ่านมาเหล่านี้ ผมจึงจำเป็นต้องทำหน้าที่ฐานะนายท่านเธอด้วย

『เราได้รับการเคลียร์ทาง ตอนนี้เราจะออกเดินทางค่ะ』

“โรเจอร์ เมื่อเราออกแล้ว ตั้งเส้นทางสำหรับพิกัดที่กำหนดไว้ทันที”

『ค่ะ ได้โปรดปล่อยให้หนูได้เลย』

แผงหน้าปัดกฤษณะแสดงภาพซึ่งจับได้โดยบัวดำด้วยเช่นกัน  มันดูเหมือนเราออกท่ายานมาแล้วแล้วเริ่มเร่งเครื่อง แต่เราผู้อยู่ในกฤษณะบอกไม่ได้ว่าเรากำลังเคลื่อนที่เลยสักนิด ผมเดาว่านอกจากการถูกดีดออกจากเครื่องดีดยาน ระบบควบคุมแรงเฉื่อยสามารถจัดการกับแรงส่งมากเท่านี้

ไม่นาน บัวดำใช้งานเอฟทีแอลไดร์ฟและกลายเป็นเร็วกว่าแสง เป้าหมายเราสำหรับวันนี้คือเซกเตอร์หนึ่งที่ผมเคยได้ยินบินผ่านหูมาจากลทน2.พอลผู้เราเจอเมื่อวานและถูกพูดว่าเป็นตำแหน่งสุดนิยมสำหรับกิจกรรมโจรสลัดในระบบดาวแบรด พวกมันมีเป้าหมายกับยานเดินทางผ่านเอฟทีแอลไดร์แล้วหยุดพวกเขาระหว่างทางโดยใช้เครื่องขัดขวาง

“เดาว่าเราต้องโยนเบ็ดตกโจรสลัดวันนี้ในแง่นึง”

“ถ้าอย่านั้นมันตกโจรสลัดในความกว้างเท่าระบบดาวเหรอหือ”

“พี่ทำอะไรใหญ่โตตลอดเมื่อพี่ทำนู่นทำนี่นะ ไม่ใช่เหรอ ฮิโระซามะ?”

ผมคิดว่านี่แค่ปรกติสำหรับทรจ.นะ อืม ปรกติแล้วผู้คนไม่อนุญาตพวกเขาเองไปจบในการโดนโจมตีโดยเครื่องขัดขวาง ดังนั้นใช่ แค่ทรจ.เหมือนเราทำผู้เผชิญในการโยนเบ็ดเกี่ยวตกหวังพบโจรสลัดจะมากว่าเต็มใจทำอย่างนั้น

『นายท่าน มีการตอบสนองบนเรดาร์อวกาศย่อย มีกลุ่มยานติดตามเรา』

“รางวัลใหญ่หือ โยช แกล้งวิ่งหนี แต่ให้แน่ใจว่าเธอไม่สะบัดพวกมันหลุด เทียบความเร็วเธอเท่ายานคาร์โกพลเมืองธรรมดา ตั้งเส้นทางสู่โคโลนีแบรดไพร์ม”

『รับรู้แล้วค่ะ หนูจะแกล้งพยายามวิ่งหนีในความสิ้นหวังเมื่อช่วงเวลาพวกมันยิงเราด้วยเครื่องขัดขวาง』

“ได้โปรดทำแบบนั้น โยช รัดเข็มขัดแน่นๆ นะเธอๆ เรากำลังเริ่ม”

“ค่ะ”

“โรเจอร์ เราจะพึ่งกับจังหวะเวลาดีดยานออกตัวนะ เมย์”

『ได้โปรดปล่อยให้หนูได้เลยค่ะ』

ผมรู้สึกว่ายานสั่นเล็กน้อยขณะเราเตรียมต่อสู้  มันดูเหมือนพวกเขายิงเราด้วยเครื่อขัดขวางแล้ว

ไม่นานหลังจากนั้น เราได้รับการเรียกจากทีน่า

『บ-บอส หนูคิดว่าเราโดยยิงด้วยเครื่องขัดขวาง! เราจะเป็นไรมั้ย!?』

“ใช่ เราจะไม่เป็นไร อย่าได้กังวล ทั้งหมดเป็นไปตามแผน เราเพิ่งล่อโจรสลัดบางตัวสำเร็จ

『ล-ล่อ……? อ-อย่าบอกนะว่าคุณมีแผนทำให้บัวดำเป็นเหยื่อล่อโจรสลัดตั้งแต่แต่แรก?』

“ถูกต้องที่สุด โล่กับตัวถังบัวดำค่อนข้างทน เธอจึงไม่จำเป็นต้องกังวลมากมายเธอๆ พวกมันแค่สั่นเมื่อรับการโจมตีของโจรสลัด”

『ไม่! ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่! ราจะโดนยิงใส่เหรอ? นั่นที่สุดความแย่ รู้ป่ะนะ!』

“มันโอเค! เชื่อในความสามารถของบัวดำและสเปซดเวิร์ก!”

ผมทำสัญลักษณ์โอเคด้วยนิ้วมือไปสู่ทีน่า ณ อีกฝากฝั่งของจอแล้วตัดสายคอมม์ เธอดูเหมือนเธอยังอยากเอ่ยบางอย่าง แต่ผมไม่มีเวลาจะรับมือกับเธอตอนนี้ นี่จะเป็นเรื่องปรกติจากตอนนี้ไป  ดังนั้นยิ่งพวกเธอชินกับมันเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดี

『เครื่องขัดขวามมีผลลัพธ์แล้วและตอนนี้เราจะกลับสู่อวกาศปรกติ หนูจะสแกนยานไม่ระบุตัวตน และเมื่อพวกมันถูกกำหนดว่าเปินโจรสลัด หนูจะเริ่มทำการยิง』

“โรเจอร์”

หลังจากชั่วครู่ ยานสั่นสะเทือนเคลื่อนไหวแรง แล้วในที่สุดเราก็ถูกโยนกลับออกมา ณ อวกาศปรกติ มันดูเหมือนมันกำลังเริ่ม

『สแกนเสร็จสิ้น ยานไม่ระบุตัวตนถูกยืนยันว่าเป็นโจรสลัด มียานเล็กเก้าลำ เปิดประตู ใช้เครื่องดีดออกยาน』

“โรเจอร์ เรากำลังเริ่มนะเธอสอง เมื่อเราออกไปสู่ที่นั่น เราจะพุ่งเข้าใส่เข้าไปทันที เธอควรเริ่มยิงระเบิดสนับสนุนเมื่อกฤษณะสามารถจะได้ความสนใจของพวกมัน เมย์”

『『『โรเจอร์! (ค่ะ)』』』

หลังจากได้ยินคำตอบคมๆของพวกพ้องของผมแล้วจับแท่งควบคุม ผมเปลี่ยนจอแผงหน้าปัดจากบัวดำสู่กฤษณะหลังจากนั้น ประตูพับของโรงจอดเริ่มเปิด

『ดีดส่งกฤษณะ』

ด้วยกันกับการประกาศของเมย์ แรงจีทรงพลังโจมตีร่างกายผมและดันมันเข้ากับที่นั่งนักบินเราออกจากโรงจอดในฉับพลันแล้วถูกยิงออกมาสู่อวกาศนอก

『เฮ้! มียานเล็กที่ยิงออกมาจากยานใหญ่ว่ะ』

『ยานคุ้มกันเหรอวะ? นั่นแปลก ไม่มันไม่บินกับยานใหญ่แต่แรกวะ?』

『มันแค่ยานลำเดียว ล้อมมันแล้วยิงแม่งให้ร่วง』

เราได้ยินการคุยมีสีสันของโจรสลัดผ่านคอมม์

ฮ่าฮ่าฮ่า ช่างเป็นหมู่คณะแห่งความเฮฮา

เราจะเปลี่ยนแกเป็นเถ้าถุลีอวกาศและรับค่าหัวหวานๆหอมๆนั่น

เอ๋? ผมไม่รู้สึกชะงักในใจเกี่ยวกับการชิงชีวิตสักนิดเหรอ? มันไม่เหมือนว่าผมไม่ชะงัก แต่อีกฝ่ายคือโจรสลัด รู้ไหม ไม่มีที่ในใจสำหรับความรู้สึกเหล่านั้นเมื่อรับมือกับประเภทคนแบบพวกมัน

ปรกติพวกมันฆ่าลูกเรือยานอันพวกมันเข้าโจมตีทั้งหมด  และแม้แต่แย่กว่านั้น พวกมันอาจแยกชิ้นส่วนพวกเขาเป็นชิ้นแล้วขายเครื่องใน หรือเปลี่ยนพวกเธอเป็นที่ระบายความใคร่องพวกมัน บางผู้แม้แต่ยิ่งจิตใจเสื่อมทรามหนักขึ้นไปอีก แน่นอนทีสุดของที่สุดว่าไม่มีผลประโยชน์อันใดจะปล่อยพวกชั้นต่ำเหมือนคนเหล่านี้ไปให้เหลือรอด

ดังนั้พวกมันไม่คู่ควรปราณีสักรูปแบบจากผม

ช่วงเลลาเมื่อเรายิงออกมาจากบัวดำแล้วผมใช้งานระบบอาวุธกฤษณะ

ปืนใหญ่เลเซอร์หนักทั้งสี่กับปืนใหญ่บาลิสเติกทั้งสองเปิดเผยตัวพวกมัน

เห็นได้ชัดว่า โจรเหล่านั้นมองผิดว่ากฤษณะเป็นยานคุ้มกันธรรมมดาแล้วส่งหกยานเพื่อรับมือกับเรา สามลำอันเหลืออยู่ตามติดไล่ประชิดปิดระยะบัวดำ

ยานหกลำรีบอย่างส่งเดชโดยไม่มีอะไรละม้ายคล้ายคลึงกับขบวนยานที่ถูกต้อง

“เราจะชาร์จเข้าไป”

“โรเจอร์ ปล่อยชาฟ”

เอลม่าควบคุมระบบรองแล้วปล่อยชาฟ ชาฟไม่ได้ปิดระบบเล็งเป้าศัตรูอย่างสมบูรณ์ แต่มันมีผลมากมายในการก่อกวนการเล็งเป้าหมายกับลดทอนความแม่นยำของพวกมันลง

ทำไมมีชาฟในอวกาศคุณถาม? ผมโนไอเดีย? มันแค่เป็นเช่นนั้น อืม แต่มันไม่ได้โปรยฟอยล์โลหะ บางทีมันเป็นชิ้นส่วนอันไม่รู้จักที่ชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่สุดหรือบางสิ่ง ไม่ว่าอย่างไร ผมไม่มีความสนใจใดๆในการจะรู้ว่ามันทำงานอย่างไรตราบใดที่มันมีประสิทธิภาพ ถ้ามีนทำให้ความแม่นยำยานศัตรูลดถอยลง ถ้าอย่างนั้นผมจะใช้

『มันกำลังเข้ามาอย่างว่องเลย!?』

『กระจายตัว! กระจายตัว! เราจะชนกับมันถ้าแบบนี้!』

บางทีพวกมันรู้ว่าโล่พวกมันบางเท่าไร ยานโจรสลัดจึงเคลื่อนที่หลบหลีกปลีกหนีอย่างสิ้นหวังเพื่อหลบลี้กฤษณะ พื้นฐานนั้น ยานคุ้มกันส่วนใหญ่มีโล่อย่างดีกับเกราะอย่างดีที่หลากหลายกันไป ดังนั้นในการปะทะซึ่งหน้า ยานโจรสลัดปรับแต่งเพิ่มเติ่มจะเป็นหนึ่งผู้เปลี่ยนสู่เศษขยะอวกาศ พวกมันเลยรู้ดีถึงจุดอ่อนนั้นแล้วพยายามหลบหลีกการชนปะทะเป็นผลลัพธ์

แต่นั้นทั้งหมดคือส่วนหนึ่งของที่ผมเล็งไว้ด้วยเช่นกันเพราะนั่นจะเปิดเผยช่่องเปิดเหลือเฟือซึ่งผมชิงเปรียบมันได้

『อุว้าาาา—』

ลำแสงสีมรกตยิงออกปืนใหญ่เลเซอร์หนักสี่กระบอกของกฤษณะฉีกทะลุโล่พลังงานกับตัวถังของยานโจรสลัดที่นำมาแล้วยิ่งมันตกทันใด มันดูเหมือนการยิงพลาดไปที่จะยิงเจเนอเรเตอร์มันจึงไม่ระเบิด

นั่นหายาก

ผมบินผ่านยานโจรสลัดผู้เงียบงันแล้วปิดระบบควบคุมการบิน ผมใช้ทรัสเตอร์ควบคุมทิศทางเพื่อทำให้กฤษณะหมุนหันแสนว่องไวแล้วยิงทรัสเตอร์หลักตรงไปถึงเต็มพิกัดเพื่อจะไล่ประชิดติดยานที่เหลือลง ผมชินกับจีซึ่งเป็นผลจากการเคลื่อนที่เข้มข้นล้นหลามเหล่านี้แล้ว มันอาจเป็นผลจากการฝึกออกกำลังกายรายวันของผม ร่างกายผมไม่รู้สึกว่าโดนภาระหนักหนามากมายเทียบกับก่อนหน้าเมื่อผมทำการเคลื่อนที่คมๆเหล่านี้

“กุ่……!”

“อออุ่”

เอลม่ากับมีมิส่งเสียงครวญเจ็บแต่ผมแค่หยุดการไล่ตามไม่ได้ ในที่สุดผมก็ได้การเห็นชัดเจนถึงด้านท้ายพวกมัน ดังนั้นผมสาดพวกมันด้วยกระสุนปืนใหญ่เลเซอร์ทันที

『การเคลื่อนที่พวกนั้นมันอะไรวะ!? ไอ้สัตว์ประหลาดระยำเอ๊ย!』

『ไอ้สัตว์! ข้าจะไม่ยอมแบบนี้หรอกโว้ย!』

หลังจากยิงอีกสองร่วงตกลับหล่นลง  ทีเหลืออยู่สามเริ่มตอบโต้ตามมาด้วยการยิงปืนใหญ่เลเซอร์ของพวกมันเอง

อย่างไรก็ตามม โล่พลังงานกฤษณะยักไหล่ใส่รับการยิงพวกมันแบบสบายๆ ผมมอบการเช็กสถานะขอโล่แบบเร็วๆและพบว่ามันสามารถทนรับได้อีก 200 การยิงหรือประมานนั้นก่อนโล่ลับลงไป แม้ว่านั่นเกิดขึ้น เอลม่าจะใช่งานเซลล์โล่ทันที ดังนั้นผมทนรับได้ยิ่งมากกว่านั้นอีก

 『อุว้าาาา! หยุดน้าาาา!』   

กฤษณะตีเลี้ยวโค้งคมแล้วประชิดใกล้เข้าไปใส่ยานที่เหลือทันที ยานโจมสลัดพยายามหลีกลี้หนีไป แต่กฤษณะเร็วกว่าอย่างท่วมท้นล้นเหลือ

 『ไม่ อย่า–』   

ทั้งสองประบอกของปืนใหญ่บาลิสติกแคลิเบอร์ใหญ่พ่นโปรยยิงแล้วลูกปรายนับไม่ถ้วนเจาะทะลุโล่กับตัวถังของยานศัตรูโปรยพวกมันเหมือนโรยพริกไทยให้เต็มไปด้วยรูมากมาย

ยานสองลำถูกนำร่วงลงพร้อมกัน เหมือนผมพูดไปแล้ว ไม่มีมีปราณีสำหรับคนเหล่านี้

 『ไม่! ไม่ใช่ที่นี่! ไม่ใช่แบบเน้–!』   

ยานที่เหลือลำเดียวก็ถูกยิงร่วงตกโดยการยิงปืนใหญ่เลเซอร์เป็นชุด แล้วจากนั้นผมมุ่งหน้าเพื่อสนับสนุนบัวดำ

 『ไม่! กูไม่อยากตาย! กูไม่อยาก–!』   

ยานบินหนีจากบัวดำที่มาพร้อมอีเอ็มแอลแคลิเบอร์โหญ่ ถูกส่งเตรียมออกมาแล้ว มันดูเหมือนสองยานอื่นถูกยิงตกโดยปืนใหญ่เลเซอร์ของบัวดำแล้ว

“อ๊ะ ยานลำสุดท้ายใช้งานเอฟทีแอลไดร์ฟ–”

กระบอกอีเอ็มแอลส่งมอบแสงดุร้ายออกมา แล้วในพริบตาต่อมายานโจรสลัดลำสุดท้ายผู้กำลังพยายามหนีระเบิดเป็นจุณ พวก นั่นดิบเถื่อน

“–แล้วก็หนีล้มเหลว ฟิ้ว”

“เดาว่านั่นแหละนะ การต่อสู้จบแล้ว เราจะเริ่มเก็บของจากซาก เธอๆ”

ขอบคุณบัวดำ ตอนนี้เรารับอุปกรณ์อันไม่ได้ใช้ทั้งหมดจากยานโจรสลัดที่ปรกติเราต้องทิ้งไว้ในอดีตได้ นั่นหมายถึงรายได้จากการล่าโจรสลัดนี้จะเพิ่มขึ้นหลายเท่าเมื่อเทียบก่อนหน้านี้ที่ผ่านมา แล้วก็ เราเก็บกู้ยานโจรสลัดที่ค่อนข้างเสียหายน้อยแล้วขายพวกมันไปได้

การกู้ยานโจรสลัดมีค่าน้อยสำหรับทหารรับจ้างเพราะบินแค่ยานดีที่สุดเท่านั้น แต่พวกมันจะเป็นสินค้าทั่วไปอันดีสำหรับพ่อค้าแม่ขาย คนทำเหมือง หรือผู้ก็บกู้เร่อินเตอร์สเตลล่าเพราะพวกมันถูกซื้อได้ด้วยราคาค่อนข้างถูก ตรามใดที่่เราเก็บมาลำสองลำได้ พวกมันคือลูทค่อนข้างมีมูลค่า

“ฮี่ฮี่ฮี่ จากตอนนี้ไป ฉันต้องระวังมากกว่านี้แล้วไม่ให้ยานโจรสลัดระเบิดเป็นชิ้นๆ”

“พี่ทำหน้าเหมาะกับตัวร้ายเลยอ่ะ ฮิโระซามะ”

“แค่ปล่อยเขาเถอะ เราจะปล่อยอันใหญ่ๆให้เธอนะ เมย์ เฮ้ ฮิโระ มาเริ่มเก็บลูทได้แล้ว!”

 『รับรู้แล้วค่ะ』   

“โรเจอร์ แหม่ม”

ผมเคลื่อนที่กฤษณะสู่ซากยานโจรสลัดแล้วเริมสแกนห้องคาร์โกพวกมันสำหรับลูท ผมรอคอยกำไรงามเราในวันนี้!

แปลโดย: wayuwayu

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

ได้โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปล ติดตามข่าวสาร สปอนเซอร์ตอน ช่องทางติดต่อ Facebook : wayuwayu แปล / X : @wayutl